Dawud Pirzad - De Laatste Prins van Kafiristan

[Annemarie]

Een boek over een jongetje dat opgroeit in Afghanistan en zonder het te beseffen verbonden raakt met Russische spionageactiviteiten.

Lees meer: http://www.leestafel.info/dawud-pirzad

[Dettie]

Mooie recensie Annemarie, boeiend verhaal lijkt me.

Het doet me denken aan Wilde zwanen waarin je ook dingen leest als: "Je vriend kan de volgende dag zomaar ineens je vijand zijn en andersom want elk nieuw regime brengt grote veranderingen en gevaar met zich mee."

Vaak heftig die verhalen.

Dettie

[Annemarie]

Het is zeker een boeiend verhaal en de bevolking wordt min of meer als speelbal gebruikt. Het speelt zich trouwens of vanaf de jaren zeventig tot nu.

[Marjo]

Hoezo liggen de fouten niet aan de schrijver?? Tikfouten dan?

Dat afstandelijke is denk ik ook een cultuurkwestie? Ik vind dat schrijvers die uit die streken komen altijd iets afstandelijks hebben. Je zelf bloot geven doe je daar ook niet zo makkelijk denk ik.

[Annemarie]

De schrijver heeft het boekje zelf naar het Nederlands vertaald en daarna hebben goede vrienden van hem het gecorrigeerd. Zij hadden die fouten er dus uit moeten halen. Het valt wel mee hoor maar mij valt zoiets op.

Heb je wel eens interviews gezien met slachtoffers van een nare gebeurtenis? Zij kunnen hun verhaal heel afstandelijk doen. Daar moest ik aan denken tijdens het lezen. Maar misschien heb je gelijk en heeft het met cultuur te maken. Zou zomaar kunnen. En misschien heeft het toch met het vertalen te maken.

[Marjo]

En misschien alles bij elkaar.

[Annemarie]

Vandaag ontving ik een mailtje van een goede vriend van de auteur waarin bevestigd wordt dat het boek inderdaad voor een groot deel autobiografisch is. Poeh, pittig hoor.

[kolwu]

Inderdaad een pittige verhaal!!! Een roman waarin beschreven wordt welke ingrijpende gevolgen de strijd tussen de wereldmachten in Afghanistan voor het jonge leven van de hoofdpersoon heeft.

[wil]

Afgelopen zaterdag kwam Dawud's boek voor mij aan, ik heb het de afgelopen dagen geboeid uitgelezen.
Zijn boek heeft me van begin tot eind in de greep gehad. Wat heeft hij wat doorstaan, weeshuis, gevangenissen Moejahedien, Russen, Taliban...Wat beklemmend allemaal, wat voel ik me gelukkig dat ik dat allemaal niet hoefde en hoef mee te maken. En zijn boodschap is heel duidelijk, laat je niet meeslepen, wees alert op autoriteiten, kijk uit waarin je verzeild kunt raken. Goed geschreven ook. Ik heb ook een en ander over Nuristan opgezocht, ook afgelegen en onafhankelijk, ook daar "hoe lang hou je dat vol"? Dawud heeft een bijzonder document humain geschreven, heel geschikt voor iedereen!

[Annemarie]

Aangrijpend hè! Wat kan een mens veel meemaken. Na het lezen van dit boek was ik heel dankbaar dat ik in veilige omstandigheden ben opgegroeid. Want vanzelfsprekend is dat niet. Het is een heel toegankelijk geschreven boek vind ik. Geschikt en leesbaar voor een grote doelgroep.