Herleesboek. Wel de moeite waard, maar toch..
De roman draait om de vrouw van een dokter, Emma Bovary, die regelmatig overspel pleegt en boven haar stand leeft om zo de banaliteiten en de leegheid van het provinciale leven te ontsnappen. Ook al is het basisverhaal in wezen simpel, zelfs archetypisch, de ware kunst van de roman ligt in de details en verborgen patronen. Flaubert was berucht om zijn drang naar perfectie in zijn schrijven en beweerde altijd op zoek te zijn naar le mot just (het juiste woord). (wikipedia)
Ik heb dit boek herlezen, en vind het maar een tam boek. Onvoorstelbaar dat hier zoveel ophef over is geweest. De scene waarvoor Flaubert onder andere is aangeklaagd -een rondrit in een rijtuig met gesloten gordijnen, daarbij was me niet eens duidelijk wat er precies de bedoeling van was.
En tja, dat een schrijver streeft naar perfectie, dat merk je als lezer niet. Je leest immers alleen het eindresultaat.
Dat is dus duidelijk een gedateerd boek, al blijft het nog mooi om te lezen.
Marjo
Gustave Flaubert: Madame Bovary
-
Gast
Het is al heel lang geleden, dat ik Madame Bovary nog gelezen heb, maar aangezien ik mij voorgenomen heb, terug wat meer Frans te lezen, lijkt mij dit in ieder geval een goede gelegenheid het eens te herlezen. In ieder geval, nu zou zo'n boek geen schandaal meer verwekken. Zelfs al wordt er af en toe eens iets geïnsinueerd, lijkt mij dit toch nooit aanstootgevend (ik weet niet hoe dit in de film is geïnterpreteerd, dus daar spreek ik mij niet over uit). Er zijn wel boeken die directer zijn. Perfectie is moeilijk te definiëren lijkt mij. Wat voor de ene perfect is, kan voor de andere de grootste banaliteit zijn.
Ik had er ook moeite mee om het in de tijd te plaatsen, maar ik had toch wel steeds in mijn achterhoofd zitten dat Emma als vrouw van toen niet veel mogelijkheden had. Hoewel, dacht ik dan meteen: ze waren er wel, die mogelijkheden..als vrouw van de dokter had ze vrijwilligerswerk kunnen doen, hem helpen, of gaan tuinieren..
Tijdens de wandeling met de hond overdacht ik dat het Flaubert daar eigenlijk juist om te doen was: kritiek op de vrouw van die tijd..
Tijdens de wandeling met de hond overdacht ik dat het Flaubert daar eigenlijk juist om te doen was: kritiek op de vrouw van die tijd..
Het enige boek dat ik tot nog toe van Flaubert heb gelezen en niet in de boekenkast heb staan. Wel een ander. Ik vond het een absoluut hoogtepunt. Heel passioneel. Ik heb het met heftig kloppend hart gelezen. Dit boek plaatste Flaubert voor mij in het rijtje van de grote kunners onder de schrijvers.
Nee, helemaal niet slaapverwekkend Bernadet, al kan ik me wel voorstellen dat sommigen er van gaan gapen. Als je de vrouw inderdaad een enorme zeur vindt, kan je haast niet anders. Ik vond het een zeer moedige vrouw, die het lef had om de liefde achterna te gaan.
Nee, helemaal niet slaapverwekkend Bernadet, al kan ik me wel voorstellen dat sommigen er van gaan gapen. Als je de vrouw inderdaad een enorme zeur vindt, kan je haast niet anders. Ik vond het een zeer moedige vrouw, die het lef had om de liefde achterna te gaan.
Een boek dat al zoveel jaren op mijn lijstje staat maar waar ik tot nu toe nog nooit aan toegekomen ben. Om de een of andere reden trekt het boek me niet aan. Ik denk dat ik met het lezen van Austen en Brontë een beetje verveeld tegen literatuur uit die tijd aankijk. Ik ben te jong om mij in die tijdsperiode te kunnen verplaatsen, ik weet niet genoeg over die tijd en daardoor vind ik het saai en onbegrijpelijk. Onbegrijpelijk omdat die vrouwen over het algemeen gelaten hun "status" aanvaarden. Ze proberen wel hier en daar iets te "forceren" maar je kunt ze niet vergelijken met vrouwen uit deze tijd.
Om er echt iets aan te hebben zou ik me meer moeten verdiepen in de levensstijl van vrouwen in die tijd.
Inge
Om er echt iets aan te hebben zou ik me meer moeten verdiepen in de levensstijl van vrouwen in die tijd.
Inge
Hallo Marjo,
Ze deed iets wat een getrouwde vrouw nooit zou mogen doen in een kleine gemeenschap, ze ging vreemd, de liefde achterna. Dat vind ik zeker passioneel, ze was tenslotte helemaal hotel de botel van deze man. Op zijn rijkdom, juist niet! Haar man had geen tijd/zin om haar de liefde te geven, waar ze naar snakte, toen de "prins op het witte paard" langskwam werd ze met gevoelens geconfronteerd die ze nog niet eerder gekend had. Dat hij haar uiteindelijk voor het lapje heeft gehouden is des te schrijnender, maar maakt het verhaal nog beter.
Ze deed iets wat een getrouwde vrouw nooit zou mogen doen in een kleine gemeenschap, ze ging vreemd, de liefde achterna. Dat vind ik zeker passioneel, ze was tenslotte helemaal hotel de botel van deze man. Op zijn rijkdom, juist niet! Haar man had geen tijd/zin om haar de liefde te geven, waar ze naar snakte, toen de "prins op het witte paard" langskwam werd ze met gevoelens geconfronteerd die ze nog niet eerder gekend had. Dat hij haar uiteindelijk voor het lapje heeft gehouden is des te schrijnender, maar maakt het verhaal nog beter.
Marjo schreef:Lef had de liefde achterna te gaan????
Ze liet met zich spelen door Rodophe, waarbij ze volgens mij alleen verliefd was op zijn rijkdom en het feit dat hij haar begeerde.
En Leon vergat ze gemakshalve maar..
Dit is in mijn ogen geen Ware Liefde, geen Passie..
Ik kreeg de indruk dat ze hoteldebotel was van die man omdat ze dat WILde zijn, inderdaad omdat haar eigen man haar teleurstelde. En toch dat geld. Vooruit, noem dat passie, maar dan wel blinde passie.
Ze was teleurgesteld, eenzaam, ontevreden. Dan val je al gauw voor de aandacht van een man..
Ik ben niet echt romantisch he Roel.
Ze was teleurgesteld, eenzaam, ontevreden. Dan val je al gauw voor de aandacht van een man..
Ik ben niet echt romantisch he Roel.
Ze was toch meerdere keer hoteldebotel? Niet alleen op die rijke man.
Het was een ontevreden, verwend nest vond ik. Haar man probeerde van alles voor haar maar het was nooit goed voor mevrouw.
Ik had de indruk dat ze uit pure onvrede met de mannen aanpapte, ze vond het spannend zoals ze eerst in haar romantische boekjes had gelezen, dát wilde ze. Ze wilde er niet aan dat het niet eeuwig rozengeur en manenschijn blijft.
Dettie
Het was een ontevreden, verwend nest vond ik. Haar man probeerde van alles voor haar maar het was nooit goed voor mevrouw.
Ik had de indruk dat ze uit pure onvrede met de mannen aanpapte, ze vond het spannend zoals ze eerst in haar romantische boekjes had gelezen, dát wilde ze. Ze wilde er niet aan dat het niet eeuwig rozengeur en manenschijn blijft.
Dettie
Ik ben het wel een beetje met je eens Bernadet. Zo staat het inderdaad in het boek. Maar dat de dokter alles voor haar deed niet. Hij dacht dat ze het naar haar zin had..er werd volgens mij niet gepraat.
Zeker sprak ze haar verlangens niet uit, dat deed je niet in die tijd.
Ik geloof ook niet dat ze ware liefde voelde, ze zocht iets en dan vind je al gauw..en geloof je dat je het gevonden hebt.
Zeker sprak ze haar verlangens niet uit, dat deed je niet in die tijd.
Ik geloof ook niet dat ze ware liefde voelde, ze zocht iets en dan vind je al gauw..en geloof je dat je het gevonden hebt.
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 17 gasten