Joost Vandecasteele - Hoe de wereld perfect functioneert zonder mij (debuut)
Maar even serieus, ik vond het boek toch wel goed merkte ik tijdens het maken van m'n verslag. Regelmatig zat ik te grinniken om de kleine grapjes. Wat wel zo is, is dat er zo'n enorme vaart in de verhalen zit dat je er bijna moe van wordt.
Ik heb bij m'n verslag een link gemaakt naar het programma Iets met boeken Daar zie je Vandecasteele voorlezen. Het is even wennen maar als je eenmaal gewend bent dan hoor je het verhaal zoals hij het bedoeld heeft. Zo had ik het wel gelezen, als een soort satire, of hoe noem je zoiets.
Dettie
Ik heb bij m'n verslag een link gemaakt naar het programma Iets met boeken Daar zie je Vandecasteele voorlezen. Het is even wennen maar als je eenmaal gewend bent dan hoor je het verhaal zoals hij het bedoeld heeft. Zo had ik het wel gelezen, als een soort satire, of hoe noem je zoiets.
Dettie
Toch fascinerend hoe mensen hetzelfde boek heel anders kunnen beoordelen. Als ik jouw argumenten lees, Dettie, denk ik iets van ja, zo kan je er ook tegenaan kijken. Dat brengt mij weer op een ervaring van vandaag: twee jaar geleden stond dat debuut van Christiaan Weijts op de shortlist. Ik heb dat toen niet uitgelezen, want ik ergerde me groen en geel aan die hoofdpersoon. Toch heb ik steeds het idee gehad, dat juist dat boek had moeten winnen, omdat het literair gesproken het meest interessant was. Waarop ik dat baseer, kan ik moeilijk zeggen. Misschien toch op grond van die paar bladzijden die ik wel gelezen heb en vast ook wel door de paar lovende verslagen die ik op dit forum las. Vanochtend, bij mijn zaterdagse bezoek aan de Bruna, zag ik het liggen voor 5 euro. Ik ga het nu nog eens lezen, kijken of ik mijn mening herzie. Zo zie je maar, zelfs een en dezelfde persoon kan op verschillende momenten vanuit verschillende invalshoeken lezen.
Ook dit gaat voorbij.
Ik heb het uit.
Ga allemaal even zitten, riemen vast.........ik vond het een goed boek! Niet mooi, wel goed. Ondanks de se.ks.
Ik vond vooral de structuur apart. In het midden staat het apocalyptische titelverhaal, het grootste, het verhaal met de meeste vaart, over de ondergang van Citybis, het gigantische woon/winkelcomplex: de vernietiging van het middelpunt van de wereld (N.B. in 6 dagen!). Daar omheen cirkelen als satellieten de andere korte verhalen, die zoveel binding met elkaar hebben, dat het boek haast een gewone roman lijkt. Deze verhalen raken elkaar door dezelfde personages en/of locaties in verschillende tijdsperioden of door zich naast elkaar afspelende gebeurtenissen met verschillende personen op dezelfde locatie, heden en verleden niet chronologisch gerangschikt. Het zit heel knap in elkaar. Ik ben er van overtuigd dat ik de helft van de verbanden nog niet gelegd heb.
Ik vind het geen mooi verhaal. Het is treurig. Het toekomstbeeld van de moderne mens, die al zijn echte emoties heeft zien vertrekken en het voorlopig moet doen met surrogaatemoties. God is afgeschaft en het nieuwe geloof heet: Genieten! Dat doe je met name door se.ks en dus wordt de liefde zonder liefde naar hartelust bedreven. Sommigen gooien het bijltje er bij neer, anderen doen nog een poging iets beters en hoopvollers in de chaos te vinden. Het is een neerwaartse spiraal en beneden is geen uitgang.
Of toch? Ik heb het einde van het boek verklaart als de ondergang van de surrogaatgod in de vorm van de conciërge, die door de hoofdpersoon van dit laatste verhaal wordt aangevallen, hetgeen de afbrokkeling van Citybis in gang zet. Op de puinhopen een nieuw begin?
Ga allemaal even zitten, riemen vast.........ik vond het een goed boek! Niet mooi, wel goed. Ondanks de se.ks.
Ik vond vooral de structuur apart. In het midden staat het apocalyptische titelverhaal, het grootste, het verhaal met de meeste vaart, over de ondergang van Citybis, het gigantische woon/winkelcomplex: de vernietiging van het middelpunt van de wereld (N.B. in 6 dagen!). Daar omheen cirkelen als satellieten de andere korte verhalen, die zoveel binding met elkaar hebben, dat het boek haast een gewone roman lijkt. Deze verhalen raken elkaar door dezelfde personages en/of locaties in verschillende tijdsperioden of door zich naast elkaar afspelende gebeurtenissen met verschillende personen op dezelfde locatie, heden en verleden niet chronologisch gerangschikt. Het zit heel knap in elkaar. Ik ben er van overtuigd dat ik de helft van de verbanden nog niet gelegd heb.
Ik vind het geen mooi verhaal. Het is treurig. Het toekomstbeeld van de moderne mens, die al zijn echte emoties heeft zien vertrekken en het voorlopig moet doen met surrogaatemoties. God is afgeschaft en het nieuwe geloof heet: Genieten! Dat doe je met name door se.ks en dus wordt de liefde zonder liefde naar hartelust bedreven. Sommigen gooien het bijltje er bij neer, anderen doen nog een poging iets beters en hoopvollers in de chaos te vinden. Het is een neerwaartse spiraal en beneden is geen uitgang.
Of toch? Ik heb het einde van het boek verklaart als de ondergang van de surrogaatgod in de vorm van de conciërge, die door de hoofdpersoon van dit laatste verhaal wordt aangevallen, hetgeen de afbrokkeling van Citybis in gang zet. Op de puinhopen een nieuw begin?
Oei...eigenlijk zou ik dat moeten doen he,
maar ik had echt totaal geen plezier in dit boek.
Dus doe toch maar niet.
Ik wacht Marjo even af, als die nu totaal van mening veranderd....
Groetjes
Willeke
maar ik had echt totaal geen plezier in dit boek.
Dus doe toch maar niet.
Ik wacht Marjo even af, als die nu totaal van mening veranderd....
Groetjes
Willeke
Laatst gewijzigd door WilV op 28 Jan 2010, 21:37, 1 keer totaal gewijzigd.
berdine schreef:Ik heb het uit.
Ga allemaal even zitten, riemen vast.........ik vond het een goed boek! Niet mooi, wel goed. Ondanks de se.ks.
Ik vond vooral de structuur apart. In het midden staat het apocalyptische titelverhaal, het grootste, het verhaal met de meeste vaart, over de ondergang van Citybis, het gigantische woon/winkelcomplex: de vernietiging van het middelpunt van de wereld (N.B. in 6 dagen!). Daar omheen cirkelen als satellieten de andere korte verhalen, die zoveel binding met elkaar hebben, dat het boek haast een gewone roman lijkt. Deze verhalen raken elkaar door dezelfde personages en/of locaties in verschillende tijdsperioden of door zich naast elkaar afspelende gebeurtenissen met verschillende personen op dezelfde locatie, heden en verleden niet chronologisch gerangschikt. Het zit heel knap in elkaar. Ik ben er van overtuigd dat ik de helft van de verbanden nog niet gelegd heb.
Ik vind het geen mooi verhaal. Het is treurig. Het toekomstbeeld van de moderne mens, die al zijn echte emoties heeft zien vertrekken en het voorlopig moet doen met surrogaatemoties. God is afgeschaft en het nieuwe geloof heet: Genieten! Dat doe je met name door se.ks en dus wordt de liefde zonder liefde naar hartelust bedreven. Sommigen gooien het bijltje er bij neer, anderen doen nog een poging iets beters en hoopvollers in de chaos te vinden. Het is een neerwaartse spiraal en beneden is geen uitgang.
Of toch? Ik heb het einde van het boek verklaart als de ondergang van de surrogaatgod in de vorm van de conciërge, die door de hoofdpersoon van dit laatste verhaal wordt aangevallen, hetgeen de afbrokkeling van Citybis in gang zet. Op de puinhopen een nieuw begin?
Elke dag dacht ik, ik 'moet' nog reageren op berdine en vergat het dan weer. Nu eindelijk een reactie, sorry berdine.
Ik zat natuurlijk even breed te grijnzen omdat jij het ook goed vond.
Je beschrijft het mooi, zo had ik het niet gezien (Daar omheen cirkelen als satellieten de andere korte verhalen) Ik denk dat je gelijk hebt als je zegt dat waarschijnlijk de helft van de verbanden nog niet gelegd zijn.
Misschien duik ik nog wel eens een keer in het boek en ga het dan echt grondig bestuderen... als ik de tijd er voor vind. En wie weet wat er uit Marjo's cursus nog komt...
Het is een angstaanjagend, somber verhaal. Iedereen is bezeten van winkelen, als je maar kunt winkelen dan is het goed. Dat verhaal in die onderaardse gangen, de conciërge als surrogaatgod... ik zag het eerder als het einde van de wereld. Maar inderdaad kan er een nieuw begin komen. Ik begreep ook uit de verhalen dat niet iedereen de winkelwaan had. Maar triest is het en vooral triest omdat in feite nu al veel mensen niet weten hoe ze hun tijd moeten doorbrengen en zelfs zondags moeten winkelen... gewoon uit een soort fantasieloosheid om een dag anders door te brengen denk ik vaak.
Het is te hopen dat deze verhalen geen werkelijkheid worden hoewel ik vandaag ook een bizar verhaal in de krant las over een woonmall (dat woord al!) waarbij door de verhuurder van de winkels bepaald was dat ze zondags open moesten blijven.
Dettie
Hier is het boek inmiddels ook gelezen en eerlijk gezegd vielen de verhalen mij niet tegen....
Beetje rauw op zijn tijd, maar toch heeft Vandecasteele een scherpe pen, beetje bijtend, cynisch, recht voor zijn raap, ik houd daar wel van.
Mooi item ook dat die groteske CityBis steeds terugkomt in de diverse verhalen.
Geen winnaar voor mij wat betreft de debutantenprijs, maar ook geen verliezer. Ik ga nog even overwegen op welke plaats ik deze schrijver, komiek, theatermaker ga plaatsen.
Meld je als je dit boek nog (een keer) wil lezen!
groetjes, irene
Beetje rauw op zijn tijd, maar toch heeft Vandecasteele een scherpe pen, beetje bijtend, cynisch, recht voor zijn raap, ik houd daar wel van.
Mooi item ook dat die groteske CityBis steeds terugkomt in de diverse verhalen.
Geen winnaar voor mij wat betreft de debutantenprijs, maar ook geen verliezer. Ik ga nog even overwegen op welke plaats ik deze schrijver, komiek, theatermaker ga plaatsen.
Meld je als je dit boek nog (een keer) wil lezen!
groetjes, irene
Vanavond hebben we het gehad over dit boek. Iedere andere avond kwamen we tijd tekort, bij deze hielden we drie kwartier over!! Er viel niet zoveel te zeggen.
Dat komt deels ook omdat het verhalen zijn, dan kun je qua stijl en en zo niet zo veel als bij een roman.
Maar er was een persoon die niet in de gaten had gehad dat het een verhalenbundel was! Zij zag overeenkomsten - nou ja, de anderen ook, er zijn tenslotte dingen die steeds terug komen, maar zij zag een lijn, en al was het dan fragmentarisch, ze vond dat het net zo goed een roman had kunnen zijn. Deze lezer was ook de enige die het boek goed vond. Humor, mooie stukjes en vooral ook de ideeënwereld van Vandecasteele sprak haar aan.
Die ideeën -vond de rest- hadden wel wat, maar de verhalen werden chaotisch, hijgerig en schreeuwerig gevonden, met jawel, te veel s.eks en grove taal. Om te shockeren, zei de schrijver, en dat was gelukt.
De enige voorstander is de jongste van het gezelschap, en dat werd ook geopperd: waarschijnlijk spreekt deze stijl de jeugd meer aan, is het de Wolkers of Cremer van deze moderne tijd.
De volgende keer gaan we de boeken op een rijtje zetten, eens kijken wie er wint bij ons. Deze niet...
Dat komt deels ook omdat het verhalen zijn, dan kun je qua stijl en en zo niet zo veel als bij een roman.
Maar er was een persoon die niet in de gaten had gehad dat het een verhalenbundel was! Zij zag overeenkomsten - nou ja, de anderen ook, er zijn tenslotte dingen die steeds terug komen, maar zij zag een lijn, en al was het dan fragmentarisch, ze vond dat het net zo goed een roman had kunnen zijn. Deze lezer was ook de enige die het boek goed vond. Humor, mooie stukjes en vooral ook de ideeënwereld van Vandecasteele sprak haar aan.
Die ideeën -vond de rest- hadden wel wat, maar de verhalen werden chaotisch, hijgerig en schreeuwerig gevonden, met jawel, te veel s.eks en grove taal. Om te shockeren, zei de schrijver, en dat was gelukt.
De enige voorstander is de jongste van het gezelschap, en dat werd ook geopperd: waarschijnlijk spreekt deze stijl de jeugd meer aan, is het de Wolkers of Cremer van deze moderne tijd.
De volgende keer gaan we de boeken op een rijtje zetten, eens kijken wie er wint bij ons. Deze niet...
Eigenlijk ben ik het wel met die ene eens. Het had net zo goed een roman kunnen zijn. Die sek.s zat er wel in ja, maar in zo'n leven als Vandecasteele liet zien waar alles draaide om winkels werd sek.s ook gekocht in feite. Het was rauw en haastig en dan werd er weer gewinkeld...
Die wereld is ook chaotisch en hijgerig natuurlijk. Alles draait om aanbiedingen, winkels, kopen, overal staan televisies met schreeuwerige reclames. Mensen willen niets missen en draven door.
Het is een nepwereld waarin alleen koopjes gelden en een huiselijk leven eigenlijk niet bestaat. De schrijver heeft ook op die manier geschreven, een rustig kabbelend verhaal kan zoiets nooit worden denk ik.
Dettie
Die wereld is ook chaotisch en hijgerig natuurlijk. Alles draait om aanbiedingen, winkels, kopen, overal staan televisies met schreeuwerige reclames. Mensen willen niets missen en draven door.
Het is een nepwereld waarin alleen koopjes gelden en een huiselijk leven eigenlijk niet bestaat. De schrijver heeft ook op die manier geschreven, een rustig kabbelend verhaal kan zoiets nooit worden denk ik.
Dettie
Naderhand wist ik weer: dat hijgerige werd in verband gebracht met cabaret. Dat is hij ook natuurlijk, en men zei dat het boek in voordracht beter overkwam dan al lezende.
Waarom staat het op de shortlist werd er gevraagd.
Misschien omdat deze verhalen totaal anders zijn dan andere bundels. Ze vormen een geheel, en de stijl is modern, past bij vandaag (en hopelijk niet de toekomst, zei iemand). Maar of dat genoeg is om ook de prijs te winnen?
Dat die ene persoon met jullie overkwam was duidelijk. Maar het was zeven tegen een...
Waarom staat het op de shortlist werd er gevraagd.
Misschien omdat deze verhalen totaal anders zijn dan andere bundels. Ze vormen een geheel, en de stijl is modern, past bij vandaag (en hopelijk niet de toekomst, zei iemand). Maar of dat genoeg is om ook de prijs te winnen?
Dat die ene persoon met jullie overkwam was duidelijk. Maar het was zeven tegen een...
Van de boeken die ik tot nu toe heb gelezen voor de Academica Debutantenprijs vind ik dit duidelijk het meest boeiend.
In eerste instantie vond ik het wel erg schreeuwerig en om aandacht vragen, maar gaandeweg vond ik het eigenlijk steeds beter worden. Dat de verhalen met elkaar in verbinding staan maakte het voor mij extra interessant en leesbaar. Het deed me wel wat denken aan 1984 van Orwell; een soort dystopie en satire op de samenleving.
In eerste instantie vond ik het wel erg schreeuwerig en om aandacht vragen, maar gaandeweg vond ik het eigenlijk steeds beter worden. Dat de verhalen met elkaar in verbinding staan maakte het voor mij extra interessant en leesbaar. Het deed me wel wat denken aan 1984 van Orwell; een soort dystopie en satire op de samenleving.
Hallo Eva,
Je zou Vandecasteele eigenlijk moeten zien, dan leest je het boek gelijk anders. Hij heeft qua voorleesstijl wel iets van Bart Chabot. Heel druk en snel, maar inderdaad na even wennen pakt het je en zie je een heel bevlogen man staan.
Ik denk dat diezelfde bevlogenheid in dit boek zit.
Ik kende het woord dystopie niet, dus heb dat even opgezocht
dysoptie:
Het tegengestelde van de utopie, d.w.z. een tekst waarin weliswaar een toekomstbeeld gegeven wordt, maar dat van de utopie verschilt door het negatieve beeld dat van die toekomst wordt geschilderd. Als voorbeeld van een dystopie kan gelden George Orwells Nineteen eighty-four (1984). Als Nederlands voorbeeld wordt wel Blokken (1931) van Bordewijk genoemd.
Ja, inderdaad! Vooral het verhaal van de ruimtes onder de winkelstad heeft die kenmerken. Hoewel je van alle verhalen niet vrolijk wordt. Toch wel erg boeiend geschreven. Het boek hield me na lezing wel een tijdje bezig.
Dettie
Je zou Vandecasteele eigenlijk moeten zien, dan leest je het boek gelijk anders. Hij heeft qua voorleesstijl wel iets van Bart Chabot. Heel druk en snel, maar inderdaad na even wennen pakt het je en zie je een heel bevlogen man staan.
Ik denk dat diezelfde bevlogenheid in dit boek zit.
Ik kende het woord dystopie niet, dus heb dat even opgezocht
dysoptie:
Het tegengestelde van de utopie, d.w.z. een tekst waarin weliswaar een toekomstbeeld gegeven wordt, maar dat van de utopie verschilt door het negatieve beeld dat van die toekomst wordt geschilderd. Als voorbeeld van een dystopie kan gelden George Orwells Nineteen eighty-four (1984). Als Nederlands voorbeeld wordt wel Blokken (1931) van Bordewijk genoemd.
Ja, inderdaad! Vooral het verhaal van de ruimtes onder de winkelstad heeft die kenmerken. Hoewel je van alle verhalen niet vrolijk wordt. Toch wel erg boeiend geschreven. Het boek hield me na lezing wel een tijdje bezig.
Dettie
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 20 gasten