Een olifant in de Schwebebahn
Tijs Goldschmidt
In de trein was het zo druk dat ik aan lezen niet toekwam. Ik las dezelfde zin ten minste zeven maal: ‘... Schlemmers triadisch ballet is eigenlijk een anti-dans, een constructivisme van de dans, zoals alleen door een schilder en beeldhouwer bedacht kon worden. Immers niet meer het menselijk lichaam en zijn bewegingen waren uitgangspunt en dragende kracht van expressie, maar bepaalde figuurlijke vindingen ...’ Ik had me voorgenomen het Bauhausboek waaruit deze zin afkomstig was uit te lezen, maar daarvan kwam niets terecht. Kaartjes laten zien, koffie.
Verder te lezen via http://www.dbnl.org/tekst/gold002olif01 ... 1_0001.htm
Dettie
Tijs Goldschmidt - Een olifant in de Schwebebahn (Samenlees'boek' mei 2007)
Enkele gedachten na een eerste lezing van “Een olifant in de Schwebebahn” van Tijs Goldschmidt
Algemeen
Ik weet niet juist wat ik van dit stukje moet denken. Ik heb wel enkele keren moeten glimlachen (lichtjes) bij sommige beschreven situaties, maar wat de clou nu juist is?? Het absurde feit dat het huis eigenlijk nog maar half recht stond terwijl de eigenaar wel een uitvinder/designer was?
Ik vind het stuk op zich wel goed geschreven, het leest vlot en aangenaam.
Het feit dat het bovenverdiep er niet meer is, wordt zo terloops gemeld zonder daar echt op verder in te gaan, wat dat feit voor mij juist wel wat beklemmend maakte.
Titel
De titel zegt me niets. Ik hou niet zo van vreemde titels en knap er eerder op af. De titel doet me ook eerder denken aan een kinderboek, maar dat is het dus duidelijk niet.
Auteur
De man is blijkbaar een (evolutie)bioloog. Er wordt in de tekst wel gerefereerd naar evolutie , maar dan naar evolutie van kunst/gebruiksvoorwerpen (dit is misschien wel eens leuk ander perspectief, maar mij spreekt het niet echt aan).
Evolutiebiologie (in de natuur) spreekt me dan wel weer enorm aan, en misschien dat ik wel eens een boekje van de auteur daarover mee naar huis neem uit de bib.
Ik ben verder benieuwd waarom Marjo juist voor dit stukje tekst koos en/of voor deze auteur.
En natuurlijk ben ik ook benieuwd wat de andere leestafelleden van dit stukje vinden.
Groetjes, kim
Algemeen
Ik weet niet juist wat ik van dit stukje moet denken. Ik heb wel enkele keren moeten glimlachen (lichtjes) bij sommige beschreven situaties, maar wat de clou nu juist is?? Het absurde feit dat het huis eigenlijk nog maar half recht stond terwijl de eigenaar wel een uitvinder/designer was?
Ik vind het stuk op zich wel goed geschreven, het leest vlot en aangenaam.
Het feit dat het bovenverdiep er niet meer is, wordt zo terloops gemeld zonder daar echt op verder in te gaan, wat dat feit voor mij juist wel wat beklemmend maakte.
Titel
De titel zegt me niets. Ik hou niet zo van vreemde titels en knap er eerder op af. De titel doet me ook eerder denken aan een kinderboek, maar dat is het dus duidelijk niet.
Auteur
De man is blijkbaar een (evolutie)bioloog. Er wordt in de tekst wel gerefereerd naar evolutie , maar dan naar evolutie van kunst/gebruiksvoorwerpen (dit is misschien wel eens leuk ander perspectief, maar mij spreekt het niet echt aan).
Evolutiebiologie (in de natuur) spreekt me dan wel weer enorm aan, en misschien dat ik wel eens een boekje van de auteur daarover mee naar huis neem uit de bib.
Ik ben verder benieuwd waarom Marjo juist voor dit stukje tekst koos en/of voor deze auteur.
En natuurlijk ben ik ook benieuwd wat de andere leestafelleden van dit stukje vinden.
Groetjes, kim
Waarom ik het gekozen heb? Ik heb ooit een boek van Goldschmidt gelezen, en dat beviel me wel. De man kan heel vlot schrijven over informatieve zaken.
Ook heb ik hem ooit gezien in een VPRO-programma, en ik vond hem sympathiek.
Maar het kwam eigenlijk doordat we het erover hadden (in de chat) dat het soms zo moeilijk is om iets te nomineren en - ik zal maar bekennen- ik zit tijdens dat chatten ook altijd wat te surfen en had heel toevallig net iets over Goldschmidt openstaan..Zodoende..
Ik had bij het lezen wat vragen opgeschreven, ook over de titel inderdaad..wat moet je met die titel..moet je het zien als een vergelijking: een olifant op een rare plaats als de zweefbaan is gelijk aan de architekt in dat kapotte huis? Zou zomaar kunnen..
Maar misschien zijn er andere idee-en?
Ik weet niets van die Mart Stam, wilde hem nog opzoeken. Wat voor mij een extra dimensie geeft is dat ik die stoel pas nog tegengekomen ben bij de schrijver van het boek "Holle haven", zie link..
Soms is dat zo toevallig, hoe je overeenkomsten kunt tegenkomen in heel verschillende geschriften... Maar: kent Goldschmidt het boek van Zadelhoff? Hoe komen ze -ieder afzonderlijk- aan dat onderwerp?
Dat zou ik willen weten.. en ik wil het boek van Zadelhoff lezen.
www.parool.nl/boeken/recensies/112803-zadelhoff.html
Ook heb ik hem ooit gezien in een VPRO-programma, en ik vond hem sympathiek.
Maar het kwam eigenlijk doordat we het erover hadden (in de chat) dat het soms zo moeilijk is om iets te nomineren en - ik zal maar bekennen- ik zit tijdens dat chatten ook altijd wat te surfen en had heel toevallig net iets over Goldschmidt openstaan..Zodoende..
Ik had bij het lezen wat vragen opgeschreven, ook over de titel inderdaad..wat moet je met die titel..moet je het zien als een vergelijking: een olifant op een rare plaats als de zweefbaan is gelijk aan de architekt in dat kapotte huis? Zou zomaar kunnen..
Maar misschien zijn er andere idee-en?
Ik weet niets van die Mart Stam, wilde hem nog opzoeken. Wat voor mij een extra dimensie geeft is dat ik die stoel pas nog tegengekomen ben bij de schrijver van het boek "Holle haven", zie link..
Soms is dat zo toevallig, hoe je overeenkomsten kunt tegenkomen in heel verschillende geschriften... Maar: kent Goldschmidt het boek van Zadelhoff? Hoe komen ze -ieder afzonderlijk- aan dat onderwerp?
Dat zou ik willen weten.. en ik wil het boek van Zadelhoff lezen.
www.parool.nl/boeken/recensies/112803-zadelhoff.html
-
Gast
Had de tekst al een eerste keer snel doorgenomen op de trein (drie bladzijden !!!). De titel op zich klinkt inderdaad al wat vreemd. Maar buiten een terloopse opmerking voor het bezoek aan de architekt wordt er eigenlijk helemaal niets meer over verteld (wat wel dik in de verf wordt gezet in de laatste vraag). Dus ik stel me wel de vraag wat nu eigenlijk de functie van die olifant in het geheel is.
Ik moet eerlijk bekenen dat ik eerder nieuwsgierig geworden ben naar die olifant en die reis...... En hoe het afliep met de olifant.... Net als het eind in dat stukje. De rest sprak me ondanks zo nu en dan een glimlach helemaal niet aan. Wat kan me het verschil tussen stoelen van die ontwerper en een ander ontwerper schelen.....
Toen viel het me plotseling op dat de schrijver er ook ergens zo over dacht...... Hij voelt zich verveeld met het boek dat hij moet lezen, verveeld met de opmerkingen van de ontwerper, verveelt met zijn reisgenoot......
Misschien wilde de schrijver een afspiegeling van de lezer weergeven?????
Jaja, ik weet het ver gedacht. Maar vanuit dat standpunt is het gewoon een interessantere tekst
Inge
Toen viel het me plotseling op dat de schrijver er ook ergens zo over dacht...... Hij voelt zich verveeld met het boek dat hij moet lezen, verveeld met de opmerkingen van de ontwerper, verveelt met zijn reisgenoot......
Misschien wilde de schrijver een afspiegeling van de lezer weergeven?????
Jaja, ik weet het ver gedacht. Maar vanuit dat standpunt is het gewoon een interessantere tekst
Inge
Wat bedoel je met 'de schrijver wil een afspiegeling van de lezer weergeven'??
De titel: als je zo'n artikel geschreven hebt en je moet een titel bedenken dan is het wel leuk natuurlijk om die olifant er uit te pikken..het trekt duidelijk lezers.. dat die zich dan misschien bekocht voelen als het artikel uit is, ach, jammer..maar dan hebben ze toch die drie pagina's gelezen!
Zou Goldschmidt zo niet gedacht kunnen hebben?
De titel: als je zo'n artikel geschreven hebt en je moet een titel bedenken dan is het wel leuk natuurlijk om die olifant er uit te pikken..het trekt duidelijk lezers.. dat die zich dan misschien bekocht voelen als het artikel uit is, ach, jammer..maar dan hebben ze toch die drie pagina's gelezen!
Zou Goldschmidt zo niet gedacht kunnen hebben?
Wat bedoel je met 'de schrijver wil een afspiegeling van de lezer weergeven'??
Ik kan er totaal naast zitten hoor maar toen ik het een eerste keer las voelde ik me verveeld. Wat interesseerden me die stoelen en ontwerpers. Wat interesseerde me heel dat verhaal. Ik wilde eigenlijk weten wat die olifant daar kwam doen en na de korte mededeling dat er een olifant vervoerd was met die kabelbaan was ik nog nieuwsgieriger.
Toen ik het een tweede keer las had ik het vreemde gevoel dat de hoofdpersonage in dat stukje zich ook zo voelde.... Helemaal niet geinteresseerd in de "hoofdzaken" van het verhaal maar meer in het "bijkomstige"...... Hij stelt de vraag ook in de laatste zin:"hoe was het verdergegaan met de olifant".
Dat bedoel ik met die afspeigeling..... In het hoofdpersonage vind je je eigen "gevoel" terug over die korte tekst.....
Inge
Bedankt voor je uitleg. Ik denk dat je gelijk hebt..al interesseert mij die stoelendans wel, maar dat komt doordat ik er al meer over gelezen heb.
Ik heb intussen de olifant gevonden: in 1950 is er een olifant, Tuffi, van circus Althof in de schwebebahn vervoerd, als publiciteitsstunt voor dat circus. Hij is in de rivier de Wupper terechtgekomen toen hij uit de trein viel/sprong, maar mankeerde niets. Wat schrammetjes..
Zo dat weten we dan ook weer.
www.schwebebahn.de
Ik heb intussen de olifant gevonden: in 1950 is er een olifant, Tuffi, van circus Althof in de schwebebahn vervoerd, als publiciteitsstunt voor dat circus. Hij is in de rivier de Wupper terechtgekomen toen hij uit de trein viel/sprong, maar mankeerde niets. Wat schrammetjes..
Zo dat weten we dan ook weer.
www.schwebebahn.de
-
Gast
Kan me wel terug vinden in Inge. De verveling als onderwerp van deze tekst. Om lezers aan te trekken kun je natuurlijk in zo'n geval beter voor de olifant in de titel kiezen, dan voor simpelweg 'Verveling'. Misschien lees je zo'n tekst wel eerder uit verveling. Wat niet wil zeggen dat de lezer niet op zijn honger blijft zitten. Tenslotte wordt er wel naar een olifant in een heel precaire situatie verwezen.
En misschien kan Marjo nog niets meer vertellen over die stoelendans. Zij heeft mij wel nieuwsgierig gemaakt.
En misschien kan Marjo nog niets meer vertellen over die stoelendans. Zij heeft mij wel nieuwsgierig gemaakt.
Misschien lees je zo'n tekst wel eerder uit verveling.
Ik vond de titel in ieder geval veelbelovend. Het is dus in ieder geval niet uit verveling begonnen.
Een ander gezichtspunt...... Misschien wil een schrijver hiermee aantonen hoeveel bijkomstigheden een lezer leest uit nieuwsgierigheid??????
Waren we niet allemaal van in het begin benieuwd naar de olifant? En net als je denkt:" ik hou het voor gezien", wordt de anekdote van de olifant verteld dus lees je weer verder..... Benieuwd of je nu meer te weten zult komen...... En weer gaat het over een hoop bijkomstigheden tot aan de laatste zin.
Je blijft inderdaad op je honger zitten maar je hebt ondertussen toch maar die 3 bladzijden gelezen. Kwestie van nieuwsgierig zijn dus......
Inge
In het kinderboek Het onbegonnen feest van Els pelgrom komt dit voor....
Op een dag loopt Mario langs de rivier. Hij kijkt bezorgd en verdrietig, en de dieren weten waarom: Hannibal, de grote olifant die een tijdje bij hen woonde, is uit een zweeftrein gevallen.
Hannibal was ook een circusolifant... dus wie weet heeft het verhaal van Tuffi haar ook wel geïnspireerd.
Dettie
Op een dag loopt Mario langs de rivier. Hij kijkt bezorgd en verdrietig, en de dieren weten waarom: Hannibal, de grote olifant die een tijdje bij hen woonde, is uit een zweeftrein gevallen.
Hannibal was ook een circusolifant... dus wie weet heeft het verhaal van Tuffi haar ook wel geïnspireerd.
Dettie
http://www.uni-wuppertal.de/wuppertal/s ... ll-en.html
Gevaarlijk ding, die Schwebebahn. En over Tuffi wordt hier ook verteld. Gelukkig was hij slechts lichtgewond......
Gevaarlijk ding, die Schwebebahn. En over Tuffi wordt hier ook verteld. Gelukkig was hij slechts lichtgewond......
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Het Darwinisme: survival of the fittists, ofwel het overleven van de meest geschikten of best aangepasten. Origineel idee dat ook van toepassing te verklaren op industriële ontwerpen, zoals stoelen. Hoewel er geen sprake is van een letterlijk “natuurlijke” selectie, gaat het wel om een vanzelfsprekende selectie: alleen de ontwerpen die als stoel het best hun doel dienen, zullen uiteindelijk geproduceerd en gebruikt blijven worden.
Maar het ging over de Schwebebahn en de olifant. Ook hier het Darwinisme. Deze olifant begreep beter dan de mensen die hem erin stopten, dat geen enkele Schwebebahn in feite geschikt geacht mag worden voor het vervoeren van olifanten. Dat hij dat besefte en er dus uitsprong, is een voorbeeld van "survival of the fittists": olifanten die dom zijn blijven zitten, zouden waarschijnlijk naar beneden gestort zijn. Tuffi besefte, dat er gesprongen moest worden. Hij was dan ook slechts lichtgewond. Tja en dan is het interessant om te weten hoe het verder is gegaan met deze olifant…… Hij behoorde tot een veelbelovend specimen: zou hij verder geëvolueerd zijn?........
De rest van het verhaaltje ging grotendeels langs mij heen. Maar misschien zit daar ook meer in verborgen, dan we op het eerste oog denken?
Leuk idee, Marjo. Deze tekst.
Maar het ging over de Schwebebahn en de olifant. Ook hier het Darwinisme. Deze olifant begreep beter dan de mensen die hem erin stopten, dat geen enkele Schwebebahn in feite geschikt geacht mag worden voor het vervoeren van olifanten. Dat hij dat besefte en er dus uitsprong, is een voorbeeld van "survival of the fittists": olifanten die dom zijn blijven zitten, zouden waarschijnlijk naar beneden gestort zijn. Tuffi besefte, dat er gesprongen moest worden. Hij was dan ook slechts lichtgewond. Tja en dan is het interessant om te weten hoe het verder is gegaan met deze olifant…… Hij behoorde tot een veelbelovend specimen: zou hij verder geëvolueerd zijn?........
De rest van het verhaaltje ging grotendeels langs mij heen. Maar misschien zit daar ook meer in verborgen, dan we op het eerste oog denken?
Leuk idee, Marjo. Deze tekst.
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Er bestaan ook hele theorieën over toeval.
Zijn dingen echt toeval? Zoals in dit stuk over de stoelen geschreven werd. Was die de eerste die de stoel maakte, of nr 2? Of... bedachten ze tegelijkertijd deze stoel. Het toeval van tegelijkertijd dezelfde gedachte hebben.
En gaat het hele verhaal niet over de survival of the fittest?
De olifant die overleeft, die man Rasch die al in de 90 is, het huis dat deels weggeslagen is maar er toch nog is, de buisstoel die qua ontwerp hét ontwerp is maar alleen qua comfort verbeterd wordt.
Ik geloof niet dat het over verveling gaat. De man wilde het Bauhausboek uitlezen maar zijn omgeving was te rumoerig. Ook in het huis trekken allerlei dingen zijn aandacht. Het verhaal straalt geen verveling uit vind ik.
En die olifant... ik denk dat hij gewoon van onderwerp wilde veranderen omdat over die Mart Stam gezegd was wat er gezegd moest worden.
hier een link over Schlemmer en het triadisch ballet
http://proto4.thinkquest.nl/~kld011/dan ... ling_id=36
Dettie
Zijn dingen echt toeval? Zoals in dit stuk over de stoelen geschreven werd. Was die de eerste die de stoel maakte, of nr 2? Of... bedachten ze tegelijkertijd deze stoel. Het toeval van tegelijkertijd dezelfde gedachte hebben.
En gaat het hele verhaal niet over de survival of the fittest?
De olifant die overleeft, die man Rasch die al in de 90 is, het huis dat deels weggeslagen is maar er toch nog is, de buisstoel die qua ontwerp hét ontwerp is maar alleen qua comfort verbeterd wordt.
Ik geloof niet dat het over verveling gaat. De man wilde het Bauhausboek uitlezen maar zijn omgeving was te rumoerig. Ook in het huis trekken allerlei dingen zijn aandacht. Het verhaal straalt geen verveling uit vind ik.
En die olifant... ik denk dat hij gewoon van onderwerp wilde veranderen omdat over die Mart Stam gezegd was wat er gezegd moest worden.
hier een link over Schlemmer en het triadisch ballet
http://proto4.thinkquest.nl/~kld011/dan ... ling_id=36
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 08 Mei 2007, 22:56, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik vind het heel grappig dat er zoveel over deze tekst gezegd kan worden!! Had het echt niet verwacht!
Een olifant die beseft dat hij moet springen??? Da's een goeie! Denk je niet dat het beest gewoon bang was, daar zwevend in de lucht?
Wie weet leeft hij nog! Olifanten worden oud toch, en hij was toen nog jong.
Oja, dat triadisch ballet, dat wilde ik ook nog opzoeken..hebben we hier ook een verband met de stoelen, met architectuur? Of misschien met Darwinisme? Dat weet Jannie dan wel te vinden!
Een olifant die beseft dat hij moet springen??? Da's een goeie! Denk je niet dat het beest gewoon bang was, daar zwevend in de lucht?
Wie weet leeft hij nog! Olifanten worden oud toch, en hij was toen nog jong.
Oja, dat triadisch ballet, dat wilde ik ook nog opzoeken..hebben we hier ook een verband met de stoelen, met architectuur? Of misschien met Darwinisme? Dat weet Jannie dan wel te vinden!
Ach nee, het beest is intussen overleden.. jammer.
Tuffi (* 1946; † 1989) war eine Elefantendame des Zirkus Althoff, die am 21. Juli 1950 im Alter von vier Jahren aus der fahrenden Schwebebahn über Wuppertal in die Wupper sprang.
www.solingen-internet.de/si-hgw/tuffi.htm
Hoe meer je zoekt!!
Tuffi (* 1946; † 1989) war eine Elefantendame des Zirkus Althoff, die am 21. Juli 1950 im Alter von vier Jahren aus der fahrenden Schwebebahn über Wuppertal in die Wupper sprang.
www.solingen-internet.de/si-hgw/tuffi.htm
Hoe meer je zoekt!!
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten