Leestafel forum

Die kippen overal..
gisteren hoorde ik de schrijver vertellen dat hij vier (of waren het er zes?) weken in een pluimveeslachterij heeft gewerkt. Leuk zomerbaantje!! Maar vandaar dus de kippen...

Hij wist wel erg veel details inderdaad.

Maar het kwam ook wel door de manier van schrijven, ik zag het helemaal voor me, de boerderij, de kippenren, het moeras, zelfs de braderie.

Groetjes
Willeke

Ja hij kan erg beeldend schrijven, ik zag ook alles voor me.
Ik vond het tweede deel minder dan het eerste, Marjo net andersom.
Wat vind jij willeke?

Dettie

Dettie schreef:Ja hij kan erg beeldend schrijven, ik zag ook alles voor me.
Ik vond het tweede deel minder dan het eerste,
Dettie

Ik vond het eerste deel ook inderdaad heel beeldend. (Een mooie omschrijving, Dettie!)

En het tweede deel viel mij tegen.

Ik ben benieuwd hoe jij dat ervaren hebt, Willeke.

Jeannette

Ik las inderdaad dat de meeste het erste óf het tweede deel mooier vonden, maar hoewel ze inderdaad anders van stijl zijn had ik geen voorkeur.
in het eerste deel voel je de dreiging, en voel je het langzaam ontsporen van relaties, vooral onderhuids.
in het tweede deel zie en voel je de ontreddering en het wegzinken in een zelfgeschapen wereld van religie.

De link met knielen op een bed violen werd getrokken, maar ik had die accocitie niet zozeer.
Het geloof van de moeder is in eerste instantie troosvol, dat was het bij "knielen"geen moment.
het blijft ook troostvol, alleen verzinkt ze er helemaal in en gaat ze er in haar hoofd mee aan de haal.

Wonderlijk, want je zou gezien de verhoudingen verwachten dat ze wrok tegen de vader koestert, maar ze haalt iedere schuld van zijn schouders af, zelfs al het gerecht anders oordeelt, en legt alles neer bij 'de voorzienigheid".

Ik las hier ook veel over de apathie van de moeder. Ik zat me vooral op te winden over het ontsporen van de realties..práát met elkaar. En aan opvoedingsfouten... haal je kind juist niet van zwemles af als het bang is voor water, koop geen zes chocoladerepen als hij geplaagd word omdat hij dik is.
Maar dat zijn niet zozeer zwaktes van het boek als wel karaktertrekken van de personages die bij het verhaal en het plot horen. Uit goede wil en liefde en vanuit goede bedoelingen gaat er tóch heel veel mis.

Leuk boek voor discussie dit.
Willeke

Het is al te lang geleden dat ik dit boek gelezen heb, ik ben de sfeer kwijt. Wel weet ik dat ik die associatie met 'Knielen...' zeker niet had. Over deel twee ben ik het met Willeke eens, ontreddering en troost zoeken in het geloof.

Gisteren in de trein was mijn boek uit. Maar ik had een tas vol andere, dus ik pakte de bovenste. Deze dus. En ik moet zeggen dat het toch wel mijn zegen krijgt (ha, ha) als dit de debutantenprijs gaat winnen.
Bij gebrek aan nominaties als Bert Natter of Harry Oltheten, moet dan Ricus van de Coevering maar winnen. Het boek bleef overeind bij de tweede lezing, en ik heb het thuis dus gewoon uitgelezen, ook al lagen er genoeg andere die ik kon pakken.
En ja, het is toch wel een mooi verhaal.

Ja het is ook mijn keuze geworden als winnaar, voornamelijk omdat ik me het verhaal nog kon herinneren na een jaar. Bij de andere boeken moest ik diep graven om me het te herinneren.

Ik vraag me nog steeds af waarom deze boeken op de shortlist zijn gekomen. Ik heb ook bij het stemmen gemeld dat ik geen van de genomineerde boeken zelf gekozen zou hebben als winnaar maar wel Bert Natter, Pia de Jong en zo.
Vooral van die verhalenbundel 'Ik weet waarom jongens huilen' vind ik het vreemd dat het genomineerd is. Dat was een aardig boek maar meer ook niet (is mijn mening dan).
Zou je dat eventueel bij de uitreiking durven vragen Marjo, hoe ze tot deze keus zijn gekomen? Hoe dat kiezen gaat, aan welke criteria zo'n boek moet voldoen?

Dettie

Welja, in een volle zaal zoiets vragen?? Dat durf ik niet hoor..
Bert Natter had het er gisteren nog over dat de keuze voor boeken voor een prijs erg willekeurig en persoonsgebonden is.
( Hm, zou hij dat na vandaag nog zo stellen??)