Flaptekst: Célio Matemona (bijgenaamd Célio Mathématik) groeit op in armoede maar droomt van een toekomst als wiskundige. Het kostbaarste bezit van deze wees is een oud schoolboek van zijn vader, die gedood werd tijdens een conflict.
Met de theorieën en formules uit het boek probeert Célio het lot dat hem tot nog toe niet gunstig gezind was, naar zijn hand te zetten.
De roman volgt een jongen op weg naar volwassenheid tegen de achtergrond van het levendige Kinshasa. Met een mengeling van humor en ernst, voortkomend uit zijn eigen, vaak pijnlijke ervaringen, wekt Bofane Congo tot leven.
Aardig debuut. Soms wat kinderlijk geschreven, maar het verhaal is goed opgebouwd en amusant. De intriges, die de hoofdpersoon verzint doen vaag denken aan "De 100-jarige man die uit het raam klom". De auteur probeert zijn boek tot een hoger niveau op te krikken door "Honger" voor te stellen als een tweekoppige python en hem een stem te geven, maar het is niet voldoende om het tot echte literatuur te bestempelen. Dat komt vast nog wel met een volgend boek, want dit is een schrijver met potentie.
Koli Jean Bofane - Congolese wiskunde
Re: Koli Jean Bofane - Congolese wiskunde
Heb jij ook het boek De huishoudster en de professor van Yoko Ogawa gelezen berdine?
de professor was een briljant wiskundige en kon prachtig over getallen en berekeningen vertellen.
Is dit boek - Congolese wiskunde - vooral gericht op de wiskunde en wat het betekent voor Célio of gaat het vooral over het leven in Congo?
Dettie
de professor was een briljant wiskundige en kon prachtig over getallen en berekeningen vertellen.
Is dit boek - Congolese wiskunde - vooral gericht op de wiskunde en wat het betekent voor Célio of gaat het vooral over het leven in Congo?
Dettie
Re: Koli Jean Bofane - Congolese wiskunde
Ja dat boek heb ik ook gelezen. We snapten niet waarom die formule die erin genoemd werd, zo'n effect had op - ik geloof - de zus van de professor, weet je nog? Zodat zij opeens van mening veranderde en de huishoudster mocht terug komen.
Célio in Congolese wiskunde past allerlei wiskundige begrippen toe op het leven, met name wanneer hij in de politiek terecht komt. Ieder hoofdstuk heeft ook een wiskundige titel "Schadelijke algoritmen" of "Coëfficiënten van de chaos" e.d.
Die algoritmen en coëfficiënten worden dan in dat hoofdstuk gebruikt in de plannen die Célio smeedt. Niet dat ik daar iets van begrijp, hoor. Ik kan dus ook niet controleren of het ook hout snijdt. Maar het klinkt leuk. Hier en daar staan ook formules, dingen als x=-y. Het zou erg leuk zijn de mening over dit boek te horen van iemand die iets van wiskunde snapt. Maar het is absoluut goed leesbaar zonder die kennis.
Het leven in Congo komt maar oppervlakkig ter sprake. Er wordt gesproken over honger, over demonstraties, al dan niet georganiseerd door politici, waarvoor de demonstranten betaald krijgen, en over de gigantische corruptie met name in de politiek. Maar je krijgt niet het gevoel dat het allemaal zo serieus is. Vooral de wereld van de politiek waar Célio in verzeild raakt komt nogal karikaturaal over en daar heb je scenes die me aan "De 100-jarige man" deden denken.
Célio in Congolese wiskunde past allerlei wiskundige begrippen toe op het leven, met name wanneer hij in de politiek terecht komt. Ieder hoofdstuk heeft ook een wiskundige titel "Schadelijke algoritmen" of "Coëfficiënten van de chaos" e.d.
Die algoritmen en coëfficiënten worden dan in dat hoofdstuk gebruikt in de plannen die Célio smeedt. Niet dat ik daar iets van begrijp, hoor. Ik kan dus ook niet controleren of het ook hout snijdt. Maar het klinkt leuk. Hier en daar staan ook formules, dingen als x=-y. Het zou erg leuk zijn de mening over dit boek te horen van iemand die iets van wiskunde snapt. Maar het is absoluut goed leesbaar zonder die kennis.
Het leven in Congo komt maar oppervlakkig ter sprake. Er wordt gesproken over honger, over demonstraties, al dan niet georganiseerd door politici, waarvoor de demonstranten betaald krijgen, en over de gigantische corruptie met name in de politiek. Maar je krijgt niet het gevoel dat het allemaal zo serieus is. Vooral de wereld van de politiek waar Célio in verzeild raakt komt nogal karikaturaal over en daar heb je scenes die me aan "De 100-jarige man" deden denken.