Lucie
Stans Lutz

‘Zolang ze zich herinnert schaamt Lucie zich voor haar moeder. Voor haar uitbundig gedrag, haar overdreven gelovigheid, haar te zware lichaam, haar snoepzucht, haar altijd en overal te laat komen, haar spilzucht, haar wens om bij iedereen in de smaak te vallen.’

Vader Hans, journalist van beroep, ondergaat het gedrag van zijn vrouw lijdzaam. Dat denkt zijn gezin tenminste. Oudere zus Kath is wat hardhorend, maar wil daar niets van weten. En er is het jongere zusje Eefje.

Middelste is Lucie, de verteller. Vanuit haar beleving lezen we over het gezin,  vooral over de moeder die door haar nogal aparte gedrag het gezinsleven bepaalt. Als Lucie bij haar vriendin is, ziet ze hoe het anders kan, maar natuurlijk heeft zij geen invloed op haar moeder. Kan ze het alleen maar aanzien, hoe haar moeder steeds verder zinkt in het geloof en min of meer eist dat haar kinderen dat ook doen. Hetgeen zij steeds minder doen.

Intussen ontwikkelt Lucie zich van kind tot jong-volwassene. Het verhaal speelt in de jaren zestig, dat is sowieso niet een tijd waarin een jong meisje begeleiding had tijdens deze ontwikkeling, ouders lieten hun kinderen aanmodderen, en op school was er ook nauwelijks aandacht voor, dus ook Lucie staat er alleen voor. Met vallen en opstaan probeert ze haar plekje te vinden.’

‘De lerares had gevraagd hoe zij hun toekomst zagen. Of ze dachten te zullen trouwen en of ze kinderen wilden of dat ze zouden gaan studeren. De meeste klasgenoten wilden het allebei – zo ver waren ze al gekomen – maar de kinderen zouden altijd voorgaan. Toen Lucie aan de beurt was had ze gezegd dat ze helemaal niet zou gaan trouwen. Ze zou gaan hokken, studeren en pas als ze een baan had als tolk/vertaalster vier kinderen krijgen. Bij het woord hokken was er een huivering door de klas gegaan. Dat deed je niet. ‘

‘Lucie’ is een tijdsbeeld en een coming of ageroman in een.
Zeker  voor vrouwen die in dezelfde tijd opgroeiden zijn de verhalen herkenbaar, maar natuurlijk ook voor degenen die buiten die periode groot moesten worden. De ontwikkeling is immers overal hetzelfde, alleen de situatie niet en de manier waarop je er mee omgaat ook niet. Daardoor wordt waarschijnlijk de reactie op dit boek bepaald: een schrijnende herkenning, of een lacherige Aha-erlebnis: zo kan het ook…

Het boek leest in ieder geval als een trein, het bestaat uit korte hoofdstukken in de vorm van schetsen, die wel chronologisch zijn.
Vlotte dialogen, geen lange omschrijvingen maar een taal die to the point is. Dat past bij de verteller.

Stans Lutz is decor- en kostuumontwerper. Ze was ze verbonden aan talloze producties. Eerder schreef en tekende ze het non-fictie boek De Circusclown en het prentenboek Zakdoek.
Lucie is haar literaire debuut.

ISBN 9789492241498| Paperback | 196 Pagina's | Uitgeverij Magonia | maart 2022

© Marjo, 19 april 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER