De rest is confetti
Hij is een beroemde comedian, haar liefdesleven is een grote grap
Lotte Petersen

De 28-jarige Lola de Winter is journaliste bij een stadskrantje. Niet haar droombaan, maar ze hoopt dat ze nog eens op zal vallen bij de grotere kranten. Daarvoor zal ze eerst binnen de Laagduiner promotie moeten maken, want de artikelen die ze nu schrijft, over een nieuwe hondenuitlaat, of over gerenoveerde bankjes in het park, die leest geen hond toch?

Als ze voor de zoveelste keer door haar baas uitgebreid gecomplimenteerd wordt, maar niet de felbegeerde promotie krijgt, zakt de moed haar in de schoenen. Haar moeder zegt ook al dat ze geen echte journalist is. Haar partner Diede lijkt wel in haar te geloven, maar ergens is hij het ook eens met zijn moeder die het bij ieder bezoek heeft over schattige baby’tjes. Ze snijdt het onderwerp dus liever niet aan.
Gelukkig heeft ze een goede vriend, Beer. Ze is graag bij hem en zijn partner James, bij hen kan ze haar ei gelukkig kwijt.

In dezelfde stad is Abel van Engelen geboren en getogen, dus als Lola hem tegenkomt in de boekwinkel, groet ze hem. Dat hij haar lijkt te herkennen vindt ze wel bijzonder, ze waren geen vrienden of zo. En Abel is nu een beroemd conferencier, een BN-er. De grootste verrassing moet dan nog komen: ze krijgt een telefoontje van Abel, een uitnodiging voor een kop koffie. Wat wil hij van haar?
In korte tijd verandert het leven van Lola compleet.

Het duurt even voor het verhaal echt op gang komt, het lijkt wel zo’n karretje dat traag aan de rit op een achtbaan begint, tjoeke tjoeke…  Maar: als je desondanks doorleest krijg je daar geen spijt van. Want het karretje klimt omhoog en de spanning neemt toe. Zal er een ontladende afdaling komen?Er zit in ieder geval veel humor in het verhaal, zeker als het gaat over de onderwerpen waar Lola over moet schrijven.
Maar zijn dit echt wel nietszeggende, banale onderwerpen die niemand interesseren?
En als Lola en Abel elkaar ontmoeten is er chemie, de vonken springen er van af als ze een gesprek voeren.

Ja, het is dus een feel good roman, maar het is geen sprookje, de personages zijn heel realistisch. Het verhaal heeft verrassende wendingen, die - zoals in het echte leven - niet altijd leuk zijn.
De schrijfstijl van Lotte Petersen is beeldend en sprankelend, dat leest lekker:

‘Ondertussen voel ik me alleen maar kleiner en kleiner worden. Het stuk zeewier dat ik probeer door te slikken, voelt ineens als een slijmerige slak die langzaam door mijn slokdarm naar beneden kruipt en elk moment kan beslissen rechtsomkeert te maken.’

‘Misschien is het te laat voor mij om er nog iets van te maken. Ik ben te laat. Ik had wel eerder willen zijn, echt waar, maar de brug stond open.’

‘Het gaat erom dat je de juiste mensen om je heen verzamelt om het feest mee te vieren. De mensen, die zijn de kern. En de rest is confetti.’

Lotte Petersen (1993) studeerde literatuurwetenschap en werkte enkele jaren als journalist. Net als voor haar debuutroman Een verrukkelijk fiasco liet ze zich voor De rest is confetti inspireren door eigen ervaringen. Tegenwoordig woont ze in Eindhoven met haar man en hun geadopteerde zwerfhond.

ISBN 9789402711479 | Paperback| 336 pagina's | Uitgeverij Harper Collins | oktober 2022

© Marjo, 24 november 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een verrukkelijk fiasco
Nanny zijn in Rome klinkt als een droom, toch?
Lotte Petersen

Je zou als je de titel leest denken dat je een verhaal gaat lezen dat een leuke feelgoodroman is. Maar dat blijkt niet zo te zijn.
Mia heeft namelijk niet zomaar de wijk genomen naar Rome waar ze een baan als nanny heeft aangenomen. In Leiden waar ze voordien een paar tegenvallende baantjes had, is er iets helemaal fout gelopen. Dat lezen we met stukjes en beetjes als het verhaal dat zich in Rome afspeelt vordert. In Leiden was Max, op wie ze heftig verliefd was. Misschien nog wel is, dat weet ze niet zo goed. Maar wat hij geflikt heeft, met zo iemand kan ze niet verder.
En dan gebeurt er in Rome alweer zo iets.
Trekt ze het aan of zo?

Eerst lezen we over haar worsteling met de kinderen, de vijfjarige Leo en de tienjarige Tommaso. Het is de bedoeling dat Mia, al snel omgedoopt tot Mimi, Engels spreekt met de kinderen. Met Tommaso gaat dat beter dan met Leo. Die weigert. ‘No inglese!’ roept hij dan.

De kinderen zijn de zonen van de Italiaanse filmster Vanessa en regisseur Luca, die eigenlijk hun kinderen nauwelijks zien. Niet alleen overdag, maar ook vaak ’s avonds worden de kinderen aan Mia overgelaten. Ook die avond dat er een overval is op de woning boven die van hen! Enorm kabaal, de politie, en daar zit Mia dan met twee angstige kinderen aan wie ze haar eigen angst niet mag laten zien!
Ze doet haar best, dat is absoluut zo, maar de kleine Leo heeft woedeaanvallen, waarbij hij schopt en krijst, zich absoluut misdraagt. In het Italiaans natuurlijk. De jongens lopen weg als ze hen naar school brengt.

Maar Mia houdt vol. En heel af toe krijgt ze wat contact met de kinderen. Ze houdt het mede vol door de contacten met andere nanny’s, al vertellen die haar vreselijke verhalen. En er is Andrea, een vader die ziet dat ze het moeilijk heeft en haar af en toe helpt. Maar juist haar contact met deze man doet haar de das om. Opnieuw een verraad, al is het niet door Andrea.
Het leven zit haar niet mee, dus je bent blij met het derde deel, al begint dat enigszins abrupt.

Het Feelgoodsausje valt dus wel mee. Je zou dan meer romantische scenes verwachten. Als die er al in voorkomen, dan proef je in de manier waarop het verteld wordt, dat hier iets niet klopt. En om twee keer in je leven op zo’n manier verraden te worden! De vraag is of Mia veerkrachtig genoeg is…
Gelukkig is de toon van het verhaal niet zwaar, er is sprake van een beetje cynische humor. Dat maakt het lezen toch redelijk aangenaam.
En er is de couleur locale: Mia zwerft door Rome als ze niet de zorg over de jongens heeft.
Dat de schrijfster zelf als nanny werkzaam is geweest, blijkt wel uit haar boek. Vooral de verhalen die de andere nanny’s vertellen, ze zullen levensecht zijn!

Lotte Petersen (1993) studeerde literatuurwetenschap en werkte enkele jaren als journalist. Dit is haar debuut, dat aantoont dat er best meer in zit. We wachten het volgende boek af.

ISBN 9789402708868 |  paperback | 320 pagina's | Uitgeverij Harper Collins | oktober 2021

© Marjo, 4 december 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER