Begonnen in Evie Wyld's 'Overal vogelzang' en meteen al halverwege. Het begin is wat verwarrend, maar als je de structuur van het boek door hebt is het helemaal duidelijk. Wat een heerlijk, meeslepend boek....voorlopig!
Cath Staincliffe - Doorgeslagen (Een Scott & Bailey thriller)
Vroeger wel eens naar de serie gekeken, maar ik had regelmatig het gevoel dat men twee verschillende afleveringen aan elkaar had geplakt. Dit boek over dit duo is een stuk beter te volgen. Het is spannend en de verhoudingen tussen de politiemensen worden aardig beschreven. Het is allemaal niet super diepgaand, met uitgebreide karakterbeschrijvingen en dergelijke, maar de hoofdfiguren hebben wel meer vlees op de botten dan die in de boeken van Baantjer. Het leest wel lekker weg. Later schrijf ik er misschien nog wel iets over.
Er zijn nu weer nieuwe afleveringen te zien op t.v. (en online). Je omschrijft dat goed, Renate: net alsof er twee afleveringen aan elkaar geplakt zijn. Verder vind ik de serie wel beter worden, de acteurs groeien in hun rol. De achtergrondrechercheurs krijgen wat grotere rollen, dan wordt het geheel wat complexer. Nooit bij stil gestaan dat er boeken van waren. Grappig dat ik wel graag dit soort series kijk, maar niet zo van de boeken hou.
Ik geef de voorkeur aan boeken. M'n vader heeft ook weinig zin om naar dit soort series te kijken. Vroeger keken we wel samen, maar nu eigenlijk niet meer, dus zie ik het ook niet meer. Ik heb ook vaak te neiging om tijdens het kijken te lezen.
Grappig, ik lees nooit thrillers maar op tv vind ik sommige wel lekker om naar te kijken, vreemd genoeg. Als ze niet te gruwelijk zijn tenminste. Een beetje speurderthriller dus, uitzoeken wie het gedaan heeft en waarom. Dat vind ik heerlijke verhalen.
Ja ik ook, Dettie. Toch lees ik soms een thriller. Als ik hem gekregen heb, of als iemand hem dringend aanraadt. Maar alleen als hij niet te gruwelijk is inderdaad, of wel, maar dan met een goede afloop. En weet je, ik ben net in zo'n ding begonnen.....
Ik ben nu bezig in een best wel complex stripverhaal. Dat klinkt een beetje vreemd. Nou het is meer een beeldverhaal met voornamelijk beeld en weinig tekst. Het verhaal, de verhalen moet ik zeggen, spelen zich af in een kamer van een huis. Je ziet die kamer over tientallen jaren verspreid. In een hoek staat welk jaar het is. De kamer beslaat meestal twee naast elkaar gelegen pagina's. Binnen deze pagina of pagina's staan over het beeld van de kamer heen, één of meerdere vierkante of rechthoekige afbeeldingen met ook een jaartal in de hoek. Ook de tijd vóór en ná de kamer worden afgebeeld van miljoenen jaren vóór onze jaartelling (toen het huis nog natuur was) of een paar millennia erná, als het huis er niet meer is. Je probeert het verhaal te volgen door het volgen van de jaartallen maar dat is best ingewikkeld, want soms staan er meerdere plaatjes van verschillende jaren op één pagina. Ik heb het boek één keer doorgebladerd, maar ik moet er nog een aantal keren doorheen om grip te krijgen op de verhalen. Ik weet nu al dat een heleboel mij zal ontgaan. O ja, de titel: Het heet Hier en is van Richard McGuire
Ik heb geen idee Marjo. Het is zelfs niet echt een verhaal, dat moet je zelf maken. Ik was van plan om nu een bepaald jaar te nemen of een groepje jaren en die eens te volgen door het boek heen. Het is eigenlijk ook een puzzel en voor mij, met als voornaamste hobby's lezen en puzzelen, dus uitermate geschikt. Ik heb het idee dat er ook heleboel niet getekend staat. In een bepaald jaar zie je b.v. 4 kindjes op een bank die op de foto moeten. Daarna kom je die nog diverse keren tegen in volgende jaren, maar dan zijn het er maar 3. Wat daar gebeurd is mag je zelf invullen. En ergens in de 18e eeuw loopt een echtpaar naar het huis toe al pratend. Achter een boom zit een kwajongen die scheldt, waarop op een volgende bladzijde het paar moppert en de man zich naar de grond buigt, alsof hij iets op gaat rapen. Heeft de kwajongen een steen gegooid? Waarom bukt hij anders? Dat soort dingen zitten erin. Er zit drama in en humor. En een hoop raadsels...maar wel leuk!
Ik had een recensie uit de Volkskrant, nog van voor het boek vertaald was. Het stond dus al eventjes op mijn lijst. Toen kwam er weer een recensie, dit keer van de vertaling en opeens had de bieb het!
Overigens heb ik ontdekt dat er geen kindje is verdwenen op de jaarlijkse foto's. De foto's van later betreffen een ander gezin (denk ik, want een andere bank...) Het is bijna ondoenlijk om de jaren apart te volgen want je wordt continu afgeleid door de andere platen.
Nee geen nieuwe. Van 2002 (Nederlands). Verder is er nog één boek dat we niet gelezen hebben: De koningsliederen. Er is nog meer, ouder werk, maar dat is niet vertaald. Unsworth is inmiddels overleden, helaas. Ik vond dit boek onlangs op een boekenmarkt. Het boek is danig aangevreten door een hond. Van de harde kaft is nog 25% over. Het papieren omslag is intact. Ik mocht het voor een euro meenemen...
O ja, aan het tekstgedeelte mankeert niks. De kaft was waarschijnlijk lekker taai om op te kauwen, de rest heeft ie ongemoeid gelaten. Ik laat wel weten wat ik ervan vond.