Dit boek werd mij geleend door een vriend.
Ik heb iets tegen boeken (of schrijvers) die een hetze veroorzaken. Iedereen wil het boek lezen, maanden aan een stuk vind je het niet in de bibliotheek en uiteindelijk blijkt het boek dan meer opgehemeld te zijn dan noodzakelijk. Ik was dan ook nooit van plan om een boek van Aspe te lezen en eigenlijk was ik daar nog meer van overtuigd na het zien van de feuilleton.
Shame on me, zou ik zo zeggen.
Casino gaat dus over gokken.
Op een avond wordt een rijk man stomdronken opgepakt. Hij blijkt een fervent gokker te zijn en bazelt dat er een seriemoordenaar is die mensen zal vermoorden voor de roulette.
Als inspecteur Van In en zijn collega de man de dag erna aan de tand gaan voelen, herinnert de man zich daar schijnbaar niet meer van. Als de man de dag erna vermoord in zijn huis aangetroffen wordt rijzen er dan ook veel vragen.
Na nog enkele moorden die op het eerste zicht niets met elkaar te maken hebben en een toevalstreffer komt er schot in de zaak.
Ik ben niet van plan om hier de plot te gaan vertellen. Je moet het boek zelf maar lezen.
Voor mezelf kan ik zeggen dat ik van het boek genoten heb. Ik heb het in één ruk uitgelezen. Ik zal zeker nog boeken van Aspe proberen. Je kunt het geen hoogstaande literatuur noemen maar het is leuke, (ont)spannende lectuur voor een avondje leesplezier.
Uitgever Boekerij, De ISBN 9022318842 Verschijningsdatum 5/2005 Bindwijze Gebonden Aantal pagina's 286 blz. Genre Spanning
© Inge
Pieter Aspe - Casino
Pieter Aspe - Casino
Laatst gewijzigd door Dettie op 02 Mei 2008, 22:56, 2 keer totaal gewijzigd.
ja dat zei Inge eigenlijk ook, een lekker avondje leesplezier.
Maar jij leest zulke spannende boeken bianca, Mo Hayder (griezel griezel).
Is het dan niet moeilijk om nog spannende boeken te vinden? Ik bedoel ga je niet steeds hogere eisen stellen? Of hoe zeg je dat.
Dat vroeg ik me ineens af. In het begin lijkt me élk boek spannend maar als je gewend raakt aan spannende boeken hoe gaat dat dan?
Kies je dan op onderwerp? Of merk je dan dat je boeken minder spannend gaat vinden? Hoe gaat dat?
Bernadet
Die soms al griezelt bij de voorkant van een boek
Maar jij leest zulke spannende boeken bianca, Mo Hayder (griezel griezel).
Is het dan niet moeilijk om nog spannende boeken te vinden? Ik bedoel ga je niet steeds hogere eisen stellen? Of hoe zeg je dat.
Dat vroeg ik me ineens af. In het begin lijkt me élk boek spannend maar als je gewend raakt aan spannende boeken hoe gaat dat dan?
Kies je dan op onderwerp? Of merk je dan dat je boeken minder spannend gaat vinden? Hoe gaat dat?
Bernadet
Die soms al griezelt bij de voorkant van een boek
Je bedoelt bouquet? Dat is ook een genre apart. Als je die graag leest blijf je ze ook gewoon lezen, zelfs al zegt een ander dat het meer van hetzelfde is.
Natuurlijk verandert je smaak en je interesse in welke boeken je leest in de loop van de tijd. Of dat altijd "groeien" is, nou ja, dat impliceert "beter", en dat hoeft niet. Best mogelijk dat je ooit weer een periode krijgt waarin je die romannetjes van vroeger weer graag leest!
Natuurlijk verandert je smaak en je interesse in welke boeken je leest in de loop van de tijd. Of dat altijd "groeien" is, nou ja, dat impliceert "beter", en dat hoeft niet. Best mogelijk dat je ooit weer een periode krijgt waarin je die romannetjes van vroeger weer graag leest!
Ja ik vond groeien ook een verkeerd woord maar wist even niets anders.
Misschien is het beter te zeggen dat je ze ontgroeit?
Ik denk dat een genre wat nieuw voor je is eerst als 'spannend/boeiend' wordt ervaren omdat je dat soort verhalen niet kent. Maar al je een beetje bekend raakt ermee dan krijg je toch een soort onderscheid vind ik.
Dat heb je bij elk genre. Dan ga je toch weten wat je aanspreekt en wat niet? En wat je goed vindt? Het is natuurlijk heel persoonlijk zoiets. Dat bedoel ik met groeien.
Dat lijkt me ook met thrillers zo.
Bernadet
Misschien is het beter te zeggen dat je ze ontgroeit?
Ik denk dat een genre wat nieuw voor je is eerst als 'spannend/boeiend' wordt ervaren omdat je dat soort verhalen niet kent. Maar al je een beetje bekend raakt ermee dan krijg je toch een soort onderscheid vind ik.
Dat heb je bij elk genre. Dan ga je toch weten wat je aanspreekt en wat niet? En wat je goed vindt? Het is natuurlijk heel persoonlijk zoiets. Dat bedoel ik met groeien.
Dat lijkt me ook met thrillers zo.
Bernadet
Dat is ook zo, maar ik denk dat Bianca (en ik) dat niet zo begrepen hebben uit jouw woorden. Je stelde het alsof Bianca genoeg zou moeten krijgen van het genre, omdat ze er al zo veel van gelezen had. Ontgroeien dus. Maar binnen het genre thrillers heb je zoveel variatie (veel meer dan bij bouquet) dat ik denk dat je daar niet echt aan "ontgroeit". Het concept is nooit hetzelfde (behalve als je een serie leest) en je hebt een onderverdeling: spionage, rechtbank, psychologisch etc etc..
Bianca?? Wat vind jij?
Bianca?? Wat vind jij?
Ik ben het met je eens Marjo. Omdat er zoveel verschillende genre's zijn in thrillers ben ik het na jaren nog steeds niet beu. En ik denk dat het ook nooit gaat gebeuren. Het is wel zo, dat mijn smaak wat veranderd is. Ik hou bijvoorbeeld nu van Scandinavische thrillers en die vond ik vroeger niet goed. Ik merk dat ik tegenwoordig wat meer diepgang in de personages wil, niet alleen maar de ene onwaarschijnlijke redding na de ander. Het moet nog wel steeds spannend zijn, dat is het belangrijkste.
Terug naar “Het spannende boek/thrillers”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 31 gasten