Wieke van Dun en Jasper Kingma - Onze pappa kreeg een ongeluk in zijn hoofd (6-10 jr)

[Dettie]

Toen Jasper vijf was kreeg zijn vader een ernstig herseninfarct, hij overleeft het maar wordt nooit meer de oude.
Jasper is nu zeven en samen met zijn moeder schreef en tekende hij dit boek, voor iedereen die óók een pappa (of een mamma, of een Oma of een Opa) heeft die een ongeluk in zijn hoofd kreeg.

Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/wieke-van-dun ... per-kingma

Willeke

[Marjo]

Een aanrader, ok. Maar dan toch voor mensen die er mee te maken hebben. Niet zomaar?

[WilV]

Nee wel voor kinderen die er mee te maken hebben.
Het is het meest gericht op kinderen die het van dichtbij meemaken, maar lijkt mij ook zeer geschikt iets breder gebruik, sowiesobij Opa's en oma's, maar ook als het in je omgeving gebeurt.

Het verbaasde mij dat daar dus blijkbaar zo weinig voor was.
Met aanrader bedoelde ik danook vooral de plaatsen waar ouders en kinderen die daar mee te maken hebben komen, dat dat dáár voor het pakken ligt. Het is een klein en niet te duur boekje, dat zou gewoon op een lees of folder tafel moeten liggen, zeker in verpleegtehuizen, revalidatiecentra etc. Maar ook gewoon bij een huisarts eigenlijk. Ik denk dat iedere praktijk minstens één patiënt met een herseninfarct heeft, toch? Die dan weer kinderen of kleinkinderen of buurkinderen heeft.


Groetjes Willeke

[Dettie]

Nou het lijkt me sowieso toch wel een boek dat je ook kunt lezen zonder dat het in de omgeving gebeurd is.
Ik heb jaren geleden ook een boek over een herseninfarct gelezen. Liesbeth Koenen - Hoe mijn vader zijn woorden terugvond, ( http://www.leestafel.info/liesbeth-koenen )en ik vond het een erg goed boek gewoon doordat je kon lezen hoe je er mee om kunt gaan, wat je kunt doen om iemand te helpen enz.
Later kon ik het aan iemand geven die het meemaakte en omdat ik wist wat er in stond, wist ik ook dat ze er wat aan zou hebben.

Dus om het nu alleen te lezen als je er mee te maken hebt...

Dettie

[WilV]

Is ook weer waar, maar het is wel heel erg op verwerking gericht.

Ik vond het zelf trouwens wel heel erg informatief, het zet je aan het denken over de impact van zo'n ziekte op zo'n heel gezin, dus in die zin heb je gelijk.
Zeker ook omdat ik dacht áls ik er in mijn omgeving mee te maken krijg weet ik dat dit boek bestaat er kan ik het gericht weg geven.

Groetjes
Willeke

[Marjo]

Dat laatste lijkt me dus heel nuttig. Dus voor scholen, remedial teachers of zo, die ook te maken krijgen met persoonlijke problemen van kinderen, is het zeker een goed idee.
Maar zelf hoef ik even niet.

[Dettie]

Er staat ook een uitgebreide recensie in het parool over dit boek.
Voor wie het wil lezen zie

http://pdf.swphost.com/Artikel_Het_Paro ... c_2010.pdf

Dettie

[WilV]

Hé, wat goed zeg, dank je wel!
Goed om te lezen. Dat boekje was ook zeer indrukwekkend én positief tegelijkertijd en die positiviteit en dat realisme lees ik ook terug in dit interview.

Groetjes Willeke