De verborgen geschiedenis van de Roze Anjer
De Amerikaanse studente Eloise Kelly is in Engeland om haar proefschrift te schrijven over spionnen in de Napoleontische tijd: de Rode Pimpernel en de Paarse Gentiaan. Onverwacht vindt ze bij een oude dame in Londen een kist oude dagboeken en brieven. Maar ook een geheim verslag van de mysterieuze spion De Roze Anjer, over wie geen materiaal bestond. Dit verslag is geschreven door de Engels-Franse Amy de Balcourt die in 1803 de Paarse Gentiaan wil vinden en zich bij hem wil aansluiten. Ze ontdekt wie hij is, wordt verliefd op hem en als ze zich onterecht door hem slecht behandeld voelt, vormt ze de Roze Anjer, dat ook na haar huwelijk met de Gentiaan actief blijft.
[...] Het is een vlotgeschreven en boeiende roman met veel Engelse aandoende humor, waarin veel gebeurt.
bron: Biblion
Dankzij deze beschrijving van Biblion dacht ik, dát lijkt me een leuk boek en en ook nog Engels aandoende humor... ik was ook heel blij toen ik het boek in handen kreeg. Toen las ik het begin van de flaptekst en die was al heel anders dan bovenstaande beschrijving:
Bij Eloise, student geschiedenis aan Harvard, loopt niets volgens plan. Als ze haar nieuwe, hippe schoenen draagt, regent het, als de metro een noodstop maakt, is zíj degene die op schoot bij een vreemde belandt en met de liefde, daar wil het ook maar niet mee vlotten… Wanneer ze de conclusie trekt dat echte helden tot het verleden behoren, vertrekt ze naar Engeland om haar scriptie over de romantische spionnen de Rode Pimpernel en de Paarse Gentiaan af te ronden.
Dat klinkt wel even heel anders dan de beschrijving van Biblion, maar ja de rest van de flaptekst heeft toch wel een beetje dezelfde strekking als Biblion dus vol goed moed begonnen aan dit boek. Ik had er zin in.
Inderdaad bij Eloise liep niets volgens plan en ze vertrok naar Engeland, ze heeft allerlei adressen gevonden waar ze eventueel iets meer te weten kan komen over de spionnen. Ze belt iedereen op en één man is ronduit onbeschoft tegen haar, ze wil al bijna de moed opgeven maar krijgt toch een alleraardigste dame aan de telefoon die haar uitnodigt langs te komen. Ze wordt erg vriendelijk ontvangen en deze dame blijkt een kist met dagboeken en brieven te hebben van bovengenoemde Amy de Balcourt. Eloise mag deze brieven en dagboeken lezen en dan zal een ander geheim, dat van de Roze Anjer, ook bekend zijn. Eloise nestelt zich in een stoel met de papieren en begint te lezen... Jammer dat de schrijfster zich dan ook niet houdt aan een dagboek of briefvorm. Ze begint gewoon aan een roman in een roman.
Amy, woonachtig op het platteland in Engeland, is gevlucht uit Frankrijk tijdens de Franse revolutie, ze is van goede komaf, haar ouders zijn gedood, haar broer leeft nog in Frankrijk. Ze haat de Fransen en droomt ervan om wraak te nemen. Ze leest alles wat er in de kranten staat over de Rode Pimpernel en de Paarse Gentiaan, de spionnen van Engeland, tegen Frankrijk. Ze wil vreselijk graag terug naar Frankrijk en zal dan de Paarse Gentiaan opsporen, de Rode Pimpernel is inmiddels ontmaskerd.
Eindelijk, eindelijk is het zover. Met de boot vertrekken zij, haar nichtje en een gouvernante naar Frankrijk. Tot hun ontzetting blijkt hun slaapgelegenheid aan boord dubbel geboekt te zijn. Een uitermate knappe man claimt dat hij recht heeft op dezelfde hut. De pittige, koppige Amy pikt dit niet en uiteindelijk komen ze tot een compromis. Ach en hier voel je het al aankomen... het is onvermijdelijk, Amy en de knappe man zijn voor elkaar geschapen en na veel misverstanden vallen ze in elkaars armen en trouwen ze. De knappe man blijkt ook nog eens de Blauwe Gentiaan te zijn...
Dit is wel heel erg kort door de bocht verteld maar het komt er wel op neer. Als de Blauwe Gentiaan in actie komt verkleedt hij zich als een soort Zorro en Amy voelt zich onweerstaanbaar tot 'Zorro' aangetrokken, ze valt als een blok voor hem, maar... hoe kan het dat haar hart ook zo bonst elke keer als ze de knappe man van de boot met de zeegroene ogen ziet? En de stoere Gentiaan is zo van slag van Amy dat hij fouten begint te maken, maar gelukkig is daar het nuchtere nichtje nog en de doortastende gouvernante (die overigens wél erg leuk is).
Op zich is met een liefdesverhaal lezen tussendoor niets mis mee, maar het werd hoe langer hoe meer een romannetje, het werd onwaarschijnlijk, steeds ongeloofwaardiger. Ondertussen blijkt het leven van de student Eloise een beetje paralel te verlopen met dat van Amy... Ook bij haar een knappe man die haar in verwarring brengt enz.
Misschien niet eerlijk dat ik zo oordeel omdat ik een ander beeld bij het boek had dan het in werkelijkheid was. Als ik geweten had dat het een romance beschreef dan was ik er anders aan begonnen, nu verwachtte ik een historische roman. Het speelde zich af rond 1800 maar het verhaal kan makkelijk wedijveren met een chicklit, zelfs inclusief de toch wel onverbloemde erotische scenes waarvan ik me nauwelijks kan voorstellen dat het op die plaatsen kon plaatsvinden in die tijd.
Voor de liefhebbers van chicklits is dit denk ik wel een leuk boek. Persoonlijk vond ik alles te oppervlakkig en te makkelijk verlopen en waren sommige dingen zo onwaarschijnlijk dat het bijna komisch werd. Maar datzelfde denk ik ook vaak bij chicklits en thrillers (sorry voor de liefhebbers van deze boeken), ik houd gewoon niet van dit soort verhalen. Dus ga niet teveel af op mijn oordeel, ik geef het boek aan iemand die wel graag dit soort boeken leest en vraag of diegene ook haar mening wil geven.
ISBN: 9032509926 | Paperback | 412 Pagina's | de Kern | 2006
Vertaler: H. Nutbey
© Dettie, februari 2007
Reageren, klik hier!
De verborgen geschiedenis van de Roze Anjer
Amy Balcourt is een jonge vrouw, half Engels, half Frans. Haar vader is tijdens de Franse revolutie onthoofd en haar moeder is met haar gevlucht naar Engeland, waar ze bij familie opgroeit. Haar enige hartstocht is op zoek te gaan naar de Paarse Gentiaan, de opvolger van de Rode Pimpernel en zich bij zijn verbond aan te sluiten.
Wanneer haar broer haar uitnodigt om bij hem in Parijs te komen wonen, grijpt ze die kans met beide handen aan en gaat met haar nichtje Jane en een chaperonne op pad. Nu kan ze de Paarse Gentiaan gaan zoeken! Tijdens de oversteek maakt ze kennis met Lord Richard Selwick en maakt hevig ruzie met hem, niet wetende dat hij de Paarse Gentiaan is. Ze raken verstrikt in een spel van aantrekken en afstoten en gaan van zinderende hartstocht naar hoog opvlammende woede. Maar wie is toch die Roze Anjer??
Ik heb het boek met kromme tenen gelezen. De schrijfster had tot doel het schrijven van een historische roman, maar is niet verder gekomen dan een driestuiverroman met een historische inslag. Het taalgebruik is kinderlijk (om de haverklap slikt Amy haar woede in met Grrrr) en Amy wordt – naar ik aanneem onbedoeld – neergezet als een dom, onbenullig, impulsief kind dat alleen maar kan drammen en stampvoeten wanneer zij haar zin niet krijgt.
En natuurlijk moet er ook een portie sex in het boek. Ook hier slaat de schrijfster de plank volledig mis met de broeierige taal die ik verder alleen ben tegengekomen in de slechtere bouquetreeksboekjes.
En waarom Eloïse, de studente geschiedenis, in het boek is opgenomen is me helemaal een raadsel. Die paar hoofdstukken voegen helemaal niets toe aan het verhaal.
Afgaande op de tekst op de achterkant van het boek, ben ik het gaan lezen in de verwachting dat ik een interessante historische roman te pakken had. Dat was het in ieder geval niet. Het is in mijn ogen zeker ook geen chicklit, hoewel ik het moeilijk vind daar een eenduidige definitie van te geven. Ik zou het boek willen classificeren als een luchtig vakantieromannetje dat vlot wegleest op een moment dat je helemaal niets aan je hoofd wilt hebben. Meer pretentie moet het boek niet hebben.
ISBN: 9032509926 | Paperback | 412 Pagina's | de Kern | 2006
Vertaler: H. Nutbey
© Joanazinha, mei 2007
Reageren, klik hier!
Het geheim van de Zwarte Tulp
Het vinden van ware liefde was nog nooit zo gevaarlijk
Wat voor soort boek is dit?
Op de flap staat het predicaat 'roman', maar wat voor een roman?
Twee verhalen wisselen elkaar af met fraaie cliffhangers. Spannende verhalen dus, maar ook erg romantisch: in beide verhalen speelt een romance waarbij de heldin smoorverliefd is op een schijnbaar onbereikbare man. Verwacht geen literair hoogstandje, geen historisch verantwoord boek en je geniet van begin tot eind. Er zijn zeker elementen van een bouquetroman, maar dan toch van het betere soort.
De kracht van het boek is vooral de humor. In het hoofdverhaal is de Amerikaanse studente Eloise bezig met een proefschrift over spionage in de tijd van Napoleon. Zij schrijft over de Roze Anjer en de Paarse Gentiaan van wie bekend is wie het waren, en over de Zwarte Tulp, die ze denkt te kunnen ontmaskeren. Daarvoor wil ze het archief van de familie Selwick raadplegen, omdat Richard Selwick de Paarse Gentiaan was. Ze gaat een weekend mee met Colin Selwick en duikt in de papieren. De vondst van een dagboek levert het tweede verhaal op.
We gaan twee eeuwen terug, waar Lady Henrietta, de zus van Richard Selwick, haar saaie leven graag wil opvrolijken door net als haar broer ook spion te zijn. Richard vertrouwt haar toe aan zijn beste vriend, ook al in dienst van het Ministerie van Oorlog.
Een ware kluwen van spionnen moet ontward worden: een van hen is de Zwarte Tulp.
Dit tweede verhaal roept enigszins de sfeer op van de boeken van Jane Austen - in een modern jasje, want met minder taboes. Jammer is dat de schrijfster zichzelf daar niet schijnt te vertrouwen, want ze alludeert een paar keer aan Austens persoon of haar boeken. Het verhaal heeft ook weg van een schelmenroman, met slapstickachtige avonturen. En dat hapt zo heerlijk weg...
Een voorbeeld: de jongedame wil weten hoe haar held zich gedraagt als hij met haar rivale een rondrit maakt in het park. Zij en haar vriendinnen kleden zich geheel in het groen en verstoppen zich achter de struiken... het is een hilarische scène.
Ik heb er wel een vraag bij: iedereen vousvoyeert iedereen, zelfs man en vrouw! Waarom heeft de vertaalster dat gedaan? Ik meen te weten dat in de Engelse tekst geen verschil is tussen de aanspreekvorm in beide verhalen. Heel vreemd!
Het boek eindigt met een historische verantwoording, waarbij de schrijfster erkent dat ze met de feiten gegoocheld heeft, maar dan wel meteen vertelt hoe het dan wel zat.
Een aanrader voor een heerlijk dagje ontspannen!
Paperback | 432 Pagina's | ISBN10: 9032511122 | ISBN13: 9789032511128 | uitgeverij de Fontein november 2007|
vertaald door Annemarie Verbeek
© Marjo, november 2007
Reageren? Klik hier!
