De inspirator
Jochem Bosselaar
‘Als ik mijn handen was, kijk ik in de spiegel. De tijd heeft alweer nieuwe lijnen in mijn gezicht gekerfd. Ik trek een grimas. Rond mijn ogen zie ik honderden kleine kraaienpootjes bewegen. Op mijn kale voorhoofd liggen boven mijn opgetrokken wenkbrauwen zes spoorlijnen. Amsterdam Centraal. Ik lach mezelf uit en er ontstaan diepe groeven in mijn wangen. Ik ben mijn vader geworden.'
Aan het woord is Guus Erkelens, kunstenaar, intussen al wat ouder. Hij bevindt zich in een stadium waarin terugblikken aangeraden wordt. Jeanette, een jonge vrouw die hem iedere dag bezoekt, helpt hem daarbij. Ze heeft hem aangeraden een dagboek te schrijven, en daarin terug te blikken.
En zo lezen we mee over wat er meer dan dertig jaar eerder gebeurd is.
Hij begint net een beetje naam te maken als kunstschilder als hij naar het ziekenhuis moet omdat er iets kwaadaardigs ontdekt is dat nader onderzocht moet worden. In het ziekenhuis ontmoet hij de veel oudere Philip Birk, die qua medische toestand in een gelijksoortige situatie zit. Philip denkt niet dat hij het gaat redden en vertelt zijn verhaal aan Guus. Als Philip gelijk blijkt te hebben, wil Guus hem nog een laatste plezier doen. Philip heeft namelijk altijd willen schilderen, en Guus zorgt er voor dat zijn laatste wens vervuld gaat worden. Zelf lukt het hem niet meer om te werken maar het doet hem plezier dat Philip zich uit kan leven.
Dat deze goede daad grote gevolgen zou hebben, daar had hij geen idee van.
Een andere wens van Philip die Guus vervult is dat hij een brief overhandigt aan diens dochter, een brief waarin Philip zijn levensverhaal heeft opgeschreven.
Er zijn drie verhaallijnen - het kost even tijd voor je doorhebt wie aan het woord is: Guus of Christel, de dochter. De cursieve tekst van de brieven van Philip zijn onmiddellijk duidelijk.
Zo bewegen we met de verteller heen en weer in de tijd binnen een verhaal waarvan je geen idee hebt waar het heen gaat. Om dan te eindigen op een zeer verrassende manier.
Het thema: hoe ga je om met een schuldgevoel waar je zelf de oorzaak van bent. Guus leeft het leven van een ander, hetgeen hem tenslotte opbreekt.
Een superverhaal, dat uitstekend in elkaar blijkt te zitten en ook qua taal mooi is. Een genot om te lezen.
Een prachtdebuut!
Jochem Bosselaar (1965) is beeldend kunstenaar is beeldend kunstenaar en leerkracht in het basisonderwijs. Na jarenlang gewerkt te hebben vanuit zijn onderneming Cultuur in Voorraad (illustraties, presentaties, creatieve concepten) maakte hij in 2019 de stap tot zij-instromer in het onderwijs.
ISBN 9789492241689 | Paperback | 224 pagina’s | Uitgeverij Magonia | maart 2024
© Marjo, 5 mei 2024
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER