Erwin Mortier - Mijn tweede huid

[Dettie]

Het begin van dit boek doet denken aan Marcel, het debuut van Mortier. Ook hier een kleine jongen, Anton, die alles vertelt. Anton groeit op in een voormalige boerderij, het huis met zijn vele kamers en kasten is een waar paradijs, er is altijd wel wat nieuws te ontdekken.

lees verder... klik hier http://www.leestafel.info/erwin-mortier

Bernadet
(door een storing van het forum was dit item weggevallen)

[WilV]

Het weekend dit boek uitgelezen en onder de indruk...
Sommige passages zijn echt zó mooi.
Vooral als het over de onmacht van zijn ouders gaat,
het gedeelte over het verjaarscadeau bijvoorbeeld waarbij ze zo hun best deden en er toch helemaal naast zaten,
en aan het einde de passage als hij zich staat te scheren voordat hij naar de begrafenis gaaten zijn vader binnenloopt...echt prachtig beschreven.

Het is al even terug dat ik "Marcel"las, maar volgens mij vond ik dit boek nog mooier.

Wil

[Marjo]

Schoon he..het is al even geleden dat er een boek van Mortier uitkwam. Zou hij nog meer van dit kunstje in zich hebben? Of is het 'óp'?

[WilV]

Het smaakt inderdaad naar meer.

Maar als je zó kunt schrijven moet je toch "alles" kunnen"schrijven.
Ik hoop tenminste wel dat er nog meer boeken komen.

Groeten
Wil

[Marjo]

Maar dat is bij Mortier wel de vraag of hij ook anders kan schrijven. Zijn boeken zijn tot nu toe steeds meer van hetzelfde, vandaar dat ik de term kunstje gebruikte. Niet dat het mij stoort, ik blijf het mooi vinden.

[WilV]

Ja, ik begrijp wat je bedoeld.
Het is een beetje dezelfde sfeer, dezelfde thematiek.

Wat dat betreft ben ik inderdaad wel benieuwd naar zijn volgende boek.

Groeten
Willeke

[max]

Ik heb alleen 'Sluitertijd' van Mortier gelezen. Volgens mij is het, zoals anderen hier al suggereerden, een beetje hetzelfde als zijn andere werk. Het beschrijft een jongetje dat opgroeit bij zijn oom en tante op het Belgische platteland. De sfeer is melancholisch en het taalgebruik enigszins bloemrijk. Op zich goed te pruimen.