Zilverbloed
De kronieken van de Zeven Eilanden 5
Mariette Aerts
Dit is het vijfde en laatste deel van de superserie over Calli en Raben. Helaas voor de fans, we zullen zonder hen verder moeten, zonder hun spannende avonturen in een magische wereld.
Het slot speelt zich af waar het ooit begon: op Ing’Tassa, het grootste eiland van de zeven, waar in de stad Kironos de heerser van Kir, de heer Glendahl, zich bevindt. Hij is lang zo machtig niet meer als hij was toen het verhaal begon. Hij heeft nog steeds geen opvolger. Zijn oudste zoon Enzor vindt hij niet geschikt en de jongste zoon, Arden, is pas zeventien. De heer Glendahl heeft zich nu gericht op zijn raadgever de monnik Himmondar, die evenwel zo zijn eigen plannetjes heeft.
Het land is steeds onstabieler geworden. Op andere eilanden zijn indringers, op Ing’Roz bijvoorbeeld hebben de Dwingers het voor het zeggen, de Zaghramongul. Zij dwingen anderen met hun gedachten te doen wat zij willen. Als zij blijk geven van uitbreidingsdrang, is dat een doorn in het oog van Glendahl en Himmondar. Zij willen de weg vinden naar de Oude Magie, met behulp van voorwerpen, artefacten.
Om deze voorwerpen te kunnen begrijpen hebben ze de hulp nodig van ‘Lezers’. Zij lezen letterlijk een voorwerp dat ze aanraken. Een van hen is Raben, eigenlijk genezer, net als zijn moeder. Zijn talent is erg gewild, hij wordt er zelfs om ontvoerd. Als hij zijn eerste reis maakt met Enzor wordt hun schip overvallen door piraten. Onder hen is Calli. Zij is niet de dochter van piratenkapitein Zoutbaard, maar hij behandelt haar wel zo. Calli is een stormzinger, een Elementaliste, zij kan al zingend het weer beïnvloeden. Handig bijvoorbeeld als er wind in de zeilen nodig is.
Vanaf het begin zijn Calli en Raben op elkaar gesteld. Zij beleven heel wat avonturen, en keren nu terug naar waar alles begon. Zij willen de eenheid in het Rijk van de Zeven Eilanden herstellen, en Enzor heeft een democratische leiding in gedachten. Zeer tegen de zin van Glendahl en Himmondar.
Eerder al waren er nog andere kapers op de kust, de drie Geleerden, die zich eeuwen stil hebben gehouden, maar die zich nu – uit verveling – overal mee willen bemoeien. Igra, Zaul en Malazor beheersen alle oude magie min of meer, waarbij Igra gespecialiseerd is in gedachten, een Dwinger; Zaul beheerst de gedaante, zodat een ander of hijzelf onherkenbaar is; Malazor is de zanger: hij beheerst de elementen, sterker dan Calli.
De terugkomst van Calli en Raben valt samen met de komst van Igra, met in haar kielzog Zaul en Malazor. Ook de broer van heer Glendahl is in aantocht. Hij is gevraagd als voogd voor Arden. Deze Cranvall gedraagt zich nogal vreemd. Intussen wordt de stad en omgeving onveilig gemaakt door de gevaarlijke mengwezens, het resultaat van mislukte experimenten van Himmondar.
Als de drie Geleerden er in slagen om samen te werken lijkt het Rijk van Kir verloren. Of hebben onze vrienden genoeg medestanders en vrienden, die ieder over speciale krachten en magie beschikken?
Deze serie doet absoluut niet onder voor The Lord of the Rings. Ook hier wordt een strijd gevoerd tegen kwaadaardige magie door goede magie. Alle personages, zowel de goede als de slechte, hebben bijzondere magische eigenschappen. Wat hier anders is, is misschien het aantal slachtoffers. We lezen hier niet over gruwelijke slachtpartijen, er is daarentegen meer aandacht voor gewone menselijke facetten als de liefde. Hoewel: zijn Raben en Calli nu een stelletje? Of toch niet?
Je zou zelfs kunnen zeggen dat er een politieke boodschap in verborgen zit: Enzor die streeft naar democratie. En er is aandacht voor benadeelde minderheden.
Een van de talenten van Mariëtte Aerts is dat zij de lezer wiens geheugen niet zo sterk is heel handig weer mee terugneemt in het verleden zonder dat ze hele verhalen gaat ophangen. En ze schrijft heel vlot: geen lange uitweidingen maar prettig snelle acties. Pittige dialogen met een dosis humor. Een fris verhaal met veel personages en gebeurtenissen die niettemin heel goed te volgen zijn.
De gebruikelijke kaart zit voor in het boek, met extra verklarende woordenlijsten.
Moeten we nu echt zonder Calli en Raben - en de hond Zinder – verder? Onvoorstelbaar!
ISBN 9789051167580 | paperback | 436 pagina's | Uitgeverij van Goor | december 2019
Opnieuw een fraaie omslag van JeRoen Murré | Leeftijd vanaf 12 jaar
© Marjo, 16 maart 2020
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Stormbrekers
De kronieken van de Zeven Eilanden 4
Mariëtte Aerts
We vinden onze hoofdpersonen terug aan de andere kant van de Vale Oceaan!
Nadat Calli, Raben en de hond Zindel op een platbodem de immense zee overgestoken zijn, hebben ze gezocht naar mogelijkheden om naar de noordelijke landen te reizen. Daar komen namelijk de stormzingers net als Calli oorspronkelijk vandaan, en in Merabia moet ook de Kraaienburcht staan, of wat er nog van over is. De kraaienburcht is de plek waar de vogelheksen vandaan kwamen voor ze naar de Zeven Eilanden kwamen.
Aan de overkant van de oceaan hebben de Verenigde Landen zich noodgedwongen aan moeten sluiten bij de Vrije Landen, na eeuwenlange tirannieke uitbuiting en mislukte oogsten. De regenten en regentessen heersen nu over noord en zuid.
Onze 'helden' worden aangenomen op de stormboot van de Elfde Familie, die hun stormzingtalenten overal in de Vrije Landen aanbiedt en zo nogal wat afreist. Calli is welkom als stormzinger en een genezer als Raben kunnen ze ook wel gebruiken. Dan zijn er nog Trey, een jongen die moet werken om de schulden van zijn vader te betalen; Morenne, die aangemonsterd is als stormzinger maar daar niet zo veel talent voor blijkt te hebben. Zij is niet zo onschuldig als ze eruit ziet. Dat is de enthousiaste Rossni wel, hij vrolijkt de boel op, en is zich nauwelijks bewust van het feit dat hij een Dwinger is. En dan is er nog een jongedame, een roodhuid, als slavin aangekocht, Eldith. Zij is zich erg bewust van de kwetsbaarheid van haar aanwezigheid.
Deze zes jongeren trekken vanzelf met elkaar op, de Familie geeft alleen maar bevelen. Dat zint Calli niet erg, ook omdat ze het nogal eens beter denkt te weten. En misschien is dat ook wel zo...
Natuurlijk verloopt de reis door de Vrije Landen niet zonder avonturen. Er zijn luchtpiraten - stormbrekers - die hen het vliegen vrijwel onmogelijk maken. Rossni wint in een herberg een ketting met een vreemde steen eraan, die hij aan Eldith geeft. Hij heeft een oogje op haar en zou haar de steen vast niet gegeven hebben als hij wist wat voor steen het was. Maar omdat slaven geen sieraden mogen hebben, wordt het afgepakt door een lid van de Familie. Zowel met Eldith als met Jairo, lid van de Familie, gebeuren vreemde dingen.
In de proloog was er sprake van de Drie. Drie oude magiërs die zich in een soort winterslaap begeven hebben, omdat de wereld zich niet naar hun zin ontwikkelde, Zaul, Igra en Malazor, met ieder hun eigen soort magie. Een van hen ziet de kans schoon om te proberen alleenheerser te worden, hetgeen de kern vormt van dit vierde deel. Omdat het intussen nog steeds rommelt op de Zeven Eilanden, ligt daar dè kans om machtiger te worden.
Opnieuw onderduiken in de wereld waar Calli, Raben en Zinder hun avonturen beleven, dat is puur plezier! Het grootste deel van het boek bevinden we ons in hun gezelschap, maar de schrijfster laat ons niet vergeten dat er nog andere personen een rol vervullen: Mel Teller, de genezeres en moeder van Raben; Ensor, de oudere broer van de nieuwe Heerser van Kir, die er niet zo zeker van is dat zijn vader het beste voorheeft met de opvolger Arden. Ook Himmondar de monnik is er nog. En de piraten niet te vergeten, de eerste ‘familie’ van Calli!
Behalve dat zij ongetwijfeld in een volgend deel een rol zullen vervullen is het ook een manier om de lezer bij de les te houden. Dat is natuurlijk een schrijverstrucje, maar net als het herhalen van de voorgeschiedenis door die door Calli en Raben te laten vertellen aan hun nieuwe vrienden, is het niet storend.
Het is het bewijs dat dit fantastische epos op een perfecte manier in elkaar steekt. Ook de aanduidingen boven de hoofdstukken helpen om de draad vast te houden en natuurlijk de overzichtelijke kaart voor in het boek, die deze keer een ander stuk van de wereld laat zien. Onze hoofdpersonen zijn dan ook de Vale Oceaan overgestoken.
’Jij hoeft je nergens voor te schamen.‘
’Behalve voor mijn vel.’ zei Eldith.
‘Niks ervan! Wat is er mis met de kleur rood?’ Calli wond zich zo op dat ze zich bijna verslikte in haar soep. ‘Je doet me af en toe denken aan Nayari…en dan ineens weer helemaal niet!’
‘Nayari…dat was de streephuid waarmee je gevaren hebt toch?’
‘Streephuid, streephuid,’ mopperde Calli. ‘Ze noemen zichzelf Guhugan-gan. (-) En alleen onnozele sukkels noemen hen streephuiden.’
’Waarom? Dat is immers wat ze zijn? Net zoals ik een vuurhuid ben.’
En wat ben ik dan?’ wilde Calli weten.
‘Jij...’ begon Eldith. Maar bij nader inzien moest ze daar even over nadenken. ‘Nou ja, jij bent.. gewoon.’
Dit soort gesprekken, en dan al die feitjes die opgenomen zijn in het verhaal zoals de dochter die niet net als haar moeder een hoofddoek draagt en ‘de Gekozene, die eigenlijk niet gekozen wordt, maar die zijn weg omhoog betaalt met smeergelden en zo de macht krijgt.’ maken deze Kronieken tijdloos en toch actueel.
Er is voor elk wat wils in te vinden: humor, avontuur, magisch-realisme, actualiteit en betrokkenheid, en zelfs een beetje romantiek, een genot om te lezen!
Met opnieuw een hele mooie omslag van Jeroen Murré!
ISBN 9789051166330 | paperback | 365 pagina's | De Vier Windstreken | februari 2018| Vanaf 13 jaar.
© Marjo, 16 juli 2018
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Drakensteen
De kronieken van de Zeven Eilanden 3
Mariëtte Aerts
De zeven eilanden vormden het rijk van de Heerser van Kir, Heer Glendahl. Zijn raadsheer, de monnik Himmondar, druk bezig de Oude Magie te herontdekken en zich eigen te maken, aast op de heerschappij. Hij heeft er voor gezorgd dat Heer Glendahl uit beeld is en dat Enzor, de erfgenaam, niet bekwaam is om op te volgen. De jongste zoon is te jong. Blijft over dochter Shintelle, die geen bedreiging vormt voor de monnik, omdat ook zij de Oude Magie wil ontcijferen. Toen er van overzee een nieuw volk naar de Eilanden kwam - de Dwingers genaamd omdat zij met hun gedachten anderen kunnen manipuleren - zette haar vader Shintelle aan te trouwen met hun leider, Alrioch.
Nu Heer Glendahl weg is, is Shintelle is de nieuwe heerseres. Himmondar is wel zeker van haar trouw, maar van haar echtgenoot toch een stuk minder. Dat heeft hij goed gezien! Er moeten nieuwe plannen gesmeed worden en hij begint een leger te vormen van mengvormen: soldaten – en ook burgers – krijgen van hem een drankje waarin de krachten zitten van bepaalde dieren. Omdat er ook uiterlijke kenmerken verschijnen, is het een raar zooitje.
Intussen zijn onze hoofdpersonen Raben en Calli met Nayari, een pirate, naar Phyrros gegaan, in het verre zuiden van Ing’Tassa, het grootste van de zeven Eilanden, waar Nayari vandaan komt. Raben is een genezer in opleiding, maar ook een lezer: wanneer hij een voorwerp vast heeft hoort en voelt hij de geschiedenis van dat voorwerp. Heel nuttig voor de monnik, dus Raben is gevlucht.
Calli is elementalist, ze heeft de kracht om wind, storm, en andere weersomstandigheden naar eigen wens op te roepen. Ze heeft haar leven tot dan toe doorgebracht bij piraten, maar het schip waar zij op zat is in handen van Alrioch gevallen.
Dit derde deel draait vooral om toverkracht, door de verschillende volkeren bekend onder andere namen: orkana, olkanorgon of nog anders. Leidstenen, drakeneieren, en ook beoefenaars van magie stralen die toverkracht uit. Calli heeft een olkenstaf, Raben een zwaard. In dit deel duiken Vogelheksen op, krachtige wezens, die de bron zijn van de Oude Magie.
Het draait natuurlijk zoals in alle fantasieverhalen om de macht, de strijd tussen goed en kwaad. Himmondar wil de macht verkrijgen met zijn magie en zijn mengleger. Shintelle hoeft dat leger niet, zij denkt met magie ver genoeg te komen. Haar echtgenoot is van plan hen beiden uit de weg te ruimen, zodat hij de alleenheerser wordt. En dan zijn er Raben en Calli, die liefst de Heer Glendahl terug op de troon krijgen. Allen hebben zij behalve vijanden ook handlangers, een grote hoeveelheid personen en wezens. Hun plannen doorkruisen elkaar, hetgeen zorgt voor strijd, en voor verrassingen.
Het lukt het Mariëtte Aerts prima om de lezer alles duidelijk te maken. De gebeurtenissen worden verteld in een afwisseling van hoofdstukken, met bij ieder begin vermeld waar we ons bevinden en wanneer. Herhaaldelijk kun je opmerken dat de Zeven Eilanden overeenkomsten hebben met onze eigen wereld, maar de kaart die je voor in het boek vindt is heel anders. Overigens heel handig die kaart, om te kunnen volgen waar het allemaal gebeurt. Na de hoofdstukindeling staat er ook nog wat informatie over de achtergrond van het verhaal, en een overzicht van de hoofdpersonen en wie ze zijn.
Deze serie is geschreven voor jonge mensen, maar ook volwassenen smullen van dit zeer avontuurlijke verhaal, door Mariëtte Aerts op een heel prettige, duidelijke manier verteld met veel humor en natuurlijk vooral spanning.
Het kan niet anders dan de lezer is nieuwsgierig naar het vervolg! Hoe zal dit epos aflopen? Maar eigenlijk wil je helemaal niet dat het voorbij zal zijn. Je hebt Raben en Calli immers in je hart gesloten!
En ook nu vind ik de omslag prachtig! Hulde aan Jeroen Murré!
ISBN 9789403201917| hardcover |216 pagina's | Uitgeverij Ballon junior | februari 2018 | Leeftijd vanaf 13 jaar
© Marjo, 29 mei 2018
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
