Jeanette Winterson-Sinaasappels zijn niet de enige vruchten

[Roel]

Dit is het debuut van deze Engelse schrijfster en dit boek heeft me in tweede instantie niet onberoerd gelaten. Wat meteen opvalt is dat de hoofdstuk titels allemaal een boek uit de bijbel vertegenwoordigen. Dat is duidelijk met rede gedaan, want het verhaal speelt in een streng protestantse gemeenschap in het Noorden van Engeland. Ondanks deze symboliek heeft de schrijfster er voor gekozen om alles op een sobere, nuchtere manier weer te geven.
Het verhaal wordt verteld door de dochter des huizes en die heeft het niet bepaald gemakkelijk. De moeder neemt haar met haar denkbeelden, tegen wil en dank helemaal op sleeptouw, de vader werkt in de fabriek en heeft niks in te brengen, wil ook niks inbrengen, kijkt liever naar worstelen op tv. In geuren en kleuren vernemen wij de lusten en lasten van Jeanette. Aan de ene kant bestaat er bij haar weerzin tegen het geloof, aan de andere kant is er ook grote bewondering en respect voor haar fanatieke, gelovige moeder. Het kan niet anders of er komt een moment dat de vlam vol in de pan slaat. Jeanette wordt steeds opstandiger en nadat ze eerst zich zogenaamd heeft overgeven aan het geloof en de trots haar moeder mag ontvangen, keert ze het geloof daarna definitief de rug toe. Hoewel moeder en dochter hierdoor uit elkaar gedreven worden, blijkt de band te innig om te knappen en vinden ze elkaar weer.
De schrijfster heeft hier haar jeugd in Noord-Engeland beschreven en dit leidt niet tot sentimentele beschrijvingen, maar nuchterige en humorvolle constateringen, gevoelens en gedachtegangen. Ze is goed geslaagd in het neerzetten van geloofwaardige personages en weet bij de "ergste" van hen ook nog sympathie bij de lezer op te wekken. De confrontaties met haar moeder zijn in scherpe dialogen neergepend en blijven de lezer bij.
Dit debuut voorspelt een glorieuze toekomst voor de auteur en doet mijn eerdere mening over dit boek geheel te niet.

[Marjo]

De lusten, ja, die zeker. Ik vond het een vreselijk boek.

[Dettie]

Waar slaat die titel op Roel?

Dettie

[Roel]

In wat voor een opzicht, Marjo? Qua stijl? Qua verhaal? Qua personages?

De lusten, ja, die zeker. Ik vond het een vreselijk boek.

[Roel]

De titel is een beetje een doordenker, maar ik denk dat Winterson bedoelt, dat het leven niet alleen maar rooskleurig is. Als je het verhaal in een soort fruit gaat uitdrukken, kom je eerder in de richting van citroenen, dan sinaasappels!

Waar slaat die titel op Roel?

Dettie

[Marjo]

Het is nu vooral een gevoel dat ik overgehouden heb. Het is al heel lang geleden dat ik vanwege een leesclub dit boek moest lezen en ik herinner me ervan dat het vooral op negatieve toon geschreven was. En veel seks.

[Dettie]

De titel is een beetje een doordenker, maar ik denk dat Winterson bedoelt, dat het leven niet alleen maar rooskleurig is. Als je het verhaal in een soort fruit gaat uitdrukken, kom je eerder in de richting van citroenen, dan sinaasappels!

Bedankt Roel

Dettie

[Dettie]

en dit boek heeft me in tweede instantie niet onberoerd gelaten

Dit debuut voorspelt een glorieuze toekomst voor de auteur en doet mijn eerdere mening over dit boek geheel te niet.

Wat was je eerdere mening Roel? Ik zie eigenlijk in je recensie alleen positieve dingen en niet dat het je eerst tegenviel. En waarom in tweede instantie? Had je het al een keer gelezen?

Dettie

[Roel]

Ik kon er letterlijk niks mee aanvangen; het was de stijl van het geschrevene dat me afstootte, waardoor ik diepgang mistte. Die diepgang is er dus wel degelijk en ook humor. Bijzonder boek dus.

en dit boek heeft me in tweede instantie niet onberoerd gelaten

Dit debuut voorspelt een glorieuze toekomst voor de auteur en doet mijn eerdere mening over dit boek geheel te niet.

Wat was je eerdere mening Roel? Ik zie eigenlijk in je recensie alleen positieve dingen en niet dat het je eerst tegenviel. En waarom in tweede instantie? Had je het al een keer gelezen?

Dettie