Maria Stahlie - Scheerjongen (samenleesboek febr/maart 2011)

Reacties op recensies van, door leden gelezen, boeken en discussie samenleesboeken
Dettie
Site Admin
Berichten: 44090
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Maria Stahlie - Scheerjongen (samenleesboek febr/maart 2011)

Berichtdoor Dettie » 09 Mar 2011, 12:13

Nou ik heb het boek uit en ik vind het prachtig en aangrijpend.
Er zit veel stof ter discussie in het verhaal.

Als het verslag klaar is gaat het boek door naar Willeke.

Dettie

WilV
Berichten: 3306
Lid geworden op: 18 Jan 2005, 21:28

Berichtdoor WilV » 09 Mar 2011, 13:28

Oh dat klinkt goed, je maakt me nieuwsgierig.

En doe vooral rustig aan hoor, ik zit ook nog niet helemaal op mijn oude leestempo.

Groetjes Willeke

Dettie
Site Admin
Berichten: 44090
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 09 Mar 2011, 15:44

Het verslag staat op de site. Moeilijk moeilijk als je niet teveel wil verraden.

Zie http://www.leestafel.info/maria-stahlie

Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 09 Apr 2011, 11:48, 1 keer totaal gewijzigd.

irene
Berichten: 945
Lid geworden op: 04 Aug 2005, 12:51
Locatie: Helmond

Berichtdoor irene » 15 Mar 2011, 12:07

Scheerjongen: Inderdaad een boek dat vlot wegleest en een heel mooi thema heeft. Mooie gevoelsbeschrijving vanuit de vijftien/zestienjarige puber Aldo; ook bijna levensechte beschrijvingen van de plaatsen waar het verhaal zich afspeelt. Je voelt je als het ware zitten op het plein in het Zuiden van Italië, maar ook fietsen aan de Amstel, lopen en winkelen in de Amsterdamse Pijp. Je leeft mee met Aldo tijdens zijn werkzaamheden in het verzorgingstehuis. Een minpuntje. Stahlie is blijkbaar een liefhebster van vele herhalingen zowel in woorden als zinnen (tehuishuisarts, verzorgingstehuishuisarts, jongejongensverliefdheid, om de boterhammenronde de boterhammenronden te laten gaan etc. etc.; ze gebruikt veel dialogen die bijna altijd eindigen met...Misschien dat dit vele lezers stimuleert om door te lezen, mij irriteerde het.
Overigens mijn enige kritiek op dit boek, want het verhaal is zonder meer aangrijpend en boeiend en Stahlie's schrijfstijl maakt me toch wel hongerig naar meer.

groetjes, irene

WilV
Berichten: 3306
Lid geworden op: 18 Jan 2005, 21:28

Berichtdoor WilV » 15 Mar 2011, 12:52

Ik ben gisteravond begonnen en het verhaal heeft me nu al te pakken. Later meer.

Groetjes Willeke

Dettie
Site Admin
Berichten: 44090
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 18 Mar 2011, 13:29

Grappig, ik vind op een site een boek over ene Aldo Rossi

http://www.sunarchitecture.nl/catalogue ... 85852.html

Dettie

WilV
Berichten: 3306
Lid geworden op: 18 Jan 2005, 21:28

Berichtdoor WilV » 18 Mar 2011, 13:43

Wat grappig.

Het is niet echt een voor de hand liggende naam, die heeft ze vast geleend.
Komt er in het boek nog een link tussen Aldo en de architectuur?
Ik ben nog steeds aan het lezen, maar ik doe het zo langzaam mogelijk. ik vind het écht een heel mooi boek.
De woordverbindingen waar Irene het over heeft zijn er inderdaad wel, maar storen me niet zo. En de ontwikkelingen in het hoofd, het lijf en het leven van Aldo zijn echt práchtig beschreven.

Willeke

Dettie
Site Admin
Berichten: 44090
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 18 Mar 2011, 13:46

Komt er in het boek nog een link tussen Aldo en de architectuur?


nee, dat komt er niet.

Dettie

irene
Berichten: 945
Lid geworden op: 04 Aug 2005, 12:51
Locatie: Helmond

Berichtdoor irene » 18 Mar 2011, 16:34

Komt er in het boek nog een link tussen Aldo en de architectuur?


nee, dat komt er niet.


Jawel hoor, de vader van Aldo is stedebouwkundige, afwisselend in Nederland en in Amerika!

groetjes, irene

Dettie
Site Admin
Berichten: 44090
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 18 Mar 2011, 17:00

Ja als je het zo bekijkt... dan zou je kunnen zeggen dat er verband is. Maar ik vind een stedebouwkundige wel wat anders dan een architect. Architectuur heeft er wel zijdelings mee te maken maar vormt niet de hoofdmoot voor een stedenbouwkundige.

wikipedia 'zegt' dit:

Een stedenbouwkundige doet onderzoek naar wenselijke en mogelijke ontwikkelingen voor bestaande en nieuw in te richten stedelijke gebieden, ontwerpt de openbare ruimte of richt deze in, houdt zich bezig met stedelijke processen en kan regels opstellen voor het bouwen. (stedenbouwkunde). De vakgebieden van de architectuur, de planologie, de verkeerskunde en de landschapsarchitectuur hebben raakvlakken met het werk van de stedenbouwkundige. Hij of zij is doorgaans werkzaam bij de overheid of een stedenbouwkundig ontwerpbureau.


Dettie

WilV
Berichten: 3306
Lid geworden op: 18 Jan 2005, 21:28

Berichtdoor WilV » 20 Mar 2011, 10:16

Ik heb het boek uit, en ik vond het echt een prachtig boek. Dit was mijn eerste van Maria Stahlie, en ik was aangenaam verrast. Het is alweer een tijdje terug dat ik zó dicht op de huis van een personage zat, ik voelde bijna hoe het is om een jongen van vijftien te zijn, en heimwee te hebben naar een land waar je nog nooit geweest bent.
De scheerscene met zijn Opa aan het begin van het boek, die achteraf ook een van de sleutelscènes van het boek blijkt te zijn, héél erg sterk. Dat beeld zat het hele boek in mijn hoofd, en dat was precies de bedoeling. Ook het eind van het boek is sterk. De vertwijfeling, het keuzes moeten maken, verraad, vriendschap, liefde, gróót worden, groeien en tegen de hardheid van het leven aanlopen, iets waar hij eigenlijk naar op zoek was, maar wat als het dan werkelijk gebeurd geen pretje is, het zit er allemaal in.

Ik had weinig last van de dubbele woorden waar Irene het over had. De enige zin die mijn stoorde was
“hij kreeg daarna toestemming om naar huis te gaan, en de boterhammenronde de boterhammen ronde te laten”.
Dat is iets te veel boterhammen in één zin.
Op het kantelpunt van het boek begint de eerste zin van het hoofdstuk met de laatste zin van het vorige hoofdstuk om aan te geven dat dit een belangrijk moment is, maar dat hadden we zonder die herhaling ook al in de gaten, al was het maar omdat er midden in een handeling een heel nieuw hoofdstuk begint. Een beetje dubbelop.
Maar dat is dan ook de enige kritiek die ik kan verzinnen. Ik heb het echt met héél veel plezier gelezen.

Willeke

Dettie
Site Admin
Berichten: 44090
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 21 Mar 2011, 11:44

Ik ga even door onder de verklapper want er zijn nog mensen die het gaan lezen.






V

E

R

K

L

A

P

P

E

R





Had jij ook dat je aan het eind dacht, ja goed zo! Toen hij zijn moeder dat berichtje stuurde?
Ik dacht écht YES! prima!

Die vader vond ik wel vreemd. Hij moet toch snappen dat die jongen het niet makkelijk heeft op dat moment. Opa had toch gelijk met zijn visie dat vader conformistisch is.

Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 21 Mar 2011, 13:36, 1 keer totaal gewijzigd.

WilV
Berichten: 3306
Lid geworden op: 18 Jan 2005, 21:28

Berichtdoor WilV » 21 Mar 2011, 13:21

V

E

R

K

L

A

P

P

E

R













Já...dat had ik ook. Daden hebben consequenties. Je kunt niet door je zoon betrapt worden in bed met de vader van zijn beste vriend, waardoor zijn hele wereld instort, en er dan zomaar mee weg komen
Ik begreep die vader ook totáál niet. Hoe kun je zo'n jongen laten lopen met zo'n onverteerbaar geheim wat veel te groot is en aan alle kanten consequenties heeft voor zijn bestaan, voor zijn relatie met zijn moeder, voor zijn vriendschap met Erik, voor de relatie met zijn broertje. En zo'n jongen moet dan maar zijn mond houden en er in zijn eentje mee dealen. Onbegrijpelijk. Een conformist inderdaad, en een behoorlijk laffe ook.

Ik vond het trouwens een hartverscheurende scene, zo'n jongen onder zo'n stenen tafeltennistafel in de regen met uitzicht op het raam van zijn moeder.

Het boek zit nog steeds in mijn hoofd, ik loop er steeds nog aan te denken. Wat bij mij altijd een teken is dat ik het een écht goed boek vond.
Aldo als personage zal vermoedelijk ook wel permanent in mijn hoofd blijven denk ik.

Willeke

Dettie
Site Admin
Berichten: 44090
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 21 Mar 2011, 14:47

Ja die scène en de scheerbeurt van opa blijven door je hoofd spoken.

Wat vond jij van die man in het verzorgingshuis, die Laszlo Metzlar?
Ik vond dat ook wel een heftige scene toen Aldo zijn hart uitstortte bij die man. Ik vroeg me af wat die man allemaal te horen krijgt van iedereen en in hoeverre Laszlo dingen wel of niet begrijpt. Zonder Laszlo had Aldo het waarschijnlijk veel moeilijker gehad. Tegen hem kon Aldo alles zeggen.

Die moeder wist niet dat Aldo haar gezien had. Zij had inderdaad zo door kunnen gaan en er mee weg kunnen komen omdat ze niet wist dat Aldo haar gezien had. Dat was ook de worsteling van Aldo. Als hij het alleen aan z'n vader vertelde verraade hij z'n moeder. Vertelde hij het aan z'n moeder wat hij gezien had en niet aan z'n vader dan verraadde hij z'n vader. En dan die reactie van die vader! Zou hij het geweten hebben vraag je je af.

En dan ook nog eens dat hoerenverhaal... Zijn moeder is dan misschien ook wel een hoer? Zou hij dat nu ook denken?

Dettie

WilV
Berichten: 3306
Lid geworden op: 18 Jan 2005, 21:28

Berichtdoor WilV » 21 Mar 2011, 15:33

Ik zag Lazlo Metzlar helemaal voor me, met zo'n doorleefd Hongaars hoofd.
Hij hielp Aldo alleen al door er te zijn.
ik denk trouwens dat het in het echt ook wel zo kan gaan, dat mensen hele verhalen vertellen tegen iemand die niet reageert. Bij Comapatiënten hoor je dat ook wel eens. Je kunt práten, je geheim is veilig, je wordt niet in de reden gevallen en je krijgt geen respons die je eigenlijk niet horen wil.
Bij Lazlo had Als ook nog eens zelf een personage van hem gemaakt in zijn hoofd, zodat hij eigenlijk wél respons kreeg, van een zelfbedachte Lazlo, zoals hij dat het hele boek door eigenlijk ook krijgt van zijn overleden Opa, en zelfs van Bruno de mountain-man.

Die moeder wist niet dat Aldo haar gezien had. Zij had inderdaad zo door kunnen gaan en er mee weg kunnen komen omdat ze niet wist dat Aldo haar gezien had. Dat was ook de worsteling van Aldo. Als hij het alleen aan z'n vader vertelde verraadde hij z'n moeder. Vertelde hij het aan z'n moeder wat hij gezien had en niet aan z'n vader dan verraadde hij z'n vader. En dan die reactie van die vader! Zou hij het geweten hebben vraag je je af.


Ja dat klopt, moeder wist natuurlijk niet dat ze hem gezien had, dat maakte zijn dilemma inderdaad veel te groot voor een jongen van zestien. Ook niet geziene daden hebben consequenties, dat bedoelde ik...de actie op het laatst kon wat mij betreft door de beugel omdat ook al wist ze dan niet dat hij het wist toch ook in haar achterhoofd moet hebben gehad dat dit soort dingen uit kunnen komen.

Tja, en die vader, je zou denken dat hij het op zijn minst vermoedde, anders reageer je toch wel anders. Toch?

En dan ook nog eens dat hoerenverhaal... Zijn moeder is dan misschien ook wel een hoer? Zou hij dat nu ook denken?

Ja, die gedachte speelde inderdaad door zijn hoofd als ik me het goed herinner.

Wat ik me nog wel af vroeg...
De laatste regels van het boek gaan als volgt;
"Hij realiseerde zich niet dat we, eenmaal aangeraakt door het naakte Zuiden, ons verlangen naar opstandigheid, manmoedigheid en onbaatzuchtigheid alleen maar aanwakkeren als we er ons tegen verzetten"

Dat impliceert dat Aldo zich met zijn daad tegen het naakte Zuiden verzet,
terwijl ik mijn visie hij juist een grote daad doet op het moment dat dat van hem gevraagd wordt, als het rauwe leven zich aanbied.

Ziet ze zijn daad niet als zo'n soort daad?
of begrijp ik het slot verkeerd?

Willeke

Dettie
Site Admin
Berichten: 44090
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 21 Mar 2011, 16:19

Hij realiseerde zich niet dat we, eenmaal aangeraakt door het naakte Zuiden, ons verlangen naar opstandigheid, manmoedigheid en onbaatzuchtigheid alleen maar aanwakkeren als we er ons tegen verzetten"


Hij had ook helemaal niets kunnen zeggen en alleen het juk kunnen dragen. Dat was misschien (met grote nadruk op misschien) manmoediger en zeker onbaatzuchtiger geweest. Nu hij het openbaar heeft gemaakt legt hij de last bij de ouders en vader van zijn vriend. Hij draagt het niet stoer alleen. Misschien dat dát het verlangen naar manmoedigheid en onbaatzuchtigheid juist doordat hij dat niet was alleen maar aanwakkert.

Persoonlijk vind ik Aldo wel manmoedig omdat hij de verantwoording bij de personen legt waar ze hoort te liggen. Maar denkelijk vindt Aldo zichzelf dat niet.
Hooguit had hij Laszlo kunnen ontzien.

Dettie

WilV
Berichten: 3306
Lid geworden op: 18 Jan 2005, 21:28

Berichtdoor WilV » 21 Mar 2011, 19:08

Ik had een prachtig antwoord maar ik word er iedere keer uitgegooid.

in de herkansing dus maar.

Ja, zoals jij het zegt kun je het inderdaad ook bekijken.

mijn redernatie was alsvolgt;
De grootvader van bruno, die voor hem de verpersoonlijking van het naakte Zuiden was, onderneemt zijn grote daad om iets te straffen wat niet ongestraft kan blijven,
in zijn geval om de verkrachte moeder door de straf vrijheid te geven, een kans om op nieuw te beginnen,
en dat laatste motief ontbreekt bij Aldo,
maar het eerste deel, een daad stellen om te straffen, en zo de boel in beweging te zetten, wél.

Ik weet het niet. Nog even verder peinzen.

Willeke

Dettie
Site Admin
Berichten: 44090
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 21 Mar 2011, 21:12

in zijn geval om de verkrachte moeder door de straf vrijheid te geven, een kans om op nieuw te beginnen, en dat laatste motief ontbreekt bij Aldo,


helemaal snappen doe ik je niet.

Die verkrachte moeder werd vrijgesproken, Bruno geeft haar een klap.
Volgens Aldo's opa gaf Bruno die vrouw daarmee haar terechte straf en daardoor kon zij ook verder. Ze had iets gedaan wat niet kon. Dat vrijspreken klopte niet, die klap klopte wel.

Maar ik snap dan niet zo goed wat je bedoelt met
en dat laatste motief onderbreekt bij Aldo, maar het eerste deel, een daad stellen om te straffen, en zo de boel in beweging te zetten, wél.

Jij bedoelt dat Aldo zijn ouders niet de kans geeft om opnieuw te beginnen? Hij zadelt ze op met een schuldgevoel, een gewetensvraag, maar hij geeft ze niet de 'klap' waardoor ze verder kunnen?
Aldo stelt iets vast, zegt het tegen hen maar geeft hun geen ontsnappingsmogelijkheid, geen terechte straf. Zoiets?

Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 21 Mar 2011, 21:44, 2 keer totaal gewijzigd.

WilV
Berichten: 3306
Lid geworden op: 18 Jan 2005, 21:28

Berichtdoor WilV » 21 Mar 2011, 21:26

Ik was inderdaad niet zo duidelijk..

Ik probeerde uit te leggen dat ik bedacht had dat Aldo in ieder geval voor de helft op Bruno lijkt, omdat hij een daad stelt waarmee hij het kwaad wil vergelden,
maar dat dat hij voor de andere helpft niet op Bruno lijkt
omdat Bruno die moeder door zijn straf de kans geeft om verder te gaan, om opnieuw te beginnen
en dat dat bij Aldo en zijn familie dus nog maar de vraag is.

Ietsjes duidelijker?
Ik ben er zelf ook nog niet helemaal uit trouwens, dit is meer hardop denken.

En in mijn vorige post moet "onderbreekt" natuurlijk ontbreekt zijn, iedere keer als ik mijn stuk klaar had en het wilde plaatsen was de tekst weg, en daar werd het niet helderder van zullen we maar zeggen, sorry

Groetjes Willeke

Dettie
Site Admin
Berichten: 44090
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 21 Mar 2011, 21:53

Ha ik had het ook als ontbreekt gelezen! (heb het inmiddels veranderd) Ik zit nog even na te denken waar het naakte Zuiden voor staat. Het was een dor en droog gebied, er was in feite geen leven mogelijk. Ziet Aldo die Bruno als het naakte Zuiden?

Aldo wilde dat naakte Zuiden eventueel tot bloei brengen door irrigatiedeskundige te worden. Waar staat Aldo dan voor? Dingen tot bloei brengen? Dingen laten rijpen? Dingen van nieuw leven voorzien?
Wat betekent voor jou 'het Naakte Zuiden' waar staat het voor, denk jij Willeke?


Dettie

WilV
Berichten: 3306
Lid geworden op: 18 Jan 2005, 21:28

Berichtdoor WilV » 21 Mar 2011, 22:34

Het leuke van zo’n term als rode draad is dat de schrijfster het wel omschrijft maar dat je het ook zelf kan interpreteren, letterlijk is het gfewoon een schrale dorre landstreek, maar in het vervolg van het boek heb ik het ook figuurlijk het gelezen als een soort woestijngebied , onherbergzaam, dor, de plaats waar de jongens gescheiden worden van de mannen, een plek waar taaiheid voor nodig is, en moed om het leven recht in de ogen te kijken ,waar je de moed ontwikkeld , en hoge eisen aan jezelf leert stellen,om actie te ondernemen en iets groots te doen als dat echt nodig is;
“Als je hoge eisen aan jezelf stelde dan bestond er een kans dat je ooit dingen leerde herkennen waarop een daad van je werd verwacht, een daad die je voorstellingsvermogen te boven ging”

In het boek symboliseert het naar mijn idee ook wel de overgang van de droomwereld, de jongenswereld naar de harde volwassen wereld.

Bruno staat in Aldo's wereld volgens mij symbool voor het naakte Zuiden, voor de Italiaan oude stijl, die de moed heeft ontberingen te doorstaan en het moment herkende waarin er van je verwacht wordt dat je een daad stelt die het voorstellingsvermogen te boven ging.

De link tussen het Naakte Zuiden en Aldo die irrigatiedeskundige wil worden had ik nog niet gelegd. Zal vast wel met elkaar te maken hebben.

Leuk boek voor een discussie dit.

Marjo
Berichten: 25855
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Berichtdoor Marjo » 08 Apr 2011, 13:38

Ik heb hier nog niet alles gelezen want ben pas op pagina 50 ( en ja, ik lees door!), maar was Aldo Rossi niet ook een personage uit Peyton Place??
En die Luigi Barzini is ook een echte schrijver, die inderdaad zo'n boek geschreven heeft.

WilV
Berichten: 3306
Lid geworden op: 18 Jan 2005, 21:28

Berichtdoor WilV » 08 Apr 2011, 14:14

Oei, dat weet ik niet, dat was net voor mijn tijd.

WilV
Berichten: 3306
Lid geworden op: 18 Jan 2005, 21:28

Berichtdoor WilV » 08 Apr 2011, 14:17

O j,a en ergens hierboven, waar jij vast nog niet lezen wil, heeft Dettie een link naar het boek van de echte Aldo Rossi gezet.
Over architectuur.
de enige link die wij konden verzinnen was dat de vader van Aldo een stedenbouwer was.

berdine
Berichten: 3619
Lid geworden op: 23 Mei 2006, 20:42
Locatie: breda

Berichtdoor berdine » 08 Apr 2011, 14:26

Marjo schreef:Ik heb hier nog niet alles gelezen want ben pas op pagina 50 ( en ja, ik lees door!), maar was Aldo Rossi niet ook een personage uit Peyton Place??
En die Luigi Barzini is ook een echte schrijver, die inderdaad zo'n boek geschreven heeft.


Nee, dat was Michael Rossi.


Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 84 gasten