Maria Tarditi - Het bastaardmeisje

[Annemarie]

"Op een koude februariavond in 1935 vindt de welvarende boer Pietrino Battaglia een huilend klein meisje op de trap van een kapel. Pietrino kent het meisje wel. Het kleine muisje is Gemma, een weesmeisje dat bij Rosa en Peru woont. Peru en zijn vrouw geven geen zier om het zogenoemde bastaardkind. Ze strijken de vergoeding van het weeshuis op maar zorgen niet goed voor Gemma. Gemma is ondervoed, draagt lompen en zit onder de luizen."

Lees verder: http://www.leestafel.info/maria-tarditi

[Marjo]

Echt Italiaans dus, qua sfeer en verhaal.

[Annemarie]

Ja absoluut. Maar wel zonder het temperament.

[Marjo]

Hè, dat is nou jammer...

[Annemarie]

De schrijfster is al dik in de tachtig en de stijl doet denken aan boeken van vroeger. Er gebeuren wel een aantal pittige dingen maar het geheel blijft toch behoorlijk braaf.

[Dettie]

Wel leuk, dat ze al zeventig was toen ze begon met schrijven, ik geloof gelijk dat het behoorlijk braaf is. In haar jeugd zei en deed je bepaalde dingen gewoon niet en dat is er dan moeilijk uit te krijgen. Het heeft wel iets vind ik als je weet dat die vrouw over de tachtig was toen ze dit boek schreef. Het geeft iets extra's waardoor je het toch anders bekijkt en beoordeeld denk ik.
Of niet?

Dettie

[Annemarie]

Daar heb je zeker gelijk in en dit is een boek waar veel mensen van zullen genieten. Het heeft iets kneuterigs maar het bevat toch ook een aantal schokkende gebeurtenissen. Het is geen heel meeslepend verhaal maar wel een mooie vertelling. Het doet aan de betere streekroman denken qua stijl, inhoudelijk is dit verhaal vele malen beter.