Het werk wat bij ons gedaan werd was een woonwijk begleiden. In mijn geval de wijk Amsterdam-Osdorp. Helpen om bepaalde buurten bewoonbaar te maken of te houden bijvoorbeeld. Begeleiden van mensen die met allerlei vragen komen over de wijk, bemiddelen tussen bewoners en wethouders enz. enz.
Bernadet
Boeken die ik niet verder wil lezen dan zo'n 50 pagina's
Iemand (Berdine??) zei het al: ik zou het boek 'door het vuur"niet veel vinden..
Toch was het veelbelovend. Het is een boek in twee delen, zeg maar. Het stuk waarin Dick Schouten schrijft over het boek dat zijn hoofdpersoon (hijzelf, want het moet autobiografisch zijn) aan het schrijven is terwijl hij in Parijs op een apartement bivakkeert, dat deel daar ben ik al snel afgehaakt..ik sloeg het maar over. Het andere deel echter, over de belevenissen van de mand als hij door Parijs zwerft, leken interessanter. Ik ben een stuk over de 100 pagina's gekomen, maar heb het toch maar weggelegd..het interesseerde me niet meer.
Toch was het veelbelovend. Het is een boek in twee delen, zeg maar. Het stuk waarin Dick Schouten schrijft over het boek dat zijn hoofdpersoon (hijzelf, want het moet autobiografisch zijn) aan het schrijven is terwijl hij in Parijs op een apartement bivakkeert, dat deel daar ben ik al snel afgehaakt..ik sloeg het maar over. Het andere deel echter, over de belevenissen van de mand als hij door Parijs zwerft, leken interessanter. Ik ben een stuk over de 100 pagina's gekomen, maar heb het toch maar weggelegd..het interesseerde me niet meer.
-
Gast
Dacht al dat ik als enige die vreemde neiging had om als ik een boek begin hem ook te willen uitlezen.
Ha Desiree, je bent er weer!
Normaalgesproken lees ik een boek ook uit, komt zelden voor dat ik het niet uitlees. Vaak denk ik, het komt vast nog wel, het wordt nog wel beter.
Maar soms kan ik na een hele worsteling de moed niet opbrengen het verder te lezen, vooral als het een heel dik boek is, en dan klap ik het dicht.
Dettie
Normaalgesproken lees ik een boek ook uit, komt zelden voor dat ik het niet uitlees. Vaak denk ik, het komt vast nog wel, het wordt nog wel beter.
Maar soms kan ik na een hele worsteling de moed niet opbrengen het verder te lezen, vooral als het een heel dik boek is, en dan klap ik het dicht.
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 20 Feb 2007, 12:49, 1 keer totaal gewijzigd.
Desiree:
Zo denk ik er in principe ook over. Dat was dus ook een van de redenen om niet te beginnen aan een boek waarvan ik ernstig twijfelde of ik het wel helemaal uit zou willen lezen.
Heb jij wel meegedaan met het samenleesboek van deze maand Desiree? En zo nee? Mogen we dan de reden weten
Ik vind dat je alleen je literaire bordje leeg hoeft te eten, als je zelf hebt opgeschept
maar zou er zelf niet over peinzen om een boek niet uit te lezen
Zo denk ik er in principe ook over. Dat was dus ook een van de redenen om niet te beginnen aan een boek waarvan ik ernstig twijfelde of ik het wel helemaal uit zou willen lezen.
Heb jij wel meegedaan met het samenleesboek van deze maand Desiree? En zo nee? Mogen we dan de reden weten
Ik vind dat je alleen je literaire bordje leeg hoeft te eten, als je zelf hebt opgeschept
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Maar hoe weet je nu of je een boek wel of niet wil uitlezen als je het niet eens probeert??
Als ik dus een boek wegleg om niet verder te lezen (ik meld het hier het meest, dus misschien doe ik het ook het meest?) dan is het inderdaad vaak tegen beter weten in dat ik "opschep" om met de beeldspraak mee te gaan. Heel soms gebeurt het dat het meevalt, dat ik dus moet toegeven dat het lekkerder is dan het er uit zag..maar vaak ook niet.
Ik leer mijn kinderen toch ook om in ieder geval eerst van het gerecht te proeven voor ze definitief 'nee' zeggen?
Als ik dus een boek wegleg om niet verder te lezen (ik meld het hier het meest, dus misschien doe ik het ook het meest?) dan is het inderdaad vaak tegen beter weten in dat ik "opschep" om met de beeldspraak mee te gaan. Heel soms gebeurt het dat het meevalt, dat ik dus moet toegeven dat het lekkerder is dan het er uit zag..maar vaak ook niet.
Ik leer mijn kinderen toch ook om in ieder geval eerst van het gerecht te proeven voor ze definitief 'nee' zeggen?
Vaak weet je dat ook niet van te voren Marjo, wat je te wachten staat en dan ben soms achteraf blij, dat je er toch aan begonnen bent, ondanks dat het je niets leek. Maar in dit geval had ik al teveel negatief commentaar gehoord voor het boek aan de beurt was en had ik net een behoorlijk dik boek uit (dat ik ook met tegenzin aan begonnen was, maar dat reuze meeviel). Dan ga ik daar dus niet meer aan beginnen, omdat ik het dan ook uit moet lezen van mezelf.
Bovendien bedoelde ik met "zelf opscheppen" dat het niet mijn keus was, maar die van de andere forumleden. Dat schept naar mijn gevoel iets minder verplichtingen. En ik heb er ook geen definitief nee tegen gezegd. Op een ander moment ga ik het misschien nog eens proberen.
Maar verder denk ik, dat ik iets van jouw nuchterheid kan leren: het is ontegenzeggelijk zo, dat als je jezelf toestaat iets wat niet bevalt gewoon weg te leggen, je eerder bereid zult zijn van alles te proberen en wie weet wat voor moois er dan nog op je pad komt.....
Bovendien bedoelde ik met "zelf opscheppen" dat het niet mijn keus was, maar die van de andere forumleden. Dat schept naar mijn gevoel iets minder verplichtingen. En ik heb er ook geen definitief nee tegen gezegd. Op een ander moment ga ik het misschien nog eens proberen.
Maar verder denk ik, dat ik iets van jouw nuchterheid kan leren: het is ontegenzeggelijk zo, dat als je jezelf toestaat iets wat niet bevalt gewoon weg te leggen, je eerder bereid zult zijn van alles te proberen en wie weet wat voor moois er dan nog op je pad komt.....
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Boeken niet uitlezen doe ik zelden. Zoals hier gezegd, je weet vaak niet van tevoren (wat ook weer een plus is) wat je te wachten staat. Ik wil ook niet zo gauw opgeven. Iets wat veel lezers niet beseffen is, dat boeken vaak meerdere keren nodig hebben om echt gewaardeerd te worden. Als ik een groot werk uit de wereldliteratuur wil lezen en ik weet zeker dat het echt iets voor mij is, maar het valt dan tegen, dan ga ik net zolang door tot het raak is! Als vaker hier door mij gemeld, maar gewoon een uitstekend voorbeeld is Op zoek naar de verloren tijd van Marcel Proust. Een kolosaal werk van 3500 bladzijden verdeeld over 7 delen. Ik ben hier drie maal opnieuw aan begonnen en bij de derde keer pakte het me pas. Nu heb ik de hele cyclus één maal gelezen en ben aan de tweede maal bezig en weet dat ik hier de rest van mijn leven genoeg aan hebben. Kortom een ervaring die je maar een enkele keer in je leven meemaakt.
William Faulkner was een andere openbaring.
William Faulkner was een andere openbaring.
Je verwacht mijn reactie misschien al, maar niet elk groot werk uit de wereldliteratuur hoeft je aan te spreken toch. Of zie ik dat verkeerd?
Het kan toch zijn dat een bepaalde stijl je helemaal niet bevalt? Dan kan je het misschien 10 x lezen maar dan nog...
Of vind je omdat het wereldliteratuur is dat het je aan móet spreken? omdat je dat verwacht van jezelf...
Dettie
Het kan toch zijn dat een bepaalde stijl je helemaal niet bevalt? Dan kan je het misschien 10 x lezen maar dan nog...
Of vind je omdat het wereldliteratuur is dat het je aan móet spreken? omdat je dat verwacht van jezelf...
Dettie
120 pagina's en dat vind ik genoeg. Het is het boek van Henry Roth Boven Mount Morris Park schijnt een ster.
Over een joods jongetje in de wijk Harlem.
Elke keer als je net weer een beetje de draad te pakken hebt begint de schrijver uit te weiden over iets wat niets met het verhaal te maken heeft. Verder begint hij vaak ineens in het heden te vertellen aan zijn tekstverwerker.
Ik had erg veel zin in het boek maar er is kop nog staart in te vinden.
Dus.. dicht ermee.
Dettie
Over een joods jongetje in de wijk Harlem.
Elke keer als je net weer een beetje de draad te pakken hebt begint de schrijver uit te weiden over iets wat niets met het verhaal te maken heeft. Verder begint hij vaak ineens in het heden te vertellen aan zijn tekstverwerker.
Ik had erg veel zin in het boek maar er is kop nog staart in te vinden.
Dus.. dicht ermee.
Dettie
Drijfjacht is dus ook niet op de shortlist terechtgekomen..
Gisteren was mijn leesavond niet. Eerst las ik 'kiestoon', maar mijn hemel, waar gaat dat boek over? Het leest volt maar slaat nergens op. Wel snel uit, dus een boek gepakt van Louis Dievel, een genomineerde, maar dit was een eerder boek "de man die naast zijn schoenen liep'.
Dat is een roman noire, staat op de flap gaat over de grootste egoist die je je voor kan stellen. Vrouwen hebben daar veel onder te lijden en ik kon echt niet meer dan 40 pagina's hebben. Bah..
Gelukkig lag er ook nog 'een kleine wereld', dat is tenminste lekker lezen..
Gisteren was mijn leesavond niet. Eerst las ik 'kiestoon', maar mijn hemel, waar gaat dat boek over? Het leest volt maar slaat nergens op. Wel snel uit, dus een boek gepakt van Louis Dievel, een genomineerde, maar dit was een eerder boek "de man die naast zijn schoenen liep'.
Dat is een roman noire, staat op de flap gaat over de grootste egoist die je je voor kan stellen. Vrouwen hebben daar veel onder te lijden en ik kon echt niet meer dan 40 pagina's hebben. Bah..
Gelukkig lag er ook nog 'een kleine wereld', dat is tenminste lekker lezen..
Ik heb eeb tijd terug het boek "het koekoeksjong" van Brigitte Raskin gelezen en dat beviel me. Dus een ander geprobeerd. Nou, jullie snappen het al, die lees ik niet uit. Het gaat over een of ander klein eilandje bij Indonesie, Suwa. De hoofdpersoon is een Belg die in Nederland woont, en die een afstammeling van de laatste Radja van Suwa is. Hij moet nu het haar van zijn opa terugbrengen naar Suwa en ontmoet daarbij allerlei familieleden. Het zijn teveel feiten, teveel opsommingen, ik raak de draad kwijt, en het boeit niet.
Goh, wat zijn jullie volhardend over het algemeen. Als een boek mij na maximaal 50 pagina's niet bevalt, leg ik het aan de kant. Vooral als het mij niet bevalt, omdat het slecht is. Voor een moeilijk te doorgronden boek wil ik nog weleens moeite doen, maar in het algemeen vind ik het zonde van mijn tijd om iets te lezen dat me tegenstaat.
Ook dit gaat voorbij.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten