Sam Loman

Vos is verdrietig
Sam Loman

Vos is verdrietig want ze mist opa heel erg. Ze zit te huilen op een boomstam en ziet eigenlijk niets. Het lieveheersbeestje, de slak en de vogel zijn er ook helemaal verdrietig van.

Vos herinnert zich hoe leuk opa was en hoe hard ze samen konden lachen als ze samen kattenkwaad uithaalden. Maar dat kan niet meer, want opa is nu een sterretje in de lucht. Er is echt niets aan zo zonder opa. Maar dan...

Vos voelt een pootje op
haar schouder. Het is Beer.
'Gaat het een beetje? ' vraagt hij. [...]
'Ik heb eikelkoekjes voor je gebakken
Daar voel ik mij altijd beter van,' troost hij.

Dat is heel lief van Beer.
Daarna komt Eekhoorn en die heeft ook iets bij zich. Bloemen! voor opa! Dat is voor het gedenkhoekje dat ze voor opa gaan maken op een mooi plekje in de tuin.
En ook Konijn draagt haar steentje bij, ze weet nog een heel grappig verhaal over opa. En Das heeft ook al een heel lief cadeautje voor opa's gedenkhoekje én een heel fijn cadeautje voor Vos zelf. Dankzij alle lieve dingen die haar vrienden voor haar doen, wordt Vos vanzelf wat minder verdrietig.
Ze weet nu dat ze haar opa altijd zal blijven missen maar met haar vrienden voelt het allemaal veel minder zwaar want ze kan altijd op haar vrienden rekenen!

In een paar woorden en op 'maar' 27 pagina's wordt heel liefdevol duidelijk gemaakt dat je alles mag voelen als er iets akeligs is gebeurd. Maar het verhaal laat ook zien dat samen er over praten en laten voelen dat je er bent echt helpt. Ook wordt duidelijk gemaakt dat iemand niet echt verdwenen is, want zolang je samen herinneringen ophaalt is diegene nog altijd aanwezig bij iedereen. De eenvoud van de vertelling geeft het verhaal juist zijn kracht.

Aanrader voor kinderen die een opa of oma verloren hebben, maar het boek kan ook leiden tot een mooi gesprek over hoe je kunt omgaan met het verlies en afscheid nemen van iemand waar je veel van hield.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Konijn heeft een wiebeltand
Sam Loman

‘Wat ben je aan het doen?’ vraagt Beer.
‘Wiebelen,’ zegt Konijn. Hij wijst naar zijn mond. ‘Ik heb een wiebeltand.’

Volwassenen zijn het misschien wel vergeten, maar kinderen die aan het wisselen zijn, of dat net achter de rug hebben, die weten precies wat Konijn bedoelt.
Zo’n wiebeltand is irritant, die moet er uit. Maar ja, hij moet wachten tot dat vanzelf gebeurt. Daar komt Beer aan, hij wil wel samen wachten. En Eekhoorn, die helpt ook met wachten. Das komt erbij, Vos, en iedereen wiebelt mee met de tand van Konijn. Maar die blijft zitten.

Konijn vindt het maar lang duren!
Een spelletje doen, zou dat helpen? Misschien gaat de tijd dan sneller?
Je kan wel raden wat er dan gebeurt…
Maar bijna gaat het nog fout!

Een lief prentenboek in zachte kleuren. De dieren zijn schattig, met hun kleine laarsjes aan!
Op de paginagrote tekeningen zie je ook nog andere dieren, insecten bijvoorbeeld. En er zijn bloemen en planten, de dieren bevinden zich in een bos.
Het verhaaltje is kort en duidelijk, met de tekst op de tekening.
Herkenbaar voor kinderen die hun melktandjes kwijtraken!

Sam Loman werkt als illustrator, grafisch vormgever en fotograaf en maakt onder andere kinderboeken, stationery, kaarten, behang en meer. Ze schreef en illustreerde onder meer de prentenboeken Anders, Het Moemonster en Hieper-de-Pipo.

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Spaarpoes
Sam Loman

Waar doen ze het van? is een nieuw programma op tv waarin verschillende mensen met verschillende inkomens worden gevolgd. De een verdient 130.000,00 euro per maand, de ander 1600,00 euro per maand. Toch zijn ze beide gezinnen gelukkig met hun leven.

In dit boek leren we ook om blij te zijn met wat je hebt. Maar Kiki denkt daar aanvankelijk anders over. In de etalage heeft ze namelijk een mooie grote knuffelpoes gezien die ze heel graag wil hebben. Maar mama zegt: "Je hebt al een knuffel."
Die is oud! volgens Kiki. Maar mama vindt de knuffel te duur. "Als je hem echt graag wilt, kun je ervoor sparen," zegt ze.
Dat wil Kiki wel doen maar in haar spaarpoes zit nog heel weinig geld, dan duurt het wel héél lang voor ze die mooie knuffelpoes kan kopen.

Gelukkig weet haar vriendje Goof wel een manier om snel aan meer geld te komen. Ze kunnen klusjes gaan doen!
Als eerste gaan ze maar even kijken of mama een klusje heeft, en ja hoor... daarna heeft Kiki al vijf muntjes bij elkaar gespaard. Ze doen daarna echt van alles en al snel hebben ze geld genoeg bij elkaar geklust.
Gauw naar de winkel.... maar is die knuffelpoes nog steeds zo leuk?

Dankzij dit boek leren kinderen dat ze niet altijd alles zomaar kunnen krijgen, soms zullen ze er moeite voor moeten doen, zoals zelf voor iets sparen.
Maar ook leren ze door dit verhaal dat niet alles zo mooi is als het lijkt. Ook al ziet iets er prachtig uit, het kan nou net datgene missen waardoor de oude spullen toch fijner zijn dan de nieuwe!

De afbeeldingen zijn eenvoudig maar doeltreffend. Erg leuk zijn de kleurcontrasten die gebruikt zijn. Kiki is wit, Goof is zwart en mama is een rode kat. Zo zijn ze duidelijk te herkennen maar het maakt de illustraties ook speels.
Opnieuw een prima boek van Sam Loman!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Friet flamingo en andere rare snuiters
Sam Loman

Rare snuiters? Op de omslag van het boek zien die flamingo’s er toch vrij normaal uit! Verderop in het boek lees je het bijbehorende verhaaltje, en ga je nog eens goed kijken: warempel: er zit een rare snuiter tussen. Net zo raar als Dia de Ree, of het Snoepsluiterbeestje. En ken je de poefpoes? Of de blotebillenaap?
Het Spaarvarken en de Sloddervos…ja maar die ken ik, zul je zeggen! Maar dat spaarvarken of die sloddervos zijn toch een beetje anders!
Verhaaltjes zijn het, maar dan in rijmvorm.

Dit staat op de omslag:

Heb jij ooit misschien
een rare snuiter gezien?
Het klinkt wat raar,
maar ze bestaan, echt waar!

Het heeft wel een beetje een plat gehalte, in de zin dat het vaak gaat over poep of kont en aanverwante zaken, maar dat vindt de jonge doelgroep natuurlijk leuk. Je leest over de Blotebillenaap, maar ook:

‘Simonus Snuffel kon ruiken aan een kont
wie er nou eigenlijk voor hem stond
die rotte eierengeur
was van Liesje van der Steur
De barones van Huplala
rook naar heerlijke chocoladevla
De zure kaasjeswalm
kwam vast van Ada Zalm
En de vieze bedorven vis?
Dat was Henkie Hagedis’.

‘Aan tafel? Op de grond?
Staand of met een fluwelen kussentje onder uw kont?’

En de baron van Oenemeloen? Die zat met alle ellende
Zijn schoen zat nog steeds onder die vieze poepbende.’

Lekker gniffelen bij zulke teksten!
Het rijm loopt niet altijd even lekker, zodat je wat hapert bij het voorlezen, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door de mooie tekeningen: vrolijk en met humor schetst Sam Loman de figuren die ze in haar vers laat opdraven.

‘Twintig aapjes gillen van plezier
‘Waar is dat feestje? Hier!
hoe doller de boel
hoe groter het feestgevoel’

Tellen maar: twintig aapjes moesten het zijn? Ook een tweede keer tellen brengt je niet verder dan negen… Is dit met opzet?

O ja, en die frietflamingo? Verklap ik lekker niet…

De versjes zijn leuk om gewoon (voor) te lezen, waarbij je als voorlezer ook wat dieper in kunt gaan op het aangekaarte thema. Hoe het komt dat je te zwaar bent; hoe je rommel op kan ruimen, hoe je spullen een tweede leven geeft. Geen zware onderwerpen, net een tikkeltje maatschappelijk bewustzijn.
De poefpoes is erg leuk!

Sam Loman (1983) studeerde aan de Willem de Kooning Academie en aan de universiteit van Hertfordshire. Ze werkt als illustrator, grafisch vormgever en fotograaf en maakt onder andere kinderboeken, stationery, kaarten, behang en meer. Ze schreef en illustreerde onder meer de prentenboeken Anders, Het Moemonster en Hieper-de-Pipo.

ISBN 9789048859818| hardcover | 48 pagina's | Uitgeverij Moon| juli 2021
Leeftijd vanaf 5 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Anders
Anders is anders en dat is heel gewoon!
Sam Loman

Al bij het openslaan van het boek, merk je dat het boek anders dan anders is. Maar het mooie is dat het juist laat zien dat alle mensen iets hebben waardoor ze 'anders' maar toch gewoon zijn. We zien zestien mooie getekende portretjes van allerlei mensen die allemaal iets hebben. De ene keer zie je het wel, de andere keer niet. Bij een meneer met een baard en hoed staat bijvoorbeeld Jan heeft diabetes, en bij een portret van een mooie mevrouw staat Els heeft reuma en bij het meisje met de paardenstaart staat Emma heeft ADHD, de leuke Sanne is geboren met één hand, Daan met zijn zonnebril op is blind en Anders? Anders heeft autisme.

Over deze Anders gaat het boek. Hij laat zien wat hij wel en niet prettig vindt en wat hem helpt.
Anders draagt vaak een koptelefoon omdat hij slecht tegen lawaai kan en heeft graag blauwe kleren aan, die geven hem rust. Hij kan ook niet zonder lijstjes en al helemaal niet zonder zijn hond die speciaal getraind is en ASS hulp wordt genoemd. (Autisme hulphond)

We zien op de tekeningen hoeveel lawaai er gemaakt wordt door mensen, dieren en dingen bijvoorbeeld door te lachen, te praten aan de telefoon, de koekoeksklok, het openen van een blikje, een baby die huilt, auto's, de radio enz. Daartussenin zit Anders met zijn handen voor zijn oren. Maar niet alleen lawaai is erg, Anders kan ook niet goed tegen fel licht en geuren en veel kleuren of rommel of veel mensen... (we zien Anders tussen de mensen lopen die op de openingspagina stonden)

Op school is hij liever alleen maar samen met zijn hond kan hij de wereld aan. Hij heeft wel overal een vaste tijd voor nodig en via een wekker die de tijden aangeeft, zien we precies wat Anders op welk uur doet, en als de dag anders loopt dan is Anders anders dan anders, dan is hij van slag en moe en verdrietig en boos. Erg leuk daarbij zijn de twee lege pagina's - waarop we rechts onderaan alleen Anders zien zitten op een krukje - die de tijd vertegenwoordigden die Anders nodig heeft om weer rustig te worden.

Via de afbeeldingen zien we heel goed welke invloed de dingen van buitenaf op Anders hebben. Maar dat wil niet zeggen dat Anders raar of vreemd is, Anders is gewoon anders en dat is heel gewoon, want iedereen is anders! En dat is maar goed ook!

Mooi duidelijk boek met goede, toelichtende afbeeldingen. Een aanrader voor elk kind, ouder, leerkracht die te maken heeft met autisme.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het Moemonster
en de kracht van fantasie
Sam Loman

Hannah is altijd moe, dankzij het Moemonster. 'Het voelt alsof er een grote olifant op haar zit, als een zware rugzak die ze bijna niet kan dragen of als een steen die zorgt dat ze niet voor uit komt. Het Moemonster is er altijd, dag en nacht.
We zien Hannah liggend op de bank, wakker en slapend. We zien haar naar de kinderen buiten kijken die wel aan het klimrek kunnen hangen of met de bal kunnen spelen. Hoe graag Hannah het ook anders wil, het Moemonster wint altijd! Maar er is één ding waar hij niet van kan winnen en dat is van Hannah's fantasie.

Want in haar hoofd kan Hannah alles, ze danst, en springt, ze kan vliegen als een piloot, ze kan racen als een autocoureur, ze kan dokter zijn of zweven aan een vlieger. Ze kan toveren en heel hard rennen en alles wat ze in haar hoofd bedenkt, tekent ze.
Dan zwiert en zwaait en zingt en swingt ze.
Ze tekent een ridder die draken verslaat, een zeeman in een papieren bootje en als ze uitgetekend is en het Moemonster weer toeslaat is ze niet verdrietig, want ze heeft prachtige avonturen beleeft.

Het verhaal doet me denken aan de woorden van Nelson Mandela die hij uitsprak na zijn jarenlange gevangenschap op Robbeneiland: 'Mijn geest konden ze niet van me afnemen.' En dat is ook het geval bij Hannah. Dankzij haar vrije geest, haar fantasie, tekent ze de meest geweldig dingen en beleeft ze de mooiste avonturen, die alleen zij beleeft en een ander niet!
Elk nadeel heeft zijn voordeel zei Johan Cruijff ooit eens en bij Hannah is haar grote voordeel dat ze haar vrije geest, haar mooie fantasie heeft waardoor ze evengoed heel erg kan genieten van alles.

Een lief, ontroerend, optimistisch en realistisch boek die kinderen die, net als Hannah, ook weinig kunnen weer moed geven!

Zie ook het inkijkexemplaar

Sam Loman studeerde af aan de Willem de Kooning Academie en behaalde haar master Art & Design aan de universiteit van Hertfordshire. Ze werkt als illustrator, grafisch vormgever en fotograaf.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Beer is verliefd
Sam Loman

Verliefd zijn is heerlijk? Of toch niet?
Als je verliefd bent dan denk je de hele dag alleen maar aan dat leuke meisje of die te gekke jongen. Als je hem of haar ziet dan krijg je kriebels in je buik en weet je niet zo goed wat je moet doen. Lachen? Of hoi zeggen? Of...? Best lastig eigenlijk, maar ook wel leuk en spannend.

In dit boek lezen we over Beer, die helemaal tot over zijn oren verliefd is op Eekhoorn. Hij vindt haar zo leuk dat hij haar iets wil geven daarom plukt hij een prachtige bos bloemen, dat vindt ze vast mooi. Maar als hij met zijn kleurige boeket voor haar deur staat en aanklopt, krijgt hij de bibbers, zo direct is Eekhoorn helemaal niet verliefd op hem! Hij legt de bloemen gauw neer en rent heel hard weg!

Als Eekhoorn opendoet, snapt er niets van. Van wie zou ze die mooie bloemen hebben? Er zit wel een kaartje bij met de tekst 'Ik vind je lief' maar er staat geen naam bij... Daardoor kan ze Beer ook niet bedanken maar dat realiseert Beer zich helemaal niet. Hij denkt dat ze de bloemen misschien toch niet zo mooi vindt, en bakt daarom maar heerlijke eikelkoekjes. Maar opnieuw durft Beer niet te blijven staan als hij aangeklopt heeft... En zo gaat het maar door.

De verliefde en daardoor onzekere, verlegen Beer denkt aldoor dat Eekhoorn zijn cadeautjes niet leuk, mooi of lekker vindt en Eekhoorn weet steeds maar niet van wie ze al die lieve geschenken krijgt. Zal ze er toch nog achter komen?

Het is echt zo'n boek dat je met een brede glimlach dichtslaat, want wie kent die verliefdheidsbibbers niet? Op de gekleurde afbeeldingen is ook goed te zien hoe verliefd Beer is maar ook hoe blij Eekhoorn steeds met alle mooie, lieve attenties is, maar van wie krijgt ze die toch?
De gebruikte taal is eenvoudig en de tekst is duidelijk afgedrukt.
Kortom, het is echt een boek om hevig verliefd op te worden.

ISBN 9789044836332 | Hardcover | 27 pagina's | Uitgeverij Clavis | mei 2019
Leeftijd 4+

Dettie, 7 augustus 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 4-5 jaar

Sam Loman