Russell Artus - Zonder wijzers
Russell Artus - Zonder wijzers
Debuut van deze Nederlandse schrijver, die net weer nieuw een boek heeft geschreven. Aardig boek, sommige indrukwekkende passages, maar toch enigsinds teleurstellend. Artus zoekt tenminste niet de makkelijke weg, door steeds van perspectief te wisselen, waardoor de structuur minder voor de handliggend is. Maar uiteindelijk vond ik het verhaal over een jongeman die via diverse sexuele relaties met zowel jongens en meisjes, op zoek is naar zijn identiteit toch niet spannend genoeg als geheel.
Hallo Marjo, hij heeft wel zo knap in elkaar gestoken, dat je er pas laat achterkomt, dat het begin van het verhaal eigenlijk het einde is. Ja, ik had ook moeite om alles op een rijtje te zetten, maar misschien wordt het pas duidelijk bij een tweede keer lezen! Eigenlijk zou je ieder boek in ieder geval twee maal moeten gelezen. Net als cd's, die je toch ook wel minstens 2 maal hebt beluisterd, dus waarom eigenlijk boeken niet!
Enkele plukjes recensies
1
Artus werd alom geprezen voor zijn debuut Zonder wijzers,
al ging die waardering steevast gepaard met een even groot onbegrip:
waar die roman nou eigenlijk over ging, de kritiek stond machteloos.
2
Dit debuut bestaat uit vijf verhalen die op het eerste gezicht nauwelijks met elkaar verbonden zijn. Pas na lezing van de roman is de chronologie van het verhaal helemaal te reconstrueren
3
"Zonder wijzers is "én én", volgens Carel Peeters: "het is zowel een rommeltje als gestructureerd, het is diepzinnig en oppervlakkig. Het mengsel van bewust en intuïtief geeft er de overtuiginskracht aan." De verschillende recensenten doen allen verwoede pogingen om het verhaal toe te lichten en uit te leggen, maar in de meeste recensies komt naar voren dat het een behoorlijk ingewikkeld, 'kunstig gecomponeerd', boek is. Een duidelijke verhaallijn is er niet. Het boek is opgebouwd uit een zestal hoofdstukken die weer zijn onderverdeeld in een reeks korte subhoofdstukken waarin zonder veel chronologisch verband gedachten, dialogen en scenes achter elkaar staan. Carel Peeters zou deze roman het liefst onmiddelijk herlezen; "Je wilt de weg stante pede opnieuw afleggen om van de flarden die zijn blijven hangen een eenheid te maken. Dat het een verhaal is over een familie in Engeland met vier kinderen -twee jongens en twee meisjes, waarvan de vader oorspronkelijk uit India komt, en dat die vader overleed toen de eigenlijke hoofpersoon, Nigel, zes jaar was- dat is je aan het slot allemaal wel duidelijk. maar het verhaal wordt zo verteld dat het familieverhaal een labyrint wordt."
4
"Zonder wijzers is geen boek om even snel en efficiënt door te lezen om te zien hoe het afloopt", zegt Reinjan Mulder hierover. Dat lijkt me ook niet de meest voor de hand liggende gedachte om aan een boek te beginnen.
5
Volgens Goedegebuure is Zonder wijzers meer dan een roman over de beleving van tijd en de verschillen die er in dat opzicht tussen culturen bestaan. Artus heeft onmiskenbaar de bedoeling gehad een boek te schrijven over het gebrek aan richting en houvast dat de smeltkroes van het huidige fin de siècle aankleeft. Wat dat betreft verwijst de titel niet alleen naar een klok Zonder wijzers, maar ook naar het ontbreken van algemeen geldende gedrags-en levensregels.
Bernadet
1
Artus werd alom geprezen voor zijn debuut Zonder wijzers,
al ging die waardering steevast gepaard met een even groot onbegrip:
waar die roman nou eigenlijk over ging, de kritiek stond machteloos.
2
Dit debuut bestaat uit vijf verhalen die op het eerste gezicht nauwelijks met elkaar verbonden zijn. Pas na lezing van de roman is de chronologie van het verhaal helemaal te reconstrueren
3
"Zonder wijzers is "én én", volgens Carel Peeters: "het is zowel een rommeltje als gestructureerd, het is diepzinnig en oppervlakkig. Het mengsel van bewust en intuïtief geeft er de overtuiginskracht aan." De verschillende recensenten doen allen verwoede pogingen om het verhaal toe te lichten en uit te leggen, maar in de meeste recensies komt naar voren dat het een behoorlijk ingewikkeld, 'kunstig gecomponeerd', boek is. Een duidelijke verhaallijn is er niet. Het boek is opgebouwd uit een zestal hoofdstukken die weer zijn onderverdeeld in een reeks korte subhoofdstukken waarin zonder veel chronologisch verband gedachten, dialogen en scenes achter elkaar staan. Carel Peeters zou deze roman het liefst onmiddelijk herlezen; "Je wilt de weg stante pede opnieuw afleggen om van de flarden die zijn blijven hangen een eenheid te maken. Dat het een verhaal is over een familie in Engeland met vier kinderen -twee jongens en twee meisjes, waarvan de vader oorspronkelijk uit India komt, en dat die vader overleed toen de eigenlijke hoofpersoon, Nigel, zes jaar was- dat is je aan het slot allemaal wel duidelijk. maar het verhaal wordt zo verteld dat het familieverhaal een labyrint wordt."
4
"Zonder wijzers is geen boek om even snel en efficiënt door te lezen om te zien hoe het afloopt", zegt Reinjan Mulder hierover. Dat lijkt me ook niet de meest voor de hand liggende gedachte om aan een boek te beginnen.
5
Volgens Goedegebuure is Zonder wijzers meer dan een roman over de beleving van tijd en de verschillen die er in dat opzicht tussen culturen bestaan. Artus heeft onmiskenbaar de bedoeling gehad een boek te schrijven over het gebrek aan richting en houvast dat de smeltkroes van het huidige fin de siècle aankleeft. Wat dat betreft verwijst de titel niet alleen naar een klok Zonder wijzers, maar ook naar het ontbreken van algemeen geldende gedrags-en levensregels.
Bernadet
Ja, die lijstjes houden ons van herlezen af, dat klopt! Maar op deze manier krijgen vele boeken geen tweede kans, terwijl ze die soms wel verdienen. En de rijkdom van boeken, komt ook pas vaak bij de tweede of derde of..boven water. Daarom ben ik sinds vorig jaar steeds meer aan het herlezen. Natuurlijk de verrassing is eraf, maar je ontdekt wel weer andere dingen, die het boeiend maken. Binnenkort ga ik Herman Hesse's boeken herlezen. Daar verheug me geweldig op. Wanneer weet ik nog niet, want ik lees al aan het begin van het nieuwe jaar aan 8 verschillende boeken!
Je moest eens weten Roel wat voor uitgebreid kantoor ik hier heb!
Dat kantoor heet google
Ja marjo ik vond het ook leuk die verschillende invalshoeken te lezen. Maar nu heb ik wel wéér een boek op mijn lijst bijgeschreven. Dit maakt toch dat je het zelf ook wilt lezen. En bij ons valt er geen leengeld af te kopen dus moet ik geduld betrachten (mooi woord he)
bernadet
Dat kantoor heet google
Ja marjo ik vond het ook leuk die verschillende invalshoeken te lezen. Maar nu heb ik wel wéér een boek op mijn lijst bijgeschreven. Dit maakt toch dat je het zelf ook wilt lezen. En bij ons valt er geen leengeld af te kopen dus moet ik geduld betrachten (mooi woord he)
bernadet
Nee hoor, Tiba, Marjo en Bernadet, geen speciale hersens. Bij gaat het als volgt. Ik begin in een boek, vervolgens in een ander, dan weer een etc. Maar ik laat me niet daardoor opfokken. Ik lees gewoon waar ik zin in heb. Dan komt het regelmatig voor dat ik te lang niet door ben gegaan in een boek, dan stop ik, om dat op een later tijdstip weer op te pakken.
Wat ik ook doe is als ik een hele lange aan lezen ben, er weer een paar korte tussendoor lees.
Momenteel ben ik bezig in
gebroeders Karamazov van Dostojewski
Carnaval der burgers - Menno ter Braak (essaybundel)
Gestalten tegenover mij - Simon Vestdijk (herinneringen van de schrijver aan literaire/kunst-vrienden)
Cultures of Natural History - diverse schrijvers (studieboek over de gedachten van de mens over het begrip natuur en de natuurstudie vanaf de renaissance tot nu)
Eca de Queiroz - De stad en de bergen (boeiende roman van deze mij onbekende portugese schrijver)
Stephen Laws - Ghost train (griezelroman)
Herman Melville - Moby Dick
Miquel Cervantes - Don Quichotte
H. de Vos - Inleiding tot de wijsbegeerte
Het zijn er zelfs 10 of meer, ben die andere even kwijt.
Wat ik ook doe is als ik een hele lange aan lezen ben, er weer een paar korte tussendoor lees.
Momenteel ben ik bezig in
gebroeders Karamazov van Dostojewski
Carnaval der burgers - Menno ter Braak (essaybundel)
Gestalten tegenover mij - Simon Vestdijk (herinneringen van de schrijver aan literaire/kunst-vrienden)
Cultures of Natural History - diverse schrijvers (studieboek over de gedachten van de mens over het begrip natuur en de natuurstudie vanaf de renaissance tot nu)
Eca de Queiroz - De stad en de bergen (boeiende roman van deze mij onbekende portugese schrijver)
Stephen Laws - Ghost train (griezelroman)
Herman Melville - Moby Dick
Miquel Cervantes - Don Quichotte
H. de Vos - Inleiding tot de wijsbegeerte
Het zijn er zelfs 10 of meer, ben die andere even kwijt.
Het is toch hetzelfde als een feuilleton of soap op de tv, dat levert bij de meeste mensen ook geen problemen op. Of een vervolgverhaal in een weekblad..
Ik ben bezig in 'Celestien', vordert langzaam maar gestaag.
in "madame" van Antoni Libera (weet nog niet of ik die uitlees) en ik Hella Haasse "dieptelood van de herinnering". O, ja, en "in Europa", maar dat is een tussendoor boek..
Ik ben bezig in 'Celestien', vordert langzaam maar gestaag.
in "madame" van Antoni Libera (weet nog niet of ik die uitlees) en ik Hella Haasse "dieptelood van de herinnering". O, ja, en "in Europa", maar dat is een tussendoor boek..
Hallo Bianca,
Dat hangt er dus vanaf. Een boek wat niet makkelijk leest, wat zelfs aan de saaie kant is, zal ik eerder wegleggen, dan een boeiend exemplaar.
Als er niet de lang tussen zit, kan ik meestal wel moeiteloos het verhaal vast houden. Als het spannend is kan het ook voorkomen, dat ik er in doorlees tot einde, als het tenminste niet 600 bladzijden zijn! Ik kan me nog goed herinneren (ik heb namelijk vroeger op de leeskring site naast literatuur, ook bij het thriller/horror forum gezeten) dat ik begon in een boek van de meesterschrijver van griezel/sci fi romans Whitley Strieber, dat was Verboden Gebied en daar heb ik gewoon in doorlezen tot ik het uit had. Ik kon het gewoon niet meer wegleggen, heb alleen thuisdoor geluncht, om meteen weer verder te lezen. Dat waren 300 bladzijden. Daar heb ik toen geloof 6 uur overgedaan.
Bij mij gaat het lezen alsvolgt in zijn werk.
Als ik aan een boek begin, krijg ik daar opeens beelden bij, opgeroepen en vormgegeven door mijn eigen fantasie. Dat heb ik niet meteen in de gaten, tijdens het lezen, ontdek ik ineens dat mijn geest die beelden projecteert. Die beelden, die per boek uniek zijn, hou ik vaak moeiteloos vast. Lees ik 4 of 5 dagen later weer door, springen die zelfde beelden, meteen als ik weer doorlees, in mijn geest te voorschijn. En zo kan ik dat bij meerdere boeken tegelijkertijd vasthouden.
Bv nu bij Dostojewski's Gebroeders Karamasov vind ik het verhaal zo prachtig, dat het moeiteloos in mijn geheugen gegrift staat. Sterker nog toen ik de eerste keer jaren geleden dit boek een stuk van las, moet dit dusdanige indruk gemaakt hebben, dat ik jaren later moeiteloos weer in het verhaal kon verplaatsen en verschillende gebeurtenissen weer terugherkende.
Dat hangt er dus vanaf. Een boek wat niet makkelijk leest, wat zelfs aan de saaie kant is, zal ik eerder wegleggen, dan een boeiend exemplaar.
Als er niet de lang tussen zit, kan ik meestal wel moeiteloos het verhaal vast houden. Als het spannend is kan het ook voorkomen, dat ik er in doorlees tot einde, als het tenminste niet 600 bladzijden zijn! Ik kan me nog goed herinneren (ik heb namelijk vroeger op de leeskring site naast literatuur, ook bij het thriller/horror forum gezeten) dat ik begon in een boek van de meesterschrijver van griezel/sci fi romans Whitley Strieber, dat was Verboden Gebied en daar heb ik gewoon in doorlezen tot ik het uit had. Ik kon het gewoon niet meer wegleggen, heb alleen thuisdoor geluncht, om meteen weer verder te lezen. Dat waren 300 bladzijden. Daar heb ik toen geloof 6 uur overgedaan.
Bij mij gaat het lezen alsvolgt in zijn werk.
Als ik aan een boek begin, krijg ik daar opeens beelden bij, opgeroepen en vormgegeven door mijn eigen fantasie. Dat heb ik niet meteen in de gaten, tijdens het lezen, ontdek ik ineens dat mijn geest die beelden projecteert. Die beelden, die per boek uniek zijn, hou ik vaak moeiteloos vast. Lees ik 4 of 5 dagen later weer door, springen die zelfde beelden, meteen als ik weer doorlees, in mijn geest te voorschijn. En zo kan ik dat bij meerdere boeken tegelijkertijd vasthouden.
Bv nu bij Dostojewski's Gebroeders Karamasov vind ik het verhaal zo prachtig, dat het moeiteloos in mijn geheugen gegrift staat. Sterker nog toen ik de eerste keer jaren geleden dit boek een stuk van las, moet dit dusdanige indruk gemaakt hebben, dat ik jaren later moeiteloos weer in het verhaal kon verplaatsen en verschillende gebeurtenissen weer terugherkende.
Hallo Marjo,
Ik ben het hier eens met Tiba, je kunt dit niet met soaps en feuilleton's op tv kijken vergelijken. Want boeken krijg je van je eigen fantasie beelden of geen beelden door. Bij tv zijn er al beelden, kan geen eigen fantasiebeelden meer fabriceren.
Juist de te veel visueel ingestelde mens, verliest zijn vermogen beeldende fantasie. Met andere woorden van teveel tv kijken, wordt je een slechte boekenlezer.
Ik ben het hier eens met Tiba, je kunt dit niet met soaps en feuilleton's op tv kijken vergelijken. Want boeken krijg je van je eigen fantasie beelden of geen beelden door. Bij tv zijn er al beelden, kan geen eigen fantasiebeelden meer fabriceren.
Juist de te veel visueel ingestelde mens, verliest zijn vermogen beeldende fantasie. Met andere woorden van teveel tv kijken, wordt je een slechte boekenlezer.
Marjo, dat heb je ook veel meer tijd om boeken te lezen!
Ik kijk trouwens zelf selectief tv. Vroeger toen men het zappen net ontdekt had, dacht ik dat is helemaal niks. Daarna merkte ik dat ik door zappen juist de programma's ontdekte die ik wilde zien. Nadeel, het kan zijn dat je er pas midden invalt!
Ik kijk trouwens zelf selectief tv. Vroeger toen men het zappen net ontdekt had, dacht ik dat is helemaal niks. Daarna merkte ik dat ik door zappen juist de programma's ontdekte die ik wilde zien. Nadeel, het kan zijn dat je er pas midden invalt!
vroeger kon ik dat ook niet verschillende boeken lezen. maar doordat ik boeken moet lezen voor school, daarbij dikwijls nog hier wil meelezen, graag alternatieve boeken lees en ook nog eens meer en meer kinderboeken op voorhand lees om te zien of mijn kids ze graag zullen horen,..... ben ik bijna genoodzaakt om met verschillende boeken bezig te zijn.
Ik ben nu bezig in Revolutionary road van Yates, zes sterren van joost zwagerman, emed, zijn leven aan gene zijde( lees ik voor mijn moeder) en herinneren van steve rother.
Soms herlees ik een boek maar nooit onmiddellijk. als een boek me zéér aangesproken heeft dan blijft het kriebelen totdat ik het herlees, soms hoor ik dingen over een boek dat ik al gelezen heb waarvan ik denk "dat heb ik nu niet gelezen" en dan lees ik het ook opnieuw. Maaaaaaarrrr inderdaad de lijst met boeken wordt zo lang dat je op een moment niet meer weet wat eerst te lezen........
Maar troost jullie In het boek Emed gaat het erover dat we na de "lichamelijke" dood geestelijk verder blijven leven en dan kan het geestelijke voer (boeken) ons alleen maar vooruithelpen.
groetjes Inge
Ik ben nu bezig in Revolutionary road van Yates, zes sterren van joost zwagerman, emed, zijn leven aan gene zijde( lees ik voor mijn moeder) en herinneren van steve rother.
Soms herlees ik een boek maar nooit onmiddellijk. als een boek me zéér aangesproken heeft dan blijft het kriebelen totdat ik het herlees, soms hoor ik dingen over een boek dat ik al gelezen heb waarvan ik denk "dat heb ik nu niet gelezen" en dan lees ik het ook opnieuw. Maaaaaaarrrr inderdaad de lijst met boeken wordt zo lang dat je op een moment niet meer weet wat eerst te lezen........
Maar troost jullie
In het boek Emed gaat het erover dat we na de "lichamelijke" dood geestelijk verder blijven leven en dan kan het geestelijke voer (boeken) ons alleen maar vooruithelpen. groetjes Inge