Komisch, vol avontuur en spannend..een boek om van te genieten.
Waarom is dit genomineerd als slechtste boek????
http://www.leestafel.info/maarten-t-hart
Lees ook het verslag van rotor
http://www.leestafel.info/maarten-t-hart
Maarten 't Hart: Lotte Weeda
Maarten 't Hart: Lotte Weeda
Laatst gewijzigd door Marjo op 15 Mei 2009, 14:48, 1 keer totaal gewijzigd.
Mijn leraar Nederlands was een grote fan van Maarten 't Hart, sterker nog, als je een boek van hem gebruikte voor je literatuur portfolio werd die minder kritisch bekeken.
Dus ik las een boek van hem, kan de titel niet herrineren, maar ik vond het zo'n saai en vervelend boek dat ik hem niet gebruikt heb voor mijn werkstukken.
Toen ik uiteindelijk een portfolio inleverde waar ik heel veel aandacht aan besteedt had wilde hij niet geloven dat het van mij was.
Misschien moet ik toch maar weer eens wat van 't Hart proberen. Het kan best zijn dat die bloem van een leraar (hij gaf ook ontzettend saaie lessen, bleef eeuwig hetzelfde herhalen) te veel associeer met de schrijver 't Hart.
Zoveel goede Nederlandse auteurs zijn er niet, dus binnnenkort zal ik een stapel boeken uit de bieb halen, van allemaal de eerste 3 bladzijden lezen, en dan 1 uitkiezen om daadwerkelijk te gaan uitlezen.
Dus ik las een boek van hem, kan de titel niet herrineren, maar ik vond het zo'n saai en vervelend boek dat ik hem niet gebruikt heb voor mijn werkstukken.
Toen ik uiteindelijk een portfolio inleverde waar ik heel veel aandacht aan besteedt had wilde hij niet geloven dat het van mij was.
Misschien moet ik toch maar weer eens wat van 't Hart proberen. Het kan best zijn dat die bloem van een leraar (hij gaf ook ontzettend saaie lessen, bleef eeuwig hetzelfde herhalen) te veel associeer met de schrijver 't Hart.
Zoveel goede Nederlandse auteurs zijn er niet, dus binnnenkort zal ik een stapel boeken uit de bieb halen, van allemaal de eerste 3 bladzijden lezen, en dan 1 uitkiezen om daadwerkelijk te gaan uitlezen.
Marjo schreef:Maar slechts drie bladzijden lezen, dat is niet genoeg, is mijn bescheiden mening..Minstens 50 is mijn eigen stelregel, maar goed, dat is wel veel voor jou..de helft dan?
Als ik tot 50 bladzijden kom dan moet het wel een leuk boek zijn. Overigens, ik lees meer boeken dan ik er aan de kant leg. 25 bladzijden is weer erg lang als een boek je niet aanspreekt.
Lotte Weeda
Heel leuk boek. Mooi verhaal, over die mensen in dat dorp en hoe ze elkaar gek maken. En, ook niet onbelangrijk, goed geschreven. Dat zie je niet vaak meer tegenwoordig, sprak de oude vrouw.
Re: Lotte Weeda
petrao schreef:Heel leuk boek. Mooi verhaal, over die mensen in dat dorp en hoe ze elkaar gek maken. En, ook niet onbelangrijk, goed geschreven. Dat zie je niet vaak meer tegenwoordig, sprak de oude vrouw.
Misschien komt dat wel omdat van de oude boeken een soort selectie heeft plaatsgevonden. Minder goede boeken zijn gewoon uit de roulatie gegaan. Die liggen ergens weg te rotten op zoldertjes of worden niet verkocht bij rommelmarkten en worden afgevoert met het grofvuil.
Ik heb zelf ook nog een hele kast vol oude boeken waar ik nooit meer naar omkijk. Vooral kinderboeken die van mijn ouders zijn geweest, waar de spruitjeslucht vanaf slaat.
Maar Jane Eyre, Dickens en ook wat minder oude schrijvers als W.F. Hermans en Jeroen Brouwers zijn nog allemaal in de boekwinkels te krijgen.
Maar eerlijk gezegt kom ik niet vaak slecht geschreven nieuwe boeken tegen. Misschien een verschil in voorkeur.
Maarten 't Hart heeft jaren geleden in een interview gezegd dat hij overwoog om te stoppen met schrijven, omdat hij zijn hele jeugd al op papier had gezet en niet in staat is om zelf een verhaal te verzinnen.
Zoals we weten bleef hij doorgaan met schrijven en resulteerden zijn pennevruchten in herhaling op herhaling. Onvermijddelijk moest hij, nu zijn jeugdherinneringen waren uitgeput, wel concentreren op recentere herinneringen. Zoals ook bij dit boek dat zeer bij de tijd is.
Ondanks deze actuele zaken wordt er weer aardig herkauwd, dat de hoofdpersoon verwacht dat hij zal sterven, de bekende standpunten van 't Hart over relatie tussen man en vrouw en zelfs het detective element is weer van stal gehaald (eerder gebruikt in De kroongetuige en Het woeden der gehele wereld).
Meteen toen ik begon te lezen viel me op dat zijn schrijfstijl nu wel erg kort en bondig is geworden, zo zelfs dat hij alle diepgang eruit heeft geschreven. De natuurbeschrijvingen die in zijn beste werken, zoals Een vlucht regenwulpen, De aansprekers en De steile helling waren altijd prachtig en indrukwekkend, nu worden we afgescheept met niet meer dan flarden. Wel nieuw in 't Hart romans is het optreden van een transseksueel.
Het hele verhaal draait om een fotografe van indonesische afkomst die in het fictieve dorp Montward (dat is in het echt Warmond, het dorp waar de schrijver alweer een hele tijd woont) bewoners op de foto komt zetten. Later blijkt nadat het boek is uitgekomen dat heel wat gefotografeerde bewoners blijken te zijn overleden. Komt dat door dat ze in het boek staan? 't Hart sleept er ook nog de MKZ crises erbij.
Het boek leest zoals gewoonlijk als een trein en er zijn gelukkig nog hier en daar prachtige passages te lezen, dat neem echter niet weg dat Maarten 't Hart hier het slechtste boek uit zijn carriere heeft geschreven.
Waar moet dit eindigen!
Rotor
Zoals we weten bleef hij doorgaan met schrijven en resulteerden zijn pennevruchten in herhaling op herhaling. Onvermijddelijk moest hij, nu zijn jeugdherinneringen waren uitgeput, wel concentreren op recentere herinneringen. Zoals ook bij dit boek dat zeer bij de tijd is.
Ondanks deze actuele zaken wordt er weer aardig herkauwd, dat de hoofdpersoon verwacht dat hij zal sterven, de bekende standpunten van 't Hart over relatie tussen man en vrouw en zelfs het detective element is weer van stal gehaald (eerder gebruikt in De kroongetuige en Het woeden der gehele wereld).
Meteen toen ik begon te lezen viel me op dat zijn schrijfstijl nu wel erg kort en bondig is geworden, zo zelfs dat hij alle diepgang eruit heeft geschreven. De natuurbeschrijvingen die in zijn beste werken, zoals Een vlucht regenwulpen, De aansprekers en De steile helling waren altijd prachtig en indrukwekkend, nu worden we afgescheept met niet meer dan flarden. Wel nieuw in 't Hart romans is het optreden van een transseksueel.
Het hele verhaal draait om een fotografe van indonesische afkomst die in het fictieve dorp Montward (dat is in het echt Warmond, het dorp waar de schrijver alweer een hele tijd woont) bewoners op de foto komt zetten. Later blijkt nadat het boek is uitgekomen dat heel wat gefotografeerde bewoners blijken te zijn overleden. Komt dat door dat ze in het boek staan? 't Hart sleept er ook nog de MKZ crises erbij.
Het boek leest zoals gewoonlijk als een trein en er zijn gelukkig nog hier en daar prachtige passages te lezen, dat neem echter niet weg dat Maarten 't Hart hier het slechtste boek uit zijn carriere heeft geschreven.
Waar moet dit eindigen!
Rotor
Laatst gewijzigd door Dettie op 12 Jun 2009, 15:36, 2 keer totaal gewijzigd.
Hallo Bernadet,
Om een antwoord op je vraag te geven. Misschien, zeg ik heel voorzichtig, omdat de dames die Lotte Weeda gelezen hebben, maar weinig andere romans van 't Hart hebben gelezen en daarom niet op de hoogte zijn van zijn vroegere schrijfstijl? Ik heb zo goed als alle romans en verhalenbundels van hem gelezen en mag me hiermee toch wel bij de kenners plaatsen. Trouwens sterker nog, ik heb veel geld er aan uit gegeven om een groot deel op de boekenplank te krijgen. Simpelweg om dat die boeken het waard zijn. Ik heb nog altijd liefhebber van zeker driekwart van het oeuvre van 't Hart.
Om een antwoord op je vraag te geven. Misschien, zeg ik heel voorzichtig, omdat de dames die Lotte Weeda gelezen hebben, maar weinig andere romans van 't Hart hebben gelezen en daarom niet op de hoogte zijn van zijn vroegere schrijfstijl? Ik heb zo goed als alle romans en verhalenbundels van hem gelezen en mag me hiermee toch wel bij de kenners plaatsen. Trouwens sterker nog, ik heb veel geld er aan uit gegeven om een groot deel op de boekenplank te krijgen. Simpelweg om dat die boeken het waard zijn. Ik heb nog altijd liefhebber van zeker driekwart van het oeuvre van 't Hart.
Ik heb inderdaad weinig 't Hart gelezen.
Alleen Lotte Weeda, De zonnewijzer en Het uur tussen hond en wolf. Deze laatste vond ik eigenlijk het beste boek.
Heel vroeger Een vlucht regenwulpen maar daar weet ik niet veel meer van.
Inderdaad kan je me dan geen kenner van het werk van hem noemen.
Als ik eens een beetje bij ben met m'n eigen boeken zal ik eens ouder werk van 't Hart gaan lezen.
Bernadet
Alleen Lotte Weeda, De zonnewijzer en Het uur tussen hond en wolf. Deze laatste vond ik eigenlijk het beste boek.
Heel vroeger Een vlucht regenwulpen maar daar weet ik niet veel meer van.
Inderdaad kan je me dan geen kenner van het werk van hem noemen.
Als ik eens een beetje bij ben met m'n eigen boeken zal ik eens ouder werk van 't Hart gaan lezen.
Bernadet
Hallo Bernadet en Marjo,
Het oudere werk is zondermeer het beste werk van het 't Hart.
Heel interessant is trouwens om de eerste drie romans van 't Hart met elkaar te vergelijken. Daaruit blijkt dat meerdere jaren heeft geduurd voor dat 't Hart zijn nu overbekende stijl heeft gevonden. Stenen voor een ransuil, zijn debuut (1971) is in een stroeve stijl geschreven, als je de latere stijl kent, is dat even wennen. Als je daarna "Ik had een wapenbroeder (1973) leest, merk je meteen dat het in een andere stijl geschreven is, een stijl die ik soepeler is dan zijn die van zijn debuut.
Ik moet bekennen dat de verhalenbundels slechter in mijn geheugen zitten dan de romans. Ik denk dat in "Mamoet op zondag", zijn eerste verhalenbundel uit 1974 de bekende stijl naar voren komt. Maar pas als Een vlucht regenwulpen in 1977 uit, dat is zijn eerste meesterwerk dan hanteert hij de stijl waar hij al zijn andere boeken de hele tachtiger jaren door in geschreven heeft.
Marjo noemt de huismeester. Dat is een moeilijke, is dat het boek wat zich geheel afspeelt in een psychiatrische inrichting. Als dat het boek is (ik heb dat misschien 20 jaar geleden voor het laatst gelezen) dan vond ik dat zowel een bijzonder als een goed boek. Zo staat het mij tenminste in herinnering.
Bernadet noemt "Hond tussen uur en wolf", daarvan staat me bij dat het verhaal speelt rond een huurder en zijn hospita. Wat er allemaal gebeurt weet ik zo niet meer. Ik vond dit geloof ook een goed boek.
En Bernadet, de boeken van 't Hart lezen allemaal heel makkelijk, dus kun je er gewoon tussendoor lezen!
Het oudere werk is zondermeer het beste werk van het 't Hart.
Heel interessant is trouwens om de eerste drie romans van 't Hart met elkaar te vergelijken. Daaruit blijkt dat meerdere jaren heeft geduurd voor dat 't Hart zijn nu overbekende stijl heeft gevonden. Stenen voor een ransuil, zijn debuut (1971) is in een stroeve stijl geschreven, als je de latere stijl kent, is dat even wennen. Als je daarna "Ik had een wapenbroeder (1973) leest, merk je meteen dat het in een andere stijl geschreven is, een stijl die ik soepeler is dan zijn die van zijn debuut.
Ik moet bekennen dat de verhalenbundels slechter in mijn geheugen zitten dan de romans. Ik denk dat in "Mamoet op zondag", zijn eerste verhalenbundel uit 1974 de bekende stijl naar voren komt. Maar pas als Een vlucht regenwulpen in 1977 uit, dat is zijn eerste meesterwerk dan hanteert hij de stijl waar hij al zijn andere boeken de hele tachtiger jaren door in geschreven heeft.
Marjo noemt de huismeester. Dat is een moeilijke, is dat het boek wat zich geheel afspeelt in een psychiatrische inrichting. Als dat het boek is (ik heb dat misschien 20 jaar geleden voor het laatst gelezen) dan vond ik dat zowel een bijzonder als een goed boek. Zo staat het mij tenminste in herinnering.
Bernadet noemt "Hond tussen uur en wolf", daarvan staat me bij dat het verhaal speelt rond een huurder en zijn hospita. Wat er allemaal gebeurt weet ik zo niet meer. Ik vond dit geloof ook een goed boek.
En Bernadet, de boeken van 't Hart lezen allemaal heel makkelijk, dus kun je er gewoon tussendoor lezen!
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 13 gasten