Zij interviewde tien kloosterzusters van verschillende ordes omdat zij benieuwd was hoe deze vrouwen in de huidige tijd hun toenmalige toetreding zagen. Wat voor ontwikkelingen maakten zij door, hoe gingen ze om met de opgelegde regels, in hoeverre leiden ze een geëmancipeerd bestaan, waren ze toegetreden vanuit een religieuze roeping? Al deze vragen legde zij voor aan de kloosterzusters en dat leverde dit interessante boek op.
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/frieda-pruim
Dettie
Frieda Pruim - In dienst van God
Frieda Pruim - In dienst van God
Laatst gewijzigd door Dettie op 23 Apr 2009, 16:18, 2 keer totaal gewijzigd.
-
Joanazinha
- Berichten: 1445
- Lid geworden op: 27 Sep 2007, 16:07
- Locatie: Amersfoort
. Thanks!Weet je wat zo apart was Willeke dat veel zusters ook zeiden dat God voor hen meer liefde was dan het beeld God zoals veel mensen hem zagen.
Ze zijn allemaal zeer gelovig maar hadden toch hun eigen interpretatie bij God en het beleven van hun geloof.
Dat vond ik heel verrassend en véél zusters hadden weinig op met het Vaticaan.
Dettie
Ze zijn allemaal zeer gelovig maar hadden toch hun eigen interpretatie bij God en het beleven van hun geloof.
Dat vond ik heel verrassend en véél zusters hadden weinig op met het Vaticaan.
Dettie
Dettie schreef:Weet je wat zo apart was Willeke dat veel zusters ook zeiden dat God voor hen meer liefde was dan het beeld God zoals veel mensen hem zagen.
Ze zijn allemaal zeer gelovig maar hadden toch hun eigen interpretatie bij God en het beleven van hun geloof.
Dat vond ik heel verrassend en véél zusters hadden weinig op met het Vaticaan.
Dettie
Heel opmerkelijk, Dettie. Dit zou een mooi nieuwsbericht zijn tegenover al dat Non-nieuws
dat je tegenwoordig vaak hoort op radio en TV.
(wie denk je dat de verkiezingen in de VS gaat winnen is al aan ongeveer 200 mensen gevraagd)
Maar: Uit onderzoek is gebleken dat de meeste nonnetjes niet van het Vaticaan houden. Geweldig nieuws toch?
Pieter
Laatst gewijzigd door PieterW op 07 Feb 2008, 20:32, 1 keer totaal gewijzigd.
Dettie schreef:Pieter!
De 'nonnetjes' hadden een erge hekel aan het woord non, ze wilden liever kloosterzuster of zuster genoemd worden.
't is maar dat je het weet, mocht je een zuster tegenkomen.
Dettie
Dettie: Ik ben dan ook geen redacteur van het journaal. Maar ik herinner me nog wel de TV-serie "De vliegende non" en daar is bij mijn weten niet tegen geprotesteerd. Volgens mij is nonnenklooster ook een normaal woord. Maar een flatteus woord is non niet, ik kan me voorstellen dat ze er een hekel aan hebben. Ik zal niet veel zusters meer tegenkomen maar ik heb er wel levendige herinneringen aan
(gemengd).Ik heb op een nonnen/zusterschool gezeten en heb er geen prettige herinneringen aan.
Maar in het boek stond dat ze een erge hekel aan het woord non hadden.
Daar had ik nooit bij stilgestaan. Ik weet ook niet wat er zo erg aan is, of ze moeten het als scheldwoord zien.
Maar... mijn tante was missiezuster en die had altijd van die spannende verhalen... dat leek me ook wel wat...
Dettie
Maar in het boek stond dat ze een erge hekel aan het woord non hadden.
Daar had ik nooit bij stilgestaan. Ik weet ook niet wat er zo erg aan is, of ze moeten het als scheldwoord zien.
Maar... mijn tante was missiezuster en die had altijd van die spannende verhalen... dat leek me ook wel wat...
Dettie
Via bookcrossing kreeg ik dit boek te lezen en het volgende heb ik vermeld:
Toen ik vorige week dit boek in mijn handen gedrukt kreeg was ik wel verrast: "Heb ik me voor dit boek opgegeven"?
Achteraf snap ik het wel.
Opgegroeid in een uiterst streng katholiek milieu, met een moeder die eigenlijk het liefste in het klooster had gewild;
altijd scholen bezocht met zusters (nonnen mag je niet zeggen...) tot en met de middelbare school toe!; zelfs twee van onze oudste drie meiden die nog een "non" tijdens hun kleuterschooljaren voor de klas hadden.....
Als dan zo'n boek op je weg komt, dan moet je het wel lezen.
Toegegeven: mijn visie over "nonnen" was nooit goed, sterker nog: ik verafschuwde ze.
Frieda Pruim is er echter, met dit boek in geslaagd om een geweldig beeld te geven van de diverse congregaties. In een duidelijke,heldere taal, met veel informatie geeft ze in deze verhalen een zeer deskundige opinie over het kloosterleven.
Prachtige,openhartige verhalen. Ik heb enorm van dit boek genoten. Wat een enorm stel boeiende vrouwen!!! En ja, er ging een wereld voor me open: het tweede vaticaanse concilie ( net de tijd dat ik de scho(len) bezocht), de afschaffing van de habijt (zusters mochten gewoon in "normale" kleding).
Jongste dochterlief kwam jaren geleden terug van een paar dagen relationele vorming in een klooster in de buurt van onze woonplaats. Wat was ze enthousiast. Dat kloosterleven had heel veel indruk op haar gemaakt.
Haar indruk en de visie van Pruim kwam ik in dit boek tegen. Geweldig!
groetjes, irene
Toen ik vorige week dit boek in mijn handen gedrukt kreeg was ik wel verrast: "Heb ik me voor dit boek opgegeven"?
Achteraf snap ik het wel.
Opgegroeid in een uiterst streng katholiek milieu, met een moeder die eigenlijk het liefste in het klooster had gewild;
altijd scholen bezocht met zusters (nonnen mag je niet zeggen...) tot en met de middelbare school toe!; zelfs twee van onze oudste drie meiden die nog een "non" tijdens hun kleuterschooljaren voor de klas hadden.....
Als dan zo'n boek op je weg komt, dan moet je het wel lezen.
Toegegeven: mijn visie over "nonnen" was nooit goed, sterker nog: ik verafschuwde ze.
Frieda Pruim is er echter, met dit boek in geslaagd om een geweldig beeld te geven van de diverse congregaties. In een duidelijke,heldere taal, met veel informatie geeft ze in deze verhalen een zeer deskundige opinie over het kloosterleven.
Prachtige,openhartige verhalen. Ik heb enorm van dit boek genoten. Wat een enorm stel boeiende vrouwen!!! En ja, er ging een wereld voor me open: het tweede vaticaanse concilie ( net de tijd dat ik de scho(len) bezocht), de afschaffing van de habijt (zusters mochten gewoon in "normale" kleding).
Jongste dochterlief kwam jaren geleden terug van een paar dagen relationele vorming in een klooster in de buurt van onze woonplaats. Wat was ze enthousiast. Dat kloosterleven had heel veel indruk op haar gemaakt.
Haar indruk en de visie van Pruim kwam ik in dit boek tegen. Geweldig!
groetjes, irene
Wat mij zo opviel in dit boek is dat de vrouwen o.a. kozen voor het klooster vanwege de vrijheid! Zij wilden niet vastzitten in een gezin maar meer in de wereld staan, het klooster bood hen dat, zoals zeker voor de missiezusters gold. Ook verbaasde het me dat het tweede concilie zo'n enorme invloed heeft gehad.
Dettie
Dettie
Naar aanleiding van dit topic stond dit boek al een tijd op mijn lijst, en nu ik aan de non-fictie ben ben ik meteen maar in dit boek begonnen. Ik heb het met héél veel plezier gelezen.
Ik betrapte mezelf erop dat ook ik toch wel een heel stereotype beeld van kloosterzusters heb... in een zwarte pij en ik stilte levend, terwijl inderdaad het grootste deel allang geen orde-kleding meer draagt en vooral ook zéér actief is.
Mooi vond ik de uiteenlopende visies, van conservatief tot zeer vooruitstrevend en geemancipeerd.
Wat net nooit zo tot mij doorgedrongen was was dat veel zusters vroeger ingetreden zijn juist omdat dat een manier was aan te ontsnappen aan het vastgelegde patroon van trouwen en kinderen krijgen, ..als je intrad kon je blijven werken, of liever nog, op avontuur de wereld in. Zo had ik het nog nooit bekeken.
Een warm boek wat je aan het denken zet. Ik heb het met veel plezier gelezen.
Willeke
Ik betrapte mezelf erop dat ook ik toch wel een heel stereotype beeld van kloosterzusters heb... in een zwarte pij en ik stilte levend, terwijl inderdaad het grootste deel allang geen orde-kleding meer draagt en vooral ook zéér actief is.
Mooi vond ik de uiteenlopende visies, van conservatief tot zeer vooruitstrevend en geemancipeerd.
Wat net nooit zo tot mij doorgedrongen was was dat veel zusters vroeger ingetreden zijn juist omdat dat een manier was aan te ontsnappen aan het vastgelegde patroon van trouwen en kinderen krijgen, ..als je intrad kon je blijven werken, of liever nog, op avontuur de wereld in. Zo had ik het nog nooit bekeken.
Een warm boek wat je aan het denken zet. Ik heb het met veel plezier gelezen.
Willeke
-
elviratoverspin
- Berichten: 386
- Lid geworden op: 21 Mei 2005, 22:33
- Locatie: leuven
Dettie schreef:Wat mij zo opviel in dit boek is dat de vrouwen o.a. kozen voor het klooster vanwege de vrijheid! Zij wilden niet vastzitten in een gezin maar meer in de wereld staan, het klooster bood hen dat, zoals zeker voor de missiezusters gold. Ook verbaasde het me dat het tweede concilie zo'n enorme invloed heeft gehad.
Dettie
De zus van mijn grootmoeder is ingetreden als kloosterzuster juist omwille van de mogelijkheid om op missie te gaan. We hebben al een hele tijd geen nieuws meer van haar (de situatie in Congo is bepaald niet stabiel), maar ze had er een weeshuis, dat met de grond gelijk is gemaakt een jaar of vijf, zes geleden. Ze is toen ontsnapt, met al haar kindjes, in een container. Ze zegt altijd dat ze een "Lieve Here" voor haar alleen heeft, zoveel geluk als zij al heeft gehad. Ik vind het nu wel jammer dat ik met haar nooit over geloven gepraat heb, want nu is ze al bijna 90 en god weet of ze nog leeft... Kranige dame, dat wel!
"leven is veel meer dan eten en vechten om de macht" (J.L. Seagull)
Mijn tante ging om dezelfde reden in het klooster,het missiewerk, het heeft nog wel héél lang geduurd voordat ze daadwerkelijk mocht gaan. Ze heeft lange tijd in Brazilie gewerkt.
Was het in Vlaanderen ook zo Elvira dat in de grote katholieke gezinnen altijd wel een kind pater of non werd?
Dettie
die ook erg genoten heeft van dit boek.
Was het in Vlaanderen ook zo Elvira dat in de grote katholieke gezinnen altijd wel een kind pater of non werd?
Dettie
die ook erg genoten heeft van dit boek.
-
elviratoverspin
- Berichten: 386
- Lid geworden op: 21 Mei 2005, 22:33
- Locatie: leuven
Dat denk ik wel, maar ik zou het eigenlijk niet weten. Als we spreken over wat langer geleden, dan kan ik je met zekerheid "ja" antwoorden. Het eerste wat me dan door het hoofd gaat is Guido Gezelle en zijn grote wens om in Engeland les te mogen gaan geven...
"leven is veel meer dan eten en vechten om de macht" (J.L. Seagull)
Een pastoor is hoger in rang dan een pater.
Pater is in de rooms-katholieke Kerk de naam die gegeven wordt aan een monnik, kloosterling, missionaris of lid van een religieuze congregatie die priester is.
Het woord zelf komt uit het Latijn, Grieks en Umbrisch en betekent "vader". Vergelijk met "frater", hetwelk "broeder" betekent. Een frater is ook een lid van een kloostergemeenschap, religieuze congregatie of niet-diocesaan instituut, maar géén priester. Een missiepater is een pater die zich bezighoudt met missionaire bezigheden
De pastoor is binnen de rooms-katholieke Kerk, de Anglicaanse Kerk en de oudkatholieke Kerk de priester die door de bisschop benoemd werd als verantwoordelijke van een parochie. Het woord pastoor komt van het Latijnse woord pastor, dat herder betekent. Dat verklaart waarom een pastoor soms over zijn kudde spreekt.
In sommige parochies krijgt een pastoor hulp van andere priesters. Deze worden parochievicaris genoemd, maar zijn vaak beter bekend als kapelaan (in Nederland) of onderpastoor (in Vlaanderen).
Dettie
Pater is in de rooms-katholieke Kerk de naam die gegeven wordt aan een monnik, kloosterling, missionaris of lid van een religieuze congregatie die priester is.
Het woord zelf komt uit het Latijn, Grieks en Umbrisch en betekent "vader". Vergelijk met "frater", hetwelk "broeder" betekent. Een frater is ook een lid van een kloostergemeenschap, religieuze congregatie of niet-diocesaan instituut, maar géén priester. Een missiepater is een pater die zich bezighoudt met missionaire bezigheden
De pastoor is binnen de rooms-katholieke Kerk, de Anglicaanse Kerk en de oudkatholieke Kerk de priester die door de bisschop benoemd werd als verantwoordelijke van een parochie. Het woord pastoor komt van het Latijnse woord pastor, dat herder betekent. Dat verklaart waarom een pastoor soms over zijn kudde spreekt.
In sommige parochies krijgt een pastoor hulp van andere priesters. Deze worden parochievicaris genoemd, maar zijn vaak beter bekend als kapelaan (in Nederland) of onderpastoor (in Vlaanderen).
Dettie
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 20 gasten