Elke dag een nieuw boek met bloemen/een bloem in de titel.
Komt dat zien..
Dettie
Thema april 2007 - Bloemen
Thema april 2007 - Bloemen
Ik ben maar begonnen met een boek met de algemene term 'bloemen' in de titel. Dit is zo'n boek dat ik graag zou willen lezen.
Elke dag een nieuw boek met bloemen/een bloem in de titel.
Komt dat zien..
Dettie
Elke dag een nieuw boek met bloemen/een bloem in de titel.
Komt dat zien..
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 31 Mar 2008, 16:01, 1 keer totaal gewijzigd.
Meneer Ibrahim en de bloemen van de koran
Eric-Emmanuel Schmitt
De joodse Momo woont met zijn vader in een stil en donker appartement in Parijs.
Zijn moeder heeft hij nooit gekend en zijn vader is bijzonder zwijgzaam. Momo runt het huishouden en leert zo meneer Ibrahim, de Arabische kruidenier uit de straat, kennen. Met hem kan Momo alles wat een opgroeiende puber bezighoudt bespreken: verliefdheid, geloof, problemen met school en met zijn zwijgzame vader in het bijzonder.
Meneer Ibrahim weet Momo met zijn originele en onorthodoxe opvattingen te helpen, ook wanneer het leven van Momo volledig op zijn kop komt te staan.
Momo ontdekt dat niet alle grote mensen zo somber zijn als zijn vader.
Over de tekst van Eric-Emmanuel Schmitt: “Een verhaal over een onverwachte vriendschap die de grenzen van de religies overstijgt. Een modern sprookje met subtiele humor, het taalgebruik is luchtig en doeltreffend. Dit boekje bezit bijna ongemerkt een grote diepgang en is van een roerende eenvoud.” (De Volkskrant, april 2004)
Hardcover | 94 Pagina's | Atlas | 6e Druk | 2003 ISBN: 9045009595
Eric-Emmanuel Schmitt
De joodse Momo woont met zijn vader in een stil en donker appartement in Parijs.
Zijn moeder heeft hij nooit gekend en zijn vader is bijzonder zwijgzaam. Momo runt het huishouden en leert zo meneer Ibrahim, de Arabische kruidenier uit de straat, kennen. Met hem kan Momo alles wat een opgroeiende puber bezighoudt bespreken: verliefdheid, geloof, problemen met school en met zijn zwijgzame vader in het bijzonder.
Meneer Ibrahim weet Momo met zijn originele en onorthodoxe opvattingen te helpen, ook wanneer het leven van Momo volledig op zijn kop komt te staan.
Momo ontdekt dat niet alle grote mensen zo somber zijn als zijn vader.
Over de tekst van Eric-Emmanuel Schmitt: “Een verhaal over een onverwachte vriendschap die de grenzen van de religies overstijgt. Een modern sprookje met subtiele humor, het taalgebruik is luchtig en doeltreffend. Dit boekje bezit bijna ongemerkt een grote diepgang en is van een roerende eenvoud.” (De Volkskrant, april 2004)
Hardcover | 94 Pagina's | Atlas | 6e Druk | 2003 ISBN: 9045009595
.
De Roos van Dekama
Jacob van Lennep
We schrijven 1345.
In een grootscheepse expeditie tegen de opstandige Friezen sneuvelt de krijgslustige graaf Willem IV van Holland en Henegouwen.
In deze context situeert Jacob van Lennep zijn verhaal over de lotgevallen van twee ridders uit het gevolg van de graaf. De blonde, kalme Deodaat en zijn beste vriend Reinout, die donkerharig en driftig is, weten beiden niet wie hun vader is. Tevens dingen zij getweeën naar de hand van de Friese Madzy, de enige dochter van Sjoerd Dekama.
Parallel aan dit conflict speelt de strijd tussen Willem IV en de vrijheidlievende Friezen. Na vele gecompliceerde verwikkelingen, waarin de sluwe bisschop Jan van Arkel een sleutelrol speelt, vinden uiteindelijk alle geheimzinnigheden, toevalligheden en voorspellingen hun plaats.
De roos van Dekama is een klassieke historische avonturenroman van een rasverteller.
Uitgever Athenaeum-Polak & Van Gennep ISBN 9789025331429 Bindwijze Harde kaft Verschijningsdatum mei 2003 Aantal pagina's 633
Jacob van Lennep
We schrijven 1345.
In een grootscheepse expeditie tegen de opstandige Friezen sneuvelt de krijgslustige graaf Willem IV van Holland en Henegouwen.
In deze context situeert Jacob van Lennep zijn verhaal over de lotgevallen van twee ridders uit het gevolg van de graaf. De blonde, kalme Deodaat en zijn beste vriend Reinout, die donkerharig en driftig is, weten beiden niet wie hun vader is. Tevens dingen zij getweeën naar de hand van de Friese Madzy, de enige dochter van Sjoerd Dekama.
Parallel aan dit conflict speelt de strijd tussen Willem IV en de vrijheidlievende Friezen. Na vele gecompliceerde verwikkelingen, waarin de sluwe bisschop Jan van Arkel een sleutelrol speelt, vinden uiteindelijk alle geheimzinnigheden, toevalligheden en voorspellingen hun plaats.
De roos van Dekama is een klassieke historische avonturenroman van een rasverteller.
Uitgever Athenaeum-Polak & Van Gennep ISBN 9789025331429 Bindwijze Harde kaft Verschijningsdatum mei 2003 Aantal pagina's 633
Goh...vandaag weer een boek waarvan de inhoud me aanspreekt ("Koude bloemen in maart" van 'Kadare')...*zucht*...
De cover is wel een andere zaak. Ik kan het niet zo goed zien, maar die lijkt me akelig eng...(een oude vrouw onder een laken met grote ogen??? ze lijkt me bovendien dood??)...
Groeten, kim
De cover is wel een andere zaak. Ik kan het niet zo goed zien, maar die lijkt me akelig eng...(een oude vrouw onder een laken met grote ogen??? ze lijkt me bovendien dood??)...
Groeten, kim
Nee ik denk dat het een schildersmodel is. In een andere beschrijving wordt gesproken van een naaktmodel. Als je goed kijkt zie je dat deze vrouw ook naakt is.
http://nbb-kv.boekbalie.nl/images/B/472338/472338.jpg
Dettie
http://nbb-kv.boekbalie.nl/images/B/472338/472338.jpg
Dettie
Koude bloemen in maart
Ismail Kadare
Een klein stadje in het noorden van Albanië aan het begin van het jaar 2000. Tien jaar na de val van het communisme zijn de mensen nog steeds getraumatiseerd. In alles ziet men tekenen van moderniteit. Zelfs een bankoverval wordt gezien als symbool van verwestersing. De Kanun, de eeuwenoude grondwet, probeert weer terrein te winnen, net als al het andere dat onder het communisme verboden was.
Er doen zich enkele opmerkelijkheden voor. Men begint raadselachtige gebeurtenissen uit het verleden op te halen. Oude legendes, zoals de bruiloft van een meisje met een slang, krijgen ineens een moderne betekenis. Aan de rand van de stad wordt geprobeerd een bunker binnen te dringen die geheime archieven zou bevatten. Ze zijn op zoek naar de misdaden die ze in het donkere verleden hebben begaan.
Tegen deze achtergrond ontrolt zich tussen een schilder en een jong meisje een liefdesgeschiedenis die als de dag en de nacht contrasteert met de schaduwen van het verleden.
Deze roman maakt deel uit van het meest pure klassieke werk van Kadare, met zijn rijke schatkist aan lokale tradities en universele verhaallijnen. Het is een liefdesverhaal met op de achtergrond een Albanese lente die nog te kil is om niet te vrezen voor een nieuwe vorstperiode die de voorzichtige bloesemingen van de hervonden vrijheid zal vernielen.
De auteur:
Ismail Kadare (1936) studeerde letteren in Tirana en aan het Gorki-instituut in Moskou. In 1990 vestigde hij zich in Frankrijk. sinds 1990 verblijft hij afwisselend in Parijs en Tirana.
Oorspronkelijke titel: Lulet e ftohta të marsit Oorspronkelijke taal: Albanees Vertaler: Roel Schuyt
Paperback | 198 Pagina's | Uitgeverij Van Gennep | 2004 ISBN: 905515427X
Ismail Kadare
Een klein stadje in het noorden van Albanië aan het begin van het jaar 2000. Tien jaar na de val van het communisme zijn de mensen nog steeds getraumatiseerd. In alles ziet men tekenen van moderniteit. Zelfs een bankoverval wordt gezien als symbool van verwestersing. De Kanun, de eeuwenoude grondwet, probeert weer terrein te winnen, net als al het andere dat onder het communisme verboden was.
Er doen zich enkele opmerkelijkheden voor. Men begint raadselachtige gebeurtenissen uit het verleden op te halen. Oude legendes, zoals de bruiloft van een meisje met een slang, krijgen ineens een moderne betekenis. Aan de rand van de stad wordt geprobeerd een bunker binnen te dringen die geheime archieven zou bevatten. Ze zijn op zoek naar de misdaden die ze in het donkere verleden hebben begaan.
Tegen deze achtergrond ontrolt zich tussen een schilder en een jong meisje een liefdesgeschiedenis die als de dag en de nacht contrasteert met de schaduwen van het verleden.
Deze roman maakt deel uit van het meest pure klassieke werk van Kadare, met zijn rijke schatkist aan lokale tradities en universele verhaallijnen. Het is een liefdesverhaal met op de achtergrond een Albanese lente die nog te kil is om niet te vrezen voor een nieuwe vorstperiode die de voorzichtige bloesemingen van de hervonden vrijheid zal vernielen.
De auteur:
Ismail Kadare (1936) studeerde letteren in Tirana en aan het Gorki-instituut in Moskou. In 1990 vestigde hij zich in Frankrijk. sinds 1990 verblijft hij afwisselend in Parijs en Tirana.
Oorspronkelijke titel: Lulet e ftohta të marsit Oorspronkelijke taal: Albanees Vertaler: Roel Schuyt
Paperback | 198 Pagina's | Uitgeverij Van Gennep | 2004 ISBN: 905515427X
De blinde zonnebloemen
Alberto Méndez
De blinde zonnebloemen bestaat uit vier verhalen die zich afspelen in de nadagen van de Spaanse Burgeroorlog. De personages uit de verschillende verhalen duiken op in andere, waardoor de geschiedenissen onderling subtiel samenhangen met maar één werkelijke hoofdpersoon: de nederlaag. Een officier in het leger van Franco loopt op de dag voor de overwinning over naar het verliezende republikeinse leger omdat hij niet tot de overwinnaars wil behoren; een jonge dichter loopt weg met zijn zwangere vriendin en beschrijft zijn lotgevallen in een hartverscheurend dagboek; een gevangene weigert een leugen vol te houden ook al houdt die hem in leven; een geestelijke probeert zijn lusten bot te vieren op de moeder van zijn pupil terwijl de echtgenoot zich in de kast verborgen houdt.
De blinde zonnebloemen, dat door de historische Spaanse setting doet denken aan Carlos Ruiz Zafóns De schaduw van de wind, is een intens boek over hachelijke situaties en gruwelijke eenzaamheid. Maar het laat ook zien hoe mensen in extreme omstandigheden trouw blijven aan zichzelf.
Oorspr.titel: Los girasoles ciegos Vertaling: E.Schoolderman
ISBN 9029077611 Ingenaaid, 188 pagina's Verschenen: oktober 2006 Uitgeverij Meulenhoff
Alberto Méndez
De blinde zonnebloemen bestaat uit vier verhalen die zich afspelen in de nadagen van de Spaanse Burgeroorlog. De personages uit de verschillende verhalen duiken op in andere, waardoor de geschiedenissen onderling subtiel samenhangen met maar één werkelijke hoofdpersoon: de nederlaag. Een officier in het leger van Franco loopt op de dag voor de overwinning over naar het verliezende republikeinse leger omdat hij niet tot de overwinnaars wil behoren; een jonge dichter loopt weg met zijn zwangere vriendin en beschrijft zijn lotgevallen in een hartverscheurend dagboek; een gevangene weigert een leugen vol te houden ook al houdt die hem in leven; een geestelijke probeert zijn lusten bot te vieren op de moeder van zijn pupil terwijl de echtgenoot zich in de kast verborgen houdt.
De blinde zonnebloemen, dat door de historische Spaanse setting doet denken aan Carlos Ruiz Zafóns De schaduw van de wind, is een intens boek over hachelijke situaties en gruwelijke eenzaamheid. Maar het laat ook zien hoe mensen in extreme omstandigheden trouw blijven aan zichzelf.
Oorspr.titel: Los girasoles ciegos Vertaling: E.Schoolderman
ISBN 9029077611 Ingenaaid, 188 pagina's Verschenen: oktober 2006 Uitgeverij Meulenhoff
Korenbloemen
Constantijn Huygens
Ton van Strien (samenst)
Een dichter was Constantijn Huygens (1596~1687) eigenlijk niet. In de eerste plaats was hij een drukbezet ambtenaar in dienst van drie Oranje-stadhouders. Gedichten schreef hij tussen de bedrijven door en in zijn vrije tijd, maar hij was ook een enthousiast luitspeler en componist, hij ging om met de belangrijkste kunstenaars en geleerden van Europa, probeerde de ontwikkelingen in de wetenschap te volgen en legde een fraaie kunstverzameling aan.
Toch was de poëzie meer dan zomaar een hobby. Zijn gedichten had hij ook nodig, om na te denken over zichzelf, zijn verhouding tot andere mensen en tot zijn God; hij kon er zijn plezier in het leven in kwijt én de frustraties die hij tijdens zijn werk ondervond. Er zijn maar weinig dichters in de zeventiende eeuw met zo'n persoonlijk oeuvre. Korenbloemen noemde hij zijn gedichten, met een verwijzing naar de bonte bloemen die hij op de akkers tussen het graan zag groeien. Niet nuttig, maar plezierig om te zien, en onuitroeibaar. Zo was het voor hem uitgesloten dat hij niét zou dichten.
Het eerste gedicht uit deze bloemlezing schreef Huygens op zijn eenentwintigste voor zijn eerste grote liefde; het laatste als hoogbejaard man aan zijn allang volwassen kinderen. Daartussenin zien we hem op momenten uit heel zijn leven, telkens weer in gesprek met zichzelf en anderen. De toon is meestal beheerst en licht ironisch: hij hield graag wat afstand. Moeilijk is hij ook, want hij wilde veel zeggen in weinig woorden, en behalve aan valse noten had hij aan niets zo'n hekel als aan 'alledaags rijm'. Voor liefhebbers van onalledaagse poëzie is hij altijd een van de grootste Nederlandse dichters geweest.
De auteur:
Ton van Strien doceert Nederlandse letterkunde van Renaissance tot romantiek aan de Vrije Universiteit, Amsterdam en aan de Universiteit Utrecht.
ISBN 9021405873 Ingenaaid Verschenen: november 1996 Athenaeum-Polak & Van Gennep
Constantijn Huygens
Ton van Strien (samenst)
Een dichter was Constantijn Huygens (1596~1687) eigenlijk niet. In de eerste plaats was hij een drukbezet ambtenaar in dienst van drie Oranje-stadhouders. Gedichten schreef hij tussen de bedrijven door en in zijn vrije tijd, maar hij was ook een enthousiast luitspeler en componist, hij ging om met de belangrijkste kunstenaars en geleerden van Europa, probeerde de ontwikkelingen in de wetenschap te volgen en legde een fraaie kunstverzameling aan.
Toch was de poëzie meer dan zomaar een hobby. Zijn gedichten had hij ook nodig, om na te denken over zichzelf, zijn verhouding tot andere mensen en tot zijn God; hij kon er zijn plezier in het leven in kwijt én de frustraties die hij tijdens zijn werk ondervond. Er zijn maar weinig dichters in de zeventiende eeuw met zo'n persoonlijk oeuvre. Korenbloemen noemde hij zijn gedichten, met een verwijzing naar de bonte bloemen die hij op de akkers tussen het graan zag groeien. Niet nuttig, maar plezierig om te zien, en onuitroeibaar. Zo was het voor hem uitgesloten dat hij niét zou dichten.
Het eerste gedicht uit deze bloemlezing schreef Huygens op zijn eenentwintigste voor zijn eerste grote liefde; het laatste als hoogbejaard man aan zijn allang volwassen kinderen. Daartussenin zien we hem op momenten uit heel zijn leven, telkens weer in gesprek met zichzelf en anderen. De toon is meestal beheerst en licht ironisch: hij hield graag wat afstand. Moeilijk is hij ook, want hij wilde veel zeggen in weinig woorden, en behalve aan valse noten had hij aan niets zo'n hekel als aan 'alledaags rijm'. Voor liefhebbers van onalledaagse poëzie is hij altijd een van de grootste Nederlandse dichters geweest.
De auteur:
Ton van Strien doceert Nederlandse letterkunde van Renaissance tot romantiek aan de Vrije Universiteit, Amsterdam en aan de Universiteit Utrecht.
ISBN 9021405873 Ingenaaid Verschenen: november 1996 Athenaeum-Polak & Van Gennep
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 15 gasten