Roel Verheggen - Zwarte vlinder 13+

[Marjo]

Deze boekenserie groeit mee met de lezer. Het is immers niet geschikt voor de leeftijdsgroep 10 -12, waarvoor het eerste deel geschreven was.


https://www.leestafel.info/jeugdboeken-13

[Anton]

Dit schreef ik op Hebban. Kreeg er wel gelijk commentaar op. Ja, het is mijn persoonlijke leesbeleving. Over smaak valt niet te twisten.

Roel Verheggen schreef met 'Zwarte vlinder' een tweede boek in de reeks 'De schemertijdcodes'. Als eindoordeel kom ik eigenlijk tot hetzelfde resultaat met dezelfde positieve als minder geslaagde vertelelementen. Er is een duidelijk verschil qua leeftijd. Het eerste boek, getiteld 'De zwarte hand'- is voor een duidelijk jongere leeftijdsgroep. De thematiek in dit tweede deel is voor ca. 14+. Het is een realistische (helaas), maar ook heftige problematiek.

korte samenvatting inhoud
Yara is 13 en ze raakt smoorverliefd op - jawel, de spetter, Melvin. Die blijkt vijf jaar ouder te zijn. Waar Yara nog romantische gedachten heeft, verandert de ontmoeting met Melvin als snel in een nachtmerrie.
Yara wordt gechanteerd en moet betaalde seks hebben met andere mannen.
Yara heeft al snel in de gaten dat er iets mis is als ze Evi ontmoet. Ze wordt geholpen door een wezen uit de schemertijd die haar drie codes geeft. Die codes kunnen haar helpen om te ontsnappen uit deze vreselijke situatie.
Ze heeft een week tijd, want op zaterdag wordt ze bij Melvin verwacht. Daarna wacht haar een strijd om te overleven.

Positief is de waarschuwing die uit het verhaal spreekt en de schemertijdcodes -helaas niet in het echte leven - zijn aardig gevonden. Het verhaal ontwikkelt zich ook als een spannende thriller en is eenvoudig te lezen.

De mindere kanten
De zwart-witillustraties zijn eigenlijk overbodig. Daarnaast vind ik ze ook niet bijzonder. Minder geslaagd vind ik de vergelijkingen, metaforen, beeldspraak van Verheggen en de zwart-wit typeringen van sommige personages.
Als ik lees dat ik 'met haar wel een beschuitje wil eten' staat mij dit niet aan. Goedkope reclameteksten. Zo zijn er meer momenten. Ik ervaar dit als ergerlijk, maar dat kan louter persoonlijk zijn. Een andere lezer hoeft zich er niet aan te storen. Ik vind het armoedig. Ook de eerste agent wordt als dik en zwetend weggezet. Onnodige zwart-wittyperingen. Je kunt best anders de nonchalance van die betreffende agent beschrijven. Het oogt wat goedkoop.

Weer genoeg gemopperd. Dat komt negatiever over dan de totaalbeoordeling. Het zal best een leesboek zijn dat jongeren - die houden van realistische verhalen (het is niet bepaald verhullend) - aanspreekt. Zelf houd ik wel van dit genre, maar de totale uitvoering is niet overrompelend. Een aardig verhaal, niet meer.