Zoals de titel al vermeldt, gaat het over een meisje (Laura) die negen vingers heeft. Ze schaamt zich daarvoor, verstopt haar
hand altijd zodat niemand het ziet. Hoe ze aan maar negen vingers komt weet ze niet, het is altijd al zo geweest...
Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/laia-fabregas
Dettie
Laia Fàbregas - Het meisje met de negen vingers (debuut)
Laia Fàbregas - Het meisje met de negen vingers (debuut)
Laatst gewijzigd door Dettie op 12 Jun 2009, 12:25, 2 keer totaal gewijzigd.
Voor mij viel juist het hele verhaal op zijn plek met die uitleg over het ontbreken van de vinger! De schaamte van de vader moest weggepoetst worden, anders kon hij zijn kind niet onder ogen komen. Maar zij moet toch herinneringen gehad hebben, waardoor ze die fascinatie voor foto's krijgt. Er moet iets in haar achterhoofd zitten, ze kan er haar vinger (ha! symboliek!!) niet op leggen..misschien daarom die fantasieën over steeds weer verdwijnende vingers..
Moeten daarom ook foto's van het huwelijk van de ouders verdwijnen? Wat heeft dat ermee te maken? Foto's van Laura als klein kind, mja kan ik me nog iets bij voorstellen.
Maar ouders die eerlijkheid prediken tot in het extreme, zelfs geen sprookjes voorlezen, en dan dit als verklaring? Nee, dat vond ik op z'n zachtst gezegd érg vreemd.
Dettie
Maar ouders die eerlijkheid prediken tot in het extreme, zelfs geen sprookjes voorlezen, en dan dit als verklaring? Nee, dat vond ik op z'n zachtst gezegd érg vreemd.
Dettie
Maar hoe verklaar je dan dat er wel foto's zijn van de ouders en niet van Laura en Moira? Alles of niets, dat deden ze inderdaad, maar ik vind dat wel logisch. Om het verhaal over hun opvattingen en de gevolgen daarvan aannemlijker te maken, zou me dit een betere oplossing lijken dan maar een gedeelte vernietigen.
Ze hadden natuurlijk gewoon een brand kunnen verzinnen, dat was waarschijnlijk beter geweest. Maar dan hadden we dit boek niet..
Ja, dat van die sprookjes daar moest ik ook wel even de schouders over ophalen, maar dat was maar een fragment, Dat van die foto's is natuurlijk het hele verhaal.
Ze hadden natuurlijk gewoon een brand kunnen verzinnen, dat was waarschijnlijk beter geweest. Maar dan hadden we dit boek niet..
Ja, dat van die sprookjes daar moest ik ook wel even de schouders over ophalen, maar dat was maar een fragment, Dat van die foto's is natuurlijk het hele verhaal.
En ook Marjo's verslag staat op de site
http://www.leestafel.info/laia-fabregas
Marjo, jij schrijft dat de ouders communist waren en de meisjes opgroeiden onder het Franco-regime. Ik dacht dat de ouders onder het Franco-regime opgroeiden en de meisjes in de nadagen daarvan. (Laura vierde haar 34e verjaardag dus als je van 2008 uitgaat is ze in 1964 geboren)
Ik kan me niet herinneren dat de ouders communistisch waren.
De ouders waren Catalaans en ik begreep er uit dat daar de strijd over ging. De Catalaanse taal was onder Franco verboden.
Het was volgens mij meer zo'n strijd als tussen de Vlamingen en Walen bestaat.
Maar het kan best zijn dat ik verkeerd zit hoor.
Ik was ca 1973/1974 in Spanje en mijn ex-man sprak Catalaans en werd daarom uitgescholden of niet geholpen in een winkel...
Onder Franco streed Catalonië om erkenning.
Dit vond ik bij Wikipedia
In Spanje werd het Catalaans in 1714 met de opkomst van de de dynastie van het Huis Bourbon verboden. In 1659 werd de Catalaanssprekende Roussillon door Frankrijk geannexeerd. Met de Franse Revolutie, moest iedereen, in naam van het principe van "égalité" Frans spreken en werden andere talen uit het staatsonderwijs en het openbare leven geweerd. In de 19de eeuw kende het Catalaans een eerste renaissance. Spanje verloor één na één zijn koloniën. De industriële revolutie bracht welvaart en macht naar Catalonië en de opkomende burgerij koos voor Catalaans. Het duurde echter nog tot 1931 voor de taal weer een officieel statuut kreeg. Na de Spaanse burgeroorlog kwam de dictator Franco in 1939 aan de macht, werd het Catalaans verboden en werden alle boeken van na 1850 vernietigd. Na de dood van Franco (1975) en de opkomst van de democratie werd de taal in 1975 in ere hersteld. De autonome regering, Generalitat genoemd, voert sedertdien een actieve campagne voor de normalisering van de taal.
en
In de tweede helft van de 19e eeuw werd Catalonië een belangrijk industrieel centrum. Het is nu het meest geïndustrialiseerde deel van Spanje. Tijdens de Tweede Spaanse Republiek, opgericht in 1931, kreeg de regio zelfs meer onafhankelijkheid door middel van een officieel statuut. Aan deze opkomst kwam echter een abrupt einde door het begin van de Spaanse Burgeroorlog en de daaropvolgende dictatuur onder leiding van generaal Francisco Franco. Alles wat Catalaans was, of beter gezegd alles wat volgens de dictator niet-Spaans was, was in deze periode strikt verboden. Overtredingen van de regels werden zwaar bestraft. Catalaanstalige boeken mochten vanaf de jaren '40 wel weer gedrukt worden, maar niet voor publiekelijk gebruik.
Na de dood van Franco in 1975 kwam voor Catalonië en heel Spanje een einde aan 36 jaar onderdrukking en isolatie. Drie jaar later had de regio weer een sterker eigen cultureel karakter en iets meer politieke onafhankelijkheid. Tegenwoordig is Catalonië cultureel en economisch de belangrijkste autonome regio van het land, met name door de grote internationale aantrekkingskracht van de Catalaanse metropool Barcelona.
Op 22 december 1979 kreeg Catalonië een onafhankelijkheidsstatuut. Sindsdien wordt de regio officieel erkend als een nationaliteit binnen het Spanje. Op 9 augustus 2006 werd een nieuw statuut door de Spaanse regering aanvaard. Sindsdien is Catalonië dan ook een officiële "natie" binnen Spanje. De term 'natie' laat echter voor velen te wensen over, aangezien het zeer onduidelijk is wat dat precies voor de regio inhoudt. Zeker is wel dat de Catalaanse cultuur sterk in opkomst is.
en
Op 17 maart 2005 werd het laatste standbeeld van Franco in Madrid uit het straatbeeld verwijderd op last van de socialistische regering. Van een publieke en grondige verwerping van de burgeroorlog en de daaropvolgende dictatuur is lange tijd geen sprake geweest.
Dettie
http://www.leestafel.info/laia-fabregas
Marjo, jij schrijft dat de ouders communist waren en de meisjes opgroeiden onder het Franco-regime. Ik dacht dat de ouders onder het Franco-regime opgroeiden en de meisjes in de nadagen daarvan. (Laura vierde haar 34e verjaardag dus als je van 2008 uitgaat is ze in 1964 geboren)
Ik kan me niet herinneren dat de ouders communistisch waren.
De ouders waren Catalaans en ik begreep er uit dat daar de strijd over ging. De Catalaanse taal was onder Franco verboden.
Het was volgens mij meer zo'n strijd als tussen de Vlamingen en Walen bestaat.
Maar het kan best zijn dat ik verkeerd zit hoor.
Ik was ca 1973/1974 in Spanje en mijn ex-man sprak Catalaans en werd daarom uitgescholden of niet geholpen in een winkel...
Onder Franco streed Catalonië om erkenning.
Dit vond ik bij Wikipedia
In Spanje werd het Catalaans in 1714 met de opkomst van de de dynastie van het Huis Bourbon verboden. In 1659 werd de Catalaanssprekende Roussillon door Frankrijk geannexeerd. Met de Franse Revolutie, moest iedereen, in naam van het principe van "égalité" Frans spreken en werden andere talen uit het staatsonderwijs en het openbare leven geweerd. In de 19de eeuw kende het Catalaans een eerste renaissance. Spanje verloor één na één zijn koloniën. De industriële revolutie bracht welvaart en macht naar Catalonië en de opkomende burgerij koos voor Catalaans. Het duurde echter nog tot 1931 voor de taal weer een officieel statuut kreeg. Na de Spaanse burgeroorlog kwam de dictator Franco in 1939 aan de macht, werd het Catalaans verboden en werden alle boeken van na 1850 vernietigd. Na de dood van Franco (1975) en de opkomst van de democratie werd de taal in 1975 in ere hersteld. De autonome regering, Generalitat genoemd, voert sedertdien een actieve campagne voor de normalisering van de taal.
en
In de tweede helft van de 19e eeuw werd Catalonië een belangrijk industrieel centrum. Het is nu het meest geïndustrialiseerde deel van Spanje. Tijdens de Tweede Spaanse Republiek, opgericht in 1931, kreeg de regio zelfs meer onafhankelijkheid door middel van een officieel statuut. Aan deze opkomst kwam echter een abrupt einde door het begin van de Spaanse Burgeroorlog en de daaropvolgende dictatuur onder leiding van generaal Francisco Franco. Alles wat Catalaans was, of beter gezegd alles wat volgens de dictator niet-Spaans was, was in deze periode strikt verboden. Overtredingen van de regels werden zwaar bestraft. Catalaanstalige boeken mochten vanaf de jaren '40 wel weer gedrukt worden, maar niet voor publiekelijk gebruik.
Na de dood van Franco in 1975 kwam voor Catalonië en heel Spanje een einde aan 36 jaar onderdrukking en isolatie. Drie jaar later had de regio weer een sterker eigen cultureel karakter en iets meer politieke onafhankelijkheid. Tegenwoordig is Catalonië cultureel en economisch de belangrijkste autonome regio van het land, met name door de grote internationale aantrekkingskracht van de Catalaanse metropool Barcelona.
Op 22 december 1979 kreeg Catalonië een onafhankelijkheidsstatuut. Sindsdien wordt de regio officieel erkend als een nationaliteit binnen het Spanje. Op 9 augustus 2006 werd een nieuw statuut door de Spaanse regering aanvaard. Sindsdien is Catalonië dan ook een officiële "natie" binnen Spanje. De term 'natie' laat echter voor velen te wensen over, aangezien het zeer onduidelijk is wat dat precies voor de regio inhoudt. Zeker is wel dat de Catalaanse cultuur sterk in opkomst is.
en
Op 17 maart 2005 werd het laatste standbeeld van Franco in Madrid uit het straatbeeld verwijderd op last van de socialistische regering. Van een publieke en grondige verwerping van de burgeroorlog en de daaropvolgende dictatuur is lange tijd geen sprake geweest.
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 12 Jun 2009, 12:25, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik was al verbaasd dat jij zo nadrukkelijk schreef dat ze Catalaans spraken. Maar misschien deed dat wel mee, maakte het dat ze extra tegen Franco waren. Het staat ergens dat ze communist waren. Franco stierf toen Laura vier jaar was.
Even zoeken..
de moeder vertelt dat in 1971 de assemblea de Catalunya is opgericht, en dat de vader alle vergaderingen volgde (hier ben jij alerter geweest dan ik, mij zei dat hele Catalaanse aspect niets). Ze vertelt verder over een vergadering in 1973, waarbij de vader met dochterlief op zijn schouders de vergadering wilde bijwonen, maar het anders liep.
Elders staat dat ze antifascistisch zijn en communistisch, en dat was voor mij al genoeg om de gang van zaken te begrijpen.
Zo zie je maar dat de extra informatie die jij nu geeft (maar die in het boek had kunnen staan) erg handig kan zijn.
Even zoeken..
de moeder vertelt dat in 1971 de assemblea de Catalunya is opgericht, en dat de vader alle vergaderingen volgde (hier ben jij alerter geweest dan ik, mij zei dat hele Catalaanse aspect niets). Ze vertelt verder over een vergadering in 1973, waarbij de vader met dochterlief op zijn schouders de vergadering wilde bijwonen, maar het anders liep.
Elders staat dat ze antifascistisch zijn en communistisch, en dat was voor mij al genoeg om de gang van zaken te begrijpen.
Zo zie je maar dat de extra informatie die jij nu geeft (maar die in het boek had kunnen staan) erg handig kan zijn.
Ach, ik heb 4 jaar Spaans gehad en dan krijg je ook een stukje geschiedenis mee. En ik ben vroeger veel in Spanje geweest in een plaatsje (Castedefels) net boven Barcelona. Dat was Catalaans en toentertijd liep de Guardia Civil nog regelmatig (gewapend) over de camping en werden mensen 's avonds van het strand gevaagd en durfden veel Spanjaarden niets te zeggen over Franco.
Vandaar dat ik het weet, anders had ik het ook niet geweten.
Dettie
Vandaar dat ik het weet, anders had ik het ook niet geweten.
Dettie
Ik vond het een heel aardig boek. Niet steeds heel goed geschreven, maar ik las ergens dat de schrijfster pas 10 jaar in Nederland is. Als ze het in het Nederlands heeft geschreven, dan vind ik het heel knap. Die fantasiestukjes over het afnemend aantal vingers vond ik erg creatief. Ze heeft fantasie genoeg. Het fotoverhaal was niet helemaal overtuigend, want waarom niet enkel de foto's vernietigd waar dat ene handje compleet op stond?
Al met al heb ik het met plezier gelezen!
Al met al heb ik het met plezier gelezen!
Vreemd, maar op de een of andere manier toch wel boeiend verhaal. Het is moeilijk onderscheid te maken tussen fantasie en werkelijkheid. Ook vreemd dat het ene hoofdstuk is geschreven vanuit de ik-figuur en het volgende hoofdstuk vanuit de derde persoon. Het verhaal gaat bijna uitsluitend over Laura, Moira speelt maar een heel ondergeschikte rol. De verhalen over het steeds maar afnemende aantal vingers vond ik niet echt prettig om te lezen en ik heb me suf zitten denken waarom Laura hier zo geobsedeerd door was. Als je al één vinger kwijt bent, wil je de rest toch juist niet kwijt? Ook had ik het idee dat hier misschien een of andere symboliek achter zat, die ik dan dus volkomen miste! En wie was die Arnau nu precies? Volgens mij allemaal verschillende personen die door Laura steeds Arnau genoemd werden. Gelukkig komt er aan het eind van het verhaal nog een soort verklaring, maar echt bevredigend is die nu ook weer niet. Kortom, heel apart boek.
Ha Sarah!
Volgens mij was die Arnau een droomfiguur. Even zat ik te denken dat het haar ex-man/vriend was maar dat weet ik niet zeker.
Zouden die vingers voor haar de nachtmerrie zijn? Ze schaamt zich voor het missen van die ene vinger en zou ze daardoor steeds de angst hebben dat ze langzamerhand de rest ook verliest? Daar over droomt? Of over fantaseert?
Je kan haar hier zien en beluisteren
http://player.omroep.nl/?aflID=6762244&start=00:01:00
(Ik weet niet of het wat is want ik heb geen geluid op m'n PC.)
maar wie weet licht ze hier tipjes van de sluiers op.
Dettie
Volgens mij was die Arnau een droomfiguur. Even zat ik te denken dat het haar ex-man/vriend was maar dat weet ik niet zeker.
Zouden die vingers voor haar de nachtmerrie zijn? Ze schaamt zich voor het missen van die ene vinger en zou ze daardoor steeds de angst hebben dat ze langzamerhand de rest ook verliest? Daar over droomt? Of over fantaseert?
Je kan haar hier zien en beluisteren
http://player.omroep.nl/?aflID=6762244&start=00:01:00
(Ik weet niet of het wat is want ik heb geen geluid op m'n PC.)
maar wie weet licht ze hier tipjes van de sluiers op.
Dettie
Verrassend geschreven debuut. Zeker als je je realiseert dat de auteur nog niet zo lang in Nederland woont.
Het geheel kwam wat chaotisch bij me over; dan weer de ik figuur, dan weer het verhaal van de steeds minder wordende vingers (alhoewel ik dit zeer origineel vond), dan weer het verleden met haar linkse ouders.
Al met al toch een boek dat ik met plezier gelezen heb én een verhaal dat zeker nog enige tijd in mijn gedachten blijft "hangen".
groetjes, irene
Het geheel kwam wat chaotisch bij me over; dan weer de ik figuur, dan weer het verhaal van de steeds minder wordende vingers (alhoewel ik dit zeer origineel vond), dan weer het verleden met haar linkse ouders.
Al met al toch een boek dat ik met plezier gelezen heb én een verhaal dat zeker nog enige tijd in mijn gedachten blijft "hangen".
groetjes, irene
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 30 gasten