Erg mooi boek. Het is een beetje vroeg om het nu al te zeggen, maar het mag op de longlist! Van 2010 dus.
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/franca-treur
Marjo
Franca Treur: Dorsvloer vol confetti (debuut)
Re: Franca Treur: Dorsvloer vol confetti (debuut)
Las vanmiddag nog een vergelijking van dit boek en dat van Ellen Heijmerikx (Blinde wereld) in Trouw: Wat zul je zijn, m’n kind, kaf of koren?
"Great Spirit, help me to never judge my neighbour until I have walked a mile in his moccasins."
(Lakota saying)
(Lakota saying)
Een vergelijking..nou daar zou ik nu nooit aan gedacht hebben om deze boeken te vergelijken!! Ik moet je link nog even volgen, maar het is zeker vanwege de religieuze achtergrond..
Het is allemaal waar wat daar staat. Treur is inderdaad lichter, haar hoofdpersoon is jong en naïef, waar die van Heijmerikx een volwassen vrouw is die de wereld heeft leren kennen.
Het is allemaal waar wat daar staat. Treur is inderdaad lichter, haar hoofdpersoon is jong en naïef, waar die van Heijmerikx een volwassen vrouw is die de wereld heeft leren kennen.
Hier staat een interview met Franca Treur
http://www.refdag.nl/artikel/1443088/Al ... ander.html
Het boek van Heijmerikx heb ik wel gelezen en dat was een triest verhaal over een geloof dat verstikte en waar de mensen dingen verdoezelden ter ere van het geloof. Wat krom was werd recht gepraat. Heijmerikx sprak uit eigen ervaring en deed er lang over uit het milieu los te komen.
Zoals in het interview te lezen is, spreekt Treur deels ook uit eigen ervaring maar voelt zij geen beklemming. Zij voelde zich niet langer in dat geloof thuis en volgens haar is dát ook te lezen in het boek.
Misschien Marjo dat je daarom ook niet aan een vergelijking dacht?
Dettie
die nu Arend en Sofie leest... over een katholiek milieu in de jaren 50-60.
http://www.refdag.nl/artikel/1443088/Al ... ander.html
Het boek van Heijmerikx heb ik wel gelezen en dat was een triest verhaal over een geloof dat verstikte en waar de mensen dingen verdoezelden ter ere van het geloof. Wat krom was werd recht gepraat. Heijmerikx sprak uit eigen ervaring en deed er lang over uit het milieu los te komen.
Zoals in het interview te lezen is, spreekt Treur deels ook uit eigen ervaring maar voelt zij geen beklemming. Zij voelde zich niet langer in dat geloof thuis en volgens haar is dát ook te lezen in het boek.
Misschien Marjo dat je daarom ook niet aan een vergelijking dacht?
Dettie
die nu Arend en Sofie leest... over een katholiek milieu in de jaren 50-60.
Dettie schreef:Misschien Marjo dat je daarom ook niet aan een vergelijking dacht?
Wat grappig! Ik heb die opmerking van Marjo heel anders begrepen: spottend
. Maar dat kan liggen aan het feit dat ik het zelf nogal voor de hand liggend vond om deze twee debuten met elkaar te vergelijken 
.
Wat een mooi interview trouwens:
Ik besloot uiteindelijk dat ik mezelf niet langer christen kon noemen en heb dat het bestuur van het CSFR-dispuut meegedeeld. Dat laatste gebeurde op 11 september 2001. Diezelfde middag zag ik de beelden van vliegtuigen die in de Twin Towers vlogen. Op dat moment besefte ik heel sterk dat ik niets meer had om op terug te vallen, dat ik aan mezelf was overgeleverd.”
En dat is heel beangstigend... gezamenlijke verhalen zijn troostend en bieden houvast, veiligheid.
Ga dit boek vast nog eens lezen!
"Great Spirit, help me to never judge my neighbour until I have walked a mile in his moccasins."
(Lakota saying)
(Lakota saying)
Franca zegt in het interview:
"Zo’n boek kun je niet schrijven als je niet bent opgegroeid op een boerderij en geen reformatorische achtergrond hebt. Het decor en sommige gebeurtenissen heb ik geleend uit mijn jeugd. Maar de personages zijn verzonnen en aan de waargebeurde voorvallen heb ik ook een eigen draai gegeven. Ik beschouw dit boek als een literair werk, niet als een autobiografie.”
en
„Het schrijven was een emotioneel proces. Ik heb er van januari tot augustus bijna fulltime aan gewerkt en in die periode zijn alle emoties wel zo’n beetje gepasseerd. Ja, boosheid ook. Af en toe ben ik fel in mijn bewoordingen, ik heb geen heilige huisjes gespaard, wilde geen concessies doen. Toch houd ik ontzettend veel van de wereld die ik beschrijf. Het is mijn wereld. De tale Kanaäns is mij even dierbaar als het Zeeuws.
Ik denk dat daar het verschil in zit met Heijmerikx. Die is toch vrij verbitterd.
Treur kijkt meer, als ik het goed heb, met liefde naar die tijd. Het was toen zo, maar van haar hoefde het niet meer. Treur schrijft ook dat het schrijven van dit boek haar emotioneel veel deed, dat zal ongetwijfeld ook bij Heijmerikx het geval zijn geweest. Alleen de een gaat er anders mee om dan de ander en je weet niet hoe het thuis was bij beiden. De ene gelovige is de andere niet, de een is veel strenger in de leer dan de andere.
Dettie
die gisteravond het boek Arend en Sofie uitgelezen heeft, ook over geloof, katholiek dit keer.
"Zo’n boek kun je niet schrijven als je niet bent opgegroeid op een boerderij en geen reformatorische achtergrond hebt. Het decor en sommige gebeurtenissen heb ik geleend uit mijn jeugd. Maar de personages zijn verzonnen en aan de waargebeurde voorvallen heb ik ook een eigen draai gegeven. Ik beschouw dit boek als een literair werk, niet als een autobiografie.”
en
„Het schrijven was een emotioneel proces. Ik heb er van januari tot augustus bijna fulltime aan gewerkt en in die periode zijn alle emoties wel zo’n beetje gepasseerd. Ja, boosheid ook. Af en toe ben ik fel in mijn bewoordingen, ik heb geen heilige huisjes gespaard, wilde geen concessies doen. Toch houd ik ontzettend veel van de wereld die ik beschrijf. Het is mijn wereld. De tale Kanaäns is mij even dierbaar als het Zeeuws.
Ik denk dat daar het verschil in zit met Heijmerikx. Die is toch vrij verbitterd.
Treur kijkt meer, als ik het goed heb, met liefde naar die tijd. Het was toen zo, maar van haar hoefde het niet meer. Treur schrijft ook dat het schrijven van dit boek haar emotioneel veel deed, dat zal ongetwijfeld ook bij Heijmerikx het geval zijn geweest. Alleen de een gaat er anders mee om dan de ander en je weet niet hoe het thuis was bij beiden. De ene gelovige is de andere niet, de een is veel strenger in de leer dan de andere.
Dettie
die gisteravond het boek Arend en Sofie uitgelezen heeft, ook over geloof, katholiek dit keer.
Ik was al benieuwd naar dit boek, maar toen ik haar in Boeken ( http://boeken.vpro.nl/afleveringen ) had gezien heb ik het gelijk gelezen. Het viel me echter nogal tegen. Het leest lekker weg, maar qua stijl en inhoud deed het me weinig.
Ze kwam op tv nogal naïef over en dat gevoel ging bij het lezen van het boek niet weg.
Ze kwam op tv nogal naïef over en dat gevoel ging bij het lezen van het boek niet weg.
Marjo schreef:Wat is er mis met een beetje onschuld? Of bedoel je een andere naïviteit?
Niet dat ik dat opgemerkt heb in haar boek.
Ik vond haar met name in Boeken zo overkomen en was verbaasd dat iemand van ongeveer dezelfde leeftijd zo weinig afstand kan nemen van haar onderwerp. Ze is al een heel aantal jaren weg uit die omgeving, maar lijkt er niet vanaf een afstandje naar te kunnen kijken. Ze vertelt het zoals het is en meer niet. Misschien is dat mooi, maar mij deed het niet zoveel.
Dat kan natuurlijk dat het jou niet aansprak. Daar doe ik niets aan. Misschien is het juist wel dat onschuldige dat mij aanspreekt.
Als een schrijver terugkijkt op een jeugd die hij - achteraf- liever niet gehad zou hebben, is er vaak sprake van rancune. Dat proefde ik in dit boek niet. Ik vraag me dus af of ze die afstand wel wil?
Als een schrijver terugkijkt op een jeugd die hij - achteraf- liever niet gehad zou hebben, is er vaak sprake van rancune. Dat proefde ik in dit boek niet. Ik vraag me dus af of ze die afstand wel wil?
Nou Marjo, het spijt me maar ik vond het boek ook niet echt geweldig.
Misschien omdat ik wel gelovig ben opgegroeid en veel van dit soort boeken gelezen heb. Ik vind het er in ieder geval niet uitspringen.
M'n verslag staat hier http://www.leestafel.info/franca-treur
Ik heb het filmpje ook gekeken bij boeken vpro en zag een vrij verlegen meisje, dat met haar houding niet echt goed raad wist.
Ik weet niet of ze naïef is maar ze nam de dingen gewoon zoals ze waren. Ze was ook helemaal niet van plan hierover te schrijven, het liep gewoon zo vertelt ze in dat filmpje.
Dettie
Misschien omdat ik wel gelovig ben opgegroeid en veel van dit soort boeken gelezen heb. Ik vind het er in ieder geval niet uitspringen.
M'n verslag staat hier http://www.leestafel.info/franca-treur
Ik heb het filmpje ook gekeken bij boeken vpro en zag een vrij verlegen meisje, dat met haar houding niet echt goed raad wist.
Ik weet niet of ze naïef is maar ze nam de dingen gewoon zoals ze waren. Ze was ook helemaal niet van plan hierover te schrijven, het liep gewoon zo vertelt ze in dat filmpje.
Dettie
Dat is dus wat ik ook vind Marjo, een verhaal over een meisje op het platteland maar veel meer is het niet. Daarom staat ook in m'n verslag...
Het verhaal kabbelt eigenlijk een beetje voort en dan is het boek uit en vraag je je af wat nu zo bijzonder is. Het is een verhaal over een gelovig boerengezin zoals er, zeker in die tijd, zoveel waren, een verhaal van een meisje dat daar opgroeit, er gebeuren geen echt schokkende dingen, het zet je niet aan het nadenken... wat moet je er eigenlijk mee?
Dit soort verhalen heb ik vroeger veel gelezen maar toen werden het streekromans genoemd. Het enige verschil tussen een streekroman en dit is dat het door een kind verteld wordt.
Ik vind het geloof ook niet écht de hoofdrol spelen... maar zo wordt het boek wel gepresenteerd. Maar als je het geloof weghaalt wat blijft er dan over... een heel dun verhaaltje...
Dettie
Het verhaal kabbelt eigenlijk een beetje voort en dan is het boek uit en vraag je je af wat nu zo bijzonder is. Het is een verhaal over een gelovig boerengezin zoals er, zeker in die tijd, zoveel waren, een verhaal van een meisje dat daar opgroeit, er gebeuren geen echt schokkende dingen, het zet je niet aan het nadenken... wat moet je er eigenlijk mee?
Dit soort verhalen heb ik vroeger veel gelezen maar toen werden het streekromans genoemd. Het enige verschil tussen een streekroman en dit is dat het door een kind verteld wordt.
Ik vind het geloof ook niet écht de hoofdrol spelen... maar zo wordt het boek wel gepresenteerd. Maar als je het geloof weghaalt wat blijft er dan over... een heel dun verhaaltje...
Dettie
Geen streekroman?
Waarom vond je dat dan wel van Boven is het stil? Toentertijd vond je dat omdat het over het boerenleven ging en was ik daar nogal verbaasd over (vandaar dat ik me het ook herinner).
Dit boek gaat heel erg over het boerenleven, waarom is dit dan geen streekroman? Vertel, vertel...
Dettie
Waarom vond je dat dan wel van Boven is het stil? Toentertijd vond je dat omdat het over het boerenleven ging en was ik daar nogal verbaasd over (vandaar dat ik me het ook herinner).
Dit boek gaat heel erg over het boerenleven, waarom is dit dan geen streekroman? Vertel, vertel...
Dettie
Ik schreef toen (ik moet zeggen dat er al veel weggezakt is, lastig om dan een goed antwoord te geven) 'een momentopname van een meisje dat balanceert op de grens van haar jeugd en volwassenheid.'
Dàt is blijven hangen, een schets van een meisje dat 'toevallig'(het is niet toevallig, het boek was anders misschien niet geschreven, maar ik weet niet goed hoe ik dat moet zeggen) op het Zeeuwse gereformeerde platteland opgroeit. Dat platteland is er wel, maar heeft niet de nadruk.
In 'boven is het stil' draait het veel meer om die achtergrond, maar ik zeg daar ook dat 'niet alleen een streekverhaal is'.
Als ik overigens denk aan DE streekroman dan vind ik daar een bepaalde manier van schrijven bij passen die noch Treur, noch Bakker hanteert.
Dàt is blijven hangen, een schets van een meisje dat 'toevallig'(het is niet toevallig, het boek was anders misschien niet geschreven, maar ik weet niet goed hoe ik dat moet zeggen) op het Zeeuwse gereformeerde platteland opgroeit. Dat platteland is er wel, maar heeft niet de nadruk.
In 'boven is het stil' draait het veel meer om die achtergrond, maar ik zeg daar ook dat 'niet alleen een streekverhaal is'.
Als ik overigens denk aan DE streekroman dan vind ik daar een bepaalde manier van schrijven bij passen die noch Treur, noch Bakker hanteert.
Hee grappig, persoonlijk vond ik dat platteland juist wel heel erg aanwezig. Het melken, het hooien, snel naar huis en daarna helpen bij de koeien. De stier bij de koe en later Kunstmatige Insiminatie.
De bruiloft op de dorsvloer enz.
Voor mij is een streekroman vaak het verhaal van rijke boer of rijke boerendochter die verliefd wordt op een 'arme sloeber'. Familie is er tegen en het geloof speelt ook een enorme rol. Als hij of zij van het verkeerde geloof is, zijn er ook problemen. Dit alles speelt zich af op het platteland.
In dit boek is het verschil dat verteld wordt vanuit een 12-jarig meisje maar voor de rest is er toch veel van een streekroman in. Het kerkbezoek, het eerste vriendinnetje van haar broer die nóg geloviger is. (Haar haar is zelfs nog nooit afgeknipt geweest.) Het neerkijken op de boeren door de stadse mensen enz.
Het klopt ook wel wat je zegt Marjo, dat het over een meisje gaat dat balanceert op de rand naar volwassenheid maar ook dat is niet echt nadrukkelijk aanwezig vind ik. Het is een verhaaltje over een meisje op een boerderij en op het groeien van haar lichaam na is er verder weinig ontwikkeling.
Wat maakt dat het voor jou toch meer dan een verhaaltje is?
(Over 'Boven is het stil' was je aanvankelijk niet zo te spreken lees ik net, stom hè, ik had in m'n hoofd dat je dat erg mooi vond)
Dettie
De bruiloft op de dorsvloer enz.
Voor mij is een streekroman vaak het verhaal van rijke boer of rijke boerendochter die verliefd wordt op een 'arme sloeber'. Familie is er tegen en het geloof speelt ook een enorme rol. Als hij of zij van het verkeerde geloof is, zijn er ook problemen. Dit alles speelt zich af op het platteland.
In dit boek is het verschil dat verteld wordt vanuit een 12-jarig meisje maar voor de rest is er toch veel van een streekroman in. Het kerkbezoek, het eerste vriendinnetje van haar broer die nóg geloviger is. (Haar haar is zelfs nog nooit afgeknipt geweest.) Het neerkijken op de boeren door de stadse mensen enz.
Het klopt ook wel wat je zegt Marjo, dat het over een meisje gaat dat balanceert op de rand naar volwassenheid maar ook dat is niet echt nadrukkelijk aanwezig vind ik. Het is een verhaaltje over een meisje op een boerderij en op het groeien van haar lichaam na is er verder weinig ontwikkeling.
Wat maakt dat het voor jou toch meer dan een verhaaltje is?
(Over 'Boven is het stil' was je aanvankelijk niet zo te spreken lees ik net, stom hè, ik had in m'n hoofd dat je dat erg mooi vond)
Dettie
Ik vond Bakker een leuk boek om te lezen, maar geen hoogvlieger. Daar heb ik me vergist.
Tja, hoe kun je boeken vergelijken>? Dat kan dus eigenlijk niet en ik begin er niet aan.
Het is gewoon zo dat ik het 'verhaaltje' van Franca Treur mooi vond. Maar ik kan er nu niet veel meer over zeggen, ik zei al; zou het moeten herlezen.
Tja, hoe kun je boeken vergelijken>? Dat kan dus eigenlijk niet en ik begin er niet aan.
Het is gewoon zo dat ik het 'verhaaltje' van Franca Treur mooi vond. Maar ik kan er nu niet veel meer over zeggen, ik zei al; zou het moeten herlezen.
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast