Vertraagd licht en andere verhalen

Het blijft altijd lastig een verhalenbundel te bespreken hoewel door deze verhalenbundel een rode draad loopt.

Op de flaptekst staat: De personages in deze verhalen treden elke dag de wereld monter tegemoet, om dan altijd weer te ontdekken dat het leven tegenstrijdige eisen stelt. De situaties waarin ze terechtkomen zijn verwarrend – tragisch voor hen, vaak hilarisch voor de lezer. In deze subliem geschreven verhalen komen heel verschillend mensen vooral zichzelf tegen, op een manier die zowel herkenbaar eigentijds als bijzonder indringend is.

'Hilarisch' vind ik altijd een gevaarlijke term, dat is zo persoonsgebonden. Wat de een hilarisch vindt kan bij de ander nauwelijks een glimlach oproepen.
Zelf vond ik de meeste verhalen een serieuze ondertoon hebben, de rode draad is inderdaad tragiek.
Veel van de personages in de verhalen staan op een keerpunt in hun leven. Dit keerpunt kan een moeilijke beslissing nemen zijn of afscheid nemen zijn of tot de ontdekking komen dat het leven niet is geworden waarover vroeger gedroomd werd. Ook zoeken naar de zin van het leven door middel van spiritualtiteit komt in de verhalen voor. Dit laatste is vaak wél op een humoristische manier beschreven. Maar veel van de verhalen gaan over teleurstelling in al zijn vormen, althans zo kwam het op mij over.

Zoals bijvoorbeeld de teleurstelling in een vriendin in het verhaal Je moeder en je allerbeste vriendin beduvel je niet.
Het begint heel vrolijk maar eindigt minder vrolijk:
"Ik, dubbel besodemieterde, heb jaren en jaren lang een vriendin gehad die ik dacht te kennen. Maar dat blijkt volkomen onjuist gedacht. [...] Achterbakse trut! [...] je moeder en je vriendin beduvelen doe je niet!

Of de teleurstelling in een gedroomde liefde. De getrouwde vrouw die afscheid moet nemen van de andere man waar ze al jaren verliefd op is terwijl ze er zelfs nooit wat mee gehad heeft. Ze moet de hoop die ze aldoor maar bleef koesteren laten varen en dat doet pijn...

Of het verhaal van de vrouw die tot het inzicht is gekomen dat geen van haar woorden ook maar iets heeft uitgewerkt en besluit te zwijgen, geen woord meer te zeggen...
"Ik omarm een zwijgend leven. Geen flodderig tot stand gekomen besluit [...] Nee, uren doorgebracht in een schommelstoel met ijverig plussen en minnen. Zorgvuldig wegend: wel doen, niet doen, wel doen. U weet net zo goed als ik dat beslissingen nemen niet meer zijn dan het begin van iets nieuws. En dat echte beslissingen pijn doen. En dat zelf beslissen onzekerheid geeft, terwijl de dingen overlaten aan een groep of aan een ander zekerheid verschaft. Heb het dus niet over flodderig."

De verhalen zijn uitstekend geschreven, ze zijn behoorlijk diepgaand en elk verhaal is een mooi afgerond geheel met halverwege een onverwachte wending. De taal is vaak direct, kort en bondig, wat ik erg plezierig lezen vind.
Wat ik persoonlijk wel vond is dat er herhalingen in voorkwamen. Niet in de verhalen zelf maar in de personages. Soms had je het gevoel dat er al over dat personage was geschreven in een ander verhaal. Zoals de vrouwen die met spiritualiteit bezig waren, of de winkelier en de huisvriend. Zelf denk ik dat de verhalen beter wat langer hadden kunnen zijn waardoor de personages op zich hadden kunnen staan en de rode draad misschien nog beter tot zijn recht was gekomen.
Maar voor de rest... niets dan lof voor dit debuut. Schrijven kan ze!

ISBN: 978-90-8539-885-1 verschijningsdatum: 01-10-2007 Formaat: A5 Uitvoering: Paperback Aantal pagina's: 194 uitgever Free Musketeers

© Dettie, januari 2008

Reageren? Klik hier!