Het lot
Harry Zegerius

Het lot is natuurlijk datgene wat je overkomt zonder dat je er invloed op uit kunt oefenen, maar een lot is ook een hoeveelheid als we het over diamanten hebben. Deze betekenissen verenigen zich in het verhaal over twee joodse jongens. Geboren in 1899 leven zij juist in een tijd waarin het lot het minder goed voorheeft met het joodse volk.
Werden hun voorouders uit Rusland verdreven doordat na de moord op tsaar Nicolaas II de joden de zondebok werden, voor Abraham en Mordechai zijn de wereldoorlogen debet aan een onvriendelijk lot.
Onafhankelijk van elkaar worden de jongens bij het uitbreken van de eerste wereldoorlog naar Zwitserland gestuurd, naar het internaat van Louis Beauregard. Een man met een verhaal op zich, dat ook in het boek verteld wordt. Albert en Maurice, zoals de jongens dan al genoemd worden – streng joods zijn hun ouders en dus ook zij niet – ontmoeten elkaar en zullen vrienden voor het leven blijven. Mede door de invloed van Beauregard belanden ze in Londen om het diamantvak te leren, en daarna bouwen ze een goedlopende zaak op. Ze hebben jarenlang een standplaats in Zuid-Afrika, maar vrij plotseling komt daar een einde aan. Wat nu? Terug naar Hanau in Duitsland, waar hun roots liggen? Maar de sfeer is in Duitsland voor joden niet echt prettig meer. Goede raad is duur: ze vestigen zich in Amsterdam, dat door iedereen nog als een veilig haven werd gezien.
Helaas weten wij lezers al dat het niet het geval is. Kan een lot diamanten er verandering in brengen? Zullen ze het lot van hun volk kunnen vermijden?

Het is een mooi verhaal van twee vrienden en hun families en gezinnen en het verhaal van een halve eeuw, waarvan we de geschiedenis maar al te goed kennen.
Het is even wennen aan de manier van schrijven. Het vermoeden rijst dat de schrijver meer wilde vertellen over de achtergrond en diamantverwerking, dan dat hij de lezer echt een leuk verhaal wilde voorzetten. De taal is kort en bondig, en vaak feitelijk. Een kritiekpuntje: het gebruik van het persoonlijk voornaamwoord  ‘hen’ is de schrijver vreemd, en in het begin staan enkele spelfouten.
Er worden soms grote stappen genomen, maar de dingen die dan heel summier verteld worden zijn waarschijnlijk ook wel bekend bij de meeste lezers. Daarentegen neemt Zegerius meer tijd voor de kleinere gebeurtenissen, zoals bijvoorbeeld het feit dat Nederland op 15 december 1938 de grenzen sloot voor de vele Duitse vluchtelingen, die na de vreselijke Kristalnacht een veilig heenkomen zochten. Eigenlijk werkt dat goed.
Ook het romangedeelte, aan de hand waarvan de wereldgebeurtenissen ons verteld worden, maken het lezen prettig. Je leeft mee met de twee jongens en later hun gezinnen.
Een interessant en boeiend verhaal over de vriendschap van twee jongens - mannen – in woelige tijden.

ISBN 9789048490028  | paperback |350 pagina's | Literoza| oktober 2010

© Marjo 19 maart 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER