Hjorth Rosenfeldt - Het familiegraf

[Annemarie]

Een Zweedse thriller met dit keer eens géén sympathiek hoofdpersoon. Verfrissend.

Lees meer: http://www.thrillers-leestafel.info/hjorth-rosenfeldt

[miekeschepens]

Lijkt me een goed boek !

[Dettie]

Leuk zoveel enthousiasme Mieke! Ik word al eng van de titel!

Dettie
(watje)

[Annemarie]

Het is zeker een goed boek Mieke. Wel anders dan anders omdat Sebastian echt een naar mannetje is. Soms doet hij iets aardigs maar dat is altijd omdat hij een bepaald doel voor ogen heeft.

Het verhaal van Shibeka Khan is heel boeiend. Ze kan niet verder met haar leven voordat ze weet wat er met haar man is gebeurd en sinds 2003 vecht ze voor erkenning van haar probleem. Wanneer het programma Vermist contact met haar opneemt is ze erg blij maar het levert ook een probleem op. De persoon die met haar wil spreken is namelijk een man en zij mag van haar geloof als vrouw niet zomaar met een man afspreken. Moet ze opgeven nu haar eindelijk een kans wordt geboden?

[Renate]

Ik ben in het eerste deel van de serie bezig en ik heb eerlijk gezegd gemengde gevoelens over Sebastian. Erg sympathiek kan ik 'm niet vinden, maar aan de andere kant heb ik ook wel medelijden met hem. Het verlies van z'n vrouw en dochtertje heeft toch wel een flinke klap gegeven. Misschien dat ik daarom ergens z'n houding nog wel een beetje kan begrijpen, hoewel ik ook de indruk heb dat hij voor z'n huwelijk al een rokkenjager was. Met z'n moeder had hij ook geen contact meer, al weet ik niet waarom dat zo is.

[Annemarie]

Die gemengde gevoelens heb ik ook en die zullen altijd blijven. Ik denk dat het ook de kracht van deze reeks is. Sebastian is gewoon geen leuke man en hoe hij met vrouwen omgaat, kan beslist niet door de beugel. Toch komt hij er redelijk mee weg bij de lezer. Dat komt vooral, wat jij ook al beschrijft, omdat hij ook een kwetsbare kant heeft.

[Renate]

Er lopen meer figuren met een soort randje rond. Zie Ursula, die haar man bedriegt met Torsten en op een gegeven moment haar man laat komen, omdat ze Torsten een lesje wil leren.

[Annemarie]

Ja, inderdaad! Deze schrijvers laten zien dat mensen best ingewikkeld in elkaar kunnen zitten.

[Renate]

Dat is zeker waar. Dat zie je in het eerste boek ook in het slachtoffer en z'n moeder, waarvoor ik bij tijd en wijle niet altijd evenveel sympathie op kan brengen. Maar eigenlijk zou dat in een ander draadje moeten komen. Als ik het boek uit heb, schrijf ik er misschien wel wat over.

[Annemarie]

Ik ben benieuwd naar jouw eindoordeel, Renate!

[Renate]

Vooralsnog ben ik heel enthousiast en het smaakt zeker naar meer. Het kost me ook echt moeite om het boek weg te leggen. Misschien leuk voor de kat, die ik verzorg. Ik zorg namelijk voor 3 katten en blijf daar altijd even zitten. Aangezien er maar een kat in de kamer zit, de andere 2 zitten boven, omdat ze niet goed met elkaar overweg kunnen, kan die dus volop van m'n gezelschap profiteren. Dat betekent overigens nog niet dat ze bij me komt.

[Annemarie]

Die kat boft maar!

[Renate]

Hoezo? Ik houd van katten en de kat in de kamer komt nog niet bij me. Ik ga boven ook wel bij de andere katten op bed zitten, maar daar blijf ik toch minder lang. Als ik de katten deze week weer verwisseld heb, hebben zij weer wat meer aan mijn gezelschap.

Het boek heb ik inmiddels uit.

[Annemarie]

Nou, het is toch gezellig voor die kat dat jij nu extra lang bij haar zit? Ongeacht of ze naar je toe komt of niet, is ze in ieder geval niet alleen.

Ben je van plan nog meer boeken over Sebastian Bergman te gaan lezen?

[Renate]

Zeer beslist. Ik ben er op dit moment over aan het schrijven.

[Annemarie]

Leuk!

[Renate]

Ik ben er nu in bezig en er lopen wel de nodige verknipte figuren in rond. Sebastian blijft onaangenaam, maar Ellinor is ook behoorlijk verknipt in haar liefde voor Sebastian, waarin ze behoorlijk ver lijkt te gaan.

[Renate]

Voelde ik bij de eerste 2 boeken misschien nog een beetje sympathie voor Sebastian, vanwege z'n verleden, nu begint die sympathie toch echt te verdwijnen. Sebastian is een egoïstische, egocentrische klootzak. Dat het niet helemaal zijn schuld is dat de vader van Vanja in de gevangenis zit, doet daar weinig aan af. Het feit dat hij de droom van Vanja om een opleiding bij de FBI te gaan doen, verstoort, is onvergefelijk. Hij wil haar bij zich houden, maar waarom eigenlijk? Hij is haar verwekker, maar zelfs dat vertelt hij haar niet. Hij wil zichzelf vooral belangrijk maken voor haar, niet omdat dit goed is voor Vanja, maar omdat het z'n eigen zelfbeeld streelt.
Voor een psycholoog heeft hij bijzonder weinig psychologisch inzicht, zie z'n verhouding met Ellinor.
Ik kan alleen maar hopen dat Vanja ontdekt dat Sebastian het bewijsmateriaal dat er voor heeft gezorgd, dat haar vader achter de tralies zit, heeft laten verzamelen.
De verhaallijn rond Shibeka Kahn is wel mooi, maar maakt me ook kwaad op de mannen om haar heen. Ze hebben asiel gevonden in Zweden, maar lijken hun achterhaalde opvattingen meegenomen te hebben. Een vrouw mag niets en moet ook geen contact hebben met Zweden in een poging om de verdwijning van haar man en een ander familielid op te lossen. De zoon is belangrijker dan de vrouw, ondanks het feit dat het nog maar een kind is. De moeder moet naar haar kind luisteren, in plaats van dat het kind naar de moeder moet luisteren.

[Renate]

En ik heb het uit. Volgend jaar het vierde boek.

[Dettie]

Het lijkt me nogal een heftig boek, in die zin dat het veel oproept aan zaken waarover je verontwaardiging voelt. Is het echt een thriller of vooral een psychologisch verhaal?

Dettie

[Renate]

Het is wel echt een thriller, zoals ook in de bespreking te lezen is. Het punt is alleen dat er natuurlijk wel het nodige omheen gebeurt, zoals het verhaal van Shibeka Kahn, wier man is verdwenen. Tegen het einde van het boek leren we wat er met beide verdwenen mannen is gebeurd en dat is allemaal niet best. Dat marteling geen recept is om de waarheid te achterhalen blijft een gegeven waar veel mensen nog steeds moeite mee blijken te hebben en dat de spaanders bij de strijd tegen terrorisme ook wel eens erg groot kunnen zijn, kunnen we in dit boek weer zien, zeker als iemand die onder druk wordt gezet om zoveel mogelijk terroristen uit te leveren. Wat gebeurt er, als deze persoon dit gebruikt om van mensen die hem in de weg staan af te komen?
Op dat moment lijkt het een en ander een soort moderne versie van heksenprocessen te worden. Vroeger was het dan, blijkt de persoon die van hekserij verdacht wordt, onschuldig te zijn, een onschuld die bewezen wordt doordat het slachtoffer verdrinkt (bij de waterproef), dan komt de persoon in de hemel. Nu kan de dood van onschuldigen alleen nog recht gepraat worden met "Het doel heiligt de middelen."