http://www.maureenjohnsonbooks.com

Moordjaar
Maureen Johnson

‘Iedereen keek naar me. Misschien dachten ze dat dit deel uitmaakte van mijn act. Ik schoof de stoel iets naar achteren en probeerde harder te hoesten, toen nog harder, maar mijn pogingen maakten geen enkel verschil. Mijn keel was geblokkeerd. Mijn ogen traanden zo, dat ik alles door een waas zag. Ik voelde een stoot adrenaline…en toen werd alles een ogenblik wit, helemaal, volledig, stralend wit.’

Door omstandigheden die verder niet ter zake doen, belandt, Aurora - zeg maar Rory -, een Amerikaanse tiener, op een kostschool in Londen. ‘Wexford’ ligt vlak bij Liverpool Station, en vlakbij Whitechapel en Spitalfields.
Sommigen krijgen misschien al meteen een kriebel… Dat gebied is immers vooral bekend doordat daar een beruchte moordenaar actief was, in de tweede helft van 1888: Jack the Ripper, die vrouwen vermoordde en hen zwaar verminkt achterliet.
Vlak voor Rory aankwam op de school is het eerste slachtoffer gevallen. Het blijkt al snel dat er een na-aper bezig is, en dat er dus meer slachtoffers zullen vallen. Hij moordt op dezelfde data en probeert zoveel mogelijk de details van de oorspronkelijke moorden na te bootsen.
Aanvankelijk doet het Rory niet zo veel, ze is meer bezig haar nieuwe leven op poten te zetten. Haar kamergenote Jazza is heel aardig, en met Jerome kan ze het ook goed vinden.
Zoals gezegd volgen er meer moorden, en op de dag dat Jack the Ripper twee vrouwen om het leven bracht is de hele school beveiligd. Leerlingen mogen de straat niet op, er is politie op de been, en iedereen wacht gespannen af. Al eerder hadden Rory’s ouders gevraagd of ze niet naar hen toe wilde komen, weg van school, maar net nu Jerome iets meer lijkt te worden dan een gewone vriend, heeft ze daar helemaal geen zin in. Om dezelfde reden stemt ze toe als Jerome haar en Jazza vraagt om stiekem naar het jongensgebouw te komen. Dan kunnen ze vanaf het dak de gebeurtenissen in de gaten houden.
Tussen dat gebouw en het meisjesgebouw ligt een plein dat ze midden in de nacht oversteken. Als ze terugsluipen ziet Rory een man, die haar welterusten wenst.
En de volgende dag blijkt er een slachtoffer gevonden te zijn op datzelfde plein. De politie vraagt mensen die iets weten zich te melden. Dan ontdekt Rory dat Jazza die man niet gezien heeft… hoe kan dat nou? Hij stond recht voor hun neus!
Dan begint het verhaal pas echt, met een verrassende ontwikkeling en een onverwachte ontknoping.
Een spannend verhaal dat je ogen aan de pagina’s pint tot het laatste woord gezegd is. Een erg origineel plot met een vleugje humor en een vleugje romantiek dat echter vooral boeit doordat het gebaseerd is op een ongelooflijk feit: niet alle doden zijn dood…

'Ik pakte mijn hockeystick en pookte onder mijn bed, maar ik voelde niets. Toen realiseerde ik me dat een stick niet zo goed bruikbaar was bij een geest, dus ging ik op mijn bed staan en begon er op te springen, zo stil als ik kon, daarna stapte ik op de vloer en keek onder het bed.'

ISBN 9789026190797  | Paperback | 350 pagina's | de Fontein |juni 2012
Vertaald uit het Engels door Inge Boesewinkel en Jeske Nelissen
Leeftijd vanaf 13 jaar

© Marjo, 27 september 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Let it snow
Maureen Johnson
John Green
Lauren Myracle

Een trilogie maar dan door verschillende schrijvers geschreven.

In het eerste deel De Jubilee-expres geschreven door Maureen Johnson is Jubilee Dougal de middag voor Kerst onderweg naar haar opa en oma in Florida. Haar ouders zijn die dag in een politiecel beland omdat er in de winkel een rel uitbrak vanwege de nieuw uitgekomen keramieke kersthuisjes die mensen kunnen verzamelen. Haar ouders hebben al een heel dorp bij elkaar en elk jaar gaan ze 23 december met dekens, eten en koffie bij de showroom zitten om een van de tien genummerde huisjes te pakken te krijgen. De genummerde huisjes zijn inmiddels een collectors item geworden. Vorig jaar was er al een opstootje om de huisjes en nu weer. Jubilees ouders hebben er verder niets mee te maken maar weigerden weg te gaan toen de politie er om vroeg en daardoor werden ook zij opgepakt.
Nu moet Jubilee dus hals over de kop naar haar grootouders vertrekken en dat terwijl ze zich vreselijk verheugd had op Kerstmis bij haar vriend Noah. Ze baalt als een stekker.  Het is bovendien vreselijk weer, er is een sneeuwstorm voorspeld, de ernstigste sneeuwstorm sinds vijftig jaar. Ze kan daardoor niet per vliegtuig naar Florida maar moet met de trein. Achteraf maar goed ook.
Noah reageert lauwtjes op de mededeling dat ze geen Kerst bij hem kan komen vieren. Het is jammer maar helaas. Hij had het zoals altijd druk, druk, druk en zou nog wel bellen als ze weer thuis was en dat was het. En zoals altijd accepteert Jubilee ook dit van Noah want hij heeft het altijd écht heel druk.
In de trein zit Jubilee in de coupé met de enorm knappe jongen Jeb en, tot haar ergernis, met een stel cheerleaders die over niets anders dan het aanstaande cheerleaderskampioenschap kunnen praten. Jeb is aardig en verdrietig. Hij probeert zijn 'soort-van-vriendin' te bereiken met zijn mobieltje maar dat lukt maar niet.
En dan wordt het hele treingezelschap door elkaar geschud. De trein is vastgelopen in de sneeuw vlakbij Gracetown, de reisbestemming van Jeb. Ze zullen mogelijk pas de volgende dag verder kunnen reizen. Jebs mobieltje is stukgevallen door het abrupte remmen van de trein.
Jubilee besluit naar het wafelhuis dat ze aan de andere kant van de weg ziet liggen, te lopen. Daar is het warm en hebben ze vast wat te eten. Eenmaal daar komt Stuart binnenwandelen en ze raken in gesprek, hij woont in Gracetown. Maar dan gaat de deur open en wandelen de cheerleaders binnen. Wegwezen denken Suart en Jubilee, ze vertrekken naar Stuarts ouderlijk huis en dat verandert alles in het leven van Jubilee...

In deel twee Een cheertastisch kerstwonder geschreven door John Green maken we kennis met de vrienden Tobin, JP en Duke.  Als Tobin hoort dat er een groep cheerleaders in het wafelhuis zijn moet hij er naar toe. Hij trommelt JP en Duke op en daar gaan ze. Natuurlijk komen zij ook niet ver met hun auto in die gillende sneeuwstorm maar uiteindelijk arriveren ze bij het wafelhuis. Toch is er onderweg het een en ander duidelijk geworden en ook voor de drie vrienden verandert er van alles.

In het laatste deel De beschermheilige van varkens geschreven door Lauren Myracle maken we kennis met Addie, de 'soort-van-vriendin' van Jeb. Zij  is ook verdrietig want ze is zo stom geweest om vreemd te gaan en nu wil ze het heel graag goedmaken, maar Jeb is niet te bereiken... Wij weten hoe dat komt maar zij niet.

Het is erg verrassend als je ontdekt dat de verhalen zich alle drie rond dezelfde personages en rond Gracetown afspelen. Het eerste verhaal vond ik persoonlijk het leukste verhaal maar dat neemt niet weg dat de overige twee verhalen ook erg lekker weglezen. Het doet wel vreemd aan dat iedereen al op zestienjarige leeftijd in een auto rondrijdt. Ook de naam Jubilee wordt nader toegelicht omdat het in het Engels jubileum betekent maar in het Nederlands is Jubilee helemaal niet zo vreemd natuurlijk. Enkele dingen zijn dus erg Amerikaans zoals bijvoorbeeld ook dat in Nederland niet of nauwelijks voorkomende wafelhuis en dat is even wennen maar maakt verder niet veel uit voor de verhaallijn. 
Het is gewoon een lekker boek om bijvoorbeeld in de Kerstvakantie te lezen.

ISBN 9789026129650 Paperback, 351 pagina's De Fontein november 2011
Vertaald door Jeske Nelissen Leeftijd 13+

© Dettie, 19 november 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Love Street 13
Maureen Johnson

Dit boek had ik even achter gehouden omdat ik me er op verheugde. Eerst het serieuze werk en dan dit boek. Het vorige boek Kamer 16 was erg vrolijk en grappig. Maar helaas, Love street 13 viel tegen.
In Kamer 16 gaat het over Scarlett die met haar ouders, broer en twee zussen in een oud art-deco hotel woont. Dat hotel is nagenoeg failliet en iedereen probeert van alles om toch het hoofd boven water te houden. Gelukkig krijgen ze een bijzondere gast, mevrouw Amberson, die de hele zomer blijft en Scarlett nodig heeft als assistent. Wat volgt is een leuk verhaal dat ik toentertijd met veel plezier gelezen heb.

De flaptekst van Love sSreet 13 belooft meer leuke gebeurtenissen maar ik was op gegeven moment op bladzijde 117 en dacht wat is er nu eigenlijk gebeurd? Nog helemaal niets. Scarlett is nog steeds verliefd op Eric en droomt daar eindeloos over door. Mevrouw Amberson woont niet meer in het hotel, maar heeft een appartement van een vriendin overgenomen. Scarlett is nog steeds haar assistent.
Zo apart en bijzonder als deze vrouw in het boek Kamer 16 was zo weinig komt ze in dit boek uit de  verf. En dat is eigenlijk de hele makke van dit boek. Niemand komt goed uit de verf.
Alle personages hangen er een beetje bij, de gebeurtenissen zijn vaak een herhaling uit Kamer 16, zoals de afkeer van Scarlett en haar broer Spencer voor Chip, de vriend van hun zus Lola. Zusje Marlene is dezelfde vervelende klier en de ouders spelen opnieuw nauwelijks een rol. Maar verder ontwikkelt het verhaal zich nauwelijks, het sukkelt maar voort.
Op de flaptekst staat: "Zo moet ze (Scarlett) aanpappen  met Max, de irritante broer van een jonge actrice. Overal waar Scarlett heen gaat, duikt hij op. Wat moet ze daar nu van denken?"
Max speelt nauwelijk een rol in het boek, laat staan dat hij overal opduikt.
Verder staat op de flaptekst: "Wanneer haar oudste zus vertelt dat ze tijdens haar vakantie in Las Vegas getrouwd is met haar 18-jarige vriendje, staat Scarletts leven op zijn kop."
Die zus trouwt bijna op het eind van het boek en echt spectaculair wordt het allemaal niet, hooguit een beetje op het verlate huwelijksfeest, maar ook dat is niet echt zo spannend of komisch als de gebeurtenissen in Kamer 16. In dat boek leefde je mee met iedereen en hoopte je op de goede afloop maar als je dit boek dichtslaat vraag je je af wat er nu eigenlijk gebeurd is en dat is bitter weinig.

Helaas zijn  vervolgdelen vaak  zwakker dan het eerste boek. Er wordt geprobeerd voort te borduren op het succes, maar wat deel één zo leuk of goed maakte ontbreekt dan bij de volgende delen. Zo ook bij dit boek. Maureen Johnson schrijft leuke, vrolijke meidenboeken maar laat ze haar energie steken in echt nieuwe verhalen of meer tijd steken in het vervolg. Het verhaal in Love street 13 wordt uitgesmeerd over 297 pagina's en het lijkt alsof Johnson  nauwelijks inspiratie had, het is bijna saai te noemen  zeker ten opzichte van Kamer 16.  Jammer! Ze kan veel beter.

Ik heb, gezien het eind van dit boek,  het gevoel dat er meer boeken over Scarlett en haar familie komen. Hopelijk worden die dan weer net zo humoristisch en goed uitgewerkt als Kamer 16.
(Beide boeken zijn goed afzonderlijk te lezen.)

ISBN 9789026127182 Paperback 297 pagina's Uitgeverij De Fontein, februari 2010
Vertaald door Jeske Nelissen, Geschikt voor 13-15 jaar.

© Dettie, februari 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Kamer 16
een zomer vol verrassingen

Het gaat niet goed met New Yorkse hotel Hopewell, het eens zo drukbezochte, prachtige art deco hotel staat bijna leeg. De kamers raken in verval, geld komt er nauwelijks meer binnen. Daardoor moet Scarlett van haar ouders die zomer meehelpen in het familiehotel. Personeel kunnen ze niet meer betalen. Haar oudere zus Lola werkt in een luxe warenhuis en haar jongere zus, Marlene heeft als kind leukemie gehad en wordt daardoor nog steeds in de watten gelegd. Natuurlijk hoeft Marlene niet te helpen... Het is eigenlijk een onuitstaanbaar verwend kreng geworden, vindt Scarlett, alleen Lola kan Marlene nog aan. Scarlett kan het beste opschieten met haar broer Spencer, die studeert maar eigenlijk toneelambities heeft. Ze vertellen alles aan elkaar, het zijn vier handen op een buik. Scarlett baalt enorm, al haar vriendinnen zijn op vakantie, maar zij moet werken. Elk kind van het gezin krijgt op zijn of haar vijftiende verjaardag een sleutel van een hotelkamer. De kamer en de gasten die hun intrek nemen in die kamer moeten door degene met de sleutel verzorgd worden. Op haar verjaardag krijgt Scarlett de sleutel van kamer 16, de Empiresuite, de duurste kamer van het hotel. Tot haar ellende wordt die kamer nog verhuurd ook, aan mevrouw Amberson, die de hele zomer wil blijven! Scarlett moet haar persoonlijke assistente worden... en daar kan ze niet onderuit, haar familie heeft het geld veel te hard nodig.
Mevrouw Amberson, die vroeger 'iets' met het toneel te maken had, geeft Scarlett de meest idiote opdrachten en bemoeit zich met alles en iedereen, ook met Eric, de wel heel knappe tegenspeler van haar broer. Dit is het begin van een vreemde, bizarre maar geweldige zomer.

Als je een erg grappig en leuk boek wil lezen dan is dit een heel geschikte daarvoor. Ook al is het een lekker gek verhaal, nergens wordt het overdreven bizar. Het gaat over gewone jongeren met al hun goede en slechtere trekjes. Mevrouw Anderson is de excentriek vrouw die het ene idee na het andere heeft.  Ondanks haar grilligheid is ze toch een erg leuk mens. De situatie in het hotel zelf, de gebreken en oplossingen daarvoor zijn erg humoristisch.
De ondertitel doet het boek eer aan, het is inderdaad een zomer(boek) vol verrassingen!

ISBN ISBN 978 90 261 2563 8 Paperback 313 pagina's | Uitgeverij De Fontein | oktober 2008
Vanaf 13 jaar

© Dettie, april 2009

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zomer, zee & zoute zoenen

Clio had al haar eigen plannen voor de zomer: ze was zeventien, had nog nooit gezoend en die ene jongen in de winkel voor kunstbenodigdheden leek wel geschikt om haar vriendje te worden. Maar toen ze haar moeder wilde vertellen dat ze een baan had in diezelfde winkel, viel alles in het water. Sinds haar ouders gescheiden waren moet ze een aantal weken met haar vader doorbrengen, en die had nu gevraagd of ze naar Italië wilde komen... weg baan, weg vriendje, al haar mooie plannetjes van de baan...
Want haar vader met zijn wilde plannen, dat belooft niet veel goeds!
In Italië ontmoet ze de mensen waarmee ze de komende weken op een zeiljacht zal zitten. Met een ervan, een archeologe, is haar vader wel erg intiem, bah... maar er is gelukkig ook Elsa, een meisje van haar leeftijd, waarmee ze het wel kan vinden.
Wat gaan ze doen daar op zee?? Men doet erg geheimzinnig, maar Clio weet er wel achter te komen. En dan volgt er een spannend avontuur, romantisch ook natuurlijk.

Het is een echt meidenboek dit. Alles draait om uiterlijk en de liefde. Een onzekere puber in gezelschap van een mooie meisje waar natuurlijk iedere jongen voor valt en een jongen die ze eigenlijk helemaal niet leuk vindt. De afloop is zeer voorspelbaar, maar Maureen Johnson weet de lezer toch bij de les te houden door er een spannend avontuur omheen te schrijven.
Je kan kanttekeningen plaatsen bij de gangsterachtige ontwikkeling... en een paar dingen kloppen niet helemaal, maar dat maakt in dit feel-good boek niet zoveel uit. Lekker boek!

ISBN 9789026123764, paperback, 271 pagina's uitgeverij De Fontein 2007 originele titel Girl at sea, vertaling Sandra van de Ven 13-15 jaar

© Marjo, juli 2008

Reageren? Klik hier!

Zomer, zee & zoute zoenen

De zomer en zee zijn er wel in het verhaal, de zoute zoenen een stuk minder tot ellende van Clio.
Maar dat is niet het enige wat Clio (17) niet leuk vindt, haar vader heeft weer eens wat bedacht...
Had ze net een heel leuke vakantiebaan in een kunstwinkel gevonden waar Ollie werkt, een erg leuke jongen waar Clio vreselijk verliefd op is... krijgt ze te horen dat ze naar haar vader in Italië moet! Ieder Amerikaans meisje zou dat geweldig vinden maar Clio niet, ze kent haar vader te goed. Het zal wel weer iets heel raars zijn wat hij bedacht heeft. Maar ja ze moet wel, haar moeder moet werken op een afgelegen plek in Kansas, daar kan ze niet mee naartoe.
Haar vader heeft een boot gekocht en daar zal Clio haar vakantie moeten doorbrengen.
Eenmaal aangekomen in Rome blijkt het nog erger te zijn. Ze zal een hele tijd op de Middellandse Zee ronddobberen want haar vader wil gaan duiken naar de Marguerita Steen, die rond 1900 tijdens een scheepsramp verdwenen is. Op die steen moeten aanwijzingen, de sleutel, staan over een tot nu toe onleesbare taal.
Ze zal niet alleen zijn op de zeiljacht... Ben, haar vader heeft een team samengesteld bestaande uit Julia, een archeologe, én tot afgrijzen van Clio de nieuwe vriendin van haar vader. De dochter van Julia, Elsa is ook mee en Edwin, een vriend van Clio's vader en Aidan. Deze laatste is de technische assistent. Clio wordt de kok zegt haar vader. Clio is razend, eerst al niet die leuke baan in de kunstwinkel en nu kan ze in haar vakantie gaan koken!
Bovendien moet ze haar 'kamer' delen met Elsa maar gelukkig is die heel aardig en ze worden goede vriendinnen. Wel heeft Elsa liefdesverdriet, het is uit met haar vriend maar nu vindt ze Aidan toch wel heel leuk... Clio vindt Aidan maar een arrogante jongen, maar soms is hij ineens heel aardig en lief, ze snapt eigenlijk niet veel van hem.
Wel zou ze heel graag willen mailen maar ze mag van Aidan niet achter de computer. Iedereen doet heel geheimzinnig. Aidans deur gaat altijd op slot en Julia doet ook al vreemd. Het wordt tijd dat ze eens op onderzoek uit gaat...

Wat aanvankelijk alleen een verhaal lijkt te worden over kleding en leuke jongens blijkt uit te draaien op een erg leuk en spannend verhaal. Er zit van alles in, wel een beetje kleding en leuke jongens maar voor het merendeel gaat het een stuk dieper dan dat. De moeizame verhouding van Clio met haar leuke, lieve maar erg gekke vader die altijd dwaze dingen doet waar Clio al eens letterlijk het slachtoffer van is geworden, komt goed uit de verf. Er zit een stukje geschiedenis in over de steen van Rosetta, een spannende en gevaarlijke zwemtocht. Maar het gaat ook over echte vriendschap en een beetje romantiek...
En die zoute zoenen? Zouden die er toch ook zijn?

'Het perfecte zomerboek' staat er op de kaft... en daar konden ze wel eens gelijk in hebben.

ISBN 9789026123764, paperback, 271 pagina's uitgeverij De Fontein, originele titel Girl at sea, vertaling Sandra van de Ven 13-15 jaar

© Dettie, mei 2008