Man vind meisje in kerk na een zelfmoordpoging, red haar leven, en besluit haar voor zichzelf te houden. Binnen enkele minuten blijkt het onbekende meisje het totale gat van zijn bestaan op te vullen en is hij bereid alles wat hij had achter te laten voor haar. En haar dus voor zichzelf te houden. Met name die laatste zin paste alsmaar niet in mijn hoofd, en de eerste 50 bladzijdes dacht ik dan ook aldoor…dat gaat je niet lukken vriend Thomése, dit is zo’n bizar gegeven. Hier krijg je me niet in mee.
Maar ja, Thomés kan schrijven, en na een bladzijde of vijfig kreeg hij me wel mee,en zat ik totaal in het verhaal. Wat een grote verdienste was, want ik was echt sceptisch. Maar uiteindelijk gaf ik me dus over en dwaalde mee in de fantasiewereld en de tamelijke bizarre werkelijkheid van de hoofdpersoon. Zo’n net niet in het leven geslaagde vijftiger, met een net niet gelukt huwelijk, en een net niet leuke zoon, die de werkelijkheid na het vinden van het meisje totaal uit het oog verliest. Gelukkig kiest Thomése ook nog voor andere perspectieven dan het hoofd van onze hoofdpersoon, want of ik dat een heel boek lang getrokken had betwijfel ik. Knap geschreven boek
Willeke