Ellen Heijmerikx groeide op bij ouders die lid zijn van de Noorse Broederschap. Volgens de flaptekst is dit "een uiterst religieuze groepering die meent het enige ware geloof te belijden; de rest van de mensheid is blind en zal bij de terugkomst van Jezus onverbiddelijk terechtkomen in grote verschrikkingen. Wie uit de gemeenschap treedt, zal verstoten worden"
Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/ellen-heijmerikx
Dettie
Ellen Heijmerikx - Blinde wereld (debuut)
Ellen Heijmerikx - Blinde wereld (debuut)
Laatst gewijzigd door Dettie op 03 Feb 2010, 16:46, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik heb het niet met een bepaalde insteek gelezen. Ik ontdekte pas achteraf dat de schrijfster zelf een soortgelijk leven had gehad.
Ik werd van het verhaal zelf een beetje akelig omdat het benauwde sferen opriep die ik ook wel kende, maar lang niet zo erg als de schrijfster meemaakte hoor. Ik vond het knap dat ze het toch zo kon verwoorden, met een zekere distantie. Het was toch wel een 'roman' vond ik. Maar wat is in dit geval een roman en wat is echt, vroeg ik mij af.
Dettie
Ik werd van het verhaal zelf een beetje akelig omdat het benauwde sferen opriep die ik ook wel kende, maar lang niet zo erg als de schrijfster meemaakte hoor. Ik vond het knap dat ze het toch zo kon verwoorden, met een zekere distantie. Het was toch wel een 'roman' vond ik. Maar wat is in dit geval een roman en wat is echt, vroeg ik mij af.
Dettie
Hier heb je dus zo'n boek, waarvan het verhaal mij helemaal niet aanstaat, maar dat goed geschreven is. Als ik me hier ook nog had gestoord aan de manier van vertellen had ik het niet uitgelezen. (Nou ja, als het geen debuut was geweest dus)
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/ellen-heijmerikx
Marjo
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/ellen-heijmerikx
Marjo
Laatst gewijzigd door Dettie op 18 Dec 2009, 11:55, 2 keer totaal gewijzigd.
Je bedoelt dat je het boek inhoudelijk niet goed vindt Marjo?
Ik snap het geloof ik niet zo goed.
Het verhaal staat je niet aan maar het is goed geschreven.
Bij dit verhaal vind ik het erg moeilijk om te zeggen of het verhaal me wel of niet aanstaat. Het is een erg persoonlijk verhaal en het leven van deze 'Kieke' is natuurlijk altijd iets wat (een ongelovig) iemand niet aanstaat.
Maar omdat het goed geschreven is lees je verder...
hmmm daar kom ik nu toch vreselijk over aan het nadenken.
Je bedoelt dat als het in een soort non-fictie stijl geschreven was dan had je het dichtgeklapt?
Ik kom er niet uit. Is het het onderwerp dat je niet aanstaat?
Dettie
Ik snap het geloof ik niet zo goed.
Het verhaal staat je niet aan maar het is goed geschreven.
Bij dit verhaal vind ik het erg moeilijk om te zeggen of het verhaal me wel of niet aanstaat. Het is een erg persoonlijk verhaal en het leven van deze 'Kieke' is natuurlijk altijd iets wat (een ongelovig) iemand niet aanstaat.
Maar omdat het goed geschreven is lees je verder...
hmmm daar kom ik nu toch vreselijk over aan het nadenken.
Je bedoelt dat als het in een soort non-fictie stijl geschreven was dan had je het dichtgeklapt?
Ik kom er niet uit. Is het het onderwerp dat je niet aanstaat?
Dettie
Nou, weet je dat ik al een hele middag aan het zoeken ben naar een knipsel dat ik dacht te hebben? Helemaal geen erg in dat jij dit boek al gelezen had, en dat ik daarom dacht dat ik 'iets' moest hebben!
Raadsel opgelost, want ik kon natuurlijk niets vinden!
Maar je had het wel door: ik vind het onderwerp niks. Ik wil helemaal niet zo'n verhaal lezen over een geloofsgemeente en iemand die dat niet wil. Als het dus geen debuut geweest was, had ik niet doorgelezen. En nu ik dat wel gedaan heb, heb ik ontdekt dat deze schrijfster toch wel wat in haar mars heeft.
Goed geschreven, niet interessant verhaal. Zo goed?
(Hoef ik dit trouwens niet meer te melden bij de uitgever??)
Raadsel opgelost, want ik kon natuurlijk niets vinden!
Maar je had het wel door: ik vind het onderwerp niks. Ik wil helemaal niet zo'n verhaal lezen over een geloofsgemeente en iemand die dat niet wil. Als het dus geen debuut geweest was, had ik niet doorgelezen. En nu ik dat wel gedaan heb, heb ik ontdekt dat deze schrijfster toch wel wat in haar mars heeft.
Goed geschreven, niet interessant verhaal. Zo goed?
(Hoef ik dit trouwens niet meer te melden bij de uitgever??)
Nee je hoeft het niet meer te melden bij de uitgever, mag wel maar hoeft niet, ik heb mijn verslag al gemeld.
Nee niet goed!
Goed geschreven, wel interessant verhaal maar niet voor jou.
Ik ben gelovig opgevoed en herken wel enkele dingen. Ik moest elke dag naar de kerk voor schooltijd en zondags natuurlijk ook. Als je op zondag mee mocht met een vriendinnetje naar het strand dan zei m'n moeder nee want... we moesten eerst naar de kerk. Later kwamen de zaterdagdiensten maar die waren niet echt volgens m'n moeder. We moesten dus op zondag naar de kerk. Soms twee keer, naar de 'gewone' mis en Het Lof (dat was 's middags)
Zo streng als de vrouw in dit boek was het gelukkig bij ons allemaal niet. Maar echt vrij en losjes ook niet zoals zo vaak van het katholieke geloof gezegd wordt.
Ik vond het wel interessant om te lezen eigenlijk. Vond je 'Knielen op een bed violen' ook niets? Dat was mogelijk nóg strenger dan wat in dit boek beschreven wordt.
Dettie
Goed geschreven, niet interessant verhaal. Zo goed?
Nee niet goed!
Goed geschreven, wel interessant verhaal maar niet voor jou.
Ik ben gelovig opgevoed en herken wel enkele dingen. Ik moest elke dag naar de kerk voor schooltijd en zondags natuurlijk ook. Als je op zondag mee mocht met een vriendinnetje naar het strand dan zei m'n moeder nee want... we moesten eerst naar de kerk. Later kwamen de zaterdagdiensten maar die waren niet echt volgens m'n moeder. We moesten dus op zondag naar de kerk. Soms twee keer, naar de 'gewone' mis en Het Lof (dat was 's middags)
Zo streng als de vrouw in dit boek was het gelukkig bij ons allemaal niet. Maar echt vrij en losjes ook niet zoals zo vaak van het katholieke geloof gezegd wordt.
Ik vond het wel interessant om te lezen eigenlijk. Vond je 'Knielen op een bed violen' ook niets? Dat was mogelijk nóg strenger dan wat in dit boek beschreven wordt.
Dettie
Het is wel opvallend, na het succes van Knielen... van Siebelink staan de boeken over religie in de belangstelling.
Sneeuweieren was toch ook wel erg geloofgericht en nu is Blinde wereld weer genomineerd voor de longlist.
Misschien hoort in dit rijtje ook Arjan Visser met De laatste dagen thuis? Weer een andere invalshoek om geloof-uitwassen neer te zetten.
Librije.
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Het volgende debuut op dit gebied is al weer verschenen voor de debutantenlijst van volgend jaar:
Franca Treur - Dorsvloer vol confetti.
Het boek speelt zich af in een strenggelovig (reformatorisch) gezin op Walcheren in de jaren NEGENTIG. De Zeeuwse pers besteedt er veel aandacht aan. Het wordt een indrukwekkend boek genoemd. Komende week signeert ze en geeft ze lezingen op diverse plekken in Zeeland. Ze won al eens een essayprijs van NRC-Next.
Ben benieuwd of we er volgend jaar meer van horen. Dat het speelt in de jaren 90 intrigeert me wel. De meeste boeken over dit onderwerp gaan verdere terug in de tijd.
Zie ook: http://boeken.vpro.nl/boeken/42600455/
Librije.
Franca Treur - Dorsvloer vol confetti.
Het boek speelt zich af in een strenggelovig (reformatorisch) gezin op Walcheren in de jaren NEGENTIG. De Zeeuwse pers besteedt er veel aandacht aan. Het wordt een indrukwekkend boek genoemd. Komende week signeert ze en geeft ze lezingen op diverse plekken in Zeeland. Ze won al eens een essayprijs van NRC-Next.
Ben benieuwd of we er volgend jaar meer van horen. Dat het speelt in de jaren 90 intrigeert me wel. De meeste boeken over dit onderwerp gaan verdere terug in de tijd.
Zie ook: http://boeken.vpro.nl/boeken/42600455/
Librije.
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Grappig toch hoe verschillend mensen kunnen reageren 
. Ik ben zelf niet religieus opgevoed. Waarmee ik bedoel dat er gewoonweg geen aandacht aan besteed is. 'Het' was er niet, speelde geen enkele rol. Ik heb wel bijbellessen gevolgd op de lagere school onder het motto: "Dan weet je daar ook wat van".
Mijn oma van vaders kant schijnt wel heel erg katholiek te zijn geweest (zeker na het overlijden op jeugdige leeftijd van haar dochter), maar ze is zo vroeg overleden dat ik me haar nauwelijks kan herinneren. En ik weet dat mijn jeugdvriendinnetje 'naar de kerk ging op zondag'.
Hoe dan ook.. ik vind het erg interessant om dit soort boeken/ervaringen te lezen, omdat ik - hoe ik ook mijn best doe - nog steeds niet in staat ben om te begrijpen hoe iemand in God of Allah kan geloven. In welke vorm dan ook: als grijze (toornige of liefdevolle) man op de troon, als onbewogen beweger, als immanentie, noem maar op. Het zijn met name de monotheïstische religies die me aan alle kanten ontgaan, maar moet direct bekennen dat ik van bv. het Hindoeïsme niet echt heel veel afweet.
Ik weet wel hoe het met 'groepen' werkt, die van 'iets' overtuigd zijn en anderen daarvan willen overtuigen. Of zich willen afscheiden of onderscheiden van anderen. Van daaruit kan ik dan wel weer e.e.a. verklaren (voor mezelf), maar het bijna onvermijdelijke misogynistische van de diverse religies verbijstert me iedere keer weer. En maakt me boos.... en soms heel, heel, heel erg boos.
Ik lees regelmatig boeken over dit onderwerp (maar niet de 'ik was in een sekte/religie en ik ontsnapte' of de 'gesprekken met god'achtige boeken) omdat ik blijf proberen mijn vinger erachter te krijgen, maar het lukt maar me maar niet.
Het enige, werkelijk, enige boek waarin de religie (of zo je wilt de filosofie) van een volk logisch, kloppend en werkend op mij overkwam was in Wolventotem. Dat boek maakte dat ik begreep dat zulke verhalen maken dat mensen kunnen overleven, zin kunnen geven aan hun bestaan *met* respect en zorg voor hun omgeving.
Kortom, eigenlijk wil ik weten waarom Kieke's ouders (en al die anderen) in die broederschap zitten én blijven. Ik hoef niet te weten waarom Kieke er uitstapt, want dat begrijp ik (denk ik) wel en hoe moeilijk dat is, weet en begrijp ik ook. Dit boek hoef ik dus niet te lezen, is mijn voorzichtige conclusie.
. Ik ben zelf niet religieus opgevoed. Waarmee ik bedoel dat er gewoonweg geen aandacht aan besteed is. 'Het' was er niet, speelde geen enkele rol. Ik heb wel bijbellessen gevolgd op de lagere school onder het motto: "Dan weet je daar ook wat van".
Mijn oma van vaders kant schijnt wel heel erg katholiek te zijn geweest (zeker na het overlijden op jeugdige leeftijd van haar dochter), maar ze is zo vroeg overleden dat ik me haar nauwelijks kan herinneren. En ik weet dat mijn jeugdvriendinnetje 'naar de kerk ging op zondag'.
Hoe dan ook.. ik vind het erg interessant om dit soort boeken/ervaringen te lezen, omdat ik - hoe ik ook mijn best doe - nog steeds niet in staat ben om te begrijpen hoe iemand in God of Allah kan geloven. In welke vorm dan ook: als grijze (toornige of liefdevolle) man op de troon, als onbewogen beweger, als immanentie, noem maar op. Het zijn met name de monotheïstische religies die me aan alle kanten ontgaan, maar moet direct bekennen dat ik van bv. het Hindoeïsme niet echt heel veel afweet.
Ik weet wel hoe het met 'groepen' werkt, die van 'iets' overtuigd zijn en anderen daarvan willen overtuigen. Of zich willen afscheiden of onderscheiden van anderen. Van daaruit kan ik dan wel weer e.e.a. verklaren (voor mezelf), maar het bijna onvermijdelijke misogynistische van de diverse religies verbijstert me iedere keer weer. En maakt me boos.... en soms heel, heel, heel erg boos.
Ik lees regelmatig boeken over dit onderwerp (maar niet de 'ik was in een sekte/religie en ik ontsnapte' of de 'gesprekken met god'achtige boeken) omdat ik blijf proberen mijn vinger erachter te krijgen, maar het lukt maar me maar niet.
Het enige, werkelijk, enige boek waarin de religie (of zo je wilt de filosofie) van een volk logisch, kloppend en werkend op mij overkwam was in Wolventotem. Dat boek maakte dat ik begreep dat zulke verhalen maken dat mensen kunnen overleven, zin kunnen geven aan hun bestaan *met* respect en zorg voor hun omgeving.
Kortom, eigenlijk wil ik weten waarom Kieke's ouders (en al die anderen) in die broederschap zitten én blijven. Ik hoef niet te weten waarom Kieke er uitstapt, want dat begrijp ik (denk ik) wel en hoe moeilijk dat is, weet en begrijp ik ook. Dit boek hoef ik dus niet te lezen, is mijn voorzichtige conclusie.
"Great Spirit, help me to never judge my neighbour until I have walked a mile in his moccasins."
(Lakota saying)
(Lakota saying)
Kortom, eigenlijk wil ik weten waarom Kieke's ouders (en al die anderen) in die broederschap zitten én blijven. Ik hoef niet te weten waarom Kieke er uitstapt, want dat begrijp ik (denk ik) wel en hoe moeilijk dat is, weet en begrijp ik ook. Dit boek hoef ik dus niet te lezen, is mijn voorzichtige conclusie.
En dat is nu juist iets wat in dit boek niet verteld wordt zoals je misschien al wel vermoedde.
Ik denk zelf dat het uit een soort veiligheid is. Het behoren tot een groep maakt mensen wellicht minder angstig, minder alleen.
Ook is het meestal dat je het geloof (welk geloof dan ook) vanaf je geboorte meekrijgt. Je groeit er mee op en hoort haast vanzelfsprekend bij je leven, zeker in je kinderjaren, het geloof is er gewoon, hoort er gewoon bij. Naderhand kom je er over aan het nadenken. Zoals die Kieke in het boek. Bij het ouder worden komen de vragen en het ligt er maar net aan of de vragen voor jou voldoende beantwoord kunnen worden zodat jij met je geloof weer verder kan.
In dit boek krijgt Kieke geen antwoorden op haar vragen of wordt het zo gedraaid dat dingen die heel erg krom zijn recht worden gepraat, ook al voelt iedereen dat het nog steeds krom is.
Mij fascineert vooral het geloven zelf. Waarom geloven mensen, waarin geloven mensen. Dat is ook het fascinerende van dit boek. Waarom willen mensen niets met de wereld te maken hebben, als God diezelfde wereld geschapen heeft e.d. Waarom dat strakke geloof. Daarop komt dus geen antwoord in dit boek, het gaat duidelijk om de worsteling aan deze strenge religie te ontsnappen .
Dettie
Kieke groeit op in de streng gelovige en wat mij betreft sekte-achtige gemeenschap de Noorse Broederschap, waar het geloof zoals zij het geloven en beleven gezien wordt als het enige juiste geloof en zij dan ook de enige zijn die bij de wederkomst van Jezus naar het Paradijs zullen gaan. Heb je op dat moment een zondige gedachte, luister je naar wereldse muziek of draag je net toevallig niet de goede kleren dan hoor je alsnog niet bij de uitverkorenen. Een ontstellend krampachtige wereld dus, met blijkt uit het verhaal ook nog de nodige hypocrisie en schijnheiligheid.
Het verhaal loopt in twee lijnen; de tijd dat Kiekie opgroeide ín de gemeente, en de tijd dat ze, in navolging tot haarbroer probeert haar eigen weg te gaan uit de gemeente en ín de wereld,. Iets wat niet mee valt als alles zo krampachtig van je weg is gehouden dat zelfs de Beatles
iets zijn waar je geen idee van hebt wat het zijn.
Ik vond het een boeiend en zeer leesbaar boek. Goed geschreven ook. Het” enge”en benauwde is letterlijk voelbaar en je voelt ook goed hoe wereldvreemd het dan is om ineens in de grote boze wereld te staan, en daar de gewone middenweg te bewandelen. Ik denk dat het vaak voorkomt dat jongeren die daar vandaan komen totaal los slaan.
Het is inderdaad wel zo dat je bij een ego-dokument als dit vooral ook heel nieuwsgierig bent naar het tweede boek. Maar omdat Heijmerikx duidelijk schrijven kan ben ik daar niet zo bang voor.
Wil
Het verhaal loopt in twee lijnen; de tijd dat Kiekie opgroeide ín de gemeente, en de tijd dat ze, in navolging tot haarbroer probeert haar eigen weg te gaan uit de gemeente en ín de wereld,. Iets wat niet mee valt als alles zo krampachtig van je weg is gehouden dat zelfs de Beatles
iets zijn waar je geen idee van hebt wat het zijn.
Ik vond het een boeiend en zeer leesbaar boek. Goed geschreven ook. Het” enge”en benauwde is letterlijk voelbaar en je voelt ook goed hoe wereldvreemd het dan is om ineens in de grote boze wereld te staan, en daar de gewone middenweg te bewandelen. Ik denk dat het vaak voorkomt dat jongeren die daar vandaan komen totaal los slaan.
Het is inderdaad wel zo dat je bij een ego-dokument als dit vooral ook heel nieuwsgierig bent naar het tweede boek. Maar omdat Heijmerikx duidelijk schrijven kan ben ik daar niet zo bang voor.
Wil
Kortom, eigenlijk wil ik weten waarom Kieke's ouders (en al die anderen) in die broederschap zitten én blijven. Ik hoef niet te weten waarom Kieke er uitstapt, want dat begrijp ik (denk ik) wel en hoe moeilijk dat is, weet en begrijp ik ook.
Al lezend kom je er inderdaad niet onderuit jezelf die vraag te stellen. met name bij de scene dat een vrouw geconfronteerd wordt met het misbruik en zelfs de verkrachtingen van haar man en gewoon blijft zitten en het zelfs nog vergoedelijkt.
Ik denk dat het bijna niet voor te stellen is om in zo'n enge wereld op te groeien waar iedereen dezelfde kant op denkt en er een diepe overtuiging is dat wat jíj gelooft goed is en de rest van de wereld letterlijk slecht. ik denk dat de verklaring voor een deel zit in het groepsgevoel, dat soort groepen zijn dan wel klein, maar ze zijn de enige mensen die ze zien, iedereen die ze spreken denkt zo, in dit geval niet maar vaak zijn ook de scholen zo, de jeugdclubs zo, letterlijk alles. Dan kun je heel lang denken, denk ik, dat dát dus de juiste weg is, en je alleen maar gesterkt voelen door al het slechte in de boze buitenwereld (terwijl je heel hard je ogen dicht knijpt voor het slechte wat onder je ogen gebeurt). Ik denk dat het voor de (oudere) vrouwen in dit verhaal niet eens een optie is er uit te stappen, ze zouden letterlijk niet weten hoe te overleven.
Dit zijn extremen natuurlijk. het Godsbeeld wat uit dit boek naar voren komt doet mij huiveren.
Wil
Een heel goed boek. Mijn nummer 1 van de debutantenshortlist van dit moment. De gruwelijkheden waren met voldoende afstand geschreven om verbijstering op te wekken. Het feit dat Heimerikx over haar eigen leven schrijft en dan toch die afstand weet te scheppen, vermijdt er een klaagzang van te maken, vind ik bewonderingswaardig.
Ook dit gaat voorbij.
PetraO. schreef:Een heel goed boek. Mijn nummer 1 van de debutantenshortlist van dit moment.
Blinde wereld heeft veel indruk op mij gemaakt!
Boeiend onderwerp en krachtig beschreven.
Ik heb naast Blinde wereld het boek van Stine Jensen en Joost Vandecasteele gelezen, het boek van Ellen Heijmerikx staat in mijn tussenstand op nummer 1.
Jeannette
Bij mij staat nog steeds De tram van half zeven op nr 1 en toch wel Baeten Gronda op 2 dan Ellen Heijmerikx. Niet omdat ik het boek niet goed vind maar wel omdat het heel erg autobiografisch is. Ik vraag me dan altijd af kan zo iemand nog een volgend boek schrijven?
Bij De tram van half zeven en Nemen wij dan samen afscheid van de liefde is alles zelfbedacht, voortgekomen uit eigen fantasie en deze mensen zie ik toch eerder een volgend boek schrijven dan Heijmerikx.
Dettie
Bij De tram van half zeven en Nemen wij dan samen afscheid van de liefde is alles zelfbedacht, voortgekomen uit eigen fantasie en deze mensen zie ik toch eerder een volgend boek schrijven dan Heijmerikx.
Dettie
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 18 gasten