Erika Murray-Theron - Tsitsikamma

[Dettie]

Tapisserie met klein diere is de originele titel van het boek. Dat dekt de lading van het boek eigenlijk beter dan Tsitsikamma. Niet alleen omdat Dorothea, de 'matriarch' van de familie, letterlijk tapijten weeft waarin kleine dieren opduiken, maar omdat haar familie zelf op een tapijt lijkt.

Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/erika-murray-theron

Ellen

[Dettie]

Ik kon dit boek via via lezen en heb dat dus ook snel tussendoor gedaan.

Ellen, je schrijft:
De rode draad in dit familieverhaal is de vraag of kinderen erfelijk belast zijn als het gaat om onderscheid te maken tussen goed en kwaad.

Ik heb het boek inmiddels viavia ook kunnen lezen (en nu weer teruggegeven).
Zelf dacht ik dat Gerhardt hoopte op een uitbarsting omdat niemand ook maar iets tegen elkaar uitsprak. Alleen had hij niet gedacht dat hij zelf ook in die lavastroom terecht zou komen...

Persoonlijk vond ik het ook lekker weglezen maar op het eind ging het wel érg snel. Ik vond het verhaal van Gerhardt zelf een beetje zwak. Zeker gezien het feit dat hij enorm goed met Dorothea kon opschieten. Was er nou geen moment om het gebeurde te vertellen geweest, denk ik dan.

Vond je dat het om (erf) zonde ging? Misschien kijk jij wel verder dan ik.
Persoonlijk vond ik meer dat het om relaties ging. Gerhardt zelf was gescheiden en was daar nog mee bezig in zijn hoofd.
De relatie tussen de familieleden onderling maar ook de relaties in de huwelijken zelf werd uitvoerig belicht. Er werd nergens écht gepraat of voor gevoelens uitgekomen. Alleen even na het gebeurde met Juliana (wat ik overgens een zwak gedeelte in het boek vond).
Voor mij was het meer een verhaal over Hoe ga je met elkaar om?

Dettie

[maupi]

Tapisserie met klein diere is de originele titel van het boek...

Vanuit het Afrikaans naar het Nederlands vertaald door Riet de Jong-Goossens.

[Dettie]

hee staat het er niet bij? Shame on me.
Het staat nu ook op de site vermeld.

Dettie

[maupi]

hee staat het er niet bij? Shame on me.
Het staat nu ook op de site vermeld.

Dettie

subtiel opgemerkt van mup, hè. ik word steeds alerter hierop, hoe zou dat nu toch komen ...
er is een Amerikaanse vrouw die het afgelopen jaar iedere dag 1 boek las en daarover dan blogde. zo las ze ook veel niet-Engels werk in het Engels. op haar site staat geen één vertaler vermeld! terwijl het nogal wat uitmaakt of je een goed of slecht vertaald werk te pakken hebt.
maar ik wijk af van het Afrikaanse boek waarnaar jullie besprekingen zeker nieuwsgierig maken.

[Dettie]

terwijl het nogal wat uitmaakt of je een goed of slecht vertaald werk te pakken hebt.

Daar zeg je wat! Momenteel ben ik een boek aan het lezen waarbij ik me afvraag of de vertaalster wel de gangbare Nederlandse woorden weet. Ik heb echt zelden kritiek op vertalers/sters maar dit is echt heel erg.
Syncoptische niesbuien, paleolihtische koppigheid, haar geheugen werkt intermitterend, wegdek van porfier enz. enz.
Het is dus een gewone roman, geen non-fictie of iets dergelijks.

Maar de schrijfster weet ook niet wat een geheelonthouder is (dat zal toch niet aan de vertaalster liggen?) In het boek heeft iemand al twee keer vertelt dat ze geheelonthoudster is. Wat zal hij opkijken dat ze geen wijn drinkt... En wat bestelt ze... bier!
Nee, dat is geen alcohol zullen we maar zeggen.

Maar we wijken af van het Afrikaanse boek.

Dettie
P.S. Je hebt toch wel even een opmerking geplaatst hè, bij dat Amerikaanse geen-vertaalster-noemende mens.

[Marjo]

Beetje off-topic, maar ik hoorde dat in de vertaling van 'Oeroeg' in het Maleis woorden als inlander niet vertaald zijn. |Het ligt nog steeds gevoelig. Zou dat met die alcohol ook zo zijn???

[Ellen]

Vond je dat het om (erf) zonde ging?
Dettie

Niet alleen daarom, maar het speelt wel degelijk een rol. Niet alleen bij Driessen, maar ook bij bv. Maryn. Maryn vraagt zich dat ook expliciet af in een gesprek met Juliana. Maryn heeft voor Jannes gekozen om zijn goedheid (itt Laas), maar vraagt zich mbt Keith af of de foute genen van Laas via haar oorzaak zijn voor zijn gedrag. Dorothea's oma heeft haar gezin in de steek gelaten, net als Dorothea. En wat dacht je van de slang in de boom ?

Dat ze zich bijna allemaal schuldig voelen aan de dood van Alet is heel duidelijk, dat spreken ze ook allemaal uit. Tegelijkertijd wordt Dorothea verweten dat ze is verdwenen en dat veel narigheid die de kinderen daarna hebben ondergaan daaraan te wijten is. Driessen en Juliana zijn daar heel duidelijk is, Maryn 'offert' zich op aan haar gezin om toch vooral geen 'tweede' Dorothea te zijn. Sias heeft zich voorgenomen om helemaal niet aan relaties te beginnen om niet dezelfde fouten te kunnen maken als Laas. Gerhardt is ook al om de verkeerde redenen getrouwd met Lorraine; dat was een boetedoening en zijn eenzaamheid en 'weigering' om met die vrouw in het dorp verder te gaan kan ook zo worden geïnterpreteerd: hij heeft niet het recht op een gelukkig samenzijn.

Het laatste deel van het verhaal gaat veel te snel; het is ineens een soort 'dia's kijken' geworden. Hier een dia, daar een dia en maar op het knopje voor de volgende dia blijven drukken. Er gebeurt ineens van alles, maar het zijn allemaal losse eindjes. Het is net alsof het tapijt ineens heel snel met wat overgebleven draden moest worden afgemaakt. Juliana's actie komt (voor mij) uit het niets; past niet bij de persoon en bij de situatie. Overigens was de 'slip of the tongue' van Eben mij ook een tikje te gekunsteld....

Schandalig dat ik vergeten ben om de vertaalster te noemen, trouwens. Ik schaam me dood !

Groetjes,

Ellen

[Ellen]

Syncoptische niesbuien, paleolihtische koppigheid, haar geheugen werkt intermitterend, wegdek van porfier enz. enz.
Het is dus een gewone roman, geen non-fictie of iets dergelijks.

Maar de schrijfster weet ook niet wat een geheelonthouder is

Word nu toch heel nieuwsgierig naar dat boek! Staat er trouwens wel syncopTisch?

Groetjes,

Ellen

[Dettie]

Je hebt gelijk er staat syncopisch, zonder t, en als ik het mag houden dan wil ik het wel naar je sturen maar je bent gewaarschuwd!

Dettie