http://www.greetbeukenkamp.nl

Zie ook de recensies op Leestafel over boeken van Greet Beukenkamp voor jongeren vanaf 10 jaar

Zie ook de recensies op Leestafel over boeken van Greet Beukenkamp voor jongeren vanaf 15 jaar

Niemand mocht het weten
Greet Beukenkamp

Voor Simone is het leven niet gemakkelijk. Haar broertje Marijn heeft een stoornis in het Autisme spectrum en hoe dol ook op hem is, het is vaak lastig om met hem om te gaan.
Haar ouders vinden dat natuurlijk ook. Ze laten het meestal aan Simone over om Martijn naar bed te brengen – dat wil hij ook het liefst – en dat ze op hem moet passen komt ook vaak voor.
Maar als hij een van zijn woede aanvallen heeft, dan wil ze het liefst weg!

Als er nieuwe buren komen, spreekt de buurman haar al heel snel aan: of ze misschien op hun dochtertje wil passen af en toe. Amber is een jaar of twee, en Simone vindt haar reuze schattig.
Ze is wel erg jong, vinden haar ouders, ze moet nog veertien worden, maar Simone zet door.

Simon, de buurman en zijn vrouw Barbara, zijn erg aardig, en bij hen voelt ze zich vrij.
Ze is ook nogal gevleid door de speciale aandacht van Simon, die haar zelfs meer uit neemt naar een concert. Is ze zelfs verliefd op hem, zoals haar vriendin en Martijn denken? Maar dat mag natuurlijk niet. Hij is veel ouder en getrouwd.

Toch, als de buren haar vragen of ze met hen meegaat als ze een weekje naar zee gaan, besluit ze ja te zeggen.
Dat ze daar vreselijk spijt van zou krijgen, hoe had ze dat kunnen weten? Simone weet niet meer wat ze moet, ze durft niemand iets te vertellen. En dat mag ze ook niet, want niemand mocht het weten! Maar haar omgeving merkt wel dat Simone niet meer de oude is.

In dit verhaal vertelt Greet Beukenkamp over het ergste wat een onschuldig en ietwat naïef tienermeisje kan overkomen. Grotendeels binnen het verhaal maar ook in een nawoord vertelt ze nog eens waar je op moet letten, wat je rechten zijn. Hoe je je kunt wapenen, en hoe je kunt leren om nee te zeggen.Het voornaamste is dus dat je juist niet je mond houdt, maar iemand zoekt aan wier je het kunt vertellen. Iemand die je kan vertrouwen.

Greet Beukenkamp (Haarlem, 1939) heeft haar opleiding onderwijzeres afgerond om daarna psychologie te gaan studeren aan de Universiteit van Amsterdam.
Na haar debuut in 1992 heeft ze nog veel meer geschreven.

ISBN 9789044853162 | Hardcover | 496 pagina's | Uitgeverij Clavis | februari 2024
Leeftijd vanaf 13 jaar

© Marjo, 1 april 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De vlucht van de zeemeeuw
Greet Beukenkamp

‘Het is koud hier op het water. Ze trekt de rits van haar jack nog wat omhoog en snuift de zilte, vochtige lucht op. Behalve het geluid van de motoren en het gekrijs van een paar meeuwen is het stil op de boot. Het bovendek is verlaten.’

Schoolkamp. Voor sommigen een feest, voor anderen een gruwel. Met deze 2 havo klas gaan twee leraren en twee moeders mee. Klassenmentor Paul De Wilde is zich er terdege van bewust dat zich in de groep enkele potentiële bommetjes bevinden. Hij hoopt dat de meer autoritaire gymleraar Haneman hen in het gareel kan houden. In de groep bevinden zich namelijk een paar pestkoppen, die het speciaal gemunt hebben op een paar klasgenoten. Een daarvan, Patrick, is weerbaar, de ander, Ivo, absoluut niet.

Deze Ivo is een gevoelige en bedeesde jongen, verknocht aan zijn viool. Hij accepteert alles gelaten, maar wat erger is: de rest van de klas laat het ook gebeuren, terwijl ze echt wel weten wat er aan de hand is. Maar zij zijn bang voor de pesters: Daan is de grootste kwelgeest. Dennis, Bert en Ron zijn meelopers. En er is Chris, die zelf niet lijkt te beseffen wat zijn plannetjes aanrichten. Als hij dat wel beseft is hij een gemenerik pur sang.

Op Terschelling is het voor de volwassenen onmogelijk alles in de gaten te houden, de pestkoppen profiteren er van. De tent van Ivo nat spuiten, de spullen van de jongen in zee gooien, een confronterende foto maken, en nog erger.
Hen achteraf streng toespreken haalt niets uit en ‘ach’, zegt de Wilde: ‘na dit schooljaar valt die groep uit elkaar, eentje blijft zitten, een ander gaat naar het VMBO.’
Nu heeft de Wilde zelf een akelige link met het eiland, iets uit het verleden, misschien handelt hij daarom niet adequaat?
Het kamp loopt in ieder geval allemaal danig uit de hand en komt tot een climax op de bonte avond, de laatste avond.
Het boek eindigt met de bootreis, zoals het ook begonnen is. Een tocht over het water die vergezeld gaat van meeuwen.

‘Opeens breekt de zon door en de veren van de meeuw krijgen een gouden gloed. Tegelijk geeft hij een schelle kreet. Nicolet weet dat hij afscheid van haar neemt, want hij wiekt weg en vliegt in een wijde boog in de richting van de Noordzee. Hij wordt kleiner en kleiner totdat hij niet meer is dan een stip. Hij komt niet meer terug.’

Het voornaamste thema is pesten, maar er komende nog allerlei kleinere thema’s aan de orde. Logisch natuurlijk: zouden het alleen evenwichtige gelijksoortige kinderen zijn, dan was er geen enkele reden om te pesten.
De stijl is belangrijk: het verhaal zou een stuk minder ingrijpend geweest zijn als het door een enkele verteller gedaan zou zijn. Maar alle leerlingen van 2d krijgen het woord. De volwassenen die er bij zijn niet!
Bij iedere leerling lees je over hun eigen besognes, over hun achtergronden, en de reacties op hun medeleerlingen.

Het boek is eerder verschenen in 1992 onder de titel ’Al het water van de zee’. Het is bewerkt en gemoderniseerd (sociale media) voor deze nieuwe uitgave. Grappig: toen was het klas 2a die op kamp ging! Achterin vind je informatie over pesten waar je eventueel terecht kunt, met telefoonnummers voor zowel Nederland als België.
Een goed idee, deze nieuwe uitgave.

Greet Beukenkamp (Haarlem, 1939) was oorspronkelijk onderwijzeres, studeerde later psychologie aan de Universiteit van Amsterdam. Nadat ze was begonnen toneelstukken te schrijven en regisseren voor groep 8 van de basisschool en deze waren uitgegeven, wijdde ze zich aan het schrijven van kinderboeken. In 1992 kwam haar eerste boek Een lange reis op korte pootjes uit en tot 2017 verscheen jaarlijks een boek.

ISBN 9789044841558 | Hardcover | 305 pagina's | Uitgeverij Clavis | juni 2021
Leeftijd vanaf 13 jaar

© Marjo, 19 september 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Voor eeuwig de jouwe
Greet Beukenkamp

Vier maanden geleden is Dylan gestorven.
Hij voelde zich niet lekker, maar wilde toch met zijn vriendin Chantal naar de disco. En daar werd hij gevonden, stuiptrekkend, niet meer te redden.

Chantal probeert haar leven weer op te pakken, maar het kost moeite. Als ze op een dag een mailtje krijgt waarvan de afzender pretendeert Dylan te zijn, begrijpt ze er niets van. Het is onmogelijk dat die mail, en de volgende, afkomstig zijn van haar vriend, dus wie doet alsof? Eerst verdenkt ze Daphne, de zus van Dylan. Was zij immers niet jaloers omdat haar broer nu nauwelijks meer naar haar omkeek? Maar het blijkt Daphne niet te zijn, het resultaat van deze verdachtmaking is alleen maar dat Chantal nog verder in de put komt te zitten, omdat blijkt dat Dylans ouders haar te schuld geven van zijn dood.

Gelukkig heeft ze een goede vriendin, Roos, en al volgt ze niet al de goede raadgevingen op die Roos haar geeft, zoals de onbekende afzender blokkeren, ze is blij dat ze er bij is als Luuk haar opzoekt. Want ze vertrouwt Luuk niet. Net zo min als de barkeeper van de discotheek. Er is nog een vriend, Thomas, die verstand heeft van de moderne techniek. Hij wil wel voor Chantal uitzoeken wie die mailtjes stuurt. Want ze blijven komen, en het lijkt er verbijsterend veel op dat ze echt van Dylan zijn!
Uit wat ze allemaal ontdekt blijkt dat ze Dylan helemaal niet zo goed kende. Ze begint ook te twijfelen aan de doodsoorzaak. Een hartstilstand krijg je toch niet zomaar?
Toch: hij is er niet meer. Wat moet ze dus doen als er een mailtje komt met het voorstel elkaar te ontmoeten? En als dat alleen blijkt te kennen op de plek waar ze elkaar voor het laatst zagen, dus in de disco?
Er staat Chantal een angstig avontuur te wachten, waarbij ze Cerberus ontmoet, en Charon...

Het is een anders-dan-anders liefdesverhaal, waarin de hoofdpersoon de rol van een moderne Euridice opgelegd krijgt.
Afgezien daarvan wordt de wereld van jongeren herkenbaar beschreven. Zou de schrijfster kleinkinderen hebben van deze leeftijd? Leeftijd blijkt geen enkele belemmering om een prima modern boek te schrijven, en Greet Beukenkamp weet meer van e-mail en i-phones dan ik.
De overheersende vraag blijft:  'Spoofen'? Is er iemand in de omgeving van Chantal die niet alleen weet wat dat is, maar het ook kan toepassen? Of is het echt Dylan die de mailtjes verstuurde?

Greet Beukenkamp (Haarlem, 1939) volgde een opleiding voor onderwijzeres, waarna ze psychologie ging studeren aan de Universiteit van Amsterdam. Nadat ze was begonnen toneelstukken te schrijven en regisseren voor groep 8 van de basisschool en deze waren uitgegeven, wijdde ze zich aan het schrijven van kinderboeken. In 1992 kwam haar eerste boek Een lange reis op korte pootjes uit en sindsdien heeft ze vrijwel elk jaar een boek uitgebracht.

ISBN 9789044821741 | Hardcover | 173 pagina's | Uitgeverij Clavis | maart 2014

© Marjo, 3 mei  2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER