De voelsprieten van Neel
illustraties: Carolien Westermann
tekst: Steven Gielis

In dit boek leren kinderen hoe het is als iemand hoogsensitief /hooggevoelig is. Gelukkig maar want boekjes over hoe het is als je hooggevoelig bent, zijn er veel te weinig. Het kan zo'n opluchting voor een kind zijn als hij of zij ontdekt waarom ze soms zo vreselijk blij zijn of zo verdrietig en/of moe zijn. Waarom ze zich anders voelen en soms overweldigd kunnen worden door emoties en gevoelens. Iets wat andere kinderen blijkbaar niet hebben. Maar vooral is het fijn als ze leren hoe ze ermee om kunnen gaan, zodat ze door hun heftige gevoelens niet meer zo heel erg heen en weer geslingerd worden. Daarom is het goed dat dit boek verschenen is.

Wat hoogsensitief zijn is, wordt uitgelegd door middel van het figuurtje Neel, die twee prachtige voelsprieten op zijn kop heeft.  Deze zijn heel zacht, als van fluweel, en heel teer. De voelsprieten registreren alles wat er om en binnenin Neel gebeurt.
Dankzij zijn voelsprieten kan Neel alles wat hij ziet, voelt, proeft, hoort etc. dieper beleven. Kortom, dankzij die voelsprieten voelt Neel alles heel precies en intens aan. Zijn voelsprieten stralen dan ook.
Maar het is ook wel veel wat hij allemaal voelt, dan heeft hij even rust en tijd nodig om alles te verwerken.

Er is helaas ook een minder leuke kant aan de sprieten. Ze geven namelijk ook heel sterk aan wanneer iets niet leuk of prettig is. Bijvoorbeeld wanneer er heel veel lawaai is of als kinderen ruzie maken. Ook een vreemde geur of teveel licht of een kriebelende trui vinden zijn voelsprieten niet fijn. De sprieten worden donker en beginnen dan te tintelen en te gloeien en te stomen, het is teveel allemaal, het moet eigenlijk stoppen, maar die voelsprieten uitzetten... dat kan niet.
Neel vindt het dan heel naar dat hij die sprieten heeft, hij schaamt zich ervoor, en wil ze weghebben.

Op die momenten denkt Neel veel.
Waarom zit mijn hoofd altijd zo vol?
Ik moet zoveel
Het liefst zonder fouten te maken.
Er wordt teveel van me verwacht.

Gelukkig leert Neel langzamerhand zijn voelsprieten te accepteren, zij zijn fijn en niet fijn, maar dat geeft niet, hij is zoals hij is en dat is goed genoeg!

De boodschap in dit verhaal is natuurlijk het aanvaarden van hooggevoelig zijn met als zijn plussen en minnen. Toch is er wel een kanttekening, het boek geeft in het begin niet helemaal de echte kern van hooggevoeligheid weer. Het wordt allemaal wel gezegd maar toch...
In het verhaal worden namelijk eerst de zintuigen genoemd en wat je ermee kunt, daarna wordt vermeld dat die goed samenwerken met de sprieten. Maar wat ik mis is het speciale, dat extra, wat hooggevoelige kinderen hebben als zij iets fijns of moois zien. Alleen bij de oren gebeurt dat wel.

"Daardoor kan hij verstaan wat anderen echt bedoelen.
Of precies luisteren naar wat anderen voelen."

Maar bij het zien, ruiken, proeven en aanraken komt niet naar voren wat het verschil is tussen hooggevoelige kinderen en niet hooggevoelige kinderen. Waarom Neel moe wordt van die fijne gevoelens is daarom ook niet te begrijpen. Het gedeelte over de voelsprieten die overbelast raken en wat Neel doet om weer rustig te worden is daarentegen wèl duidelijk en leerzaam.

Persoonlijk raad ik aan om dit boek voor te lezen en het verhaal samen met het kind te bespreken, zodat alle kanten van het hooggevoelig zijn duidelijk worden.
Verder is het een fijn boek met mooie afbeeldingen die de stemmingen van Neel uitstekend weergeven.

ISBN 9789044838275 | Hardcover | 27 pagina's | Clavis | mei 2020
Afmeting  33,3 x 24,1 cm | Leeftijd 5 +

© Dettie. 9 juni 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER