Het laatste boek van ’t Hart, Lotte Weeda vond ik het slechtste boek wat hij had geschreven. In dat boek miste ik de grote poetische zeggingskracht en ook de uitwerking van de personages viel tegen. Het belangrijkste manco was dat het boek te dicht bij de actuele werkelijkheid lag, dat hij die probeerde te integreren in het romanconcept. Dat mislukte dus ook, waardoor het bleef hangen tussen twee werelden. Wordt dit boek de revanche? Ja en nee.
Het is zijn eerste historische roman, een roman van grootste opzet, ondanks het verhaal dat zich maar op een klein oppervlak afspeelt.
Het gaat over Roemer Stroombreker, een reder uit Maassluis die door zijn opklimmen in status en zijn eigenzinnige houding betrokken raakt bij het Psalmenoproer in Maassluis.
lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/maarten-t-hart
rotor
Maarten 't Hart - Het psalmenoproer (samenleesboek)
Hee wat goed van je rotor! Ik was erg benieuwd hoe dit boek van Van 't Hart zou zijn.
Als ik het goed begrijp vond je het niet echt geweldig ondanks sommige spannende gedeelten.
Dettie
Als ik het goed begrijp vond je het niet echt geweldig ondanks sommige spannende gedeelten.
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 07 Jan 2007, 22:32, 1 keer totaal gewijzigd.
Hoi dettie,
Nou, het verhaal is gewoon schitterend, alleen de uitwerking schort het aan.
't Hart gaat mee in de trend van de Nederlandse literatuur tot het produceren van steeds korter proza. Deze steeds kortere zinnen ontberen gewoon diepgang. Overpeizingen wordt alleen bijna helemaal niet meer aangedaan. Daardoor komen de personages tegen de grote historische achtergrond onvoldoende tot leven. En dat is doodzonde, echt doodzonde.
Helaas, maar dit is echt de laatste keer dat ik een nieuw boek van 't Hart heb gekocht. Ik koester vanaf nu alleen zijn rijke erfenis.
Nou, het verhaal is gewoon schitterend, alleen de uitwerking schort het aan.
't Hart gaat mee in de trend van de Nederlandse literatuur tot het produceren van steeds korter proza. Deze steeds kortere zinnen ontberen gewoon diepgang. Overpeizingen wordt alleen bijna helemaal niet meer aangedaan. Daardoor komen de personages tegen de grote historische achtergrond onvoldoende tot leven. En dat is doodzonde, echt doodzonde.
Helaas, maar dit is echt de laatste keer dat ik een nieuw boek van 't Hart heb gekocht. Ik koester vanaf nu alleen zijn rijke erfenis.
Dettie schreef:Hee wat goed van je rotor! Ik was erg benieuwd hoe dit boek van Van 't Hart zou zijn.
Als ik het goed begrijp vond je het niet echt geweldig ondanks sommige spannende gedeelten.
Bernadet
Op zich hou ik wel van korte zinnen, daar is Bordewijk zo goed in.
Maar als er daardoor geen diepgang meer is...
Dettie
Maar als er daardoor geen diepgang meer is...
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 07 Jan 2007, 22:36, 1 keer totaal gewijzigd.
Je bedoelt dat Bint enz. de diepgang van een thriller hebben?
Ik vind een thriller ook vaak weinig diepgang hebben.
Het kan evengoed spannend zijn maar echt diepgang? Hooguit 'Grijze zielen' van Claudel. Maar of dat echt een thriller was?
Dettie
Ik vind een thriller ook vaak weinig diepgang hebben.
Het kan evengoed spannend zijn maar echt diepgang? Hooguit 'Grijze zielen' van Claudel. Maar of dat echt een thriller was?
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 07 Jan 2007, 22:35, 1 keer totaal gewijzigd.
Nee, nee, die twee zinnen moet je los zien.
Ik reageerde op de korte zinnen van Bordewijk.
Ik vroeg of je die boeken daarmee bedoelt?
Dat van de thriller sloeg op het Psalmenoproer.
Ik reageerde op de korte zinnen van Bordewijk.
Ik vroeg of je die boeken daarmee bedoelt?
Dat van de thriller sloeg op het Psalmenoproer.
Dettie schreef:Je bedoelt dat Bint enz. de diepgang van een thriller hebben?
Ik vind een thriller ook vaak weinig diepgang hebben.
Het kan evengoed spannend zijn maar echt diepgang? Hooguit 'Grijze zielen' van Claudel. Maar of dat echt een thriller was?
Bernadet
Ja met name Bint, ik ben bezig met een uitgebreid verslag over dat boek en dan zie je wel voorbeelden.
Maar Bordewijk is sowieso erg goed in kernachtige zinnen. Ook in 'Het rode paleis' kon hij prachtig in bijv. 3 zinnen een situatie of karakter weergeven.
Dettie
P.S. Hoe was de vakantie?
Maar Bordewijk is sowieso erg goed in kernachtige zinnen. Ook in 'Het rode paleis' kon hij prachtig in bijv. 3 zinnen een situatie of karakter weergeven.
Dettie
P.S. Hoe was de vakantie?
Laatst gewijzigd door Dettie op 07 Jan 2007, 22:33, 1 keer totaal gewijzigd.
Even omhooghalen vanwege het feit dat dit het samenleesboek is geworden.
dettie
dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 07 Jan 2007, 22:33, 1 keer totaal gewijzigd.
-
janna
Het heeft de nodige tijd gekost om een verslag te maken..want daar heb ik het boek voor nodig om er af en toe eens in te kijken. En als ik dat deed zat ik meteen weer te lezen. Ik heb genoten van dit boek..
Roel vond dat de personages niet goed uit de verf kwamen. Dat moet ik met hem eens zijn, maar eigenlijk is dat niet nodig bij een boek als dit: het gaat om de historische achtergrond, en die blijft wel degelijk hangen! De mensen zijn slechts de kapstok..
En het poetische? Tja, ik kan daar natuurlijk niet over oordelen, ik kan alleen maar zeggen dat ik genoten heb van de taal, van het woordgebruik of dat nu poetisch was of niet!
Voor mij is dit boek zeer wel geslaagd. Een prachtige historische roman.
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/maarten-t-hart
Marjo
Roel vond dat de personages niet goed uit de verf kwamen. Dat moet ik met hem eens zijn, maar eigenlijk is dat niet nodig bij een boek als dit: het gaat om de historische achtergrond, en die blijft wel degelijk hangen! De mensen zijn slechts de kapstok..
En het poetische? Tja, ik kan daar natuurlijk niet over oordelen, ik kan alleen maar zeggen dat ik genoten heb van de taal, van het woordgebruik of dat nu poetisch was of niet!
Voor mij is dit boek zeer wel geslaagd. Een prachtige historische roman.
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/maarten-t-hart
Marjo
Mijn eerste kennismaking gisteravond met het Psalmenoproer viel niet tegen. Genoten van de eerste 60 bladzijden. Tot zover roerend eens met het verslag van Marjo.
Jannie.
Jannie.
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Qua historische roman bepaald geen hoogvlieger, de fundamenten zijn zo fragiel, dat je bang bent dat het bouwwerk in stort. De balans in dit boek is totaal zoek. Personages vallen weg tegen het decor. Lees het oudere op historische leest geschoeide werk, bv De steile helling maar en je weet meteen wat ik bedoel. Maarten 't Hart is al jaren geleden over zijn hoogtepunt heen.
Marjo, ik begrijp niet dat voor jou het boek toch overeind bleef, ondanks de personages die niet goed uit de verf kwamen!
Het is gewoon symptomatisch voor deze tijd, waarin veel Nederlandse literatuur (in het buitenland is de afbraak minder sterk) steeds lichter van gewicht wordt. Realisme wat de klok slaat en raadsels oproepen in een boek zijn al helemaal uit ten boze. Ik hoop dat er nog schrijvers overblijven, die zich niet door haast van nu laten sturen!
Marjo, ik begrijp niet dat voor jou het boek toch overeind bleef, ondanks de personages die niet goed uit de verf kwamen!
Het is gewoon symptomatisch voor deze tijd, waarin veel Nederlandse literatuur (in het buitenland is de afbraak minder sterk) steeds lichter van gewicht wordt. Realisme wat de klok slaat en raadsels oproepen in een boek zijn al helemaal uit ten boze. Ik hoop dat er nog schrijvers overblijven, die zich niet door haast van nu laten sturen!
Het zal voor mij echt een boek worden voor ten vroegste februari. Ik kreeg net een brief van de boekenclub dat het boek tijdelijk uit voorraad is. Er is gee ndatum beschikbaar wanneer het wel zal toekomen en in de bibliotheek hoor ik niets van het boek momenteel. Nog niet aangekocht.
Dus blijf ik in blijde verwachting.
Inge
Dus blijf ik in blijde verwachting.
Inge
Laatst gewijzigd door Dettie op 12 Jun 2009, 15:36, 2 keer totaal gewijzigd.
Je begrijpt niet dat het overeind blijft voor mij?
Juist het feit dat de personages wegvallen tegen het decor zoals jij dat zo mooi zegt, is voor mij de kracht van het boek. Naast de taal, want daar heb ik gewoon van genoten..
Ik lees nu eenmaal graag over waargebeurde feiten die in een romansausje gegoten zijn. Daar hoeven de karakters voor mij niet diep uitgewerkt te worden, maar de gebeurtenissen wel! En dat doet 't Hart..
Zoals Librije zegt: een aangename manier om kennis te maken met de historie..
Juist het feit dat de personages wegvallen tegen het decor zoals jij dat zo mooi zegt, is voor mij de kracht van het boek. Naast de taal, want daar heb ik gewoon van genoten..
Ik lees nu eenmaal graag over waargebeurde feiten die in een romansausje gegoten zijn. Daar hoeven de karakters voor mij niet diep uitgewerkt te worden, maar de gebeurtenissen wel! En dat doet 't Hart..
Zoals Librije zegt: een aangename manier om kennis te maken met de historie..
Het is inderdaad een mooi verslag van Librije.
Door het lezen van dit verslag begon ik me ineens iets te realiseren.
Maarten 't Hart benadert hier de geschiedenis aan de hand van de "Geert Mak-methode", daar had ik nog niet aan gedacht. Met de nieuwe vorm van geschiedschrijving ben ik niet onverdeeld gelukkig, sterker nog ik vind het de verkeerde weg, een uitholling van het vak geschiedenis. De diepere verbanden gaan gewoon verloren, omdat er geen aandacht meer voor is. Het leidt niet tot een betere kennis, nee eerder tot los zand, tot het vasthouden van feiten, maar niet weten waar ze binnen de geschiedenis in hemelsnaam thuis horen.
Dus als "t Hart hier deze methode heeft toegepast, kan hij niet anders dan ontsporen.
Librije zegt dat ze het niet erg vind dat de karaktertekening van de personages beperkt is. In een realistische roman, zoals 't Hart die schrijft is de karakteruitwerking van cruciaal belang, daar valt of staat het verhaal mee. Het kan niet zo zijn dat de geschiedkundige achtergrond zodanig gaat overheersen, dat de personages er niet meer er toe doen! Dat had ik dus duidelijk bij dit boek, dat de personages gewoon verloren liepen in het verhaal.
Librije heeft het over de wetenschappelijke waarde en de literaire kwaliteit. Voor mij is het belangrijk dat het weergeven van vaststaande feiten die betrekking hebben op bv methoden, kledij etc waarheidsgetrouw zijn, daarnaast mag de auteur van mij zijn fantasie botvieren. Op wetenschappelijk niveau heeft 't Hart goed zijn best gedaan (weinig fouten gemaakt volgens kenners) en de zaken uitgebreid tot in de details neergeschreven. De literaire kwaliteit is te vaak betreurenswaardig, rammelt van alle kanten. Vooral door het ontbreken ervan.
Wil je een documentaire en ontwikkelings roman combineren, moet je van goede huize komen om niet onderuit te gaan. Het gaat vaak ten koste van de spanning. Mijn ervaring bij het lezen was, hoe verder ik kwam, hoe meer de spanning werd overtroefd door een gevoel van teleurstelling. Het had zo mooi kunnen zijn, maar helaas.
Door het lezen van dit verslag begon ik me ineens iets te realiseren.
Maarten 't Hart benadert hier de geschiedenis aan de hand van de "Geert Mak-methode", daar had ik nog niet aan gedacht. Met de nieuwe vorm van geschiedschrijving ben ik niet onverdeeld gelukkig, sterker nog ik vind het de verkeerde weg, een uitholling van het vak geschiedenis. De diepere verbanden gaan gewoon verloren, omdat er geen aandacht meer voor is. Het leidt niet tot een betere kennis, nee eerder tot los zand, tot het vasthouden van feiten, maar niet weten waar ze binnen de geschiedenis in hemelsnaam thuis horen.
Dus als "t Hart hier deze methode heeft toegepast, kan hij niet anders dan ontsporen.
Librije zegt dat ze het niet erg vind dat de karaktertekening van de personages beperkt is. In een realistische roman, zoals 't Hart die schrijft is de karakteruitwerking van cruciaal belang, daar valt of staat het verhaal mee. Het kan niet zo zijn dat de geschiedkundige achtergrond zodanig gaat overheersen, dat de personages er niet meer er toe doen! Dat had ik dus duidelijk bij dit boek, dat de personages gewoon verloren liepen in het verhaal.
Librije heeft het over de wetenschappelijke waarde en de literaire kwaliteit. Voor mij is het belangrijk dat het weergeven van vaststaande feiten die betrekking hebben op bv methoden, kledij etc waarheidsgetrouw zijn, daarnaast mag de auteur van mij zijn fantasie botvieren. Op wetenschappelijk niveau heeft 't Hart goed zijn best gedaan (weinig fouten gemaakt volgens kenners) en de zaken uitgebreid tot in de details neergeschreven. De literaire kwaliteit is te vaak betreurenswaardig, rammelt van alle kanten. Vooral door het ontbreken ervan.
Wil je een documentaire en ontwikkelings roman combineren, moet je van goede huize komen om niet onderuit te gaan. Het gaat vaak ten koste van de spanning. Mijn ervaring bij het lezen was, hoe verder ik kwam, hoe meer de spanning werd overtroefd door een gevoel van teleurstelling. Het had zo mooi kunnen zijn, maar helaas.
Maar Marjo, juist bij een realistische roman zijn de personages het allerbelangrijkst. Het gaat hier om de mens. Dat het ook anders kan, nogmaals leze zijn De steile helling.
Voor mij was het boek wel geslaagd als de personages een waardige plaats in het geschiedkundige kader van het verhaal gekregen hadden.
Ik zou je gelijk geven als het 't Hart er in zou zijn geslaagd om zo'n grootse geschiedkundige voorstelling te presenteren, dat hij bij de lezer een aardbeving van genoegen wist te veroorzaken. Daar is geen sprake van, daar ontbreekt de meerlagigheid en ontbreken de kruisverbanden voor. Dan zou de zwakke karakterschildering beperkt blijven tot een kleine teleurstelling.
De grote kracht die vroeger in de romans en verhalenbundels van 't Hart aanwezig was, waarbij hij een portret van een stads of dorpsgemeenschap messcherp wist neer te zetten, is de laaste jaren steeds verder uitgedoofd.
Voor mij was het boek wel geslaagd als de personages een waardige plaats in het geschiedkundige kader van het verhaal gekregen hadden.
Ik zou je gelijk geven als het 't Hart er in zou zijn geslaagd om zo'n grootse geschiedkundige voorstelling te presenteren, dat hij bij de lezer een aardbeving van genoegen wist te veroorzaken. Daar is geen sprake van, daar ontbreekt de meerlagigheid en ontbreken de kruisverbanden voor. Dan zou de zwakke karakterschildering beperkt blijven tot een kleine teleurstelling.
De grote kracht die vroeger in de romans en verhalenbundels van 't Hart aanwezig was, waarbij hij een portret van een stads of dorpsgemeenschap messcherp wist neer te zetten, is de laaste jaren steeds verder uitgedoofd.
Marjo schreef:Je begrijpt niet dat het overeind blijft voor mij?
Juist het feit dat de personages wegvallen tegen het decor zoals jij dat zo mooi zegt, is voor mij de kracht van het boek. Naast de taal, want daar heb ik gewoon van genoten..
Ik lees nu eenmaal graag over waargebeurde feiten die in een romansausje gegoten zijn. Daar hoeven de karakters voor mij niet diep uitgewerkt te worden, maar de gebeurtenissen wel! En dat doet 't Hart..
Zoals Librije zegt: een aangename manier om kennis te maken met de historie..
rotor schreef: Met de nieuwe vorm van geschiedschrijving ben ik niet onverdeeld gelukkig, sterker nog ik vind het de verkeerde weg, een uitholling van het vak geschiedenis.
Ik denk ook niet dat 't Hart pretendeert aan geschiedschrijving te doen.
Hij noemt het zelf een historische roman.
Geschiedschrijving is van een heel andere orde. Heeft niets met een roman te maken.
Een historische roman belicht vaak een bepaalde periode gezien vanuit een familie, kunstenaar, koning of iets dergelijks. Het belicht wel een klein gedeelte van de feiten in de geschiedenis maar voor de rest is het fictie en geen geschiedschrijving.
Dettie
Voor mij is het genoeg, Roel. Waarom stel je zulke hoge eisen?
Het is alleen al door de achtergrond boeiend, de karakters hoeven voor mij niet uitgediept te worden. Het was misschien nog mooier geweest, als de reacties van de personages op de gebeurtenissen uitgediept waren, maar het hoefde niet.
Realistische roman: Wat maakt het nou uit wat voor etiket een boek heeft, en of het dan al of niet voldoet aan de normen voor dat etiket? Dat vind ik echt onzin..Ieder boek beoordeel je apart..die indelingen zijn maar een gooi in de richting..
Ik ben het ook niet met je eens dat dit slecht is voor "geschiedenis" . Iemand zou zomaar door dit boek geïnteresseerd kunnen raken en verder zoeken!
Het is alleen al door de achtergrond boeiend, de karakters hoeven voor mij niet uitgediept te worden. Het was misschien nog mooier geweest, als de reacties van de personages op de gebeurtenissen uitgediept waren, maar het hoefde niet.
Realistische roman: Wat maakt het nou uit wat voor etiket een boek heeft, en of het dan al of niet voldoet aan de normen voor dat etiket? Dat vind ik echt onzin..Ieder boek beoordeel je apart..die indelingen zijn maar een gooi in de richting..
Ik ben het ook niet met je eens dat dit slecht is voor "geschiedenis" . Iemand zou zomaar door dit boek geïnteresseerd kunnen raken en verder zoeken!
Net wat je zegt interpretaties zegt iets van de interpreteerder en dat geldt voor ons allemaal. Dat is ook zo leuk als je de verschillende verslagen van hetzelfde boek leest, de een haalt er dit uit, de ander dat.
Net zoals iemand bepaalde eisen stelt, of niet, of bepaalde schrijvers wel of niet goed vindt. (Ik heb een hekel aen Grunberg en Dorresteijn en anderen lopen er weer mee weg)
Zolang het boeiende discussies oplevert vind ik het allemaal prima en geniet ik daarvan.
Lang leve de interpretaties
Dettie
Net zoals iemand bepaalde eisen stelt, of niet, of bepaalde schrijvers wel of niet goed vindt. (Ik heb een hekel aen Grunberg en Dorresteijn en anderen lopen er weer mee weg)
Zolang het boeiende discussies oplevert vind ik het allemaal prima en geniet ik daarvan.
Lang leve de interpretaties
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 19 Jan 2007, 15:57, 1 keer totaal gewijzigd.
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 87 gasten