Geen moment zenuwslopend, maar dat lijkt me ook niet de bedoeling. Tenminste...het eindigt wel als thriller, maar deze keer neem ik aan dat 'roman' op de voorflap, juister is.
Geen sterk debuut, maar ook niet vervelend.
Als ik het zo lees lijkt het mij dat de moeder de dochter in haar greep houdt met pijnaanvallen, als haar iets niet bevalt heeft ze pijn.
Akelig. Het lokt me niet om te gaan lezen.
Misschien wel, maar er ligt niet zo de nadruk op.
Het is de ontwikkeling van een doetje tot een tijgerin, en waarom ze een doetje is, waarom ze een tijgerin wordt, dat had van alles kunnen zijn. Vind ik.