Nicholas Evans - De paardenfluisteraar

[Dettie]

De paardenfluisteraar

Een enorme truck met oplegger rijdt door een besneeuwd landschap. Niet ver van de weg gaat een meisje op haar paard door de maagdelijk witte heuvels. De sneeuw knispert onder de hoeven, maar ook hier en daar, ook bij de kruising waar de truck nadert, is het verraderlijk glad. In enkele seconden wordt het leven van een gezin verwoest...
Hoewel de dertienjarige Grace en haar paard Pilgrim ernstig gewond zijn, overleven ze beide het ongeluk. Maar hun leven zal nooit meer hetzelfde zijn.
Grace is het enige kind van de prominente New Yorkse journaliste Annie en van Robert, een jurist. Zonder dat ze aanvankelijk begrijpen waarom, is hun aller lot afhankelijk van dat van Pilgrim. Het dier is dermate getraumatiseerd, dat de veearts die zijn leven heeft gered, daar inmiddels spijt van heeft. Annie weigert echter het paard af te laten maken. Ze voelt dat er dan ook in Grace iets zal sterven. En dus gaat ze op zoek naar heling en genezing.
Haar odyssee brengt haar bij een bijzondere man: Tom Booker, de paardenfluisteraar. Hij is een man als uit een sprookje. Zijn stem kalmeert wilde paarden, zijn aanraking brengt rusteloze zielen tot kalmte.
Omdat mannen als hij zachte woorden fluisteren in de nerveuze oren van een paard, noemde men hen vroeger paardenfluisteraars. Tom Booker, die ook over deze gave beschikt, zal nu zijn grootste uitdaging aangaan. In de weken die volgen zullen de levens van alle betrokkenen voor altijd veranderen: dat van Grace en Annie, dat van Pilgrim, het paard – maar ook dat van Tom Booker.

Mijn mening
Een mooi boek. Geen twijfel mogelijk. Mooi vertelt verhaal, goede beschrijvingen van de omgeving, natuur, gevoelens, enz. Maar….. Voor mij hoefde het niet dat het verhaal op een bepaald moment zich verlegde naar de romance van de moeder. Voor mij mochten de gevoelens en leed van het meisje beter uitgediept worden en mocht er meer naar voor komen hoe Brooker met de dieren werkte.
Door de verhaallijn te verleggen naar de moeder wordt het een gewone liefdesroman zoals er duizenden in een dozijn passen.
Ik was meer geïnteresseerd in de gevoelens van het meisje. Hoe ze na haar ongeval weer op de been kwam. Nu wordt er vlugvlug vertelt dat ze een prothese aangepast krijgt en hop ze is weeral op de been. Dat komt volgens mij totaal ongeloofwaardig over.
Ook hoe ze zich voelde bij de dood van haar vriendin en haar paard, hoe ze zich op school voelde,…………….
M.a.w. Ik had gehoopt dat het boek verder over het meisje zou gaan. Hoe zij met haar handicap leerde omgaan, hoe ze haar leven weer probeerde op te nemen, eventueel met hulp van haar paard. Nu ging het vooral over de moeder.

Dus, volgens mij een mooi liefdesverhaal maar een enorm gemiste kans voor een meer diepgaander boek.

Parel Pockets 1995 Paperback 336 blz. Oorspr. titel: The Horse Whisperer Vertaling: Irving Pardoen ISBN: 9022528685

© Inge


Inge

[Dettie]

Ik had toentertijd van veel mensen gehoord dat het zo'n mooi boek was, zelfs pasgeleden nog.
Zelf vond ik het enorm tegenvallen om de zelfde reden als jij, ik wilde weten hoe het met dat meisje ging, dat romantische hoefde voor mij niet.

Bernadet

[berdine]

Voor mij geldt hetzelfde. Naar het einde toe werd het steeds minder interessant, ongeloofwaardig en het einde zelf was helemaal flauw. Het viel mij ook zwaar tegen.

[Gast]

het is al een tijd geleden dat ik de paardenfluisteraar gelezen heb.
Zoals Berdine ook al zegt, vond ik het verhaal tegen het einde steeds minder worden. Het slot had ook een stuk beter gekund.

[Marjo]

Lang geleden alweer, maar ik weet nog wel dat het niet meer dan een roman was voor mij. Te lang uitgesponnen, ja. Hier was de film beter omdat die korter kon. Maar ook een zwijmelfilm.

[irene]

Mooi verwoord Inge, jouw verslag. Vooral met je laatste alinea ben ik het helemaal eens. Het had allemaal veel diepgaander kunnen zijn.
Ik heb het boek al lang geleden gelezen, zo'n bijna 10 jaar nu (januari 1997 om precies te zijn). Echt veel is er blijkbaar niet blijven hangen.

groetjes, irene

[Hermine]

Ik las het boek toen het pas uit was. Ik verwachtte er meer van. Het stoorde me dat het meer over de romance ging dan over de problemen van het paard.
Wel een mooi boek maar zo zie je weer hoe misleidend een titel toch kan zijn.
Over de film heb ik zowat dezelfde mening.

[Dettie]

Heeft iemand ook andere boeken van hem gelezen?
Hij heeft nog De wolvenlus, De rookspringer en Het keerpunt geschreven.

Bernadet

[Marjo]

Ik weet de inhoud al niet meer, maat nog wel dat ik van 'de wolvenlus' en 'het rookoffer' net zo genoten heb als van de paardenfluisteraar: aardige tussendoortjes dus.

[Dettie]

Ha Marjo! Fijn dat je weer terug bent!

Bernadet

[Hermine]

Heeft iemand ook andere boeken van hem gelezen?
Hij heeft nog De wolvenlus, De rookspringer en Het keerpunt geschreven.

Bernadet

De wolvenlus en De rookspringer heb ik ook gelezen. De Wolvenlus vind ik z'n beste boek...

[Inge]

Nee, had nog nooit iets van hem gelezen. Gaan zijn andere boeken ook de romantische toer op? Of zijn ze diepgaander? Ik denk dat Evans een goed schrijver is maar jammer dat hij kansen om echt mooie boeken te schrijven laat liggen. Voor mij zat er zoveel meer in de paardefluisteraar. Ik bedoel het had zoveel meer kunnen zijn. Jammer dat hij overschakelt naar een liefdesverhaal.

Inge

[Dettie]

Je verwacht eigenlijk door de titel en alle verhalen om het boek heen dat het over een zonderlinge man zal gaan die helemaal opgaat in het helpen van paarden en dat op zijn eigen bijzondere manier zal doen. Je verwacht helemaal geen liefdesverhaal, dat is misschien ook waardoor het tegenvalt.

Bernadet

[Inge]

Ja, oke, maar als je de flaptekst leest denk je ook dat het over een meisje en haar paard gaat. De moeder begrijpt dat het paard belangrijk is voor de genezing van het meisje. En daarover wilde ik lezen. De flaptekst vertelt niets over de liefdesperikelen van de moeder. Daardoor viel het boek voor mij tegen.

Inge

[Dettie]

o ja, dat wist ik niet meer hoe het op de flaptekst stond.
Ik ging op de titel af.

Bernadet

[Inge]

Het eerste deel van mijn bespreking is de hetgeen de flaptekst vermeld.
Er wordt daar niet over een romance tussen moeder en fluisteraar gesproken. Wel dat verschillende levens voor altijd zullen veranderen. Na zo'n ongeluk enz kun je je dat wel voorstellen.
Nee, ik blijf erbij. Van dat boek had Evans een fantastisch boek kunnen maken maar hij heeft er een liefdesromannetje van gemaakt. Jammer.

Wat worden we veeleisend hé. Ik denk dat duizenden mensen gelukkig zijn met de wending, dat ze het romantisch vinden..... Mij irriteerde het.

Inge

[Inge]

Ik heb gisteren de film gezien. Amai, wat viel die tegen. Na verschillende reacties van mensen die beweerden dat de film beter was. Gisteren tesamen met mijn zoontje gekeken. We waren nog niet halverwege toen hij afhaakte.
Buiten zeer mooie landschapsbeelden was de film traag, saai,......
Wat ik wel beter vond t.o.v. het boek.... De moeder gaat geen "echte" relatie aan met Booker maar kiest uiteindelijk voor haar man (eens een romantische film zonder bedscene want dat schijnt de "must" te zijn in romantische films ) en het einde is beter. Booker gaat niet dood maar blijft gewoon achter.

Inge