Enne Koens - Tot alles gezegd is (debuut)

[Dettie]

Het eerst gelezen debuut van de nieuwe debutantenlijst 2008/2009.

"Je moet dicht bij me zijn. Ik wil je kunnen zien. Zo perfect als jij bent... Hoe is het mogelijk dat er uit je moeder en mij zoveel perfectie is geboren.

~

Ik mag niet geflitst worden. Elke indicatie van de richting die we zijn ingeslagen kan fataal zijn.

~

Deze zinnen staan op de eerste bladzijde van het boek...

Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/enne-koens

Dettie

[Marjo]

Hm, zorgvuldig geschreven? Dat ben ik niet met je eens. Voor mij klopt er iets niet.
Maar het is een indringend verhaal, en voor een debuut best goed...

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/enne-koens

Marjo

[Dettie]

Waarom precies de man wegging, is mij niet echt duidelijk, was dat alleen maar hierom?

Hij wilde genieten van het leven, alles 'zachter' maken.
Zij reageerde steeds met woede op alles wat hij nu deed.
De spanning was op het laatst te snijden. Hij wilde die spanning doorbreken door tijdelijk weg te gaan.

Maar al is een ik-vorm logisch voor hem, dat is het niet voor haar. Zij die woorden niet belangrijk vindt, spuit ze nu volop.

Zij vertelt het verhaal wel anders vind ik. Zij vertelt wat letterlijk met haar gebeurde en wat haar nu zo irriteerde, vooral zijn 'nonchalance' en het steeds maar willen praten. Hij vertelt veel meer over zijn gevoelens dan zij. Ook wordt op gegeven moment tegen haar gezegd 'niemand kent je' wat voor mij ook wel aangeeft dat ze heel gesloten was.
Het gedeelte over haar zelf is ook een stuk korter. Er wordt meer verteld wat zij, familie, vrienden enz. allemaal doen om het kind terug te vinden met af en toe haar gevoel daarbij.

In de recensies werd vooral gesproken over het feit dat het nu eens om een vader ging die zijn kind niet mocht zien na de scheiding.

Ik had ook moeite met het 3 jaar zijn van het kind. Maar kan er niet precies de vinger op leggen waar het wrikt.

Dettie

[Marjo]

Ik had nog geen recensies opgezocht, maar ze hebben wel gelijk.
Het is in ieder geval zo dat mijn sympathie uitging naar de man. Hij is misschien wel wat te makkelijk van karakter, maar hij is het slachtoffer van haar. Tegelijk lees je natuurlijk dat het haar ten enenmale onmogelijk is zich te uiten (en dàt bedoel ik dus: ze doet het in het verhaal wél..maar ja, anders heb je geen verhaal natuurlijk!). Die buurvrouw van haar had gelijk, maar die wordt geheel afgewezen.

[Dettie]

Ja in het verhaal wel maar niet in de brieven aan hem dacht ik.

Mijn sympathie ging ook uit naar hem, ze deed wel erg bot alle deuren dicht.

Dettie
die inmiddels het volgende debuut Boom van Wanda Bommer uit heeft, verslag volgt.