Wat ik persoonlijk erg mooi vond aan dit boek is dat Pleysier de stijl aanpast aan de situatie. Het rommelige, alles door elkaar gekwek van al het bezoek aan het begin. En op het laatst, als alle visite naar huis is, blijft het echtpaar dat gastheer was alleen achter. Praat nog wat na, maakt nog een opmerking, de stiltes tussen de zinnen worden steeds langer, zo ook de blanco regels.
Vond je dat niet mooi gedaan, Marjo?
Jawel, het is net of je erbij bent. Het is levensecht.
Maar zoals ik net al meldde bij een bericht van Grada: het is geen boek dat ik willen herlezen. Dus ben ik blij dat Dettie er blij mee is.
Had jij er trouwens geen verslag van gemaakt Berdine? Vond het niet..
Doe het niet. Maak eerst een schifting van wat je goed vindt en wat je minder goed vindt. Stop die minder goede boeken in een doos. Zit je voorlopig niet tegen die nog met boeken te vullen lege kast aan te kijken. (Of dat moet je een goed gevoel geven.)
Ik heb dozen te veel en kasten te weinig... en bovendien geen ruimte meer om kasten te plaatsen. Maar boeken zijn nog altijd van harte welkom. Kun je daar te veel van hebben? Dacht het niet!
groetjes,
Grada
[b][size=92][color=limegreen]'Do you think it's a whoozle?'[/size][/color][/b]
