Dimitri Verhulst - De helaasheid der dingen
'k vraag me alleen af wat je er nu kunt aan bespreken. Het is een goed boek, leest vlot, hilarisch, ironisch, sarcastisch,.... Maar dan is volgens mij bijna alles gezegd. Buiten dat het mij soms tegenviel in de zin van..... de uitspraken. Ik bedoel, soms had je het gevoel dat het in het dialect moest geschreven zijn. Da's dan ook het enige minpunt. Volgens mij dan toch.
Inge
Inge
Raar maar waar het boek is bediscusieerbaar. De meesten deelden mijn mening, dat het sarcastisch, ironisch met veel galgenhumor is maar 1 iemand vond het intriestig. Uiteindelijk als je de situaties echt ingaat is het intriestig maar doordat het met veel humor geschreven is let je daar zo niet op. Het deed sommige mensen ook denken aan de Flodders. Marginalen die door iedereen gekend zijn maar nergens bijhoren en nergens gewild zijn.
Ook was er ergens een beetje verwondering: dat iemand die uit zo'n marginale omgeving en gezin komt toch zo'n prachtige stijl ontwikkelt. Men was zelfs van mening dat hij enorm belezen moet zijn.
In een recensie werd hij vergeleken met Louis paul Boon en Herman brusselmans. daar was men van mening dat verhulst niet zoals Boon een aanklager is en dat hij in tegenstelling tot Brusselmans een verhaal te vertellen heeft.
In het boek komt naar voren dat hij weinig met zijn moeder op heeft maar toch worden in een aantal boeken het motto aan zijn moeder gewijd. Dat riep ook vragen op.
Wat men ook niet echt duidelijk vond is wie de pleegzorg op de hoogte gebracht heeft. Was het zijn grootmoeder? Of was het hijzelf?
Al met al een leuke start van de leesclub hier.
Inge
Ook was er ergens een beetje verwondering: dat iemand die uit zo'n marginale omgeving en gezin komt toch zo'n prachtige stijl ontwikkelt. Men was zelfs van mening dat hij enorm belezen moet zijn.
In een recensie werd hij vergeleken met Louis paul Boon en Herman brusselmans. daar was men van mening dat verhulst niet zoals Boon een aanklager is en dat hij in tegenstelling tot Brusselmans een verhaal te vertellen heeft.
In het boek komt naar voren dat hij weinig met zijn moeder op heeft maar toch worden in een aantal boeken het motto aan zijn moeder gewijd. Dat riep ook vragen op.
Wat men ook niet echt duidelijk vond is wie de pleegzorg op de hoogte gebracht heeft. Was het zijn grootmoeder? Of was het hijzelf?
Al met al een leuke start van de leesclub hier.
Inge
Hier staat een mooie recensie van Elsbeth Etty over dit boek http://www.inktaap.org/www/scripts/rece ... eviewid=34
Dettie
Dettie
-
- Berichten: 1
- Lid geworden op: 25 okt 2010, 19:58
Fenomenaal boek, meer kan ik niet zeggen.
Wat ik me nu wel afvraag is hoe die vader van Dimmitri Verhulst is gestorven, en waar hij al die dagen was toen hij vermist was en of die twee vragen een verband met elkaar hebben. Was hij al die dagen op cafe en heeft hij zelfmoord gepleegd of proberen te plegen (zie dat deel over de zee) omdat hij 1) gedronken heeft en 2) niet naar de westrijd van zijn zoon is komen kijken en zich daarom een slechte vader voelde?
Weet er dat soms iemand precies?
Wat ik me nu wel afvraag is hoe die vader van Dimmitri Verhulst is gestorven, en waar hij al die dagen was toen hij vermist was en of die twee vragen een verband met elkaar hebben. Was hij al die dagen op cafe en heeft hij zelfmoord gepleegd of proberen te plegen (zie dat deel over de zee) omdat hij 1) gedronken heeft en 2) niet naar de westrijd van zijn zoon is komen kijken en zich daarom een slechte vader voelde?
Weet er dat soms iemand precies?
Goh, die hele vraag niet gezien.
Ik denk niet dat er veel achter gezocht moet worden. De vader was een zuipschuit, meer niet. Hij zal wel zat en ziek rondgezwalkt hebben in die periode dat hij weg was. En dat hij zich er van bewust was dat hij een waardeloos iemand was, dat is wel duidelijk.
Ga je meer Verhulst lezen, Josinep?
Ik denk niet dat er veel achter gezocht moet worden. De vader was een zuipschuit, meer niet. Hij zal wel zat en ziek rondgezwalkt hebben in die periode dat hij weg was. En dat hij zich er van bewust was dat hij een waardeloos iemand was, dat is wel duidelijk.
Ga je meer Verhulst lezen, Josinep?
Re: Dimitri Verhulst: de helaasheid der dingen
Hallo,
Dit boek moest ik lezen voor school en ik vond dit zeker ook een goed boek, de verfilming is ook goed tov het boek, op enkele details na.
Ik vind het geweldig hoe een bende marginalen wordt beschreven als een stel griekse goden.
Er wordt ook weinig of niets gecensureerd van de vettige en onbeschaafde handelingen en uitspraken.
Wat het verhaal ook herkenbaar maakt.
Zeker een aanrader!
Dit boek moest ik lezen voor school en ik vond dit zeker ook een goed boek, de verfilming is ook goed tov het boek, op enkele details na.
Ik vind het geweldig hoe een bende marginalen wordt beschreven als een stel griekse goden.
Er wordt ook weinig of niets gecensureerd van de vettige en onbeschaafde handelingen en uitspraken.
Wat het verhaal ook herkenbaar maakt.
Zeker een aanrader!
Re: Dimitri Verhulst: de helaasheid der dingen
Herkenbaar?
O jee, ik heb vreselijke visioenen. Ik zou niet graag willen dat ik dat kon zeggen.
O jee, ik heb vreselijke visioenen. Ik zou niet graag willen dat ik dat kon zeggen.
Re: Dimitri Verhulst: de helaasheid der dingen
Hallo
Ik heb dit boek moeten lezen voor school. Ik keek er tegen op om dit boek te lezen. Het verhaal sprak me helemaal niet aan. Maar vanaf de eerste pagina's werd ik er helemaal door gegrepen. Dimitri Verhulst heeft een aangename manier van schrijven, waardoor het boek zeer vlot leest. Zijn ironie en sarcasme maken van de ergste situaties toch iets grappig. Het boek is zeker een aanrader.
Cynthia
Ik heb dit boek moeten lezen voor school. Ik keek er tegen op om dit boek te lezen. Het verhaal sprak me helemaal niet aan. Maar vanaf de eerste pagina's werd ik er helemaal door gegrepen. Dimitri Verhulst heeft een aangename manier van schrijven, waardoor het boek zeer vlot leest. Zijn ironie en sarcasme maken van de ergste situaties toch iets grappig. Het boek is zeker een aanrader.
Cynthia
Re: Dimitri Verhulst: de helaasheid der dingen
Wat leuk om dat te lezen!
Maar: je moést dit boek lezen? Had je geen keuze??
Maar: je moést dit boek lezen? Had je geen keuze??
Re: Dimitri Verhulst: de helaasheid der dingen
Misschien is Cynthia Belgisch en moest ze haar aan het "verplichte" lijstje houden 

Re: Dimitri Verhulst: de helaasheid der dingen
Ha, in Nederland zijn er ook nog steeds de verplichte lijstjes hoor.
Hoewel ik me afvraag of kinderen een bepaald boek móeten lezen.
Ik moest wel boeken opgeven die ik ging lezen en die moesten eerst goedgekeurd worden door de lerares.
Hier een paar sites over 'verplichte' leeslijsten
http://www.jongerenliteratuurplein.nl/lijst-lezen/
http://www.scholieren.com/boeken/literatuurlijst
luisterboeken voor de lijst http://www.dedicon.nl/artikel051
Ik vond ook nog een Vlaamse leeslijst http://users.telenet.be/leeslijst/nederlands.htm
Hoewel ik me afvraag of kinderen een bepaald boek móeten lezen.
Ik moest wel boeken opgeven die ik ging lezen en die moesten eerst goedgekeurd worden door de lerares.
Hier een paar sites over 'verplichte' leeslijsten
http://www.jongerenliteratuurplein.nl/lijst-lezen/
http://www.scholieren.com/boeken/literatuurlijst
luisterboeken voor de lijst http://www.dedicon.nl/artikel051
Ik vond ook nog een Vlaamse leeslijst http://users.telenet.be/leeslijst/nederlands.htm
-
- Berichten: 1
- Lid geworden op: 08 mar 2016, 19:16
Re: Dimitri Verhulst: de helaasheid der dingen
Beste lezers,
Onlangs heb ik ook het boek de helaasheid der dingen van Dimtri verhulst gelezen. Ik vind dat op humoristische wijze het leven van de zatlap wordt blootgelegd. De ene oom wordt kampioen zuipen en de andere oom bedenkt een spel om een nog betere kampioen te kunnen worden. Een soort Tour de France maar dan met de drank. De oma is dan ook onterecht blij dat tenminste één van haar zoons aan sport gaat doen.
Dit boek is het verhaal van een jongen die opgroeit met drinkende ooms, die zorgen voor een stinkende slaapkamer en die de jongen smerige liedjes leren. Na een bepaalde tijd bezoekt Dimitri het dorp weer maar nu met zijn eigen zoon. Hij heeft zin om zijn ooms weer te zien en ze kennis te laten maken met zijn zoontje. En dan wordt het schrijnend. Dimitri blijkt enorm veranderd en zonder een aantal drankjes is het in de kroeg helemaal zo plezierig niet. En het is al helemaal geen omgeving voor een kleine jongen. Terwijl hij er zelf zo vaak geweest is als kind. Zijn ooms vinden dat Dimitri een beetje saai is geworden maar hierdoor doet hij eigenlijk een ontdekking over het leven, zijn familie en zijn jeugd. Vlug gezegd is dit dus een humoristische roman die ik iedereen aanraad. Het boek is niet te moeilijk om te lezen en zeker niet veel pagina's.
Reacties zijn toegelaten!
Onlangs heb ik ook het boek de helaasheid der dingen van Dimtri verhulst gelezen. Ik vind dat op humoristische wijze het leven van de zatlap wordt blootgelegd. De ene oom wordt kampioen zuipen en de andere oom bedenkt een spel om een nog betere kampioen te kunnen worden. Een soort Tour de France maar dan met de drank. De oma is dan ook onterecht blij dat tenminste één van haar zoons aan sport gaat doen.
Dit boek is het verhaal van een jongen die opgroeit met drinkende ooms, die zorgen voor een stinkende slaapkamer en die de jongen smerige liedjes leren. Na een bepaalde tijd bezoekt Dimitri het dorp weer maar nu met zijn eigen zoon. Hij heeft zin om zijn ooms weer te zien en ze kennis te laten maken met zijn zoontje. En dan wordt het schrijnend. Dimitri blijkt enorm veranderd en zonder een aantal drankjes is het in de kroeg helemaal zo plezierig niet. En het is al helemaal geen omgeving voor een kleine jongen. Terwijl hij er zelf zo vaak geweest is als kind. Zijn ooms vinden dat Dimitri een beetje saai is geworden maar hierdoor doet hij eigenlijk een ontdekking over het leven, zijn familie en zijn jeugd. Vlug gezegd is dit dus een humoristische roman die ik iedereen aanraad. Het boek is niet te moeilijk om te lezen en zeker niet veel pagina's.
Reacties zijn toegelaten!