Robbe wordt gepest door Silke, Tine en Guus (De Drie). Ondanks het feit dat de leraar vermoedens heeft laat Robbe niets los.

Op een dag moeten Robbe en Silke samenwerken om een project te maken over een bepaald aspect van de middeleeuwse stad.
Wanneer Silke, bij hem thuis, hem weer pest en zijn zwarte schrift neemt, duwt hij haar waardoor ze tegen het nachtkastje valt en zich verwondt. Terwijl ze naar beneden is om de wond te laten verzorgen zoek Robbe verder op de pc. Net wanneer hij er genoeg van heeft, vallen zijn ogen op de snavel van een man met een hoed en lange mantel. De pestdokter. Robbe klikt op de link en krijgt een raadsel te zien, daarna wordt alles zwart.
Wanneer Silke de kamer weer binnenkomt is Robbe verdwenen. Per ongeluk leest ook zij het raadsel en onmiddellijk wordt het weer pikdonker.
Beiden worden wakker in de middeleeuwen maar omdat Robbe eerder gegaan is, en onderzoekender is dan Silke, is hij al op pad tegen dat zij in de middeleeuwen aankomt. Elk apart proberen ze te overleven in de middeleeuwen. Beiden, op hun manier, binden ze de strijd aan tegen de pest.

Oppervlakkig gezien is het een mooi boek. Het leest vlot, mooie stijl, vlotte zinnen. Als ik er iets dieper op in ga mis ik toch heel wat. Het verhaal is geschiedkundig te oppervlakkig, qua personages en emoties te oppervlakkig.  Kort gezegd: alles is te oppervlakkig, niet voldoende uitgewerkt. Of zoals iemand in een recensie zegt: “It is a children's book after all!” Waarbij ik me dan de vraag stel. Is dat zo? Is het, omdat het boek voor kinderen bedoeld is niet nodig om de personages, de situaties, het leven in die tijd... goed uit te werken?
Als ik De pestdokter vergelijk met bv. Kruistocht in spijkerbroek dan is De pestdokter in alles een flauw aftreksel daarvan.