Leestafel forum

Op een ander forum schrijft een Vlaamse die in Frankrijk woont ook over dit boek.

'Iemand met een franse-franse (ik bedoel dus uit Frankrijk) mentaliteit zal dit boek anders bekijken dan een Nederlander. Ik heb subtiliteiten gevonden die niet terug te vinden zijn door Nederlanders, zelfs niet door franstalige Belgen! En deze heel kleine subtiliteiten brengen wel een 'plus' aan beschrijvingen... Ze geven misschien, in een gecijferde evaluatie, één, twee of drie puntjes meer..

Ik ben nog steeds bezig in dit boek en heb er toch moeite mee. Op zich is het een apart en bijzonder verhaal, zo'n zeer geestelijk ontwikkelde congièrge die net doet alsof ze niet erg slim is afgwisseld door de hoofdstukken van het meisje. Maar nu de eerste verrassing er af is gaat de taal me een beetje tegenstaan. (Praten mensen écht zo?)
Het meisje is aardig maar tot nu toe is er weinig bijzonders aan (behalve haar intellect). Ik ben nu bij het gedeelte dat een appartement verkocht gaat worden.
Wie geeft me de zet om door te lezen?

Dettie

Ik ben nu bij het gedeelte dat een appartement verkocht gaat worden.
Wie geeft me de zet om door te lezen?

Dettie

Met de komst van de nieuwe bewoner in het prachtig, gerenoveerde appartement, wordt het boek steeds boeiender, en begrijp je langzamerhand ook, waarom er steeds zo'n filosofische en intellectuele taal wordt gebruikt door zowel de conciërge als het meisje.

Ik zou dus toch maar proberen om door te lezen....je krijgt er m.i. geen spijt van.

groetjes, irene

Lezer100 schreef:Een zin die mij bijzonder frappeerde, was de volgende (uit het hoofdstuk 12.Schijnkomedie) :

Muriel Barbery schreef:Wij praten over liefde, over goed en kwaad, over filosofie en beschaving, en wij klampen ons vast aan deze achtenswaardige iconen zoals de dorstige teek aaan haar grote warme hond (eigen vertaling).

Lezer100

Ik heb de draad terug opgenomen waar ik vorig jaar gestopt ben. Voor het eerst ook een verklaring voor de titel gevonden, moet nog wel uitzoeken hoe dit van toepassing is op beide hoofdfiguren. Mevrouw Michel heeft de elegantie van een egel. Uitwendig is zij voorzien van een stekelig harnas, een echte fortificatie. Ik heb echter de indruk dat zij inwendig even geraffineerd (verfijnd) is als de egels, kleine, ten onrechte als lui gebrandmerkte diertjes, ongetemde eenzaten en verschrikkelijk elegant. (eigen vertaling) (blz. 175 - Franse versie - Diepzinnige gedachte nr. 9)