Sándor Márai - Gloed

Reacties op recensies van, door leden gelezen, boeken en discussie samenleesboeken
Lezer100
Berichten: 809
Lid geworden op: 03 Aug 2010, 19:52
Locatie: België
Contact:

Sándor Márai - Gloed

Berichtdoor Lezer100 » 04 Okt 2010, 20:14

Sandor Marai schreef:Dit gevoel kennen alleen mannen. Het heet vriendschap.


Er wordt de generaal bezoek aangekondigd. Minutieus wordt het voorbereid. Alle details moeten kloppen. Eenenveertig jaar is het immers geleden, dat drie mensen in een kamer samen het avondmaal genoten.

Lees verder: http://www.leestafel.info/sandor-marai

Sandor Marai, Gloed
ISBN 90 284 1872 5
Wereldbibliotheek
Vertaald in het Nederlands door Mari Alföldy

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 05 Okt 2010, 14:34

Ik kan uit je verslag niet zo goed opmaken hoe je het verhaal vond Lezer 100.

Vond je het een mooi boek of viel het tegen?

Het thema van dit boek is volgens mij de confrontatie tussen vriendschap enerzijds, en situaties die deze vriendschap in de weg zouden kunnen staan anderzijds.


Persoonlijk vond ik het thema de vraag wat vriendschap eigenlijk is.
Henrik was er van overtuigd dat hij goed bevriend was met Konrad. En dacht ook dat Konrad dezelfde mening had. Zij waren vrienden door dik en dun. Zij begrepen elkaar.
Henrik was de dominante vriend die dankzij zijn rijkdom veel kon doen voor Konrad. Henrik zelf voelde zich niet de 'rijke vriend' maar Konrad was wel de arme jongen. Zijn ouders werkten zich kapot voor hem terwijl Henrik alles kwam aanwaaien. Henrik heeft nooit het fijnzinnige/kunstzinnige gevoel van Konrad gezien of begrepen.
En Konrad liet Henrik in die kunstzinnige wereld ook niet toe, gezien de lompheid van Henrik. Hij zou alles wat voor Konrad mooi en belangrijk was weglachen, wegwuiven.

Ik denk dat Henrik erg zuiver was in zijn gevoel voor Konrad. De klap van zijn verdwijning moet groot zijn geweest anders ben je er niet meer dan 40 jaar!! mee bezig.
Wel beseft Henrik dat wat hij vertelt helemaal niet waar hoeft te zijn. Het is zijn interpretatie. Als Konrad wat wil zeggen wordt hem ook de mond gesnoerd. Want stel dat Konrad zegt, zo was het helemaal niet... dan is Henrik meer dan 40 jaar met een suggestie, met niets, bezig geweest.

Dettie

Lezer100
Berichten: 809
Lid geworden op: 03 Aug 2010, 19:52
Locatie: België
Contact:

Berichtdoor Lezer100 » 05 Okt 2010, 20:15

Dettie schreef:Ik kan uit je verslag niet zo goed opmaken hoe je het verhaal vond Lezer 100.

Vond je het een mooi boek of viel het tegen?


Klopt Dettie. Dat was helemaal niet duidelijk. In tegenstelling tot de eerste (gedeeltelijke) lezing van "Kentering van een huwelijk" is mij deze echt kennismaking met de Hongaarse literatuur heel goed meegevallen. Het was een boeiende confrontatie (en toch ook weer geen confrontatie, want eigenlijk is het een monoloog) tussen twee mannen die elkaar meer dan veertig jaar niet gezien hebben vanwege een geheim, dat pas in het heden een oplossing (?) vindt.

Dettie schreef:Het thema van dit boek is volgens mij de confrontatie tussen vriendschap enerzijds, en situaties die deze vriendschap in de weg zouden kunnen staan anderzijds.

Persoonlijk vond ik het thema de vraag wat vriendschap eigenlijk is.



Ik denk dat het ene het andere niet hoeft uit te sluiten, Dettie. Ik denk dat beide thema's met elkaar verweven zijn, en elkaar aanvullen. Ik kan me verder helemaal vinden in jouw argumentatie.

Lezer100

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 06 Okt 2010, 16:29

Lezer100 schreef:
Dettie schreef:Ik kan uit je verslag niet zo goed opmaken hoe je het verhaal vond Lezer 100.

Vond je het een mooi boek of viel het tegen?


Klopt Dettie. Dat was helemaal niet duidelijk. In tegenstelling tot de eerste (gedeeltelijke) lezing van "Kentering van een huwelijk" is mij deze echt kennismaking met de Hongaarse literatuur heel goed meegevallen.

Lezer100


Je schrijft dat het je heel goed meegevallen is... had je iets ergs verwacht? Je omzeilt mijn rechtstreekse vraag netjes :D
Uit jouw antwoord maak ik op dat je het wel een aardig boek vond maar niet meer dan dat. Klopt dat?

Voor mij is Gloed het allermooiste boek aller tijden. De taal, het verhaal dat naar een geheim toe leidt waarvan bij mij m'n adem stokte. De wijsheden in het boek. Het is een van de weinige boeken die ik steeds opnieuw kan lezen. Voor mij literatuur met een hoofdletter L.

Als jij dat niet vindt, zou je je me dan kunnen vertellen waarom niet?

Groet
Dettie

Lezer100
Berichten: 809
Lid geworden op: 03 Aug 2010, 19:52
Locatie: België
Contact:

Berichtdoor Lezer100 » 07 Okt 2010, 13:21

Dettie schreef:Je schrijft dat het je heel goed meegevallen is... had je iets ergs verwacht? Je omzeilt mijn rechtstreekse vraag netjes :D
Uit jouw antwoord maak ik op dat je het wel een aardig boek vond maar niet meer dan dat. Klopt dat?

Voor mij is Gloed het allermooiste boek aller tijden. De taal, het verhaal dat naar een geheim toe leidt waarvan bij mij m'n adem stokte. De wijsheden in het boek. Het is een van de weinige boeken die ik steeds opnieuw kan lezen. Voor mij literatuur met een hoofdletter L.

Als jij dat niet vindt, zou je je me dan kunnen vertellen waarom niet?

Dettie, "goed meegevallen" kan inderdaad wat dubbelzinnig klinken. Wanneer ik die uitdrukking gebruik bij een gelezen boek, dan betekent dit in de eerste plaats dat het een goed boek is, waarbij ik nooit het gevoel krijg te moeten stoppen met lezen. In uitzonderlijke gevallen kan dit impliciet betekenen dat ik wat totaal anders verwacht had.

Dit boek is goed omwille van de manier waarop het gebeuren (het geheim) zich ontwikkelde, en verder ontwikkelt in het heden, naar de finale ontknoping. Ik ben het met je eens dat dit boek het predikaat "Literatuur (met een hoofdletter) zeker verdient.

Maar dat ietsje meer dat ik nodig heb om dit boek toe te voegen aan mijn persoonlijke lijst van te herlezen en herlezen boeken mis ik echter. En dat ietsje meer situeert zich in het tweede gedeelte van het boek, vooral op het einde. Er is een ontknoping, ja, en de auteur heeft hier meesterlijk naar toe gewerkt, maar dit blijft de interpretatie van een van de hoofdfiguren in het drama. Het is een confrontatie, waarbij de tegenstander ergens alleen maar lijfelijk in het boek aanwezig is maar niet persoonlijk uit de hoek komt.

Lezer100

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 07 Okt 2010, 14:31

Lezer100 schreef: Er is een ontknoping, ja, en de auteur heeft hier meesterlijk naar toe gewerkt, maar dit blijft de interpretatie van een van de hoofdfiguren in het drama. Het is een confrontatie, waarbij de tegenstander ergens alleen maar lijfelijk in het boek aanwezig is maar niet persoonlijk uit de hoek komt.

Lezer100


Maar dit bovenstaande is toch ook het hele verhaal volgens mij.
Henrik is 41 jaar!! bezig geweest met het uitzoeken wat er nu precies gebeurde. Hij heeft elke situatie gewikt en gewogen. De vriendschap als jongere met Konrad en ook de latere situatie. Henrik heeft elk detail van de vriendschap van alle kanten bekeken en is tot conclusies gekomen... zo moet het geweest zijn, zo moet het gegaan zijn. Maar hij is er niet zeker van.
Het verdwijnen van Konrad heeft hem zo aangegrepen dat hij alles heeft laten varen. Hij sluit zich als het ware op. Zijn hele leven is daarna in het teken komen te staan van het achterhalen wat er mogelijk gebeurd kan zijn.
De hele vriendschap was eigenlijk ook zo dat Henrik alles bepaalde en geen ruimte aan Konrad gaf. Zelfs nu naar 41 jaar is er nog niets veranderd.
Konrad wil wat zeggen op gegeven moment maar hem wordt de mond gesnoerd. Henrik wil niet meer weten wat Konrad te zeggen heeft.
Stel je toch eens voor dat je 41 jaar met iets bezig bent geweest en dat je eindelijk een conclusie hebt getrokken. Dat je er van overtuigd bent dat je het goed uitgezocht hebt, het bij het rechte eind hebt.
Stel je eens voor dat iemand dan in één zin alles wat jij uitgedacht hebt, waar je 41 jaar mee bezig bent geweest en alles wat jij na veel pijn en verdriet hebt moeten constateren teniet kan doen. Dat zou toch vreselijk zijn?

De tegenstander Konrad komt enorm uit de hoek in mijn ogen, maar dan niet zelf sprekend maar in het verhaal van Henrik.
Door Henrik weet je dat Konrad veel fijngevoeliger en kunstzinniger en integer is, dat hij een heel ander leven leidde naast het leven met Henrik.
Alles wat Henrik zegt zijn aannames. Konrad is de enige die weet hoe het écht gegaan is. Maar Henrik wil de waarheid niet meer horen, zodirect is alles wat hij bedacht heeft niet waar. Waar heeft hij dan die 41 jaar voor geleefd? Waar is hij dan 41 jaar mee bezig geweest?

Dettie

EvaW
Berichten: 20
Lid geworden op: 06 Jan 2010, 11:39
Locatie: Den Haag

Berichtdoor EvaW » 11 Okt 2010, 21:07

Leuk om zo'n hele gedachtenwisseling te lezen. Ikzelf vond dit een superboek! Ik ben geen herlezer, maar ik kon dit boek niet meer wegleggen toen ik eenmaal was begonnen. Het gekke/jammere is dat ik niet kan uitleggen waarom....
Wel duidelijk te lang geleden om inhoudelijk mee te praten.


Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten