John Banville - De zee (samenleesboek aug/sept 2006)

[Roel]

Hallo Bernadet,

Ja, dat kenmerkt de belangrijkste literatuur, het belangrijkste schilderstuk, het belangrijkste muziekstuk. Het ongrijpbare maakt juist dat je iedere keer er naar terug wil grijpen, omdat je het blijft fascineren en ook omdat je graag het raadsel wil oplossen, maar dat ook weer niet wil, omdat je bang bent dat dan de magie vervliegt!

groeten,
Roel

Zou dat literatuur zijn? Dat ongrijpbare?

Het is ook maar net wat je wil lezen en waarom.
Wil je lezen om je te ontspannen, even weg uit de werkelijkheid of wil je lezen omdat een onderwerp je aanspreekt.
Bij veel romannetjes is er geen onderwerp behalve de knappe man en vrouw die elkaar ontmoeten, verliefd worden, de derde komt in het spel en uiteindelijk komt alles toch goed. Gewoon een liefdesverhaal, een soort sprookje.
Bij 'literatuur' gaat het toch meer om het onderwerp. Kan ook liefde zijn maar dan niet in het vaste stramien van een romannetje.

Analyseren tijdens het lezen vind ik heel moeilijk omdat ik me toch altijd laat meeslepen door het verhaal. Vaak begint het 'analyseren' pas als ik een verslag maak. Waar draait het verhaal feitelijk om? Waarom spreekt het me aan? Waarom vind ik het niets? Maar je kan ook analyseren totdat het verhaal in duizend stukjes ligt, het in feite kapot analyseren.
Ik begin wel eens met losse blaadjes en potlood bij de hand om alles gelijk te noteren maar dat blokkeert mij enorm bij het lezen. Soms lees ik prachtige zinnen die ik dan eigenlijk in m'n verslag wil noemen maar ben ze dan geheid kwijt. Wat ik wel merk door verslagen te maken is dat bepaalde boeken zo'n sfeer hebben die bijna niet na te vertellen valt.
Dan besef ik pas goed hoe knap zo'n boek gemaakt is, hoe moeilijk het is om iets op te schrijven zodat er een sfeer ontstaat. Dat mij de woorden ontbreken om dat te kunnen weergeven.
Bernadet

[Inge]

Dus je kunt gerust je boeken zonder al die analyses lezen, gewoon voor de lol, alleen je mist een hele wereld mooi of lelijk, maar zondermeer verreikend voor je leven.

Is dat niet ergens hetgeen we een beetje proberen te doen hier op leestafel, het boek analyseren? Door het horen van verschillende meningen en standpunten krijg je een andere visie, soms niet alleen op het boek maar ook op andere dingen in het leven. In die zin voel ik me al een stuk verrijkt. Het alleen al horen van andere standpunten, erover nadenken, het proberen inzicht te krijgen,....
Daardoor leren we steeds weer bij. Niet enkel over het boek maar ook over onszelf en anderen.
Wat ik hierbij zéér belangrijk vind is dat iedereen blijkbaar het boek leest en analyseert vanuit een eigen achtergrond (verleden?) en interesse.

Inge

[Roel]

Hallo Inge,

Ja, natuurlijk wordt er hier geanalyseerd, anders zouden we hier niet over boeken kunnen discussieren, maar die discussies gaan meestal niet over zaken als stijl, literaire stromingen, structuur en symboliek.
De discussies over deze zaken vind je bij Literairnederland, tenminste toen het heel wat drukker daar was. De lezers die ik daar tegen kom hebben zich, net als ik jaren in literatuur gewenteld.
Ik ben jaren terug aan een lijst begonnen, waarop alle literaire boeken staan, die ik ieder jaar heb gelezen. Helaas is die lijst al meer dan een jaar zoek, daarom schrijf ik het nu op losse vellen, maar daarop staan meer dan 600 gelezen literaire werken uit de wereldliteratuur. Dat is mijn leeservaring. Daarnaast lees ik ook wel detective's (tegenover zeer zelden), griezelverhalen ('s avonds in bed) en studieboeken over allerlei onderwerpen. Zoals hier bij meerdere van jullie luchtigere boeken tussen door lezen, omdat je daar behoefte aan hebt, omdat je het te zwaart valt, dat gebeurt bij niet, literatuur lezen gaat dag in dag uit door. Ik heb nooit het gevoel, dat ik een pauze moet inlassen, om wat "lichtere" kost te lezen.
Dus afrondend, het gaat om het niveau waarop je boeken analyseert. Hier op de leestafel gebeurt dat over het algemeen op het niveau van de lezer, op Literairnederland gebeurt dat op het niveau van de lezer, maar meer nog de schrijver, recensent en literatuurwetenschapper.

groeten,
Roel

Dus je kunt gerust je boeken zonder al die analyses lezen, gewoon voor de lol, alleen je mist een hele wereld mooi of lelijk, maar zondermeer verreikend voor je leven.

Is dat niet ergens hetgeen we een beetje proberen te doen hier op leestafel, het boek analyseren? Door het horen van verschillende meningen en standpunten krijg je een andere visie, soms niet alleen op het boek maar ook op andere dingen in het leven. In die zin voel ik me al een stuk verrijkt. Het alleen al horen van andere standpunten, erover nadenken, het proberen inzicht te krijgen,....
Daardoor leren we steeds weer bij. Niet enkel over het boek maar ook over onszelf en anderen.
Wat ik hierbij zéér belangrijk vind is dat iedereen blijkbaar het boek leest en analyseert vanuit een eigen achtergrond (verleden?) en interesse.

Inge

[Dettie]

Hier op de leestafel gebeurt dat over het algemeen op het niveau van de lezer, op Literairnederland gebeurt dat op het niveau van de lezer, maar meer nog de schrijver, resencent en literatuurwetenschapper.

Ja en daar heb ik heel bewust voor gekozen. Voor veel mensen is de taal van de literatuurwetenschapper niet te volgen, staat het vol met woorden waar een doorsneemens nooit van gehoord heeft. Ik probeer bewust in gewone taal mensen enthousiast te maken voor lezen en poëzie. Dat was tenminste mijn uitgangspunt bij het opstarten van Leestafel.
Dat wil niet zeggen dat het niveau bij Leestafel laag is, integendeel zou ik zeggen. Ik denk ook dat de boeken die hier besproken worden geen laag niveau hebben. Alleen voor de een ligt de grens hoger/lager dan de ander. Voor jou rotor ligt de grens wat literatuur is en welke boeken tot de literatuur behoren hoger dan een gemiddelde lezer.
Voor jou zijn Thomas Mann, Dostojevski enz literatuur. Voor een ander zijn andere schrijvers ook literatuur die in jouw ogen waarschijnlijk niet onder literatuur vallen.
Ik krijg af en toe mails van mensen die schromen op het forum van leestafel te reageren omdat we zoveel literatuur lezen en ze dan bang zijn te weinig daarvan te weten. En dat is juist wat ik probeer te doorbreken.

Leestafel wil ik toegankelijk voor iedereen houden. Zowel voor de literatuurliefhebber als de poëzieliefhebber als de kinderboekenlezer, fantasy en thrillerlezer.
Ik plaats ook geen gedichten in het Engels, Frans, Duits enz omdat dan niet iedereen mee kan praten over deze gedichten.
Nu met het thema nobelprijswinnaars is het soms lastig een beschrijving van een boek van die schrijvers in het nederlands te vinden maar toch vind ik dat ik niet dan maar een beschrijving in het Engels moet plaatsen juist om de toegankelijkheid te bewaren.

Ook probeer ik met Leestafel niet steeds de doorsnee schrijvers te plaatsen en bestel ook regelmatig boeken van kleine uitgeverijen om ook andere dan de grote bonzen aandacht te geven. De groten krijgen dat evengoed wel.
Ook heb ik zeer bewust gekozen om geen commerciële site te zijn.

Ook de schrijvers en dichters zelf juichen juist deze houding en het niet commercieel zijn toe. Ik krijg genoeg vragen of ik aandacht aan iemands boeken wil besteden en dat weiger ik consequent. Ik plaats alleen wat wij zelf gelezen hebben. Ook stop ik met 'vers van de pers' omdat dat toch ook teveel op reclame lijkt.

Maar om terug te komen op literatuur, ik geniet erg van jouw boekbesprekingen en je analyses omdat ik daardoor ook weer leer o.a. hoe je een boek kan bekijken, lezen, beschouwen, analyseren enz.
En dat vind ik het leuke van Leestafel. De gemeleerdheid van de leden.

Groet
Bernadet

[Roel]

Hallo Bernadet,

Daarom is deze site een mooie dwars doorsnede.
groet,
Roel

Hier op de leestafel gebeurt dat over het algemeen op het niveau van de lezer, op Literairnederland gebeurt dat op het niveau van de lezer, maar meer nog de schrijver, resencent en literatuurwetenschapper.

Ja en daar heb ik heel bewust voor gekozen. Voor veel mensen is de taal van de literatuurwetenschapper niet te volgen, staat het vol met woorden waar een doorsneemens nooit van gehoord heeft. Ik probeer bewust in gewone taal mensen enthousiast te maken voor lezen en poëzie. Dat was tenminste mijn uitgangspunt bij het opstarten van Leestafel.
Dat wil niet zeggen dat het niveau bij Leestafel laag is, integendeel zou ik zeggen. Ik denk ook dat de boeken die hier besproken worden geen laag niveau hebben. Alleen voor de een ligt de grens hoger/lager dan de ander. Voor jou rotor ligt de grens wat literatuur is en welke boeken tot de literatuur behoren hoger dan een gemiddelde lezer.
Voor jou zijn Thomas Mann, Dostojevski enz literatuur. Voor een ander zijn andere schrijvers ook literatuur die in jouw ogen waarschijnlijk niet onder literatuur vallen.
Ik krijg af en toe mails van mensen die schromen op het forum van leestafel te reageren omdat we zoveel literatuur lezen en ze dan bang zijn te weinig daarvan te weten. En dat is juist wat ik probeer te doorbreken.

Leestafel wil ik toegankelijk voor iedereen houden. Zowel voor de literatuurliefhebber als de poëzieliefhebber als de kinderboekenlezer, fantasy en thrillerlezer.
Ik plaats ook geen gedichten in het Engels, Frans, Duits enz omdat dan niet iedereen mee kan praten over deze gedichten.
Nu met het thema nobelprijswinnaars is het soms lastig een beschrijving van een boek van die schrijvers in het nederlands te vinden maar toch vind ik dat ik niet dan maar een beschrijving in het Engels moet plaatsen juist om de toegankelijkheid te bewaren.

Ook probeer ik met Leestafel niet steeds de doorsnee schrijvers te plaatsen en bestel ook regelmatig boeken van kleine uitgeverijen om ook andere dan de grote bonzen aandacht te geven. De groten krijgen dat evengoed wel.
Ook heb ik zeer bewust gekozen om geen commerciële site te zijn.

Ook de schrijvers en dichters zelf juichen juist deze houding en het niet commercieel zijn toe. Ik krijg genoeg vragen of ik aandacht aan iemands boeken wil besteden en dat weiger ik consequent. Ik plaats alleen wat wij zelf gelezen hebben. Ook stop ik met 'vers van de pers' omdat dat toch ook teveel op reclame lijkt.

Maar om terug te komen op literatuur, ik geniet erg van jouw boekbesprekingen en je analyses omdat ik daardoor ook weer leer o.a. hoe je een boek kan bekijken, lezen, beschouwen, analyseren enz.
En dat vind ik het leuke van Leestafel. De gemeleerdheid van de leden.

Groet
Bernadet