Wie zin heeft in een lekkere dikke pil? 850 bladzijdes maar..
Een intrigerend boek, zelfs de moeite waard om te herlezen..
Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/haruki-murakami
Marjo
Haruki Murakami: De opwindvogelkronieken
Het lijkt me een heel veemd boek om te lezen. Is het allemaal wel goed te volgen marjo?
Je schrijft In het begin van het boek is de kat verdwenen Heeft die kat verder nog met het verhaal te maken?
Kumiko werkt en vraagt Toru om de kat te gaan zoeken. Tijdens die speurtocht ontmoet hij May, een meisje van 16 met problemen, hij vindt de put Moest die kat in die put zitten?
Heeft die May een belangrijke rol in het verhaal? Ik krijg de indruk dat het eigenlijk allemaal aparte verhalen zijn. Is dat zo?
Zijn de namen niet moeilijk om te onthouden? Ik bedoel kan je goed uit elkaar houden wie, wie is?
Bernadet
Je schrijft In het begin van het boek is de kat verdwenen Heeft die kat verder nog met het verhaal te maken?
Kumiko werkt en vraagt Toru om de kat te gaan zoeken. Tijdens die speurtocht ontmoet hij May, een meisje van 16 met problemen, hij vindt de put Moest die kat in die put zitten?
Heeft die May een belangrijke rol in het verhaal? Ik krijg de indruk dat het eigenlijk allemaal aparte verhalen zijn. Is dat zo?
Zijn de namen niet moeilijk om te onthouden? Ik bedoel kan je goed uit elkaar houden wie, wie is?
Bernadet
Ik had er geen probleem mee om de personages uit elkaar te houden. Dat er meerdere verhalen in dit boek zitten klopt, maar er zijn wel onderlinge verbanden. Het verhaal over de oorlog in Mansjoekwo bijvoorbeeld lijkt een zelfstandig verhaal, maar zo komt Toru Okada wel op het idee in de put af te dalen (eh, nee, de kat zit daar niet..) en de verteller heeft ook een soort voorbeeldfunktie.
May heeft eigenlijk een belangrijker rol dan Kumido.
Het was niet niks om te proberen dat dikke boek samen te vatten..ik zal best een veer hebben laten vallen. Maar de bedoeling is ook alleen maar om jullie lekker te maken..
May heeft eigenlijk een belangrijker rol dan Kumido.
Het was niet niks om te proberen dat dikke boek samen te vatten..ik zal best een veer hebben laten vallen. Maar de bedoeling is ook alleen maar om jullie lekker te maken..
Maar de bedoeling is ook alleen maar om jullie lekker te maken
Nou dat is je dan wéér gelukt!! Maar ik haal het niet bij de bieb, echt niet, ik kom niet in verleiding, ik ben sterk, ik kan het, eerst m'n 100 boeken lezen. Pfffff dat zal zwáár worden met al die lekkermakende verslagen van jou!
Bernadet
-
Gast
waw..... Er staat daar een stuk in waarbij de rillingen over mijn rug liepen..... AKELIG De opwindvogelkronieken zijn uit. Uiteindelijk toch nog genoten van het 3de deel. Het nawoord vond ik zéér interessant. Zou men bij meer boeken moeten doen. Er volgt nu een verklapper, verder lezen op eigen risico 
V
E
R
K
L
A
P
P
E
R
Ik vind het alleen jammer dat ik niet weet of Kumiko nu ooit bij Okada zal teruggaan. Ben nieuwsgierig
Inge
V
E
R
K
L
A
P
P
E
R
Ik vind het alleen jammer dat ik niet weet of Kumiko nu ooit bij Okada zal teruggaan. Ben nieuwsgierig
Inge
Ik begrijp dat wel..... Het is iets dat me een moment stoort...... Niet dat ik er van wakker lig..... Maar soms..... Heel het boek kijk je ergens uit naar de "thuiskomst" van Kumiko..... ergens stuurt het boek daar ook op aan.... Alhoewel andere personen inderdaad belangrijker zijn tijdens het verhaal begint en eindigt het boek wel degelijk met Kumiko. Zou het mooi gevonden als het een "happy end" had....
Inge
Inge
Hoi Inge,
Boeken met een happy end zijn meestal een zwaktebod. Al willen veel lezers vaak een happy end, voor geslaagde literatuur is dat geen goed einde. In Spoetnik sweetheart was dat "happy end" juist de grote afknapper. Een boek wordt groots als het juist niet de touwtjes aan elkaar knoopt, maar laat zwieren als wieren achter een schip; einden die nooit bij elkaar zullen komen. Dat de lezer met een gevoel van machteloosheid achterlaat, dat de mens niet alles kan controleren, ookal zou hij dat nog zou graag willen. Doordat de lezer zich op zo'n moment nietig voelt, merkt hij opeens weer de almacht van het universum. Als een verhaal dat voor elkaar krijgt, verdient het plaats in de wereldliteratuur.
Ik ben trouwens druk bezig in Blind willow, sleeping women, een verhalenbundel, die een dwarsdoorsnede van zijn oeuvre vormt. Haast gewone gebeurtenissen worden bij Murakami iets bijzonders. Goed leesvoer.
Groeten,
Roel
Boeken met een happy end zijn meestal een zwaktebod. Al willen veel lezers vaak een happy end, voor geslaagde literatuur is dat geen goed einde. In Spoetnik sweetheart was dat "happy end" juist de grote afknapper. Een boek wordt groots als het juist niet de touwtjes aan elkaar knoopt, maar laat zwieren als wieren achter een schip; einden die nooit bij elkaar zullen komen. Dat de lezer met een gevoel van machteloosheid achterlaat, dat de mens niet alles kan controleren, ookal zou hij dat nog zou graag willen. Doordat de lezer zich op zo'n moment nietig voelt, merkt hij opeens weer de almacht van het universum. Als een verhaal dat voor elkaar krijgt, verdient het plaats in de wereldliteratuur.
Ik ben trouwens druk bezig in Blind willow, sleeping women, een verhalenbundel, die een dwarsdoorsnede van zijn oeuvre vormt. Haast gewone gebeurtenissen worden bij Murakami iets bijzonders. Goed leesvoer.
Groeten,
Roel
Inge schreef:Ik begrijp dat wel..... Het is iets dat me een moment stoort...... Niet dat ik er van wakker lig..... Maar soms..... Heel het boek kijk je ergens uit naar de "thuiskomst" van Kumiko..... ergens stuurt het boek daar ook op aan.... Alhoewel andere personen inderdaad belangrijker zijn tijdens het verhaal begint en eindigt het boek wel degelijk met Kumiko. Zou het mooi gevonden als het een "happy end" had....
Inge
Eigenlijk zou ik het wel weer eens lekker vinden om een happy end te lezen. Het is vaak kommer en kwel en drama en gewoon weer eens een happy end zou voor de variatie wel prettig zijn.
Maar de pech is dat een happy end niet voor volwaardige literatuur wordt aangezien. Net als de vraag of Carmiggelt en Bomans onder literatuur vallen zij waren vaak humoristisch en dat kan niet in literatuur.
Dettie
die zin in een vrolijk boek heeft
Maar de pech is dat een happy end niet voor volwaardige literatuur wordt aangezien. Net als de vraag of Carmiggelt en Bomans onder literatuur vallen zij waren vaak humoristisch en dat kan niet in literatuur.
Dettie
die zin in een vrolijk boek heeft
-
Gast
Eindigt "Bruidsvlucht" niet goed, vind je?
Ik moet nog een paar pagina's, maar dat is toch dacht ik geen depressief boek!
Toch: over alleen maar leuke dingen valt nauwelijks een goed boek te schrijven. Engelse schrijvers als goh, hoe heet-ie, die komiek...kunnen dat misschien, maar het is lonender om over ellende te schrijven, toch?
Ik moet nog een paar pagina's, maar dat is toch dacht ik geen depressief boek!
Toch: over alleen maar leuke dingen valt nauwelijks een goed boek te schrijven. Engelse schrijvers als goh, hoe heet-ie, die komiek...kunnen dat misschien, maar het is lonender om over ellende te schrijven, toch?
Nou, "happy end" is misschien te veel gevraagd, en ik heb er over het algemeen geen problemen mee als er open eindes zijn maar als ik zoveel bladzijden lees zou ik toch willen weten hoe het afloopt met de persoon waar alles mee begint.
V
E
R
K
L
A
P
P
E
R
Oke gedeeltelijk begint het met de kat die verdwijnt maar die komt na een jaar terug. Ergens, als gevolg van het verdwijnen van de kat (Kumiko zegt ergens dat ze haar er niet goed bij voelde dat de kat verdween dat het een slecht voorteken was (zo ongeveer toch)) ook daardoor gaat ze weg. Noem het de druppel die de emmer doet overlopen. Ik dacht van het moment dat de kat terugkomt, komt Kumiko ook terug.... Niet juist gedacht dus..... Vind het nu alleen jammer dat het zo helemaal open en bloot blijft. zelfs geen hintje in de juiste richting. Moest hij bv. iets begonnen zijn met May of met Nootmuskaat of met....... zelfs dan ging het net iets bevredigender geeindigd hebben naar mijn mening. Soit, ik kan er nu een happy end bij fantaseren of een vervolg verzinnen
Inge
V
E
R
K
L
A
P
P
E
R
Oke gedeeltelijk begint het met de kat die verdwijnt maar die komt na een jaar terug. Ergens, als gevolg van het verdwijnen van de kat (Kumiko zegt ergens dat ze haar er niet goed bij voelde dat de kat verdween dat het een slecht voorteken was (zo ongeveer toch)) ook daardoor gaat ze weg. Noem het de druppel die de emmer doet overlopen. Ik dacht van het moment dat de kat terugkomt, komt Kumiko ook terug.... Niet juist gedacht dus..... Vind het nu alleen jammer dat het zo helemaal open en bloot blijft. zelfs geen hintje in de juiste richting. Moest hij bv. iets begonnen zijn met May of met Nootmuskaat of met....... zelfs dan ging het net iets bevredigender geeindigd hebben naar mijn mening. Soit, ik kan er nu een happy end bij fantaseren of een vervolg verzinnen
Inge
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 118 gasten