Een schrijnend verhaal dat je kan lezen als een aanklacht tegen de jeugdzorg, maar dat vooral het verhaal van een jongen is die niet begrepen wordt.
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/guurtje-leguijt
Marjo
Guurtje Leguijt: Niemandsland
Als ik jouw verslag leest dan grijpt het me al aan, laat staan als je het boek leest denk ik.
Als ik je goed begrijp is dit het verhaal van een werkelijk bestaande jongen? Arm kind.
Het boek wordt trouwens bij Biblion gekenmerkt als een boek voor kinderen vanaf 15 jaar maar bij andere sites als boek voor volwassenen.
Dettie
Als ik je goed begrijp is dit het verhaal van een werkelijk bestaande jongen? Arm kind.
Het boek wordt trouwens bij Biblion gekenmerkt als een boek voor kinderen vanaf 15 jaar maar bij andere sites als boek voor volwassenen.
Dettie
Dettie schreef:Als ik jouw verslag leest dan grijpt het me al aan, laat staan als je het boek leest denk ik.
Als ik je goed begrijp is dit het verhaal van een werkelijk bestaande jongen? Arm kind.
Dettie
Volledig met je eens, Dettie. Het is natuurlijk zo, dat wij ondertussen al veel te weten zijn gekomen over het functioneren van de mens, maar ik denk toch ook, dat je dat nooit in algemene regels kunt gieten. Net zoals zo vele anderen, en dit niet alleen in de jeugdzorg, wordt deze jongen benaderd vanuit een algemene opvatting, die in stricte regels gegoten is. Daarom bijvoorbeeld ook de agente waarvan sprake, die botst tegen de vaststaande regels van de jeugdzorg.
Het is mensenwerk, dat klopt. Maar mensen kunnen denken, ze kunnen beslissen dat dat ene regeltje nu even niet van toepassing is, of dat ze het op een andere manier moeten proberen te regelen.
Er is in het boek sprake van een paar jeugdzorgers die dat doen, maar die het zich te veel aantrekken. En zij worden gedwarsboomd, waarbij dan het resultaat kan zijn dat zo'n persoon niet meer in de jeugdzorg blijft werken. Ik ken overigens persoonlijk zulke gevallen. Mensen die het niet meer aankunnen, die iets anders gaan doen.
Er is in het boek sprake van een paar jeugdzorgers die dat doen, maar die het zich te veel aantrekken. En zij worden gedwarsboomd, waarbij dan het resultaat kan zijn dat zo'n persoon niet meer in de jeugdzorg blijft werken. Ik ken overigens persoonlijk zulke gevallen. Mensen die het niet meer aankunnen, die iets anders gaan doen.
Dat is wat inderdaad vaak gebeurd, de regels toepassen en niet kijken wie je voor je hebt. Ik vraag me af als mensen zich écht betrokken voelen, kunnen ze dat werk dan wel doen? Net wat jij schrijft Marjo, dan worden ze gedwarsboomd omdat ze de regels overschrijden.
Omdat ze de mensen niet als geval nr. zoveel zien maar als mens.
Breek me de bek niet open, kan me er erg over opwinden.
Het is goed dat Guurtje Leguijt dit soort boeken schrijft en dan maar hopen dat de juiste mensen het lezen.
Dettie
Omdat ze de mensen niet als geval nr. zoveel zien maar als mens.
Breek me de bek niet open, kan me er erg over opwinden.
Het is goed dat Guurtje Leguijt dit soort boeken schrijft en dan maar hopen dat de juiste mensen het lezen.
Dettie
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 14 gasten