Arthur Japin - Vaslav samenleesboek decemb/januari 2011
Arthur Japin - Vaslav samenleesboek decemb/januari 2011
Omdat de meeste mensen op dit boek hebben gestemd, is het het samenleesboek december 2010/januari 2011 geworden.
Ik heb het boek besteld en wacht al een tijdje op levering maar met die poststaking duurt het kennelijk allemaal langer.
Dettie
Ik heb het boek besteld en wacht al een tijdje op levering maar met die poststaking duurt het kennelijk allemaal langer.
Dettie
Ik zie net dat dit boek ook het boek van de maand december is bij Vitaal (is een afdeling van Biblion) er staan ook discussietips bij.
http://www.vitaal.nl/articles/view/japi ... _-_vaslav/
dettie
http://www.vitaal.nl/articles/view/japi ... _-_vaslav/
dettie
Dettie schreef:Ik zie net dat dit boek ook het boek van de maand december is bij Vitaal (is een afdeling van Biblion) er staan ook discussietips bij.
http://www.vitaal.nl/articles/view/japi ... _-_vaslav/
dettie
Ziet er alvast een interessante site uit. Heb ineens meegedaan aan de wedstrijd van de maand. Misschien win ik het boek wel.
Ook een proefexemplaar van het tijdschrift aangevraagd.
Lezer100
Lezer100
Ik ben nu op blz 120 en het is tot nu toe boeiend. Ik vind het tot nu toe beter dan 'Een schitterend gebrek' het verhaal over de minnares van Casanova en 'De overgave' is zo anders dan dit boek, daar kun je het niet mee vergelijken.
De persoon die over Vaslav vertelt observeert, stelt vast en dat beschrijft Japin mooi.
Dettie
De persoon die over Vaslav vertelt observeert, stelt vast en dat beschrijft Japin mooi.
Dettie
Ik heb mijn boek bij de boekenkraam gekocht. Daar zit dan een lichte beschadeging aan (een bladzijde heeft een heel klein vouwtje) en daardoor zijn de boeken een stuk goedkoper.
http://www.boekenkraam.nl/home
Dettie
http://www.boekenkraam.nl/home
Dettie
Dettie schreef:Ik ben nu op blz 120 en het is tot nu toe boeiend. Ik vind het tot nu toe beter dan 'Een schitterend gebrek' het verhaal over de minnares van Casanova en 'De overgave'
Dettie
O, dat vind ik helemaal niet!!!
Ik ben twee maanden geleden in Vaslav begonnen en ik heb na 200 bladzijden het boek dichtgeslagen... Het personage Vaslav komt voor mij door de manier waarop Japin hem neerzet, beschreven door personages om hem heen, niet tot leven. En zijn leven wordt voor mij niet interessant.
Maar de roman Vaslav wordt ook besproken door één van de leden van een RL boekenclubje en daarom doe ik nog een poging. Ik heb de roman als luisterboek uit de bieb gehaald. De roman wordt door Japin voorgelezen, en dat doet hij fantastisch! Het is de eerste keer dat ik een roman als luisterboek beluister, maar het is een totaal andere beleving!
Ik vind zelf lezen veel plezieriger. Maar het is wel handig tijdens een autorit of als je 's nachts niet kunt slapen.
Ik vind het knap dat een schrijver verschillende schrijfstijlen beheerst. Maar ik prevaleer de schrijfstijl van Japin in 'De overgave' en 'Het schitterend gebrek'.
Jeannette
Ja ik vind het prettig lezen. Door de bediende leer je Vaslav wel goed kennen denk ik. Juist door een bediende zou ik willen zeggen, daar wordt 'schaamteloos' mee omgegaan alsof het meubilair is. Bedienden zien het meest van hun meester, misschien zelf wel meer dan de vrouw van hun baas.
Ik ben nu bij het 2e gedeelte over de leider van het Russische ballet.
dettie
Ik ben nu bij het 2e gedeelte over de leider van het Russische ballet.
dettie
Marjo schreef:Als je nu 's nachts niet in slaap valt als je luistert, dan is dat een goed teken toch?
Ik zou liever gewoon slapen Marjo, maar het heeft wel iets: een donkere kamer en dan de stem van Japin...
Ik ben benieuwd of het me lukt om alle cd's te beluisteren. Het zijn 10 cd's, in totaal 10 uur en 30 minuten.
Jeannette
Ik heb Vaslav uit. Ik vond het een mooi boek, maar wel met wat aantekeningen.
Ik vond vooral het begin en het einde sterk, dus het ooggetuige verslag van peter.
In recensies las ik juist het tegenovergestelde, daar was de mening vaak dat de bediende veel te veel ruimte kreeg in het verhaal, maar als hij aan het woord was had ik toch steeds het gevoel dat ik het dichtst bij Vaslav kwam.
Er zit een duidelijke moraal in die gedeeltes…durf je de coulissen van je leven te verzetten, durf je verder te kijken naar dat stukje van de berg waar je toevallig geboren bent, en de verschuiving van dat perspectief in de laatste hoofdstukken wel mooi.
En ik raakte of ik nu wilde of niet toch ook wel gefascineerd door die Vaslav, een groot gedeelte van het verhaal berust op feiten, wat een wonderlijk leven heeft die man dan toch geleid, en wat bewoog hem (of welke ziekte had hij) om na zijn laatste optreden dertig jaar niet of nauwelijks meer te praten. Dat wordt niet helemaal duidelijk, maar ook dat vond ik niet erg, daar kan je dan zelf zo je gedachtes over laten gaan, en voor een deel wordt het ook wel duidelijk.
Het middenstuk van het boek vond ik dus wat minder sterk, het verhaal stort een beetje in,
Maar de entourage van het verhaal, met al die pruttelende kachels en leidingen vond ik dan wel weer heel sterk. Ook daar was kritiek op las ik ergens, maar voor mij maakte het de setting van het verhaal in mijn hoofd compleet…ik zag dat huis als het ware helemaal voor me. Met boze schoonmoeder en al.
Terwijl ik dit zit te schrijven bedenk ik dat dat in mijn ogen minder sterke middelstuk misschien ook wle te maken heeft met dat de personage van Vaslavs vrouw in mijn ogen minder goed uit de verf komt dan dat van bv haar moeder.
Al met al toch wel een boek wat in met veel plezier gelezen heb.
Willeke
Ik vond vooral het begin en het einde sterk, dus het ooggetuige verslag van peter.
In recensies las ik juist het tegenovergestelde, daar was de mening vaak dat de bediende veel te veel ruimte kreeg in het verhaal, maar als hij aan het woord was had ik toch steeds het gevoel dat ik het dichtst bij Vaslav kwam.
Er zit een duidelijke moraal in die gedeeltes…durf je de coulissen van je leven te verzetten, durf je verder te kijken naar dat stukje van de berg waar je toevallig geboren bent, en de verschuiving van dat perspectief in de laatste hoofdstukken wel mooi.
En ik raakte of ik nu wilde of niet toch ook wel gefascineerd door die Vaslav, een groot gedeelte van het verhaal berust op feiten, wat een wonderlijk leven heeft die man dan toch geleid, en wat bewoog hem (of welke ziekte had hij) om na zijn laatste optreden dertig jaar niet of nauwelijks meer te praten. Dat wordt niet helemaal duidelijk, maar ook dat vond ik niet erg, daar kan je dan zelf zo je gedachtes over laten gaan, en voor een deel wordt het ook wel duidelijk.
Het middenstuk van het boek vond ik dus wat minder sterk, het verhaal stort een beetje in,
Maar de entourage van het verhaal, met al die pruttelende kachels en leidingen vond ik dan wel weer heel sterk. Ook daar was kritiek op las ik ergens, maar voor mij maakte het de setting van het verhaal in mijn hoofd compleet…ik zag dat huis als het ware helemaal voor me. Met boze schoonmoeder en al.
Terwijl ik dit zit te schrijven bedenk ik dat dat in mijn ogen minder sterke middelstuk misschien ook wle te maken heeft met dat de personage van Vaslavs vrouw in mijn ogen minder goed uit de verf komt dan dat van bv haar moeder.
Al met al toch wel een boek wat in met veel plezier gelezen heb.
Willeke
Ha Willeke,
Ik zit nu in dat middenstuk (die man van het Russische Ballet is er) en ik ben echt aan het worstelen om verder te komen.
Het begin met die bediende en hoe hij langzamerhand steeds meer taken krijgt en hoe hij Vaslav ziet vind ik heerlijk leesvoer.
Maar dan die vriend... Geef mij de bediende maar.
Wat jij schrijft over dat huis vind ik juist ook zo leuk. Je ziet het gedoe met dat water en die leidingen voor je.
Ook die Liza... zij is echt een meisje van de streek waarvan ik vermoed dat ze dat wil blijven en kinderen wil en eeuwig zo doorgaan. En... dat de bediende door het reizen met Vaslav toch verder wil dan in zijn bergdorpje blijven. Maar dat moet ik nog uitvinden of het werkelijk zo is.
Dettie
Ik zit nu in dat middenstuk (die man van het Russische Ballet is er) en ik ben echt aan het worstelen om verder te komen.
Het begin met die bediende en hoe hij langzamerhand steeds meer taken krijgt en hoe hij Vaslav ziet vind ik heerlijk leesvoer.
Maar dan die vriend... Geef mij de bediende maar.
Wat jij schrijft over dat huis vind ik juist ook zo leuk. Je ziet het gedoe met dat water en die leidingen voor je.
Ook die Liza... zij is echt een meisje van de streek waarvan ik vermoed dat ze dat wil blijven en kinderen wil en eeuwig zo doorgaan. En... dat de bediende door het reizen met Vaslav toch verder wil dan in zijn bergdorpje blijven. Maar dat moet ik nog uitvinden of het werkelijk zo is.
Dettie
Ook die Liza... zij is echt een meisje van de streek waarvan ik vermoed dat ze dat wil blijven en kinderen wil en eeuwig zo doorgaan. En... dat de bediende door het reizen met Vaslav toch verder wil dan in zijn bergdorpje blijven. Maar dat moet ik nog uitvinden of het werkelijk zo is.
Ik zal niets verklappen
Er komt nog wel weer iets meer vaart bij de vrouw van Vaslav, en Peter sluit het geheel weer af.
Ik las echt een paar recencies waarin stond dat het boek pas echt begon toen die oude minnaar aan het woord kwam.
Blijft toch grappig dat mensen zó anders een zelfde boek kunnen beleven.
Groetjes
Willeke
Ik vind niet dat dit een heel ander boek is. De toon is dezelfde als in de overgave'. Ik denk dat het de afstand is, die Japin neemt tot zijn eigenlijke verhaal. Hij wil wel dat ene verhaal vertellen, maar niet rechtstreeks, en dan haalt hij er anderen bij.
In dit geval is die Peter ijzersterk, zelfs al vond ik in het begin dat hij wel erg filosofisch is. Het zij hem vergeven, omdat je in die tijd, al was je superintelligent, toch niet zomaar uit je klasse en geboortestreek vandaan kwam. Nog zo'n wijsheid die hij spuit.
In dit geval is die Peter ijzersterk, zelfs al vond ik in het begin dat hij wel erg filosofisch is. Het zij hem vergeven, omdat je in die tijd, al was je superintelligent, toch niet zomaar uit je klasse en geboortestreek vandaan kwam. Nog zo'n wijsheid die hij spuit.
Ja het gedeelte waarin Peter aan het woord is, is geweldig en leest als een trein en dan begint voor mij de worsteling.
Ik vind het verhaal helemaal instorten als die Diaghilev verschijnt. Ik probeer steeds een stukje te lezen maar het kost me de grootste moeite.
In mijn ogen had Japin beter die Peter aan het woord kunnen laten. Net zoals bij De Overgave waarin die vrouw alles vertelt.
Het staat me ook een beetje tegen dat Japin, net als bij De Overgave heel veel al bekende feiten gebruikt. Natuurlijk giet hij het in een mooi jasje maar er zijn heel veel feiten bekend en ik vraag me af wat er overblijft als hij zelf het verhaal moet verzinnen. Met die Peter had hij een mooi personage, als ik het goed begrepen heb, bestond er echter ook daadwerkelijk een bediende die in zijn jeugd Nietzsche kende en later bij Vaslav werkte. (moet ik nog nakijken)
Dettie
die al wel stiekem het eind van het boek heeft gelezen, shame on me.
Ik vind het verhaal helemaal instorten als die Diaghilev verschijnt. Ik probeer steeds een stukje te lezen maar het kost me de grootste moeite.
In mijn ogen had Japin beter die Peter aan het woord kunnen laten. Net zoals bij De Overgave waarin die vrouw alles vertelt.
Het staat me ook een beetje tegen dat Japin, net als bij De Overgave heel veel al bekende feiten gebruikt. Natuurlijk giet hij het in een mooi jasje maar er zijn heel veel feiten bekend en ik vraag me af wat er overblijft als hij zelf het verhaal moet verzinnen. Met die Peter had hij een mooi personage, als ik het goed begrepen heb, bestond er echter ook daadwerkelijk een bediende die in zijn jeugd Nietzsche kende en later bij Vaslav werkte. (moet ik nog nakijken)
Dettie
die al wel stiekem het eind van het boek heeft gelezen, shame on me.
Maar ik moet zeggen, bij mij is het nog vers, dat ik me dus wél begon te ergeren aan wijsneus Peter, en dus was Diaghilev een verademing.
Ik denk dat de manier waarop het verhaal toen verder ging minder was.
Hoe zeg ik dat. De stijl van Peters verhaal vond ik minder prettig, maar de inhoud van zijn verhaal was boeiender dan de verhalen van Diaghilev en Romala.
Dat Japin gebruik maakt van feiten vind ik alleen maar prettig. Als je later gaat googlen en je ziet wat er allemaal waar is, dan leeft het juist meer. En of die bediende van Nietzsche dan wel of niet waar is..zou leuk zijn, toch?
Ik blijf het knap vinden dat je eerst al die geschiedenis nazoekt, en er dan een mooi verhaal van kunt maken!
Ik denk dat de manier waarop het verhaal toen verder ging minder was.
Hoe zeg ik dat. De stijl van Peters verhaal vond ik minder prettig, maar de inhoud van zijn verhaal was boeiender dan de verhalen van Diaghilev en Romala.
Dat Japin gebruik maakt van feiten vind ik alleen maar prettig. Als je later gaat googlen en je ziet wat er allemaal waar is, dan leeft het juist meer. En of die bediende van Nietzsche dan wel of niet waar is..zou leuk zijn, toch?
Ik blijf het knap vinden dat je eerst al die geschiedenis nazoekt, en er dan een mooi verhaal van kunt maken!
Nou ik lees het niet uit. Sorry... De samenleesboeken slaan de laatste tijd niet erg aan bij me op de een of andere manier. Hoe dat kan... geen idee.
Ik merk dat ik bij dit boek elke keer een soort verveling voel. Ik kan me niet verbonden voelen met het verhaal, met de personages... er blijft teveel afstand..
Het lijkt een soort mengeling van biografie en roman. Ik kan er niet precies de vinger op leggen maar het pakt me niet en staat me soms ronduit tegen. Ik vind het verhaal te gekunstelt te gladjes of zoiets. Ik kan het niet goed zeggen.
Dettie
Ik merk dat ik bij dit boek elke keer een soort verveling voel. Ik kan me niet verbonden voelen met het verhaal, met de personages... er blijft teveel afstand..
Het lijkt een soort mengeling van biografie en roman. Ik kan er niet precies de vinger op leggen maar het pakt me niet en staat me soms ronduit tegen. Ik vind het verhaal te gekunstelt te gladjes of zoiets. Ik kan het niet goed zeggen.
Dettie
Ik stelde Vaslav zelf voor, en was heel blij dat het gekozen was. maar ja, ik had het zelf nog niet gelezen dus wist ook niet dat het me tegen zou vallen.
Nu ben ik de laatste tijd erg 'in' de kinderboeken en non-fictie, ben momenteel een beetje moe van trieste of gecompliceerde verhalen, heb zin in wat vrolijkheid.
Dettie
Nu ben ik de laatste tijd erg 'in' de kinderboeken en non-fictie, ben momenteel een beetje moe van trieste of gecompliceerde verhalen, heb zin in wat vrolijkheid.
Dettie
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 16 gasten