Snoebel en de wensdroom
tekst: Jaycee
illustraties: Ellis Terburg
Op de omslag zie je een aantal vrolijke – meestal lachende - figuren, getekend zoals een kind dat net iets herkenbaars tekenen kan, dat doet. Ze zijn ingekleurd met mooie heldere kleuren.
Binnenin het boek wordt dit concept steeds herhaald: op een van de pagina’s een mooie tekening, op de andere een stukje tekst, waarin het verhaal van Snoebel en de wensdroom verteld wordt.
Hoofdpersoon is natuurlijk het hondje Snoebel, maar Zoë is ook heel belangrijk. Want zij droomt en beleeft een mooi avontuur.
‘Hoi Zoë! Ik heet Snoebel.’
Er zit een lief hondje vrolijk voor haar neus te kwispelen. Ze heeft flapperende oortjes en een grappig staartje met een sterretje eraan. En Snoebel is zachtgroen van kleur’.
Die staart is belangrijk, want daarmee kan Snoebel toveren en wensen laten uitkomen.
Ze vraagt of Zoë mee wil naar een bijzondere bijeenkomst bij Maartje de Maan.
Nou dat wil het meisje wel. Zeker als Snoebel haar vertelt dat ze een Wensdroom hebben, maar dat die wens pas kan uitkomen als er een mensenkind bij betrokken is. Eerst gaan ze langs Lonnieland, waar Lonnie woont. Zij is een leeuw, en zij kijkt heel sip.
‘Ze is verdrietig omdat zoveel mensen vergeten zijn dat ze een hartje hebben. Daardoor raken ze in de war en zijn ze onaardig voor elkaar. Ze hebben bijvoorbeeld geen zin meer om samen te spelen en te delen. De ene helft van de mensen heeft veel meer dan de andere helft en daarom hangt Aafje (Aafje de Aarde) scheef.’
Ook ontmoeten ze nog Pinkie, die op Pinkieland woont. Ook daar zijn de dingen niet zoals ze moeten zijn. Snoebel kan met haar sterrenstaartje zwaaien en dan is alles even weer goed. Maar zo gauw het gezelschap vertrekt is alles weer zoals het was: de aarde scheef, Lonnieland dor en snikheet, en Pinkieland heeft niet een ijsjesboom meer.
Natuurlijk moet daar iets aan gedaan worden, en daarvoor moeten ze naar de bijeenkomst!
Het verhaal geeft de jonge lezer een lesje over het milieu dat de volwassenen aan het kapot maken zijn. Misschien is het wel meer een les voor de volwassen voorlezer, dan voor het kind, maar het zou heel mooi zijn als dat kind er iets van leert. Als Lonnie en Pinkie hem of haar in het verdere leven in gedachten steeds blijven toespreken. Je kunt nooit vroeg genoeg beginnen.
Maar een kinderboek moet ook leuk zijn, want wat kunnen ze met een zware boodschap als deze? En leuk is het…
Mooie kleurrijke tekeningen, een sprookjesachtig verhaal over een hond die kan toveren door met haar staart te zwaaien en over wensen die zomaar uit zouden kunnen komen.
Als het verhaal af is, staan er nog enkele kleurplaten die kinderen mooi zelf kunnen kleuren. Natuurlijk zien we daar Snoebel terug, en de andere figuren uit het boek. Er worden meer boeken over Snoebel aangekondigd, en dat kun je ongetwijfeld volgen op de site:
http://www.snoebel.nl
ISBN 9789081747349 | 51 pagina's | Nederlandse Auteurs Uitgeverij | september 2012 Illustraties van Ellis Terburg
Voorleesboek vanaf een jaar of drie.
© Marjo, 1 oktober 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER